Lastige ex vriendin
Ik ben winds twee jaar gescheiden en probeer sinds anderhalf jaar een relatie met een andere man op te bouwen. Ik ken hem al langer dan ander half jaar maar we willen graag samen verder. Echter heeft hij een enorm lastige ex vriendin waarmee hij een zoontje van 8 heeft. Ik heb ook 3 kinderen van mijzelf en ex man. Mijn nieuwe vriend en ik hebben eerst heel rustig aan gedaan omdat hij uit een moeilijke relatie kwam en ik net uit een scheiding. Nu willen we graag dingen gaan ondernemen met de kinderen erbij. Dit hebben we nu een paar keer gedaan en elke keer loopt het uit op een drama omdat mijn vriend elke keer ruzie krijgt met zijn ex omdat ze niet accepteerd dat wij nu een setje zijn met de kinderen daarbij. De kinderen zijn overigens gek op elkaar en zijn zoon en ik gaan heel goed en mijn kinderen en vriend ook. Maar mijn vriend kiest elke keer de kant van zijn ex omdat hij bang is voor escalatie en of dat zij z'n zoontje bij hem weg houd. Ik voel me elke keer aan de kant gezet hierdoor en weet nu niet hoe verder. Even wat voorbeelden: mijn vriend en ik wilde afgelopen oud en nieuw de jaarwisseling samen doorbrengen incl kinderen. Dat heeft hij gemeld bij zijn ex omdat ze had aangegeven graag van te voren te willen weten hoe of wat. Mevrouw is zo uit d'r plaat gegaan incl over straat naar mijn vriend schreeuwen en schelden en gooien met spullen naar hem dat hij uiteindelijk als een hond met staart tussen zijn benen afdroop en we zonder elkaar zaten met de jaarwisseling. Afgelopen woensdag was in bij de voetbaltraining wezen kijken van mijn vriend en zijn zoontje samen met mijn kinderen. Iedereen vond het geweldig en zijn zoontje was hartstikke blij dat ik er was. Waarschijnlijk heeft hij daarover tegen zijn moeder verteld en is het gister weer geëscaleerd met gevolg dat mijn vriend tegen mij zegt dat ik maar beter niet naar hun toe kon komen omdat hij bang is dat zijn ex weer te horen krijgt dat ik er was en dus weer ruzie. Dit weekend had ik de kinderen niet en als ik niet hoef te werken dan zijn we samen. Ook willen we dit jaar als samengesteld gezin op vakantie deze zomer... Maar ik zie het somber in. Terwijl mijn vriend beloofd heeft dit jaar met elkaar op vakantie te gaan zie ik het weer niet gebeuren omdat hij bang is het gesprek met zijn ex aan te gaan. Vorig jaar waren we ook al voornemens om samen te gaan maar ging uiteindelijk ook niet door. Mijn vriend is al geen prater maar en voelt zich snel aangevallen maar ik wordt hier wel moedeloos van. Hij verschuild zich ook elke keer achter het feit dat hij rust en regelmaat voor zijn zoon wil en dat hij voorop staat. Daar ben ik ook voor maar tot op zekere hoogte, er is een grens. Zijn ex manipuleert hem gewoon met hun zoon. Ik ben niet van pappen en nat houden. Wat moet ik nu?
Moeilijke situatie
Mijn vriend zit ook in zo'n moeilijke situatie. Hij en zijn ex zijn nu al ruim 6 jaar gescheiden en nog steeds is er heel veel gedoe.
Wat je zou kunnen adviseren is niet meegaan in het drama. Dus als zijn ex helemaal uit haar plaat gaat omdat zij het ergens niet mee eens is dat hij bijvoorbeeld aan gaat geven dat hij de verantwoordelijkheid voor de zorg van hun zoon zeer serieus neemt. Dit blijven herhalen. Daarmee geeft hij op een respectvolle manier zijn grens aan.
Wat hij niet moet doen is zichzelf uitgebreid gaan verdedigen. Vaak is kort en duidelijk veel beter. Bij mijn ex werkte het ook als ik zei: bedankt voor de uitleg over hoe jij de zaken ziet. Ik zie het anders. Net als dat ik ervan uitga dat jij zo goed mogelijk voor ons kind zorgt, hoop ik dat jij hetzelfde uitgangspunt hebt bij mij.
Jouw vriend zal het zelf moeten doen, bemoeienis van jou gaat niet helpen. Ik snap het gevoel van onmacht en onbegrip. Ik ken ook beide kanten. Heel eerlijk heb ik ook heel lang gehad dat ik liever mijn kind niet zag met de vriendin van mijn ex. Waar ik wel altijd voor heb gestaan is dat mijn kind daar niet de dupe van moet worden. Aan haar woorden van laatst heb ik gemerkt dat ik het goed heb gedaan.
Dit is niet jouw strijd. Wat wel jouw strijd is het aangeven van jouw eigen grenzen naar je vriend toe. Jij zult jouw kinderen moeten beschermen en als dat op dit moment betekend dat het voor jouw kinderen beter is om geen contact te hebben met jouw vriend en/of zijn zoon vanwege de onvoorspelbaarheid van de situatie, dan zul jij daar wat aan moeten doen. Dat jij geen grenzen wilt aangeven aan je vriend is niet vanwege zijn ex, dat is jouw keuze. Natuurlijk snap ik dat jij eigenlijk deze keuze niet wilt maken, maar nogmaals dat ligt buiten jouw macht. Er zullen nog wel meer situaties voor gaan komen waarin je keuzes moet maken, terwijl je eigenlijk helemaal niet wilt kiezen.
Als jouw kinderen dus onder deze situatie leiden, dan zou ik als ik jouw was dus kiezen voor rust bij je kinderen en dan maar geen uitstapjes met elkaar. Dat zou voor mij een belangrijke grens zijn die ik zou trekken voor mijn kind.
Ander inzien
Tnx voor jullie reacties. Het heeft me wel laten inzien dat mijn vriend dit met zijn ex moet oplossen en ik alleen maar naast hem kan staan en er voor hem zijn. Ik ben van nature een persoontje die van aanpakken en doorpakken is en aardig fel kan reageren. Nu moet ik idd een stapje terug nemen ook al is dat soms lastig. Ook moet ik meer mijn grenzen gaan aangeven bij mijn vriend en hij moet duidelijker communiceren. T gaat allemaal niet vanzelf maar heb er weer een beetje vertrouwen in.
samen sterk
Ik snap wat je bedoeld. Het is voor de vader niet makkelijk, maar hij moet keuzes maken die niet erg makkelijk zullen zijn. Het is natuurlijk moeilijk om de kinderen er buiten te houden. Ik vind dat hij jou gewoon mee moet nemen naar het voetballen en dat de ex daar geen invloed op mag hebben. Anders bepaald zij wat jullie samen doen en dat kan ja niet de bedoeling zijn. Natuurlijk is de confrontatie aangaan met zijn ex voor hem moeilijk, maar zijn kop in het zand duwen is ook geen oplossing. Het is beter als zij leert accepteren dat jij er bent en dat de kinderen veilig en gelukkig zijn. dat is waar het om draait en zei moet maar accepteren dat jij nu in het leven van de kinderen bent. Ik wens jullie heel veel sterkte en houd samen de moed erin en blijf achter elkaar staan. Samen zijn jullie sterk.
