Na de echtscheiding eist papa 2jarige dochter op

Opeisen?

Dus als ik het goed begrijp ziet hij jullie dochter nu 1 avond de ene week en twee dagen de andere week, ze blijft nooit slapen, hij wil dit uitbreiden en jij noemt dat opeisen? Jij hebt als moeder evenveel recht op je dochter als hij als vader. Omgekeerd geldt ook: hij heeft evenveel recht op haar als jij. Jullie dochter heeft het recht om van allebei haar oduers evenveel te houden en evenveel liefde te ontvangen (elk op jullie eigen manier!). Als je dat blokkeert, dan loopt je kind schade op. Als je niet te veel wissels wilt, dan spreek je een week-weekregeling af. Dat doen andere gezinnen met jonge kinderen ook, waarom zou jouw dochter dat niet aankunnen? Kijk, als ze een baby zou zijn en nog aan de borst was, dan kan ik me er iets bij voorstellen, maar bij een 2-jarige gaat dat echt niet meer op. En inderdaad, na iedere wissel is het weer even wennen, dat is compleet normaal. Maar knoop dit in je oren: je dochter is niet jouw eigendom. Je dochter heeft twee ouders die evenveel rechten hebben.

naar een advocaat

Ik raad je aan een gespecialiseerde familierechtadvocaat in de arm te nemen. En neem er dan niet eentje die er trots op is dat hij/zij alles wat de cliënt zegt, nog eens extra hard naar de rechter roept, neem er eentje die streeft naar een nette regeling en die escalatie wil voorkomen. Iemand met een realistisch beeld van hoe zo'n omgangszaak verloopt. Zo''n advocaat kan je prima voorlichten over welke argumenten wel, en welke geen gewicht in de schaal liggen bij de rechter.

Ik kan je uit professionele ervaring alvast verklappen dat de volgende argumenten in het algemeen erg weinig indruk maken

"tijdens het huwelijk keek hij nooit naar haar om"

"ik hou mijn kind niet tegen, maar ze is er nog niet aan toe, straks als ze groter is, dan..."

"als mijn kind terugkomt van de omgang is ze altijd helemaal uit haar doen".

Als je eigenlijk liever hulp wilt rond de omgangsregeling, zonder dat er per se een advocaat aan te pas hoeft te komen (als jullie er in onderling overleg uitkomen is een duur kort geding ook niet meer nodig) dan zijn er vaak ook wel hulpverleningstrajecten beschikbaar. Die verschillen per gemeente, dus daar kan ik voor jouw geval geen zinnig woord over zeggen.

Je hebt het niet alleen voor het zeggen, ook niet als je ervan overtuigd bent in het belang van je kind te handelen. Wen er maar alvast aan, want als je daar pas op de zitting achterkomt is dat bepaald onaangenaam.

Groeten,

Temet

'uit haar doen'

Het is logisch dat een kind uit haar doen is als er zoveel gewisseld wordt, dat heeft ook een naam: schakeltijd.

Je dochter moet gewoon schakelen tussen haar vader en jou, daar is niets geks aan. Bij het ene kind duurt dat heel kort bij de ander een aantal uur. Vooral even hun eigen gang mogen gaan helpt hierbij.

Toen mijn dochter van toen 11 maanden ook moest wisselen na een dag bij haar vader koste dat zeker 2 uur, elke week weer. Nu is ze 12 en duurt het korter, maar het eerste half uur moet ik haar even met rust laten, daarna is ze gewoon zichzelf weer, zowel bij mij als bij haar vader. Ging ik er boven op zitten en haar aandacht vragen dan duurde (en duurt het veel langer) voor ze omgeschakeld is.

Ik zie in hoe het nu gaat heel veel wisselingen en weinig tijd achter elkaar bij haar vader. Ik zou juist adviseren de tijd bij haar vader langer te maken, dus wel het hele weekend en dan bij voorkeur van vrijdagmiddag tot maandagochtend. Sluit het gelijk goed aan bij school straks. En dan ziet haar vader ook hoe het daar gaat.

Als je dan toch bezig bent met de omgangsregeling houd er dan ook rekening mee dat haar vader ook met haar op vakantie zal willen gaan, dus spreek gelijk af hoe je dit wilt. Bij ons was dat in het begin tot ze naar school ging 4 weken per jaar waarvan 1x 2 weken achter elkaar. Nu ze naar school gaat is het de helft van de vakanties.

Wat Temet ook al aangeeft de argumenten die je aandraagt heeft de rechter weinig tot geen boodschap aan en zullen mogelijk zelfs in je nadeel werken.

Tijd verlengen?

Ik heb de tijd verleng van zaterdagmorgen tot zondagavond maar het duurde geen uurtje maar 3 dagen voordat ze opnieuw wat in haar gewone doen was; slechte nachten, niet zonder mama kunnen zelfs nog geen seconde, momenten dat ze echt "bevrieste" en felle driftbuien kreeg zomaar om niets en spraak lag stil , niets meer willen doen en wat ze wou doen lukte haar gewoon niet (terwijl dat anders wel zo is). Ik vond dit gewoon erover gaan. En ik heb alles wat ik kan gedaan om duidelijk te maken aan de papa dat het zo slecht ging met haar maar niets helpt, die luistert niet. Ik neem aan dat ze even een wenmoment moeten hebben als ze thuis komen maar geen 3 dagen...
En waarom dat is , ik weet het niet, ik krijg ook geen respons van de papa als ik hierachter vraag.

Ik heb een getekend document van een jaartje geleden waarin hij akkoord was om zijn dochter 1 dag per te zien, dat moest niet meer. Dus ik heb wel een duidelijk bewijs hiervan, hoeveel hij met haar inzit... Maar ik had het liever anders gezien, ik vind de relatie vader - dochter heel belangrijk.

Een gewone vader

Samenlevingscontract hadden we, niet getrouwd en ja kind erkend omdat ik erop stond want dat wou hem eerst niet, dat leek hem niet financieel aantrekkelijk...
Maar enfin
Getekend document voor akkoord getekend , 1 dag per week ons dochter te zien.
En ja ideale vader, ik ben ook geen ideale moeder en ik heb geen ideaal kind... Ik wil enkel dat er rekening gehouden wordt met ons dochter en met wat zij aankan, dat is alles wat ik vraag. Hoe hij omgaat met haar enzo, maakt me niet, zolang ze goed gezind thuis komt zonder 3 dagen recuperatie nodig te hebben vind ik het allemaal oke. Ik ga ze zeker missen omdat ik haar ook alleen heb moeten groot brengen tot over een paar maanden terug maar als de papa een band wilt opbouwen met haar, ben ik zeker voorstander en zet ik mezelf wel opzij.

En er is veel gebeurt tussen ons maar dat heb ik verwerkt en een plaats gegeven, dat staat los van het feit we een dochter hebben en hiervoor een goei regeling moet gevonden worden

opnieuw

'... en hiervoor een goei regeling moet gevonden worden' Dan is het weer de vraag: wie beslist wat een goede regeling is? Aan wiens criteria moet die voldoen?

Tsjor

Temet

en je stelt deze vraagt omdat … ?

nee Temet

Nee Temet, dit is duidelijk Vlaams. Ik was al wat verbaasd dat er over ouderschapsplannen gesproken werd, want dat is vast anders in België.
Dus het juridisch advies moet vast ook anders zijn.
Cultuurverschillen vind ik soms groter dan met Duitsland (even heel algemeen gezegd).

Sterkte Lesley! Klinkt alsof het niet zo goed met jullie dochter gaat.

Het kan ook aan jouw houding liggen

Mijn buurvrouw vindt dat ze ook een problematische ex heeft. Haar dochter mag van haar steeds minder naar vader. Vader wil niet meer procederen, dus hij laat het voorlopig zo. Als haar dochter bij haar vader vandaan komt, gaat moeder (op de stoep!) heel plakkerig doen, voortdurend knuffelen en kussen en zeggen dat ze haar dochter zo gemist heeft, op een toon alsof de dochter uit de dood is opgestaan. Dochter krijgt zo het signaal dat er iets vreselijks gebeurt als moeder en dochter niet samen zijn. De dochter heeft het goed bij haar vader (woont in de buurt, ken ik ook), maar schiet in paniek als ze weer thuiskomt bij moeder. Moeder blijft krampachtig doen, roept dat er een groot probleem is, maar bij vader thuis loopt alles als een zonnetje. Waar ligt het probleem dan? Ik kan niet weten of dit bij jou ook speelt, maar denk er eens over na, kijk goed naar jezelf.

Even terug naar jou: de Belgische wet is een aantal jaar geleden veranderd, rechters spreken nu altijd gelijk verblijf uit, tenzij er zwaarwegende argumenten zijn om dat niet te doen. Dat heeft je advocaat vast ook al verteld. Jij hebt nog geen zwaarwegende argumenten aangebracht. Vader is niet dakloos, drugsverslaafd, zit niet in de gevangenis o.i.d. In Nederland is het zo dat als jij dwarsligt "om niets", de rechter juist meer geneigd is om gelijk verblijf uit te spreken. Ik zou je aanraden met je advocaat te overleggen welke argumenten wel steek houden en als dat er geen zijn, te proberen een redelijke verblijfsafspraak met je ex te maken en die aan de rechter voor te leggen. Maar je dochter zal sowieso meer naar je ex gaan dan voorheen, er is nu niet eens een ouderwetse bezoekregeling (om het andere weekend plus de helft van de vakanties). Dat is het absolute minimum en dat is niet voor niets afgeschaft, het was niet optimaal voor kinderen. Ze hebben recht op een goede band met beide ouders en evenveel liefde van beide ouders, ook als de ouders dat verschillend invullen.

Antwoorden

William:
Het belang van het kind primeert voor ons steeds op het eigenbelang, en dat is niet altijd even gemakkelijk. Dat is het enige wat ik vraag en zou willen voor onze dochter...
Maar dan moet het uiteraard langs 2 kanten komen.
Niki 37:
Ik wil even duidelijk maken (wat je uiteraard niet kan weten) als ik onze dochter ga afhalen met de vader, is het altijd "geef papa eens een dikke kus en zeg daaaag, tot in het weekend want dan mag je terug komen spelen met papa en oma en opa dat is leuk he maar nu gaan we even naar huis , mag je het hondje eten geven of zoiets" Dus het geschil tss hem en mij en hoe hij me kapot heeft willen maken zelfs tijdens mijn zwangerschap heb ik verwerkt en heeft hier geen betrekking mee.
En voor dat ze vertrekt zeg ik meestal " oh leuk seffens mag je naar papa want die mist je ook en ga je weer leuke dingen doen of iets dergelijks"
Temet:
Ik ben vlaams ja
Tsjor:
Een perfecte regeling is er niet voor een kind van 2jaar maar een regeling waar zij het meeste baad mee heeft dat noem ik een goei regeling. En ja wie beslist dat, dat zal nu overduidelijk de rechter worden, ben al op bemiddeling geweest en daar zwijgt hij en doet zijn advocaat het "vuile" werk om me gelijk de grond in te boren en me allerlei verwijten en leugens naar mijn hoofd te slingeren... dus ja daar heeft mijn dochter uiteraard geen baat bij...

William

Ik vraag het omdat ik wel kennis over en ervaring met de Nederlandse regels en procedures heb, en daar ook mijn advies op baseer, maar van de Belgische situatie niets afweet.

Groeten,

Temer

antwoord

Niki73:
Ik denk toch dat je het stuk vergeet te lezen dat het uitzonderlijk moeilijk is voor het kind om bij de vader te verblijven omdat hij er nooit naar om gekeken heeft totdat we enkele maanden uit elkaar waren, en als onze dochter over haar toeren thuis komt en nachten achter elkaar slechts slaapt en zelfs een kinderpsychologe zegt dat ik ermee moet stoppen want dat dit gedrag niet gezond is en schade aanbrengt aan het kind dan heb ik deze raad opgevolgd.
Als zij er klaar voor is en het gaat voor haar mag ze gerust blijven slapen van mij, geen probleem maar niet in deze omstandigheden, als moeder zijnde moet je toch opkomen voor je dochter of niet?
Ik heb haar ook nooit weggehouden van de papa, ik heb altijd gevraagd (al van de geboorte) of hij aub een band wil opbouwen met zijn dochter en er ook is voor haar...
En rechten als papa zijnde? Als je je gedraagt als een echte papa en het goed voor hebt met je dochter dan pas ben je een papa.

En ik heb regelmatig willen bemiddelen, maar hij gaat akkoord totdat het op papier komt dan krabbelt hem altijd terug omwille van dit of dat of... Ik krijg zelfs geen alimentatie van hem omdat hij geen "kijkgeld" betaald voor zijn dochter, waar dit logica vandaan komt is mij ook een raadsel.

Ben 1 keer samengekomen met zijn advocaat en daar wordt ik gelijk gemaakt met de grond, "het kind heeft geen structuur nodig, e kind moet doen wat de ouders willen en daarmee basta, geld betaald mijn cliente niet, jij moet zelf voor de opvang betalen, jij hebt het huis te koop gezet maar je hebt geen schriftelijke overeenkomst (waren we mondeling overeengekomen om het huis 2 maanden zelf proberen te verkopen beide gegevens stonden bij de verkoop op internet) , jij zet je kind altijd af bij de onthaalmoeder en je hebt geen tijd voor je kind, jij bent een slechte moeder, enzo enzo... en daar zat de papa ook en die durfde niets zeggen , durfde me zelfs nog niet aankijken... Hoe kan ik daarmee bemiddelen??

het hele verhaal

En het gaat hier trouwens om het hele verhaal, niet enkel over nu.

Ik kwam hier gewoon wat raad vragen over hoe ik dit moet aanpakken voor mijn dochter haar goed, niet voor het mijne of de papa zijnde.

Er zijn rechten als ouder zijnde ja, maar in hoeverre wordt er rekening gehouden het kind????

En ik eis het kind niet op, in tegendeel, als je voor 100% zekerheid kunt zeggen dat je eigen kind gebruikt wordt door de papa om je te pesten, om je pijn te kunnen doen, omdat de rest niet meer lukt, dan is dit geen makkelijke situatie voor me. En ik zal ook nooit beweren dat de papa een slechte papa is of dergelijke, het enige ik vraag van zijn kant is wat begrip naar de dochter toe en wat zij aankan en wat er voor haar mogelijk is, meer niet.

Maar ik hoef me hier niet te verdedigen, vind de reacties nogal fel, zeker omdat ik het kind zogezegd weghou van de vader door de meeste hier. Jullie moesten eens weten wat ik ervoor zou geven en voor over zou hebben dat mijn dochter een echte papa kon hebben waar haar belang voor gaat op alles en iedereen...

ja maar

Je hebt echt zelf gekozen voor deze man, èn om met deze man een kind te krijgen. Ik snap uit wat je zegt best dat je het achteraf allemaal vies tegen vindt vallen, maar dat verandert niets meer aan de situatie, helaas.
Jullie blijven voorgoed samen ouders. Dat is de realiteit waar je mee te dealen hebt. En zolang er geen sprake is van mishandeling/misbruik e.d. heb je dus allebei evenveel te zeggen over jullie kind.
Jij kan het dan geen 'echte papa' vinden. Het is 'm toch wel...

Zaken gescheiden houden

Jippox

Jep inderdaad we hebben samen een kind gewild en wat er erna allemaal gebeurt is dat had niemand zien aankomen dus ja ...
En we hebben een kind samen . En als we daarin zouden overeenkomen en dat we kunnen communiceren ivm onze dochter dat zou het allemaal veel makkelijker maken maar dat maakt hij onmogelijk. En gelijk al gezegd “daardat ik dit en dat nie zou toestaan blijft de drama bestaan” Nee de drama blijft altijd bestaan want hij probeert altijd het bloed onder mijn nagels uit te halen eender wat of hoe ik ook zeg of doe. Zeg ik 3 keer druppels in de ogen per dag zegt de dokter dan zegt hij nee 6 keer want dat is beter , beweert dat onze dochter geen middag zou krijgen bij mijn ouders (terwijl die altijd alles hebben moeten opvangen omda hij niks deed) enzo enzo enzo

negatief

Je bent ontzettend negatief over je ex, en hij blijkbaar ook over jou. Aangezien je alleen aan jezelf iets veranderen kunt, zou ik ermee beginnen om heel bewust te zoeken naar zijn positieve kanten. Die zijn er ongetwijfeld ook. Probeer daar eens oog voor te hebben en van daaruit ook positiever naar hem te reageren. Wat je zendt, krijg je vaak terug. Dus als jij begint met je anders op te stellen, heb je best kans dat hij ook zijn houding gaat veranderen.
Andersom, als je vast blijft houden aan dat hij niet deugt en alles fout doet, en je zo ook naar hem opstelt, dan kom je alleen maar steeds verder in deze neerwaartste spiraal.

Ik schrik

heel erg van jouw reacties Lesley. Je verwijt de man waarvoor jij hebt gekozen om vader te worden van allerlei zaken. Natuurlijk werkt dat niet, niet voor jou, niet voor jullie dochter en niet voor de vader.

Dat een man een baby niet zo interessant vind is niet vreemd.Veel mannen die ik spreek geven aan dat een kind leuker wordt naarmate een kind ouder wordt. Jullie dochter komt nu op een leeftijd dat hij er iets mee kan.

Als jij problemen hebt met de vader die de aanwijzingen van een huisarts niet opvolgt, zou ik hem de volgende keer gewoon meevragen naar de afspraak. Verder zul je ook zelf moeten kijken naar wat jouw aandeel is in het gedrag van jullie dochter. Ben jij van nature een heel verzorgende moeder? Besef je dan dat de vader een belangrijke rol heeft om jullie dochter ook de andere kant van het leven te laten zien.

Je geeft ook aan dat er een kinderpsycholoog bij betrokken is. Heeft dit persoon ook gesprekken met vader? Kan de psycholoog vader misschien helpen om beter om te gaan met jullie dochter?

Als je naar alle onderzoeken kijkt dan zul je zien dat kinderen in een situatie na een scheiding in een co-ouderschap worden opgevoed het beter doen dan kinderen die voornamelijk bij een van de ouders wonen. Zelfs een stiefouder heeft daarin geen positief effect. Het beste is dus wel om naar een 50/50 toe te gaan werken. Misschien helpt het als jij met vader daarover afspraken kunt maken. Dus niet beginnen dat het niet lukt, maar dat jullie met elkaar en de hulp van de psycholoog er naar toe gaan werken dat dochter de ene week bij haar vader is en de andere week bij haar moeder. Zeker als ze bij beide ouders een eigen kamer heeft, kunnen beide huizen echt als thuis gaan voelen wat voor jullie dochter echt heel fijn kan zijn.

Misschien iets even helemaal anders, waarom ga je niet mee naar vader en slaap jij daar ook (op een luchtbedje in de woonkamer b.v. niet in dezelfde kamer als dochter). Op die manier laat je aan jullie dochter zien dat het prima is voor haar om naar haar vader te gaan. Daarbij laat je ook aan vader zien dat jij echt wil zorgen dat jullie dochter hem als haar vader ziet. Wellicht heeft hij dan ook minder te behoefte om te (voor jouw gevoel) pesten. Persoonlijk heb ik het gevoel dat vader een beetje bang is dat jij ervoor gaat zorgen dat hij zijn dochter in de toekomst niet meer zal zien. Wees je bewust dat bijna 20% van alle kinderen van gescheiden ouders hun vader niet meer zien. Dat is ongelofelijk veel en dus een begrijpelijke angst van vader.

Ik hoop dat jij ervoor kunt zorgen dat er rust komt tussen jullie als ouders. Die rust tussen jullie is wat het belangrijkste is voor jullie dochter.

Rust ja

Mijn dochter zal niet tot die 20% behoren , dat is het laatste wat ik wil. Een kind heeft ook haar vader nodig. Ik heb al in het verleden gewoon gedaan wat hij vroeg en geen commentaar en meegaan in zijn verhaal maar ook dat helpt niet. Hij zal ook nooit vragen hoe het met onze dochter gaat of hoe ze ermee omgaat , het enige wat voor hem telt is "Ik wil" ongeacht de rest. Jullie beseffen niet met wat een persoon ik te maken heb, maar laat maar zijn ik verwacht ook niet dat dat gesnapt wordt, de enige die me begrijpen dat zijn de mensen die alles van dichtbij meemaken en ook alles weten en die echt weten hoe hij in elkaar zit en nee hiermee bedoel ik niet de mensen die me gelijk geven maar die weten hoe de vork in de steel zit.

Toch bedankt voor alle reacties.

lesley

Het kan dat je volledig gelijk hebt, dat je ex een aartsegoïst is die alleen uit is op zijn eigen belang en die jouw dochter alleen maar gebruikt om jou het leven zuur te maken.

Het kan ook zijn dat je het allemaal veel te zwart ziet.

Het vervelende is: dat weet de rechter niet. Die kan dat niet ruiken. Ik spreek even vanuit mijn Nederlandse ervaring. Ik heb het verhaal "echt, je weet niet wat voor iemand het is, hij heeft twee gezichten" al ontzettend vaak gehoord, en zo vreselijk veel omgangszaken heb ik niet eens zien langskomen. Die rechters horen het ongetwijfeld meerdere malen per dag. En dan komt vader verklaren dat het toch eigenlijk allemaal onzin en rancune is en dat hij zijn kind zo mist en niet de gelegenheid krijgt een vader voor zijn kind te zijn omdat moeder overal de controle over wil.

En die rechter leunt achterover, in het beste geval doet hij/zij of er aandachtig geluisterd wordt, en denkt ondertussen waarschijnlijk 'gooi maar in mijn pet, ik ben er niet bij geweest".

Waarmee ik maar wil zeggen - en sorry dat ik zo bot ben - jij denkt wel dat je in een unieke situatie zit, maar ik vrees dat dat vies tegenvalt en dat jouw betoog niet zonder meer door de rechter wordt overgenomen. Vandaar mijn advies om een gespecialiseerde advocaat te benaderen, die kan je inlichten over welke argumenten wel, en welke nauwelijks kans van slagen hebben.

Groeten,

Temet

overigens

In Nederlandse omgangszaken wordt vaak een voorlopige regeling getroffen, de rechtszaak wordt aangehouden en na een paar maanden rapporteren partijen aan de rechtbank over de voortgang. Soms blijkt dan dat éen van partijen er inderdaad compleet een potje van maakt, en dan gooit zo iemand wel flink de eigen glazen in. Maar vaker blijken mensen die door de andere kant als de baarlijke duivel zijn afgeschilderd zich best redelijk aan afspraken te kunnen houden en blijkt het kind de omgang ook ongeschonden door te komen.

Groeten,

Temet

Uniek?

Ik vind dat niet dat mijn situatie uniek is, er zijn nog genoeg mensen die dit spijtig genoeg meemaken. Daarom dat ik ook raad vroeg...
En inderdaad je hebt gelijk, daarmee moet ik ook niet afkomen op de rechtbank, het enige wat telt zijn bewijzen meer niet en ik ga de vader daar zeker niet zwart maken of in een slecht daglicht stellen. Het enige wat ik vraag om rekening te houden met onze dochter niet meer of minder dan dat.

Dat is ook wat mij het beste lijkt een voorlopige uitspraak (gelijk de tegenpartij eist in kortgeding) en dan door bemiddeling (van een aangestelde door de rechtbank) proberen tot een oplossing te komen, misschien kan ik op deze manier nog een gewone conversatie aangaan met de vader. Laten we hopen.

Ik heb een advocaat genomen gespecialiseerd in deze zaken, heb hier ook vandaag nog een afspraak mee. En ik weet dat deze advocaat altijd goed is in zaken waar de kinderen voorop worden gezet en zo iemand heb ik nodig. En iemand die me geen blaasje wijsmaakt en me gewoon zegt dit en dat en zus en zo, ben zelf nogal realistisch ingesteld en altijd met beide voeten op de grond dusja.

Invullen

Er wordt heel veel ingevuld zeg over hoe de situatie zou kunnen zijn bij Lesley, met allerlei voorbeelden erbij van andere situaties.

Stel dat hier iemand advies zou komen vragen over een probleem met een waarlijk psychopatische man, dan zou zou iemand voor eerst zich nog een paar dagen hier op het forum moeten uitsloven om andermans voorstelling te corrigeren. We weten het niet, maar stel..

Dat hele idee van je hebt toch zelf de keuze gemaakt met deze man een relatie te beginnen snap ik ook niet zo goed.

Thera

Moest ik geweten hebben dat hij zo is , was ik inderdaad niets begonnen met hem. Ik kende hem al enkele jaren maar hij kan zich mooi voordoen , ook in het begin van een relatie totdat ik zwanger ben geworden en toen ineens de volledige omschakeling , bij mij kwam dit ook als een slag en het heeft lang geduurd en ik heb alles geprobeerd met hem om het toch maar te doen lukken “ik weet dat het 5 na 12 is en ik ga veranderen en terug worden gelijk ik was” heb ik tot 5 keer gehoord totdat ik op de 6de keer zei nu is het genoeg geweest , ik kan nie meer , ik ben op , het stopt hier . Mijn dochter verdient beter dan een papa die nie naar omkijkt en een mama die er onderdoor gaat... Toen heb ik de knoop doorgehakt.
Maar dat is eigen aan iemand met psychopatische problemen , dat zie je nooit op voorhand spijtig genoeg... En ik weet dat ik niet de enige ben , als ik internet afschuim kom ik verschillende mensen tegen die hetzelfde meegemaakt hebben dan ik. Ik wens het in elk geval niemand toe !

Lesley

Ja, ik snap het. Dan heb je al heel wat meegemaakt.

Wat goed dat je dan nu zo duidelijk voor ogen hebt wat je wilt. Ik weet niet of je er tijd voor hebt, maar het boek van Jan Storms, destructieve relaties op de schop is heel leerzaam en deze man lezen kan ook heel heilzaam zijn omdat hij het zo goed snapt.

De informatie die hier gegeven wordt over wat je van een rechtszaak kan verwachten kan verder wel heel nuttig zijn denk ik.

Je partner zelf gekozen

Voor mij wil dat niet zeggen dat wie zijn billen brand maar op de blaren moet gaan zitten, of zo. Het gaat er over dat jij die verantwoordelijkheid bent aangegaan. En het is aan jou om dat in zo goed mogelijke banen te leiden. Waar mogelijk met hulp van anderen. Maar die hulp van anderen is een risico. Die volgt niet altijd jou regie. Die kan je uit handen genomen worden.

Bovendien, als jij laat zien dat je zaken stuurt zodat er zo min mogelijk schade is en kinderen toch omgang hebben met hun vader, tenzij er uiteraard aantoonbaar strafbare zaken aan de hand zijn, heb je meer kans dat je de zaak ontrol op een manier die bij jou en je gezin past.

Die verantwoordelijkheid nemen, daar gaat het over.