Mijn man wil scheiden

Was nog niet klaar 😳

En dan een huis met lage hypotheek moeten verkopen ivm de overwaarde en dan beiden duur moeten gaan huren, zo onpraktisch. In mijn omgeving 3 mannen die vervolgens heel rapido bij nieuwe lief introkken, financieel lekker makkelijk, en je ex maar sappelen. Blijf lekker meebetalen aan dat koophuis, je kinderen zullen je dankbaar zijn. Die prijzen blijven toch wel stijgen en niks fijner dan in hun eigen huis blijven. Natuurlijk kan dat niet eeuwig duren, maar het is vaak zo veel emoties en veranderingen tegelijk. Helaas bewijzen de cijfers dat vrouwen er altijd op achteruit gaan na een scheiding, en mannen amper.

Voordat iedereen over me heenvalt, ik weet dat het soms ook anders gaat, maar te vaak gezien dat mannen geen verantwoordelijkheid namen.

Woning

'En dan een huis met lage hypotheek moeten verkopen ivm de overwaarde en dan beiden duur moeten gaan huren, zo onpraktisch.' Dat is zeker onpraktische en niet altijd nodig: als je de helft van de overwaarde als extra hypotheek bij de bank kunt lenen hoeft het namelijk niet.
Ik weet niet of dat allemaal al gedaan is: het huis laten taxeren, wat is de huidige hypotheek, hoeveel is de overwaarde en kan iemand de helft daarvan lenen.
Overigens: als de man in een auto moet bivakkeren geldt dat ook voor de kinderen, dus ik denk niet dat je dat soort 'straffen' moet gaan uitdelen: iedereen is erbij gebaat als beiden een nieuwe start kunnen maken.
Een bschikbare en betaalbare huurwoning in de buurt is wel iets bijzonders. Kijken kan altijd, dan hoef je nog niet meteen te beslissen. Het is een optie.

Tsjor

en ook nog....

Ik zou onmiddelijk ophouden met alles voor hem doen. Als hij straks 'eindelijk zijn vrijheid heeft'(quote van mijn ex) moet hij ook alles zelf doen. Dus niet meer voor hem wassen en koken, niet meer zijn stomerijgoed ophalen, niet meer zijn agenda bijhouden. Laat hem maar lekker zelf aan de slag gaan. Hij komt er vanzelf achter wat je hem al die tijd uit handen hebt genomen. Als hij dat 'oneerlijk' vindt (ook een quote van ex), dan herinner je hem er liefjes aan dat hij maar beter alvast kan wennen aan het vrijgezellenleven.
En als je het niet meer trekt met hem in huis, laat hem dan lekker ophoepelen. Hij heeft een bom onder je huwelijk gelegd, dan mag hij voor de duur van de scheiding iets anders zoeken. Dan kun je later wel kijken of het huis verkocht moet worden. Laat hem de consequenties van zijn keuze maar gewoon voelen.
Zorg goed voor jezelf!

Eens hoor

Ik zou nu echt niet uit huis gaan, dat is wel erg abrubt en stressvol en voor de kinderen ook wel erg snel.
Gaan kijken naar huizen kan geen kwaad denk ik, maar probeer dat dan ook leuk voor jezelf te maken.
Lukt je dat niet, doe het dan niet.
Maar je kunt best op je gemak wat huizen gaan bekijken, wie weet loop je tegen het voor jou nu ideale huis op.

En lukt het jullie niet om het nu gezellig te houden samen in huis, dan moet hij maar vertrekken.
Stop met zorgen voor hem!

Zelf doen

Inderdaad, laat hem voor zichzelf zorgen. Mijn man heeft in de tijd dat hij voor zichzelf moest zorgen ontdekt dat hij van koken houdt (en het heel goed kan). Dat is een verrijking voor hem en voor ons! Ook merkte hij toen pas hoeveel ik altijd deed in het huishouden en is hij mij met terugwerkende kracht veel meer gaan waarderen. En begreep hij veel beter waarom ik regelmatig boos of kribbig was, namelijk als al die dingen me teveel tijd kostten en ik niet meer aan mijzelf toekwam (terwijl hij hele weekenden aan zijn hobby besteedde). Achteraf bezien was de tijd dat hij ergens anders woonde ontzettend goed voor ons allebei. Dat gun ik jullie ook. Dat hij ergens anders rustig aan zichzelf kan werken, en dat jullie allebei tot rust kunnen komen. En van daaruit kun je dan verder kijken. Wordt het toch een scheiding, of kunnen jullie een doorstart maken?
Overigens was het niet alleen maar fijn natuurlijk, man is in die periode ook verliefd geworden, dus dat was een extra hobbel. En dat risico lopen jullie natuurlijk ook. Maar toch denk ik dat het jullie kan helpen. Ik vind nog steeds dat hij overspannen klinkt. Een eigen woonruimte kan hem dan rust geven die hem kan helpen bij het herstel. Ik blijf erbij dat een scheiding juist die overspannenheid kan laten veranderen in een (zware) depressie. Dat wil je echt niet, dus ik hoop dat zijn psycholoog hem dat ook zal vertellen.

Eens met Hier en Pennestreek

Met de pest in je lijf voor hem koken zou ik zeker niet doen. Bed naar zolder (of zoiets), wasmand ernaast en hij zoekt het maar uit. Het is heel makkelijk om 'onafhankelijk' te willen zijn als alles voor je gedaan wordt. En niet meer zijn favoriete groente/bier/koekjes halen, bijvoorbeeld. Ga vast leven alsof hij ergens anders woont.

lentebloem ik snap het niet hoor

Je vertelt dat je voor hem staat te koken, zijn wasje doet, jij zoekt een ander huis voor jou en je kinderen....terwijl jij helemaal niet degene bent van wie dat allemaal moet.
WAAROM???

Waar zeg je dan niet: "nee, ik heb jouw was niet gedaan, nee, ik heb niet ook voor jou gekookt: je wil bij me weg dus ga er maar vast aan wennen dat je dit allemaal zelf gaat doen."
En laat hem potverdorie ZELF een ander huis gaan zoeken. Hij wil toch weg? Wilt hij serieus dat iedereen onder die beslissing lijdt; moeten zijn kinderen en jij daar dan alles voor gaan doormaken?
OMG ik word zo plaatsvervangend pissig.
Waarom laat jij je dat allemaal aanleunen dan?

Huis

Ik heb veel respect voor je Lentebloem, je zit echt in een lastige situatie. Wat betreft jullie huis, je zegt je man kan een aanvullende hypotheek nemen voor de overwaarde zodat hij er kan blij en wonen, maar koopt hij jou dan wel echt voor de helft uit? En let op dat de verkoopwaarde goed wordt ingeschat, bij mij scheelde dat indertijd heel veel. Dat wij dat dus veel te laag hadden ingeschat. We hebben het huis voor veel meer verkocht.

Bij jezelf blijven

Lentebloem, je zegt niet achter zijn beslissing te staan, toch ga je hem direct faciliteren.
Nee, je kunt hem niet tegenhouden, maar nu doe je eigenlijk het tegenovergestelde.
Laat hem nu lekker. Laat hem maar de scheiding regelen, laat hem maar een huis zoeken, voor mijn part voor jou, maar laat het hem maar doen.
En waarom ga je met de kinderen op vakantie?
Je moet juist alleen gaan.
Zorg hoe dan ook dat je even alleen weg gaat.
Richt je op jezelf, ga voor jezelf zorgen.
Als je hem zat wordt kun je altijd nog in actie komen.

AnneJ heeft gelijk

Het lijkt me in elk geval verstandig als je alvast zoveel mogelijk kennis vergaart over je eigen positie (juridisch en financieel) en goed bedenkt wat je zelf wilt en niet wilt. En vanuit die kennis kan je dan besluiten zelf dingen te doen of juist te laten.
Jij bent uiteindelijk degene die jouw belangen in het oog moet houden, want je man doet het niet.

Groeten,

Temet

Ik vind nog wel een verschil zitten

tussen bedenken hoe en wat je zou willen als die scheiding doorgaat en kennis vergaren aan de ene kant en hals over kop zelf andere woonruimte zoeken aan de andere kant. TO heeft toch geen haast? Waarom zou ze dan nu meteen het haar man gemakkelijk maken? Straks verwijt haar nog dat ze wel heel veel haast had om weg te komen...
Ik blijf erbij, neem de tijd voor alles. Bijvoorbeeld om uit te zoeken of je zelf in het huis kan blijven wonen. Ga op zoek naar een baan met meer uren en dus meer inkomen. Ga zelf in therapie om met deze situatie te dealen. Ga een leuke cursus doen. Steek tijd en energie in jezelf en je sociale netwerk. Zoek familie en vriend(in)en op en ga leuke dingen doen. Zorg goed voor jezelf. Zodat als (áls) die scheiding er toch moet komen je sterk bent, en mensen hebt om op terug te vallen. Liefst ook mensen hebt in je omgeving die mee kunnen kijken naar het convenant en de financiële zaken. Je kunt dat namelijk (bijna) niet alleen.
En eerst genieten van de vakantie. Eens trouwens met een van de schrijvers hierboven: ga ook alleen weg en laat je man voor de kinderen zorgen. Je hebt tijd voor jezelf nodig om bij te komen.
Sterkte.

Boeman

Niemand zit lekker depressief te wezen. Wat een rare uitdrukking. Alsof het een lolletje is. Het is een ernstige ziekte, met soms een ernstig verloop, bijvoorbeeld omdat mensen geen andere uitweg weten dan scheiding, baan opzeggen of nog drastischer. Er is helaas geen bloedproef of MRI-scan voor om dat vast te stellen. En het helpt helaas ook niet altijd om te zeggen: ja, maar nu ben je depressief, straks wordt alles weer hetzelfde als voorheen. Het kan best zijn dat iemand, terugkijkend op zijn leven, alsnog bedenkt dat de beslissingen in de depressieve periode niet goed geweest zijn, maar ze zijn genomen.
Ik weet niet of de man van Lentebloem depressief is. Ik ben geen arts. Maar het lijkt me, gezien de uitspraken die Lentebloem beschrijft, wel een reële mogelijkheid om rekening mee te houden.
Lentebloem, wellicht kun je in je hoofd een ander denkpatroon nemen: en toen werd mijn man ziek en was onze relatie niet meer houdbaar.
Ik zou me wapenen tegen venijnige uitspraken als: hij legt een bom onder je huwelijk; als hij het zo erg vind, dan moet hij maar.... gaat hij jou wel echt uitkopen etc. Het zijn giftige zaadjes die je humeur en de sfeer danig kunnen verzieken.
Veel zakelijken dingen kun je door objectieve regels en zo laten bepalen. De waarde van je huis bijvoorbeeld: daar moet een taxateur voor komen. Taxatiewaarde is iets anders dan de waarde die een huis heeft bij verkoop. Dat laatste ligt aan de marktwaarde. Als je een huis wil verkopen en de markt is goed voor verkopers maak je de vraagprijs hoger dan de taxatiewaarde en als de gek ervoor geeft wat hij/zij ervoor wil geven, dan kan het best zijn dat je meer krijgt dan de taxatiewaarde. Maar voor de bank en de hypotheek telt de taxatiewaarde. De WOZ-waarde geeft een indicatie, maar die is algemener en het kan zijn dat jouw woning daarvan afwijkt omdat die iets bijzonders heeft, in positieve of negatieve zin.
Alimentatie kun je ook objectief laten bepalen. Als je een goede advocaat/mediator hebt zal die dat voor je kunnen regelen.
Boedelscheiding, ik vind nog steeds een goede regel, dat degene die het huis verlaat als eerste mag kiezen. Wees daar niet te voorzichtig mee, dat heeft geen zin. Er blijft toch genoeg van waarde achter, zoals vloerbedekking, gordijnen, de muren die geverfd zijn. Er is wel een regel die van belang is: de spullen van de kinderen, die blijven in principe in het oude huis. Het kan dus zijn dat je andere bedden voor de kinderen moet aanschaffen.
Het is allemaal dramatisch, echt naar. Maar om goed voor jezelf te zorgen zou ik voorlopig op twee benen verder gaan: het ene been houdt er rekening mee dat de scheiding doorgaat en bedenkt wat er dan allemaal geregeld moet worden, het andere been hoopt dat hij op tijd tot bezinning komt, de therapie aanslaat, eventuele medicatie tijdig genoeg begint te werken en alles straks een boze droom blijkt te zijn.
Het is daarom verstandig dat je de inschrijving bij de woningbouw hebt gewijzigd in twee gescheiden inschrijvingen. Goed dat er eventueel een voor jou betaalbare huurwoning in de buurt beschikbaar komt. Maar of je ook daadwerkelijk nu al over moet gaan tot huur, als je al die kans krijgt, of dat je wacht op een mogelijke volgende kans, dat bepaal je zelf.

Veel sterkte in deze onstuimige tijd.

Tsjor

Lentebloem

'De woz-waarde is lager dan de verkoopwaarde. Dus daar moeten we nog wel even goed naar kijken, ik ga mezelf daar niet mee in de vingers snijden door mij voor de woz-waarde uit te laten kopen als de verkoopwaarde veel hoger is. Daarin zal ik me wel goed laten adviseren.'

Hier in de Randstad gaan huizen ruim 20 % over de WOZ-waarde van 2019 heen, dus laat je inderdaad goed informeren.

Taxatie

Je zult een taxatierapport moeten hebben van een makelaar. Dat bepaalt de waarde. Niet de WOZ en ook niet de prijs die je krijgt bij verkoop. Dat taxatierapport is ook nodig voor degene die de woning eventueel overneemt. Het is dus niet iets waar je zelf over hoeft te gaan nadenken en onderhandelen. Je moet alleen afspreken wie een makelaar belt.

Tsjor

taxatie

die taxatie is ook ook een wassen neus. Vaak komt er bij opdracht al bij te staan: benodigd hypotheek bedrag ex verbouwing is € x. En dan wordt daar naar toe geschreven.

ElenaH

In de randstad gaan we niet 25% over de WOZ heen maar 10-25% over de vraagprijs.
Mijn kleine appartement zat 40% boven de WOZ, mijn collega nog veel meer.

Bank

'die taxatie is ook ook een wassen neus. Vaak komt er bij opdracht al bij te staan: benodigd hypotheek bedrag ex verbouwing is € x. En dan wordt daar naar toe geschreven.'
Was het maar zo'n feest. Als de waarde bij mij lager had gelegen (ik denk zo'n 15.000), dan had ik de kosten van de advocaat niet hoeven te betalen. Helaas, ik heb nog gevraagd, gesmeekt bijna. Ik snap het wel: de makelaar heeft twee belangen: die van mij als bewoner en die van mijn ex als ontvanger van de helft van de overwaarde. Een goede taxateur zal met beide belangen rekening houden.

Ik snap de financieel adviseur niet zo goed. Als je de woning wil overnemen zal toch iemand naar de bank moeten stappen voor een extra hypotheek (tenzij je een goed gevulde spaarrekening hebt, maal twee) en die bank vraagt toch een taxatiewaarde van de woning? Bovendien ben ik huiverig voor 'in goed overleg zelf afspreken'. Een jaar later wordt de woning verkocht voor veel meer en dan ontstaat er onvrede.

Het is waar, een taxateur kost geld. Maar liever objectieve gegevens op tafel dan 'in goed overleg' subjectieve afspraken maken. Die zijn ook maar houdbaar zolang het overleg goed is.

Tsjor

Flavia

'In de randstad gaan we niet 25% over de WOZ heen maar 10-25% over de vraagprijs.
Mijn kleine appartement zat 40% boven de WOZ, mijn collega nog veel meer.'

Dat zou mooi zijn, mijn huis gaat waarschijnlijk binnenkort de verkoop in!

Nee tsjor

Als de hypotheek niet verhoogd wordt is bij veel geldverstrekkers geen taxatierapport nodig.

Onderling een waarde afspreken is heel normaal.
Ik zie dat dagelijks zo staan in een echtscheidingsconvenant.

Vlinder72

Maar een van de twee heeft toch geld nodig om de ander uit te kopen? Dat kan niet van het spaargeld, aangezien dat al voor de helft van de vertrekkende partij is.

ElenaH

Lang niet iedereen leent de uitkoop erbij. En zolang de hypotheek niet hoger wordt, is er meestal geen taxatie nodig.

Er zijn heel veel mensen die de uitkoop anders regelen. Dat kan inderdaad met de halft van het spaargeld, een schenking etc.

Oke

ik ben niet zo thuis in de wereld van de gefortuneerden. Je moet dan een spaarrekening hebben die 2 keer de overwaarde vertegenwoordigt. Of iemand die schenkt .....

Tsjor

Maar

voordat je onderling conflicten krijgt over het vaststellen van de waarde (de een is gebaat bij zo laag mogelijk, de ander bij zo hoog mogelijk) blijf ik toch bij mijn advies: laat een officiële taxatie doen. Het is duurder, maar ook betrouwbaarder dan een publiek forum waarop verschillende percentages genoemd worden van de waarde boven de WOZ-waarde.

Tsjor