Mijn ex wil het ouderschapsplan eenzijdig wijzigen. De kinderen willen het niet.
Ik zit met een probleem.
Ik hoop dat iemand mij advies kan geven hoe ik dit moet aanpakken.
Ruim 2 jaar geleden ben ik uit elkaar gegaan met mijn ex.
Wij hebben toen een ouderschapsplan gemaakt met een voorlopige omgangsregeling.
In die regeling staat dat de kinderen de ene week 2 dagen en de andere week 5 dagen bij mij zijn.
De kinderen en ik voelen ons daar prettig bij.
Nu gaat het de laatste tijd tussen mijn ex en mij niet meer zo prettig. De communicatie gaat slecht en mijn ex kwam met het voorstel om voor de rust de omgang te wijzigen naar een om de week regeling.
De kinderen en ik zijn daar geen voorstander van en de rust die het volgens haar mee moet brengen zie ik absoluut niet zitten.
Ik heb wel de vraag bij mijn werk neergelegd, en daar is het ook niet mogelijk.
Mijn kinderen zijn 8 en 11 jaar oud. Kan een mediator mij verplichten om haar wens uit te voeren? Zij vind iig de wens van de kinderen niet belangrijk.
Alvast bedankt.
Japie
Ik begrijp het ook niet
Als jouw ex echt zo'n heks is , zou ik eigenlijk denken dat je juist voor 7+7 per 14 dagen zou gaan.
Begrijp ik het goed dat je de kinderen ieder week 2 dagen hebt en om het weekend? Als dat zo is kan ik begrijpen dat dit je voorkeur heeft boven een week op week af regeling. Wat ik echter niet snap is wat dit met het onvermogen van je ex van doen heeft. En heb je al eens echt oprecht aan je ex gevraagd waarom zij dit zo graag wil?
En aan de kinderen waarom ze dit niet willen?
ik lees een verhaal over
2 ouders die zich vreselijk druk maken over de ander en zich beide vooral willen bemoeien met wat de ander doet en laat, en die zich ALLEBEI weinig aantrekken van de kinderen.
Als je nu eens begint met elk moment dat het maar enigszins kan, er wel te zijn voor je kinderen. Een goede opvang te zoeken voor de momenten dat jij werkt en je ex wil dat jij de kinderen hebt, en verder helemaal los laat wat je ex allemaal doet. Dan geloof ik dat je oprecht handelt in het belang van je kinderen. Dat is nu in ieder geval (nog) niet het geval.
Niet doen!
Je vertelt nu enorm veel details. Waarom? Het lijkt mij dat je op zoek bent naar goedkeuring van je acties.
Deze openbaringen kunnen je alleen maar schaden. Ik zou forumbeheer vragen om je reactie te verwijderen.
Ik lees dat je heel bewust probeert een goede vader te zijn. Meer kun je niet doen.
Je verhaal hier neer zetten zal je situatie niet helpen en je ook niet helpen als vader. Je doet het al goed!
Misschien kan je aangeven hoe je dit bedoeld?
Graag.
Dit is natuurlijk een eenzijdig verhaal.
Ik neem je kwalijk dat je denkt dat ik me weinig aantrek van de kinderen.
Mijn kinderen zijn voor mij het belangrijkste bezit.
Jippox
Mijn laatste bericht was bedoeld voor Jippox.
Misschien kan je aangeven hoe je dit bedoeld?
Graag.
Dit is natuurlijk een eenzijdig verhaal.
Ik neem je kwalijk dat je denkt dat ik me weinig aantrek van de kinderen.
Mijn kinderen zijn voor mij het belangrijkste bezit.
Sorry
Sorry, maar als ik hier je toelichting lees, dan denk ik echt: wat een zeikerd. Waar ben je nou mee bezig man? Denk je echt dat het in het belang van je kinderen is om in dit soort details te blijven hangen? Ervoor te gaan liggen als ze met de kinderen op vakantie wil en als het niet lukt vanwege geldproblemen ook moeilijk te gaan doen? Wat nou haar broer bellen? Wat nou, geen antwoord geven op een vraag die zij per mail over de kinderen stelt, omdat ze een mail van jou ook niet beantwoord heeft? Wat nou kwaad worden als ze je netjes vertelt een soa te hebben, hetgeen zeer in jouw belang is of had kunnen zijn? Jij doet hier maar een ding en dat is strijd voeren! Niet alleen over de ruggen van je kinderen, nee, ook via je kinderen.
Ik zeg: get a life. Wees goed voor je kinderen. En laat je ex haar leven leiden.
Emine
Emine
Wat is jouw verhaal dat je zo afgeeft op mannen?
Mannen
Ik vind dit nogal een reactie met een hoog bord-voor-de-kop-gehalte. Mijn reactie is gestoeld op de gedragingen die je zelf beschrijft en niet op het feit dat je man bent. Ook aan een vrouw had ik gevraagd waar ze mee bezig was. Maar dan in de woorden: waar ben jij mee bezig, meid?
Emine
Ik lees hier een verhaal van iemand die een hoop ellende heeft meegemaakt.
En door dit soort reacties denkt...ach laat maar zitten.
?????
Wie heeft hier een hoop ellende meegemaakt Roltoba? Jijzelf? Wat verwacht je dan van dit forum? Dat we allemaal met je meehuilen, met je meepraten en je steunen in je acties en gedachten?
Jammer, dat je niet oppikt wat meerdere mensen hier nu tegen je zeggen. Je maakt het jezelf zo moeilijk. En je ex en je kinderen erbij.
?????
Volgens mij vroeg ik iets over mijn ellende.
Ik snap dat dat ik hier niet bij een cabaret voorstelling zit.
Ik vind het heel vervelend voor iedereen die in dezelfde misère zit.
Ik hoef niet gespiegeld te worden.
Dat doe ik al 2 jaar.
Gewoon een antwoord op mijn vraag?
neem afstand
Jullie zitten veel te dicht op elkaar. Het zou veel rustiger zijn als je je niet zo druk zou maken om allerlei dingen die zij doet en vindt. Het is haar leven, haar gedoe. Dat je van haar bent gescheiden brengt je juist in de luxe positie dat je je er niet mee hoeft te bemoeien. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat zij deels reuring maakt om te zien of jij gaat bijten. De oplossing: niet meer bijten, dan houdt het het snelst op.
En als ze een verzoek doet om de omgang te wijzigen, beoordeel je dat alleen maar 'feitelijk'. Zou het kunnen dat het rustiger is voor de kinderen? En voor jezelf? Praktisch is het vast wel te regelen met opvang. Dan heb je in ieder geval weer je weekend vrij, toch? En als je toch echt puur vanuit het belang van je kinderen en je eigen (on)mogelijkheden echt niet ziet zitten, zeg je dat je meer tijd nodig hebt om het te bekijken. Nu nog niet. Misschien later. Drijf het niet op de spits maar hou het een beetje vaag.
Groet,
Jo Hanna
Jo Hanna
Dank je voor je opbeurende kritiek.
Met dit soort antwoorden kan ik wat.
Ik voel dat mijn kinderen het niet willen.
Ze uiten het ook.
Ik heb echt ook de mogelijkheden bekeken.
Ik heb mijn kinderen gevraagd of ze het zouden willen, en dat de vraag niet om hun moeder of om mij gaat maar om wat zij willen.
Als zij het willen kan ik het echt wel regelen en dat zal ik dan ook doen.
Maar zij geven aan dat ze het niet willen.
Groet,
Japie
Laat haar los, Roland
Er komen wrok en onverwerkte emoties uit je epistel naar voren.
Ga eerst met je eigen gevoelens aan het werk, zonder ze te projecteren op je ex-vrouw.
Eens heb je van haar gehouden, en samen hebben jullie kinderen op deze wereld gezet.
Die kinderen vallen 100% onder jou verantwoordelijkheid en 100% onder de verantwoordelijkheid van je ex-vrouw.
Er bestaat geen verdeling van ouderschap voor 50/50
Of ze nu bij hun moeder zijn of bij hun vader, je blijft 100% ouder.
Ben ik helemaal met je eens Jasam
Kinderen zijn een zorg voor het leven.
Verantwoordelijkheid
"Als zij het willen kan ik het echt wel regelen en dat zal ik dan ook doen. Maar zij geven aan dat ze het niet willen."
Ik vind dat je de verantwoordelijkheid verkeerd legt. Dit is een keus die jij en je ex moeten maken. Niet je kinderen. Die kunnen tegen jou iets heel anders zeggen dan tegen je ex, zeker als er nog zoveel strijd is als dat uit je eigen postings blijkt.
Ik zeg niet dat er geheel niet naar een kind geluisterd moet worden, maar ik denk wel dat je altijd moet kijken wat er nu feitelijk aan bezwaren is. Ik kan me niet voorstellen dat die bezwaren dusdanig zwaarwegend zijn dat het niet-willen van de kinderen HET argument kan zijn. Je zegt dat ze jou geen zeven dagen kunnen missen, maar er staat tegenover dat ze zeven dagen lekker bij je zijn. Dus ik zou sowieso eens naar de argumenten vragen en alleen als daar echt een groot argument tussen zit wat onomstotelijk is, dan zou het voor mij een doorslaggevend argument zijn. Het is in basis aan jullie en niet aan hen om te bepalen wat goed voor hen is.
Wel positief aan je laatste bericht is dat je beaamt dat waar een wil is er ook een weg is, dat je het desgewenst best kunt regelen. Als dat zo is, dan kun je alle pelletjes en drogredenen eraf gooien en gaan kijken wat nu echt goed is voor de kinderen.
Je vroeg om gewoon antwoord
Je schreef ook ergens dat je 'gewoon antwoord' op je vraag wilde, ik neem aan dat dat over de vraag van het eenzijdig wijzigen van een ouderschapsplan gaat.
Nee, dat kan niet. En ja, dat kan zeker.
Nee: ze kan het niet zondermeer aanpassen. Op papier niet tenminste.
Ja: ze kan het zondermeer aanpassen. In de praktijk. Kinderen niet brengen op afgesproken tijd, ze afzetten op een ander moment dan in het convenant staat...zou je ze buiten laten staan? Precies. Bovendien kan ze ten allen tijde een wijziging omgangsregeling aanvragen. En weet wat het dan wordt.
Daarom is het ook zo belangrijk om op een reeele manier in gesprek te blijven en beslissingen te laten leiden door wat er nodig is om samen het ouderschap goed in te vullen ipv door woede en wrok.
Je bent erg herkenbaar
Ik weet niet of je het je realiseert, maar je bent erg herkenbaar. Uit je eerste posting wist ik het nog niet, maar je geeft in je posting nr 33 zoveel details prijs dat ik het ineens zeker wist. Mijn zoon zit bij jouw oudste in de klas.
Je kunt beter niet zoveel details weggeven, er wordt nogal snel gekletst en ik weet van andere ouders dat ze hier ook lezen.
Over de verdeling: ik begrijp niet zo goed wat je probleem is tegen zeven dagen op zeven dagen af. Is maar twee dagen meer dan vijf dagen, dus het argument dat je kinderen je dan zeven dagen moeten missen ipv vijf is niet zo valide. Het lijkt mij rustiger voor ze: veel minder wisselmomenten
Bericht laten verwijderen dus
Oei, dan heb ik maar een advies voor je: forumbeheer mailen dat ze de posting 33 verwijderen, want dit is erg naar voor je kinderen, je ex over wie ook vanalles wordt neergelegd en ook voor jezelf.
Now your talking Enime
Het is ook erg tweeledig.
Het lijkt me heerlijk om ze de hele week te hebben. Het liefst zou ik ze iedere dag van het jaar hebben.
Brengt het ze rust: ik denk het zelf niet.
Groetjes,
Japie
Nou dan?
"Het lijkt me heerlijk om ze de hele week te hebben."
Is dat alleen niet een gedachte die het het overwegen waard maakt? Een blije papa, een blije mama, die ze ieder steeds een hele week zien.
Efedrina
Kan je dan de eerste letter van je woonplaats invullen?
En ik heb al 5 berichten naar forumbeheer gestuurd.
Maar het staat er nog steeds op 
Eraf
Nee hoor, nu is hij eraf.
Aannames
Ik kon het al niet meer volgen, maa rik begrijp dat een bepaald bericht verwijderd is. Ook lastig met het wisselen van pagina's.
Roltoba, je hebt een paar aannames, waarvan je overtuigd bent: de kinderen willen het niet. Kinderen zijn conservatief, die houden niet van veranderingen. Ik ben het in deze eens met Emine, je moet de verantwoordelijkheid voor deze keuze niet bij de kinderen leggen, maar de ouders moeten zelf die verantwoordelijkheid nemen en daarbij wel rekening houden met wat het belang van de kinderen is. Jouw kinderen worden niet echt geschaad bij een week-op week-af schema, tenzij er zeer specifieke redenen zijn. Heel veel kinderen overleven het en vinden het prima.
Mocht het zijn dat de kinderen aangeven dat ze het te lang vinden om je een week te missen, dan kun je altijd nog kijken of je op woensdag (bijvoorbeeld) iets regelt, waardoor je de kinderen toch even ziet. Of spreekt, opbelt, skypt etc. Zulke problemen moet je proberen praktisch op te lossen en niet op een emotioneel/principeel niveau te tillen.
De tweede aanname gaat over je vraag: 'maar brengt het rust voor de kinderen'. Als ik het goed begrepen had was het je ex die rust wilde. Je hoeft daar niet aan mee te werken uiteraard, ze moet haar eigen boontjes doppen nu. Maar omgekeerd als je ervan overtuig bent dat het voor de kinderen beter is en als je beseft dat een overspannen ouder of een ouder die (tijdelijk) niet zo lekker in haar vel zit zowel voor jou als voor de kinderen lastig is, dan zou je met volle overtuiging er alles aan kunnen doen om te zorgen dat je ex-vrouw meer rust heeft. Belangen van ouders hebben effect op de belangen van kinderen.
Kinderen krijgen in elk geval geen rust van strijdende ouders. Dat is wellicht even slikken, maar het is wel zo. Bedenk vooral dat alles maar een korte tijd duurt: over vijf jaar heb je bankhangende pubers, over tien jaar zelfstandige jong-volwassenen. Het zijn geen keuzes voor de eeuwigheid.
Tsjor
Roltoba
Ik begrijp dat je sommige reacties moeilijk vind, maar ik ben gaan beseffen dat de mensen die hier reageren vaak al veel verder in het proces zitten.
Bij mij is pasgeleden ook de omgangsregeling aangepast. Eerst wilde ik er ook niet aan.
Op een gegeven moment kwam ik tot het besef dat ik mijn kind niet meer kan beschermen als het bij haar vader is. Pas op het moment dat hij haar fysiek gaat mishandelen, heb ik, in mijn ogen, het recht om in te grijpen. Tot die tijd is het heel simpel. Hij is haar vader en heeft net zoveel recht om zelf beslissingen te nemen over ons kind als zij bij hem is. Ik kan het er niet mee eens zijn, maar daar kan ik verder niets mee. Dat is de reden dat ik ervoor gekozen heb om een luisterend oor te zijn voor mijn kind. Ze kan met mij alles bespreken, van leuke dingen tot moeilijke dingen. Met de moeilijke dingen kan ik haar alleen helpen door haar coach te zijn. Daarmee bedoel ik vragen te stellen als: wat zou jij eraan kunnen doen? Als zij mij om advies vraagt, dan geef ik het.
Persoonlijk denk ik dat 7 dagen op en 7 dagen af een hele goede regeling is. Het duurt net niet te lang dat het gemis te erg duurt, vooral als de kinderen de gelegenheid krijgen wel contact op te nemen met de andere ouder. Bij ons is dat geregeld met o.a. een Ipod, waarmee ons kind berichten kan versturen.
Ik denk ook dat je het los moet laten en naar een regeling moet gaan van 7 dagen om 7 dagen. De oudste is 11. Het zal niet lang duren voordat hij/zij op het voortgezet onderwijs zit. Met de stapel boeken is het makkelijker om 1x in de week te verhuizen.
Dan de relatie die jij nu hebt met je ex. Ik zou ook mijn best doen om deze te verbeteren, omwille van de kinderen. Jullie zijn de voorbeelden voor jullie kinderen, wat moeten ze ervan leren als jullie niet normaal als volwassenen met elkaar om kunnen gaan?
Probeer het los te laten, en geloof me, ik weet hoe moeilijk dat is. Uit je frustatie in een sport, of ga lekker de natuur in. Vandaag is een heerlijk dag om alle frustatie die je voelt symbolisch aan de wind mee te geven.
Wat bij mij ook altijd goed helpt is om een brief te schrijven, waarin ik al mijn negatieve gevoelens op schrijf. Vervolgens verbrand ik deze, zodat ik de brief nooit zal kunnen sturen. Dat lucht heerlijk op.
omgangsregeling is geen vast gegeven
de kinderen worden groter en hebben andere behoeften, je krijgt een nieuwe relatie, een andere baan, verhuist. Elke keer zul je dan die omgangsregeling tegen het licht houden en aanpassen.
Bij ons staat dat zelfs al zeer expliciet in het convenant. (Tip van het forum hier) We hebben herzien toen dochter 4 werd en naar school ging, herzien toen vader verhuisde, als ze straks naar de middelbare gaat zal hij ook herzien worden. De wijziging gaat in het dosier bij de advocaat en niet langs de rechter.
Dochter krijgt naarmate ze ouder wordt steeds meer inspraak zoals je dat altijd moet doen met kinderen die ouder worden. Opvoeden is tenslotte begeleiden naar zelfstandigheid.
En natuurlijk je ex haar leven gunnen zoals zij dat bij jou moet doen. Je niet met dingen bemoeien waar je niets meer over te zeggen hebt. Mijn 8 jarige moet bij haar vader nog regelmatig een middagdut doen. Ik vind dat volkomen belachelijk, maar dat zal ik niet zeggen. Dat lost ze daar maar op.
Wat Paddington ook al zegt zolang het niet mishandeling of andere levensbedreigende zaken zijn heb je net zo veel rechten als de andere ouder. En je bent niet voor niets gescheiden dus zijn er dingen anders in beide huishoudens. En daar kunnen kinderen prima mee omgaan.
Wennen
Allereerst allemaal bedankt voor jullie reacties.
Ik ben inmiddels met de kinderen aan het wennen. De kinderen gaan nu bv 2x in de week zelfstandig naar school terwijl ik al naar mijn werk ben.
Ik heb met mijn werk overlegd en als ik de ene week 28 en de tweede week 36 werk is het mogelijk.
Ben alleen bang dat als dit weer een tijdje loopt ze weer met iets anders komt.
We wachten af.
Groetjes
Japie
Als je je werkrooster zo aanpast, zorg dan ook voor je zichtbaarheid in de week dat je minder werkt. Stuur zo nu en dan die week 's avonds een mailtje en neem je telefoon op.
Mensen wennen heel snel aan het schema van 36 uur, maar verwachten dat qua inzet ook op de week dat je minder werkt.
En zorg dat je inzet zichtbaar wordt, heel belangrijk nu de banen niet voor het oprapen liggen.
Knap
Ik vind het knap dat je het zo hebt opgelost. En ja, wellicht komt ze wel weer met iets anders, maar ondertussen worden de kinderen snel groter en die laten zich op een gegeven moment niet meer alles aanleunen. Prettig dat je baas zo goed meewerkt. Ik hoop dat jij en de kinderen in elk geval rust ervaren na het wennen.
Tsjor
Ook van mij
Ook van mij de virtuele complimenten voor hoe je dit hebt opgelost, maar vooral ook voor het kunnen loslaten van je eigen standpunt toen met meebuigen wellicht iets voor je kinderen te bereiken was. Chappeau. Ennuh: komt tijd, komt raad. Het is nu in ieder geval geregeld.