Mijn ex wil het ouderschapsplan eenzijdig wijzigen. De kinderen willen het niet.
Ik zit met een probleem.
Ik hoop dat iemand mij advies kan geven hoe ik dit moet aanpakken.
Ruim 2 jaar geleden ben ik uit elkaar gegaan met mijn ex.
Wij hebben toen een ouderschapsplan gemaakt met een voorlopige omgangsregeling.
In die regeling staat dat de kinderen de ene week 2 dagen en de andere week 5 dagen bij mij zijn.
De kinderen en ik voelen ons daar prettig bij.
Nu gaat het de laatste tijd tussen mijn ex en mij niet meer zo prettig. De communicatie gaat slecht en mijn ex kwam met het voorstel om voor de rust de omgang te wijzigen naar een om de week regeling.
De kinderen en ik zijn daar geen voorstander van en de rust die het volgens haar mee moet brengen zie ik absoluut niet zitten.
Ik heb wel de vraag bij mijn werk neergelegd, en daar is het ook niet mogelijk.
Mijn kinderen zijn 8 en 11 jaar oud. Kan een mediator mij verplichten om haar wens uit te voeren? Zij vind iig de wens van de kinderen niet belangrijk.
Alvast bedankt.
Japie
Hoi Roland
Wat betaal je aan je ex aan bijdrage in de kosten. En is zij wel reeel erin, dat je wel moet werken daarvoor.
Zo'n wijziging wel erg ingrijpend om eenzijdig te verlangen. Ik begrijp dat je bereidt bent tot overleg, maar het moet qua werk ook wel kunnen.
Een mediator kan je, volgens mij, niets verplichten, die is er enkel voor om een goed gesprek tussen de twee partijen te begeleiden en aan beide partijen een goed advies te geven.
De rechter kan je wel tot een bepaalde omgangsregeling verplichten, maar die zal ook zeker gehoor geven aan jou en haar werkomstandigheden.
Dat is heel lastig
Volgens mij is het dat als jij goede argumenten hebt waarom jij het niet wil, de regeling blijft zoals hij is.
Zeker weten doe ik het niet.
Als je oudste 12 is dan wordt hij/zij ook gehoord door de rechter in het kader van de omgangsregeling. Natuurlijk zou het veel mooier zijn als jullie er samen uit kunnen komen.
Onze mediator zegt altijd, er is een midden, probeer die te zoeken. Misschien heb jij ook wat aan die wijsheid. Ik weet niet of het mogelijk is om bijvoorbeeld door de week te wisselen, waardoor de 2 + 5 op die manier aan elkaar vast komen te zitten en het geen probleem geeft op je werk?
Ik begrijp het voorstel wel
Afgaand op jouw informatie (ex doet voorstel ivm rust/er is nu onrust door slechte communicatie) begrijp ik wel dat je ex dit voorstel doet, er zijn dan minder wisselmomenten en je wordt minder met elkaar geconfronteerd en als de spanningen zo hoog oplopen, kan dat rust geven.
Daarnaast kan ik me jouw bezwaar enigszins indenken, maar ik vind je reactie ook 'verschuilend' achter je werk, waar een wil is is en weg en als de bezwaren 'maar' praktisch zijn is er altijd wel een oplossing. De bezwaren van de kinderen kan ik me niet zo heel goed indenken. Ik heb eerlijk gezegd het idee dat je bij het antwoord begint: Nee. En dat je daar naartoe redeneert. Ik heb het idee dat je al nee staat te roepen, nog voordat je echt bekijkt wat de voor-en nadelen zijn en ook voordat je kijkt welke oplossingen er misschien toch best zijn.
Ik zeg niet dat je de omgang zomaar moet wijzigen, maar ik vind ook dat je niet te hard nee moet roepen en het zeker niet te groot moet maken. Ik heb de indruk dat je het groot beleeft, bijna beledigt bent en dat je antwoord daar vanaf hangt. Als ik je titel lees, dan lees ik: ex wil omgang eenzijdig wijzigen....als ik je toelichting lees, dan lees ik dat ze een voorstel heeft gedaan. Sta je wel open voor overleg of is dat een gepasseerd station en is je reactie van nu precies tekenend voor wat je ook schrijft: een slechte communicatie?
En deze....
En deze zin: "Zij vind iig de wens van de kinderen niet belangrijk", vind ik niet alleen beledigend, hij is ook beschuldigend en lijkt mij eerder een goed in jouw straatje passende mening dan een feit. En bovendien. Hoe weet je dat Roland? De spanning tussen jullie is echt al proefbaar in je bericht, waarbij je jezelf en de kinderen als een blok stelt tegenover hun moeder en waarbij jij wel eens even hun wens (die toevallig overeenkomt met de jouwe en die van je werkgever) vertegenwoordigt.
Zou de wens van de kinderen ook niet zijn dat er wat minder gedonder is en probeert zij dat niet op deze manier te bewerkstelligen? En zou het niet heel fijn voor ze zijn als jij daar in ieder geval serieus naar kijkt, zonder naar de moeder (die voor je kinderen wel belangrijk is) uit te halen?
Emine
Ik wil even reageren op Emine...
En deze zin: "Zij vind iig de wens van de kinderen niet belangrijk", vind ik niet alleen beledigend, hij is ook beschuldigend en lijkt mij eerder een goed in jouw straatje passende mening dan een feit.
Dit zijn uitspraken die ze regelmatig gedaan heeft de laatste tijd.
Als ze rust voor de kinderen als doel heeft, zal ze dit niet voorstellen.
De kinderen zijn al ruim 2 jaar gewent aan dit ritme.
Ophaalmomenten veranderen niet omdat ik ze 1 keer in de 2 weken bij haar ophaal. Rest van de dagen wordt op de school geregeld. Ik heb de vraag gesteld aan mijn kinderen en niet het antwoord.
Misschien als mevrouw graag rust voor de kinderen wil, moet ze niet de kinderen blootstellen aan het aantal mannen waaraan ze de kinderen blootgesteld heeft. Waarbij ze mijn oudste zoon die aangegeven had dat hij niet met een vreemde man op vakantie wou en pardoes met deze vreemde man op 1 kamer moest slapen.
Geloof me dat de rust voor de kinderen bij mij zeer hoog in het vaandel staat en dat ik alles voor mijn kinderen over heb.
Ik heb het voorstel dus niet klakkeloos onder de tafel geschoven, en ja waar een wil is, is een weg. Maar deze weg is niet haalbaar. Niet voor mij en ook niet voor mijn kinderen.
Maar ik ga er vanuit dat jouw mening goedbedoeld is en ik kan me wel voorstellen dat mensen er zo over denken. Maar in mijn ogen is dat niet het geval.
Groet,
Japie
Verder...
Wij betalen elkaar geen alimentatie, maar zou ik minder uren gaan werken dan heeft dat meteen zijn weerslag in de dingen die ik kan ondernemen met en voor de kinderen. En dat zou de enige optie zijn om dit schema te kunnen volgen.
Ik heb inmiddels om de rust en de duidelijkheid te verbeteren een vakantieschemavoorstel wat zij had gemaakt waarbij de weken half opgedeeld waren voor de rust waar zij het steeds over heeft om te zetten naar hele weken (bv ik voorjaarsvakantie en zij de najaarsvakantie) maar daar heb ik helaas geen reactie op gehad.
Ik zou eigenlijk het hele verhaal een keer op moeten schrijven hoe ik het beleefd heb. Dat zou dan natuurlijk vanuit mijn oogpunt zijn.
Mijn ex heeft het ongetwijfeld heel anders ervaren. Maar dat er vreemde dingen gebeurd zijn heeft ze zelf ook toegegeven. Maar ja, als je verliefd ben haal je vreemde streken uit.
Ik heb iig aangegeven dat ik niet akkoord ga met het voorstel om een mediator in te schakelen.
Dus wordt vervolgd.
Groet,
Japie
hmm.. bekend
Je moet er als ouders onderling uitkomen en dat is nu net moeilijk na een scheiding. Niet voor iedereen maar voor sommige exen. Ik kan, net als Emine, ook niet over die verwijtende en beschuldigende opmerkingen heenlezen. Weer iemand die liever zijn eigen gelijk zoekt dan een oplossing.
Dwaze Vaders, lijkt me wel een geschikt forum.
waarom?
Zou je er tegen zijn om een mediator in te schakelen? Lijkt mij juist reuze zinnig. Je hoeft nergens mee akkoord te gaan, maar kunt wel met een tussenpersoon erbij bespreken hoe jullie er tegenaan kijken. Misschien kan zo'n mediator juist helpen om jouw mening beter over te brengen op je ex.
Eenzijdig wijzigen kan trouwens niet zomaar, al hangt het er natuurlijk ook vanaf hoe dat 'voorlopige' van de omgangsregeling geformuleerd is in jullie convenant...
Dwaze vader
Ik schijn het niet helemaal te begrijpen Anne.
Ik ben helemaal niet op zoek naar een gelijk, verwijt maken naar enz...
Ik vraag een advies aan mensen en vervolgens wordt ik eigenlijk beschuldigt van....
Mag ik je er op wijzen dat ik alles heb geprobeerd om de communicatie op positieve wijze te voeren!
Als er 1 met de opvatting heeft geleefd van dat mijn kinderen 2 ouders nodig heeft ben ik het wel.
Ik kan plenty voorbeelden noemen maar alles wordt schijnbaar afgedaan met dat ik een dwaze vader zou zijn.
Ik denk dat mijn kinderen het niet slecht hebben op de manier waarop het tot nu toe gaat. Heb je er wel eens over gedacht dat zij het zelf niet willen? Ik sta open voor alles wat de situatie kan verbeteren.
Maar het moet wel binnen de mogelijkheden passen.
Hier vind je dwaze moeders
Dat geldt gelukkig niet voor elke forumdeelnemer, maar je hebt nu reacties getroffen van vrouwen die erg pro-vrouw zijn.
Mijn tip is om er niet tegen in te gaan maar de reacties te gebruiken om het juiste plan te kunnen trekken.
...dat ik alles heb geprobeerd om de communicatie...
Daarom is het juist verstandig om positief verder te gaan en een gesprek aan te gaan met je ex, waarbij je een onpartijdig iemand betrekt. Die de zaken objectief benaderd en een goede oplossing voor alle partijen bewerkstelligd.
Gesprek komt er ook
Het gesprek komt er ook.
Ik vroeg ook alleen advies.
Bedankt Annet... dit is voor mij ook nieuw.
Had alleen niet zo'n heftige reactie verwacht.
Als ik mijn hele verhaal zou doen zou het misschien ook wel anders overkomen.
Maar je hebt gelijk dat ik beter mijn energie in positievere zaken kan stoppen.
wel
Je kunt zo'n opmerking natuurlijk negeren. Maar je kunt het ook accepteren zoals het bedoeld is. Je komt niet over als iemand die er alles aan gedaan heeft om de communicatie goed te houden. Ik denk dat we juist je hele verhaal beter niet kunnen horen. Het zal vol zitten aan verwijten aan je exvrouw. Die heeft zaken fout gedaan en dat is voortaan je wisselgeld. Dat is niet erg oplossingsgericht. Ik denk dat het handiger is voor iedereen als je toch iets meer meebuigt. Misschien inderdaad een moment in de week wisselen dat het voor je werk het minste overlast geeft. Maar de vraag naar minder wisselmomenten kan ik me goed voorstellen. En aan kinderen vragen wat die daarvan vinden is maar beperkt houdbaar. Die willen natuurlijk dat alles bij het oude blijft en kunnen zich niet goed voorstellen dat anders net zo goed kan zijn.
Misschien kun je er gewoon eerlijk over zijn: je wilt het niet, het gooit je schema overhoop, je krijgt werkgedoe en je ziet je kinderen langer achter elkaar niet. En dan toch proberen om er iets in mee te geven. Maar je verschuilen achter je kinderen is een slappe smoes.
Tja
Laat ik dan maar niet meer reageren op jou Anne.
Groet,
Japie
Jeetje Anne
Ik dacht dat jij/wijvanoudersonline toch vooral voor de belangen van de kinderen zijn. Waarom een vader dan meteen afkappen alleen maar omdat hij een vader is? Ik vind wat mannelijk bloed hier juist wat toevoegen.
het belang van het kind
Mijn nekharen gaan altijd zo overeind staan als er iemand begint met het belang van het kind: "Mijn ex wil het ouderschapsplan eenzijdig wijzigen. De kinderen willen het niet."
Poppekast denk ik dan.
Dank tijgeroog.
Ik denk dat Anne zelf een slechte ervaring heeft gehad.
Groet,
Japie
Anne
Ik kan me best voorstellen dat de kinderen uit loyaliteitsconflict met beide ouders meepraten, waarbij elke ouder dus hoort wat hij of zij graag wil horen. Maar om hier een vader aan de kant te te zetten en niet naar zijn verhaal te luisteren, alleen maar omdat het een vader is. Naar de deze vaders te verwijzen... Dat vind ik niet kunnen, kortzichtig en weinig constructief. En om eerlijk te zijn, een beetje de houding die jij jeugdzorg verwijt.
Probeer liever te luisteren, vragen te stellen met met adviezen te komen waar hij linksom of rechtsom de situatie kan verbeteren. En als je dat niet wil of kan is het misschien handiger om je buiten de discussie te houden.
Mediator
Heb inmiddels mijn ex ingelicht om een mediator in te schakelen.
Wij komen er samen niet uit.
Ook nogmaals kort aan mijn kinderen gevraagd (niet een antwoord voorgeschoteld) wat zij willen.
Zij willen het beide niet.
Voor mij reden genoeg om dit in het gesprek mee te nemen.
Groet,
Japie
Nogmaals Roland
Ik vind je erg vijandig naar je ex-vrouw toe. En ook naar AnneJ en mij nu je niet met ons meepraat.
Overigens Annet, ik ben geen Dwaze Moeder. Als je me in een hokje wilt duwen, reken me dan maar tot de Bezorgde Moeders (www.bezorgdemoeders.nl). Dat ik flinke zorgen heb (gehad) om mijn eigen kinderen, wil echter nog niet zeggen dat ik een vader die hier komt niet op eigen wangedrag mag wijzen. Ook dat is namelijk helpen.
Ik begrijp het wel hoor
Mijn nekharen staan ook overeind en ik twijfel er niet aan dat mijn eigen ervaringen daarbij meespelen 
Sowieso al de manier waarop de casus wordt neergezet 'Ik doe het allemaal zo goed en mijn ex vind de wens van de kinderen niet belangrijk'.
Heb je ook al gevraagd waarom je ex de regeling wil wijzigen? Bij mijn ex heb ik gemerkt dat het beter werkt om mee te laveren (weigeringen kosten mij krediet, en ik heb ook wel eens iets van hem nodig), en een nieuwe situatie gaat vanzelf gewoon voelen. Met haar liefdesleven heb jij niets te maken, en je kinderen kun je met klachten terugverwijzen naar hun moeder.
Tipje van de sluier
Misschien willen jullie het niet lezen maar....
Zal een tipje van sluier oplichten.
Jij een bezorgde moeder misschien wel dat ik een bezorgde vader ben.
Hoe zou jij het vinden als je kinderen op vakantie gaan naar Spanje en je ex jouw kinderen achterlaat op een camping onder begeleiding van andere kinderen van 14/15 jaar terwijl mevrouw heerlijk de hele nacht aan het stappen is zonder dat ze bereikbaar is.
In die zelfde vakantie mijn jongste zoon flauw gevallen is omdat mevrouw het kind de hele dag niets te drinken heeft gegeven.
Dat mijn ex mijn jongste zoon van 8 boodschappen laat doen op de fiets terwijl hij 2 zeer drukke straten over moet steken.
Als je verwijten wil horen heb ik er zat hoor.
Maar daar gaat het mij niet om.
Het gaat er om dat mijn kinderen gelukkig worden met de ouders die ze hebben.
Ze hebben ze zelf niet uit kunnen kiezen.
Ik heb veel fouten gemaakt in mijn relatie met haar.
En geloof me dat ik meer verwijten maak naar mezelf dan naar haar.
Voor mij telt maar 1 ding en dat mijn kinderen krijgen wat ze verdienen.
En verwijten....ik heb er koffers vol van staan.
Ik weet niet wat jullie verhaal is.... maar mag een vader zich geen zorgen maken over zijn kinderen?
bezorgd
Inderdaad, ik zou hier helemaal niet geschikt voor zijn.
Gelukkig maar
Gelukkig weten mijn kinderen wel hoe hun vader is.
Anders
Dat van dat drinken is wel schrikken, hoewel ik mijn kinderen ook niet actief achterna loop met drinken. Op een camping zijn kinderen sowieso de hele dag op stap, dus dan hoop je dat ze er zelf aan denken om af en toe even iets te komen eten en drinken. Die andere twee voorbeelden vind ik persoonlijk niet heel erg erg. Zij gaat gewoon op een andere manier om met zelfstandigheid dan jij, denk ik. Daarbij zijn er zat mensen die een oppas hebben van 15.
Roland
Meningen genoeg
zoals b.v Ze hebben ze zelf niet uit kunnen kiezen.
Ook dat is een mening, waar sommige mensen een andere mening over hebben. Dat ieder mens zijn eigen ouders kiest, voor de geboorte.
Iedereen geeft commentaar/advies/reactie vanuit de eigen beleving en levenservaring. Iedereen heeft mensen in de omgeving waar op de één of andere manier een assosiatie mee wordt gemaakt, of heeft zelf iets dergelijks meegemaakt.
Dat is dan ook de reden, in mijn ogen, dat er zoveel verschillende reacties op een draadje komen.
Dit is geen aanval, dit moet je incalculeren als je een draadje plaatst. Er zijn mensen die je perfect aanvoelen, maar ook die de plank volledig misslaan, mede omdat vaak bij het begin van het draadje lang niet alles verteld wordt van wat er zich nu daadwerkelijk allemaal afspeeld.
Ben ik met je eens Jasam
Ik heb er 1 ding van geleerd dat ik mijn eigen plan moet varen in deze.
Ik ga het aankomende gesprek open in.
Wat mogelijk is zal ik accepteren.
Wat niet mogelijk is zal ik weigeren.
Mijn doel is op speaking terms te komen.
We zien wel hoe het afloopt.
nou
'Ophaalmomenten veranderen niet omdat ik ze 1 keer in de 2 weken bij haar ophaal. Rest van de dagen wordt op de school geregeld.'
Ik neem aan dat je best snapt dat het niet om het daadwerkelijke ophalen bij de deur gaat, maar om de wisselmomenten zelf. Die worden anders, ongeacht of het wisselen op school, bij de voordeur of bij de MacDonalads gebeurt.
'Misschien als mevrouw graag rust voor de kinderen wil, moet ze niet de kinderen blootstellen aan het aantal mannen waaraan ze de kinderen blootgesteld heeft.'
Voor mij kwam hier de aap uit de mouw, Roltoba. Ik vraag me oprecht af of het je om de kinderen gaat, of om te voorkomen dat je ex een eigen leven leidt. Met andere mannen dan jijzelf.
Tja
Je kan natuurlijk overal iets in zoeken.
Als jij het rustgevend voor de kinderen vind dat er om de 3 weken een nieuwe man bij haar woont.
Denk dat die aap weer snel in je mouw moet.
Ik begrijp het niet helemaal
Je eerste vraag: kan een mediator mij dwingen? Nee, dat kan alleen een rechter. Maar ik vraag me ook echt af of je wel een mediator ertussen moet zetten.
Het gewijzigde schema: van 5+2 dagen per twee weken naar 7 dagen per week. Je zegt dat het niet kan vanwege je werk. Maar je kinderen zijn 8 en 11, dan kun je naschoolse opvang inschakelen (ze worden tegenwoordig steeds flexibeler), sportclubjes of de oudste en de jongste samen alleen thuis laten. Ik weet niet hoe lang het duurt voordat je thuis bent, maar vaak zijn dat maar een paar uurtjes. Ligt er ook aan hoe zelfstandig de kinderen zijn.
Als ik je verhaal zo hoor maak je je zorgen over je kinderen als zij bij je ex zijn. Dus ik zou dan denken dat je eerder zoveel mogelijk tijd voor de kinderen bij jou moet maken, in plaats van moeilijk doen over een schema.
Kijk vanavond eens goed in de spiegel en vraag je af wat de komende vijf jaren het belangrijkste is: je kinderen of je werk.
En als je morgen opstaat, kijk dan eens om je heen en vraag je af hoe veel alleenstaande ouders dat doen, kinderen en werk combineren.
Door nu je hakken in het zand te zetten over een wijziging van de omgangsregeling, met als onderhuids motief dat je boos bent op je ex om wat zij allemaal gedaan heeft in de afgelopen twee jaar, dat gaat je de komende tijd heel veel negatieve energie kosten. Niet doen.
Mocht het gesprek bij de mediator toch nog doorgaan, begin dan met de vraag wat je ex nodig heeft om tot rust te komen. Zonder enig cynisme of onderhuidse bedoelingen, maar als oprechte vraag (je ex zal het niet geloven en er van alles achter zoeken, dus je moet echt oprecht zijn). Geef aan dat jij er in elk geval voor de kinderen zult zijn, wanneer dat ook maar nodig is. En dat je dat wel gaat combineren met je werk, hoe, dat zie je nog wel.
Tsjor