Ots ondertoezichtstelling

Wat wil je precies?

Zonnetje, je vraag is me niet helemaal duidelijk, maar ik krijg het idee dat jij wilt dat een instantie er toezicht op houdt dat je ex zich aan de voorwaarden voor de omgangsregeling houdt.

Vergeet het maar.

Een ondertoezichtstelling komt er als de jeugdzorg vindt dat de kinderen in hun ontwikkeling bedreigd worden. Er wordt dan een gezinsvoogd benoemd, die de ouders aanwijzingen kan geven waar die ouders zich dan aan moeten houden. In de praktijk betekent het geloof ik meestal dat zo iemand eens in de paar weken op dekoffie komt. De ouder die de dagelijkse zorg heeft zal er meer last van hebben dan degene die die dagelijkse zorg niet heeft. En als je ex geen ouderlijk gezag meer heeft dan heeft een gezinsvoogd helemaal weinig tegen hem te zeggen.

Je haalt meer overhoop dan je lief is met een ots. OF de gezinsvoogd is overbelast en bemoeit zich niet met je, of wel, maar dan vermoedelijk vooral op een manier dat je er weinig mee opschiet. Misschien een tikje cynisch, mogelijk zijn er ouders die er fantastische ervaringen mee hebben maar ik betwijfel het.

Als jij geen vertrouwen in het welslagen van de omgang hebt zou je ook gewoon de omgang stop kunnen zetten net zolang tot ex zich wat betrouwbaarder gedraagt. Beetje bot, maar soms moet je wat.

Ben wel benieuwd naar de mening van Tsjor in dit alles, die is nogal pro-omgang maar niet erg pro-ots,vziw, en misschien heeft zij wel een goed idee.

Groeten,

Temet

Portret

Temet, wat portretteer je me toch alleraardigst.

Zonnetje, over een OTS, wat Temet zegt is helemaal waar.
Daaraan voorafgaand moet je je realiseren dat niet de ouders, maar het kind onder toezicht wordt geplaatst. Welk kind zou je daarvoor willen aanmelden?

Een ondertoezichtstelling wil zeggen dat er een gezinsvoogd komt die kijkt of de ouders op een goede manier voor de kinderen zorgen en zo nodig een schriftelijke aanwijzing geven. Dat zou eigenlijk het maximale kunnen zijn wat een gezinsvoogd kan doen bij de vader, maar in de praktijk ben ik dat nog nooit tegengekomen.
Ik ken wel talloze andere verhalen die beginnen met problemen met de omgangsregeling en eindigen in een uithuisplaatsing van de kinderen, omdat men de problemen van de echtscheiding risicovol vindt voor de kinderen.
Temet beschrijft heel mooi hoe de lasten van een OTS vooral bij de verzorgende ouder terecht komen. Tot verbazing van nogal wat moeders krijgen vaders vaak veel krediet van een gezinsvoogd, maar dat is ook wel voorstelbaar: de gezinsvoogd spreekt beide ouders een sporadische keer. Wat vader doet ziet ze niet, wat moeder doet ziet ze ook niet. Wel wat iemand zegt en hoe iemand spreekt. Een moeder die alles uit de kast haalt om duidelijk te maken dat vader voor de kinderen een gevaar is verliest al snel haar krediet.

Kortom: OTS: vraag er niet om.

Maar dan zit jij nog met het probleem van de omgangsregeling. Ik haal even terug wat je schrijft. Je haalt allerlei tijden aan:
'Tijdens de moeilijke scheiding heeft vader zeer onverantwoord gedrag vertoond, zowel naar mij als naar zijn kinderen.' Tijdens een scheiding is niemand op zijn best. Ik vind het altijd vreemd als mensen dat gedrag later nog blijven nadragen: je scheidt om wat er voor de scheiding gebeurde en daarna ben je gescheiden. De tijd van de scheiding zelf is een ongelukkige, minst flatteuze periode, waarin niemand op zijn best functioneert.

'In het verleden zijn er dingen gebeurd en nu wil ik graag zeker weten dat de kinderen het goed bij hem hebben.' Dit is een heel erg ingewikkelde. Ik neem aan dat je met 'in het verleden...'de periode voor de scheiding bedoelt. Heb je vóór de scheiding redenen gezien en acties ondernomen om te zorgen dat hij niet bij de kinderen zou zijn? Heb je tijdens de scheiding het probleem van zijn omgang met de kinderen besproken? Zijn de afspraken die je hebt gemaakt over de omgangsregeling met of buiten jouw medeweten om gemaakt? Heb je met die afspraken ingestemd? En was dat uit vrije wil? Was je toen op de hoogte van het verleden?
Bovendien lijkt het alsof jij nu bepaalde kwaliteitseisen gaat stellen aan de omgang tussen vader en de kinderen: '.....nu wil ik graag zeker weten dat de kinderen het goed bij hem hebben.' Dat 'zeker weten' gaat niet lukken na een scheiding. En het 'goed hebben' houdt een bepaalde criterium in dat van jou afkomt en waar hij (ongezien en ongehoord) aan zou moeten voldoen. Daar kun je geen begeleider of spion voor inzetten. Je kunt geen controle krijgen over de tijd dat de kinderen bij vader verblijven. Vader is een vrije burger, niet onder curatele gesteld, zelfs niet meer met je getrouwd, dus hij staat helemaal niet meer onder jouw controle. In het algemeen gaat 'men' ervan uit dat hij zijn verantwoordelijkheid invult zoals hij dat wil, en die vrijheid behoudt hij, tot de noodzaak van een tegendeel blijkt. Overigens geldt dat gelukkig ook voor jou, stel je eens voor dat hij ondertussen op de bank hetzelfde bedenkt.

Het wordt iets anders als het met de kinderen aantoonbaar slecht vergaat als ze bij vader zijn. Dan zou je naar de rechter kunnen stappen om de omgangsregeling te stoppen, of zelf de omgangsregeling stoppen en wachten tot je ex naar de rechter stapt. Je hebt kans dat de rechter dan advies vraagt aan de Raad voor de kinderbescherming en als die concludeert dat de kinderen schade lijden onder de problematische scheiding (meestal prefereren zij om buiten de ruzie te blijven en kiezen ze een neutrale positie tussen vader en moeder) dat je dan alsnog een OTS krijgt. En dan geldt weer wat Temet al beschreef.

Nu het ene probleem dat je uitdrukkelijk benoemt: 'De omgangsregeling loopt ook niet, hij komt ze niet halen of brengt ze eerder terug.' Dat is heel lastig, zowel voor jou als voor de kinderen. Waarschijnlijk herken je het gedrag wel uit de tijd dat jullie nog een relatie hadden. Voor jou is het dan balen en slikken. En de kinderen moeten zoveel mogelijk ontzien worden, zodat ze daar geen last van hebben. Zijn gedrag heeft voor jou gevolgen, dat is balen, maar het is nu eenmaal zo.
Je kunt je voornemen (of bij hem aangeven) dat je maximaal twee uur wacht tot na de afgesproken tijd wanneer hij de kinderen zou komen halen. Na die twee uur ga je met de kinderen weg en je neemt je voor dat jullie dan altijd samen iets leuks gaan doen, de eendjes voeren, window-shoppen, skeeleren in het park, maar wat op. Iets wat jij leuk vindt en wat de kinderen leuk vinden. De kinderen zullen dan wel weten dat pappa ze weer niet komt halen, maar jouw lakonieke houding en het vermaak verzacht de pijn.
Eerder terugbrengen is lastig, je kunt gewoon weg gaan en pas op de afgesproken tijd terug zijn, maar ik weet niet of je kinderen dan niet zomaar gedropt worden voor de deur en dat zou ik erg vinden. Het zou mij dus heel erg belemmeren om weg te gaan. Ik zou slikken, dan maar niet gaan en wachten tot de kinderen ouder zijn. Of ik zou het aankondigen: dit weekend ben ik in Tytsjerksteradiel en daar hebben ze geen bereik voor de mobiel. Zoiets. Het gevecht met hem om hem nu eindelijk, na d echtscheiding, eens verantwoordelijkheidszin bij te brengen is één ding. Ik zou dat opgeven, begraven met het huwelijk. Maar ondertussen zorgen dat de kinderen er zo min mogelijk last van hebben, dat zou ik wel doen. Omdat dat bij mij past om het zo te doen.

Temet verwachtte waarschijnlijk al dat ik zoiets zou schrijven. Ik hoop dat ik haar niet teleurgesteld heb.

Tsjor

Tsjor

niet alleen Temet hoor.
Bij mij heb je in elk geval aan de verwachting voldaan.

Achterwacht

Tijdens een bezoek aan hun vader bleef ik 'achterwacht' voor de kinderen. Kinderen kregen versneld een mobiel en als ik absoluut niet beschikbaar was regelde ik familie of vrienden en berichtte dat aan mijn ex.
Aanvankelijk spannend werd het op den duur steeds makkelijker en konden ikzelf en de kinderen steeds beter met de dynamiek van vader omgaan.
Derden betrekken vergroot de kans op conflicten aanzienlijk denk ik.

Was een beetje vaag

Er is sprake geweest van geestelijke en lichamelijke mishandeling. Ook tijdens de bezoeken aan vader tijdens de omgangsregeling. De Raad heeft dit geconstateerd vandaar dat zij OTS hebben aangevraagd. Vader wil geen OTS en de reden lijkt me duidelijk.

Het is zo dubbel; natuurlijk wil ik graag dat de kinderen hun vader blijven zien, maar dan wel "veilig"..

Imposant

Zonnetje43, dat klinkt allemaal heel imposant. Maar het blijft ook een beetje vaag. Hoe komt het dat de Raad erbij gekomen is? Als het inderdaad zo ernstig is, wat ik niet betwijfel, waarom is er dan geen aangifte gedaan bij de politie? En waarom wil jij dan wel dat de kinderen vader nog zien? Ik zeg altijd dat er een grens is, lichamelijk en psychisch mishandelen is voor mij een grens.
Vader wil geen OTS, zeg je en je zegt dat de reden wel duidelijk is. Ik weet niet of dat zo duidelijk is, want op zich heeft vader van die OTS niet eens zoveel te duchten. De informatie van Temet daarover is duidelijk; jij zult er meer last van hebben dan hij. Het kan best zijn dat vader het niet eens is met de omschrijvingen van de geconstateerde mishandelingen. Je kinderen zijn daarvoor een goede informatiebron voor jou, want soms staan er dingen in dossiers die gewoon echt niet kloppen of zwaar overtrokken zijn.
Het zou hooguit kunnen zijn dat er omgang komt via een omgangshuis. Dat zou een oplossing zijn en daarvoor heb je wel een indicatie van bureau jeugdzorg nodig of een uitspraak van de rechter. Ik weet niet of een OTS daarvoor nodig is, want het toezicht bij een omgangshuis gebeurt niet door de gezinsvoogd, maar door vrijwilligers.
Heb je zelf de rapporten van de Raad goed gelezen? Wil je zelf wel instemmen met een OTS? Loop je niet het risico dat je denkt dat je daarmee een probleem oplost (de omgangsregeling) terwijl je er andere problemen voor in de plaats krijgt?
Ik neem aan dat er binnenkort een rechtszitting komt. Ik weet niet in welke provincie je woont, maar je kunt altijd gratis advies vragen bij een vertrouwenspersoon van Zorgbelang of bij een AKJ (alhoewel die vooral over klachten gaan).

Ik kan je op voorhand wel een aantal tips geven:
- zorg dat je zelf alle papieren bewaard en op orde hebt, schaf grote ordners aan, want er komen veel papieren;
- maak een logboek op je computer, waarin je opschrijft wie wanneer belt of wie jij belt, wat afspraken zijn etc.
- de gezinsvoogd die komt moet een plan opstellen, kijk dat goed door en als je het met punten niet eens bent, zet dat dan op papier en vraag om rectificatie of toevoeging aan het dossier (geldt voor alle stukken);
- bevestig mondeling of telefonisch gemaakte afspraken op papier, geef daarbij een tijd aan waarin je een reactie verwacht als het niet klopt;
- idem met gesprekken: maak een verslag of neem iemand mee die ondertussen aantekeningen maakt, zet dat op papier en stuur het op met dezelfde mededeling.
- je mag altijd een gesprekspartner of vertrouwenspersoon meenemen als je gesprekken hebt, dat is dan iemand die jou ondersteunt, waarmee je naderhand nog eens kunt doorpraten wat er nou allemaal gezegd is, en die persoon kan aantekeningen maken.

Als alles goed loopt is het wellicht overbodig, maar als er iets mis gaat is een goed geordend dossier en een goed overzicht van wie wat waar wanneer gezegd heeft je belangrijkste houvast.

Tsjor

Aanvulling

Hier mijn aanvulling.

Begin dit jaar heb ik de woning met de kinderen verlaten. Mijn ex wilde niet scheiden en de situatie thuis was onhoudbaar. Via de voorzieningenrechter wilde ik proberen om hem (tijdelijk) uit ons koophuis te krijgen.

Via de kinderen en andere mensen kwamen al enige tijd signalen over geweld naar de kinderen. Sommige dingen had ik zelf ook al gezien. De kinderen hebben later ook nog veel dingen tegen hulpverleners en de Raad gezegd. Zelfs dingen die ik zelf niet wist en heel erg van geschrokken ben.

Ik had tijdens mijn huwelijk zelf al melding gemaakt van zijn harde manier van opvoeden van de kinderen. Uit deze melding is helaas weinig actie voortgekomen. Dit is deels aan mij te wijten, je kunt je voorstellen dat het niet makkelijk is zo'n aangifte door te zetten als je nog met iemand samen leeft. Zelf ben ik nooit geslagen, maar er was overduidelijk sprake van geestelijk geweld naar mij toe.

In overleg ben ik terecht gekomen in een Blijfhuis en heb daarna 6 maanden op een vakantiepark gewoond. De kinderen konden naar hun vertrouwde school blijven gaan en de clubjes enzo.

De woning is aan mijn ex toegewezen. Wij hebben geen inkomen en geen (kinder)alimentatie. Inmiddels heb ik een huurwoning gevonden. De inboedel is nog niet afgehandeld helaas. Gelukkig word ik wel goed geholpen door de sociale dienst met een lening. Voor een uitkering kom ik niet in aanmerking aangezien ik zelfstandig ondernemer was met kantoor aan huis. Doordat de woning toegewezen was aan mijn ex, kon ik ook niet meer werken.

De kinderen wonen bij mij en mijn ex wilde de kinderen graag om het weekend zien. Dit heeft lang geduurd alvorens ik daar een beetje vertrouwen in had en nu blijkt dat het niet goed gaat. Jeugdzorg hamert erop dat ik de vader zijn kinderen moet laten zien. Ondanks alle rapporten die in zijn nadeel spreken. Moeilijk hoor...

Een paar weken geleden heeft hij mijn zoontje aan zijn polsen meegesleurd naar de badkamer en hem daar onder de koude douche gezet! Mijn ex belde mij en vertelde dit omdat mijn zoon dat waarschijnlijk ook zelf zou vertellen. Vervolgens kan ik daar nergens mee terecht.. de gezinshulp zegt doodleuk dat zij daar niet voor is. Zij heeft het mijn ex later nog wel gevraagd, maar die zei toen dat het een grapje was. Mijn zoon had een heel ander verhaal en mijn dochter ook, want zij was erbij. Dat kan ik toch niet toelaten? Mijn zoon wil ook niet meer zo lang naar zijn vader, maar 1 kind laten gaan vind ik nog enger. Mijn dochter zegt n.l. niet zo veel omdat ze merkt dat daar onrust over komt.

Er is inderdaad veel strijd tussen ons. Wij hebben een kapitale boerderij, 2 bedrijven en goede auto's. De kinderen ruimte en speelgoed te over.

Nu woon ik met de kinderen in een vrij kleine woning onder de armoedegrens en we hebben eigenlijk niets meer. Meubels, kasten, speelgoed, alles bij vader. Het is zielig voor ze, maar ik zie dat ze gelukkiger zijn en veel meer onspannen. Zelf vind ik het ook heerlijk. De afhandeling van de scheiding verloopt uitermate stroef aangezien we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd en de helft van de woning en inboedel van mij is. De kinderen merken hier verder weinig van, dat loopt via advocaten.

De omgang betreft nog wel een proef, dus dat zou ik misschien weer kunnen wijzigen.

Heftig

Ik vind het allemaal erg heftig. De signalen over mishandeling ook.
Jeugdzorg bemoeit zich er blijkbaar nu al mee (en je hebt gelukkig nog geen OTS) en zij hebben een mening. Heb je zelf al eens gegoogled op 'omgangshuis' en die mogelijkheid voorgesteld aan jeugdzorg?
Eventueel toch drastischere maatregelen en dat is dat je bij het volgende incident onmiddellijk aangifte doet bij de politie.
En zelf een logboek bijhoudt over wat wanneer gebeurt.
Ik weet niet wat de leeftijd is van je kinderen, maar vanaf 12 jaar mogen de kinderen zelf gehoord worden bij de rechter en als ze de moed daartoe hebben kunnen ze ook zelf de rechter benaderen.
Spullen van de kinderen horen eigenlijk bij de kinderen thuis, die vallen normaal gesproken niet onder de boedelscheiding. Als je dan toch gelukkig nu een huurhuis hebt, dan zou je die spullen toch moeten kunnen ophalen?
Maar ik snap dat het voor de rest allemaal een hele lastige echtscheiding is. Ik hoop dat er een keer een einde aan komt en dat je dan ook nog iets meer overhoudt om van te leven.

Ik heb net je eerste berichtje teruggelezen. De onregelmatigheid in halen en brengen lijkt mij maar een klein probleem gezien alles wat je nu schetst.
Ik zou toch nog eens kijken naar alle tips die je hebt gekregen. Je kunt zelf een tijd bepalen; hoe lang wacht je als hij niet komt? En inderdaad, nu zeker, voorlopig toch maar thuis blijven voor het geval de kinderen eerder thuis komen. hij kan het blijkbaar niet aan en je mag hopen dat hij de kinderen dan maar weer terug brengt. Maar je kunt zeker ook eens kijken naar de mogelijkheden van een omgangshuis. Of wellicht is er een familielid van zijn kant die je in vertrouwen kunt nemen en die in de weekenden dicht in de buurt van de kinderen is. Verder zijn er allerlei tips die je kinderen mee kunt geven, zoals waar ze naartoe zouden kunnen gaan, mobieltje etc.
Eventueel zou je een brief kunnen schrijven aan BJZ over hun advies, waarin je uiteen zet wat volgens jou het advies van BJZ inhoudt, waar jij de problemen ziet en een gesprek vraagt over hoe je daar uit kunt komen, in het belang van de kinderen.
Opnieuw10, jij komt hier zeker uit en sterker ook. Ik hoop dat je je eigen bedrijf weer op kunt pakken of dat je zelf kunt gaan werken om zo snel mogelijk een eigen leven op te kunnen bouwen, want dat is eigenlijk wel de grootste veiligheid voor de kinderen.

Tsjor

Ots

bij mij loopt omgangsregeling vader met kinderen niet. raad van kinderbescherming is erbij gekomen. wederom houdt vader zich tijdens onderzoek niet aan afspraken. ik geef dit aan en nu wil de raad van kinderbescherming ots. daarbij geven ze aan dat ze vinden dat ik het goed doe??????????? ik snap er niets meer van,maar ik wil nu echt proberen te voorkomen dat er ots komt. dan maar even doorpakken en slikken voor kinderen, maar ots lijkt mij gebed zonder einde. help!!!!!!!!!!!

Even ano

Even ano, ik neem aan dat het ots-verzoek nog niet is ingediend, of in elk geval nog niet is behandeld? Je kan er verweer tegen voeren, en het is het handigste als je daar een advocaat voor in de arm neemt. Je moet iemand nemen met enig verstand van zaken en voldoende professionele afstand, en vooral dat laatste kan je niet zelf.

Hebben jij en je ex gezamenlijk gezag? Zo niet - dus als jij alleen gezag hebt - dan is ots sowieso kul, want de gezinsvoogd kan alleen maar aanwijzingen geven aan de ouder met gezag. Hebben jullie, zoals ik verwacht, gezamenlijk gezag, dan nog zal jij in de praktijk meer gevolgen van de ots ondervinden dan je ex.

Een ots komt pas aan de orde als andere middelen niet toereikend zijn. De vraag is dus: wat wil de kinderbescherming nou bereiken, en waarom denken ze dat ots dat bereiken kan. Alleen als ots dat doel wel dichterbij kan brengen en vrijwillige hulpverlening niet, dan hebben ze een poot om op te staan, maar in de praktijk werkt het wel beter als een professional dat nog eens even goed op een rijtje zet.

Sterkte ermee

Temet

Temet

gezamenlijk gezag hebben wij. volgens mij overwegen ze ots, omdat onze communicatie slecht/nihil is. en ik heb aangegeven dat ik er geen vertrouwen in heb dat hij zich aan afspraken houdt. aangezien hij nu al niet doet. ik heb nu gevoel dat ik gestraft word, terwijl hij zich niet aan afspraken houdt. belachelijk. ik wil ook koste wat kost ots voorkomen. ben nu vanalles aan plannen en mij aan inhouden en meebuigen om gesprek met ex aan te gaan. opening zoeken.

Zou ots voorkomen kunnen worden?

voor volledigheid ots gaat raad overwegen. stel dat zij hiertoe over willen gaan. en wij kunnen aantonen dat wij inmiddels wel kunnen communiceren en beter gaat daardoor ook met de kroost. zou dan ots voorkomen kunnen worden. wie o wie heeft hier ervaring mee?

Lastig te voorspellen

Heb je het gesprek met de raad al gehad? Heb je al een rapport gehad? Dat rapport moet je tijdig krijgen, dus niet 24 uur voor de zitting. Ik weet niet wat er in het rapport komt te staan, dus het is moeilijk te voorspellen of je een OTS kunt voorkomen.
Zelfs als er een OTS komt, blijf dan vriendelijk, doe alsof je dankbaar bent voor alle hulp en adviezen, denk positief mee, pak aan wat je aan moet pakken en als je dat op je eigen manier wil doen, doe dat dan met overtuiging en onderbouwing van andere hulpverleners dat het echt de beste manier is.
Niet proberen de ex zwart te maken of de voogd aan jou kant te krijgen, dat werkt alleen maar tegen je.

Tsjor

Ik heb

de raad aangegeven dat ik ots zie als een straf. zij geven aan dat ik alles goed doe mbt de kinderen. zij prijzen mij daarvoor. daarnaast heb ik aangegeven dat ik geen vertrouwen heb in ex en momenteel geen gesprekken met ex. en nu krijg ik dit ineens aan mijn broek. ik heb hier al met advocaat over gehad en zij kan ook niets voorspellen, helaas. ik heb nu wel gesprek met ex gepland in samenwerking met instantie. niet de raad trouwens. ik hoop dat wij toch tot oplossing kunnen komen.
de raad heeft alleen in gesprek aangegeven dat zij dit nu overwegen. en volgende week hebben zij hierover overleg en daarna zou het mij medegedeeld worden wat zij hebben besloten. dus rapport e.d. daar heb ik nog niets van.

De vraag

Je zegt dat de Raad ots overweegt omdat jullie slecht communiceren (aldus de Raad). Dan vraag ik me af: hoe gaat een ots daar verandering in brengen? Gaat de gezinsvoogd de communicatie overnemen? Gaat de gezinsvoogd zorgen dat jullie beter gaan communiceren? Zo ja, hoe dan?

Kan een ots eigenlijk wel bereiken wat zij vinden dat er bereikt moet worden?

Ik krijg wel eens het idee dat men in jeugdzorgkringen soms denkt: er is een probleem, we moeten iets, en het enige iets dat we tot onze beschikking hebben is een ots, dus dan moet dat maar. Maar da's niet de bedoeling, die ots moet wel ergens toe dienen. Als het sowieso nergens goed voor kan zijn omdat het hoe dan ook niet werkt dan is dat een reden om die ots af te wijzen.

Aan jouw advocaat in dat geval de schone taak gaten in hun argumentatie te schieten. en dan maar hopen dat de rechter luistert.

Dat jij het als straf voelt is begrijpelijk, maar daar zou ik niet zo'n groot punt van maken, want het verweer ligt voor het inkoppen, nee, zo moet u het niet zien, u doet het prima, het is alleen maar bedoeld om u te helpen bladiebla...

Sterkte ermee

Temet

Dovemansoren

Even anoniem, ik vrees dat het aan dovemansoren is gericht als je tegen de Raad zegt dat je het als een straf ervaart. Ze weten wel dat mensen het zo ervaren, maar die mensen snappen niet dat het hulp is.
Temet vraagt zich af wat de Raad doet aan slechte communicatie: een OTS is eigenlijk gericht op het kind, het kind wordt onder toezicht geplaatst. Van daaruit kan de gezinsvoogd in het belang van het kind aanwijzingen geven aan ouders. Zo'n aanwijzing kan gaan over communicatie met elkaar of omgangsregeling. De aanwijzing is geen vrijblijvende zaak: als ouders niet mee willen werken kan de gezinsvoogd aan de rechter verdergaande maatregelen voorstellen, dit alles in het belang van het kind uiteraard. Er is in Nederland eigenlijk geen enkele functie die aan volwassenen een bepaald gedrag kan opleggen ten behoeve van de kinderen. Vandaar dat je dan bij een OTS uitkomt.
Als ouders alleen maar zelf melden dat het nu weer allemaal prima gaat, dan zal dat toch met de nodige scepsis worden bekeken: hoe lang gaat het goed en wat als het weer niet goed gaat?
Wat je eventueel kunt doen is zelf maatschappelijk werk inschakelen in overleg met je ex, om de communicatie goed te regelen: een professional erbij is voor de rechter meer garantie op continuïteit en aandacht voor als het weer niet goed gaat. De kans is dan iets groter dat je geloofwaardig overkomt.
Ondertussen moet je wel het rapport van de Raad goed lezen, want als er andere aanknopingspunten zijn om in te grijpen dan staan die daarin. Bel ze eens op, vraag eens of je het conceptrapport alvast kunt krijgen waar zij over gaan vergaderen. Misschien staan er wel dingen in die niet kloppen en dan vergaderen ze over fouten in het dossier.

Tsjor
Je zou zelf eventueel maatschappelijk werk kunnen inschakelen voor de onderlinge communicatie

Reactie

maatschappelijk werk heb ik ingeschakeld. wij hebben binnenkort gesprek samen. dus ex en ik. ik besef nu dat ik bepaalde zaken moet loslaten om die ots te voorkomen. mijn advocaat gaf ook aan, laat die kleine dingen los. en maak je daar niet te druk om. richt je op andere. in dit geval communicatie.
als wij aan kunnen tonen, of meer eigenlijk ik naar mijn gevoel, dat wij leren communiceren via maatschappelijk werk en dat de kinderen hier baat bij hebben, dan neem ik aan dat ik hierdoor de grond van ots wegneem.
en met name als wij vervolgafspraken plannen en ik ben nog van plan andere stappen te ondernemen mbt communicatie, maar wegens evt herkenbaarheid laat ik dit even achterwege om het hier te melden.
ik ben dus degelijk stappen aan het nemen op professioneel gebied (maatschappelijk werk).
dank voor jullie luisterend oor.

ik moet zeggen dat ik sceptisch was tegenover Raad, maar dit heeft het wel bevestigd!!!

Tsjor

ik ben bang dat ik nu al als een "zeur" te boek sta, dus ik durf momenteel even niet te bellen naar de raad om conceptrapport. ik had wel gevraagd om formulieren van mijn stukken, die had ze ook mee naar gesprek. maar ook weer mee teruggenomen. ik was daar verbaasd over.
wat ik al aangaf, gesprek bij maatschappelijk werk. hopen dat daar opening komt en ook bevestigd kan worden door maatschappelijk werk. ik verwacht dat kinderen hier baat bij hebben en dus kleine verbetering kunnen laten zien.
ik ben gewoon erg geschrokken van eventueel ots. en heb heeft mij extra aan het denken gezet. en dus ook mij verandert. ik probeer maar zo te denken dat het dan ergens goed voor is. en nu hopen dat door de stappen die ik nu gezet heb en nog moet zetten, de grond van ots teniet doet.

Voorbereiding

Bereid je er dan op voor dat je wellicht heel erg snel moet handelen. De afspraken met de maatschappelijk werker: heb je een afsprakenkaartje en/of een brief van maatschappelijk werker, of een verslag of iets? Iets op papier wat bevestigt dat je daar regelmatig naartoe gaat.

Er zijn afspraken over de procedure die de raad moet hanteren, maar onlangs hoorde ik nog dat iemand per toeval een dag voor de rechtszitting hoorde dat er een rechtszitting was, nooit stukken gezien en dus onvoorbereid een OTS. Overigens ook vanwege echtscheiding en de omgangsregeling en communicitatie tussen beide ouders. In dit geval ging het goed: goede gezinsvoogd die inderdaad de lijn naar vader openbreekt en tot afspraken komt.

Als je al een OTS krijgt is het erg afhankelijk van de persoon van de gezinsvoogd. Je kunt ook geluk hebben.

Maar slim dat je zelf al initiatieven neemt. Ga daar gewoon mee door, raak niet in paniek en behoud je gezonde verstand.

Tsjor

Dan maar een zeur

Tsjor heeft gelijk: het zou best kunnen dat er dingen in het concept-rapport staan die niet kloppen. Toch wel handig als je dat nog even bij kunt sturen. Daarbij zit er vaak extreem weinig tijd tussen het indienen van een ots verzoek en de behandeling op zitting, dus zelfs als het rapport niet hoeft te worden gecorrigeerd is het toch handig om het ruim op tijd te hebben om je in de zaak goed voor te kunnen bereiden.

Ik denk niet dat de Raad je als een zeur ziet als je om het conceptrapport vraagt, en ook als dat wel zo zou zijn maakt het niet uit: de Raad zal dat heus op de zitting niet durven zeggen (moet je je voorstellen "Ja, mevrouw de rechter, deze moeder durfde zelfs om inzage in het dossier van haar kinderen te vragen"), en als de beslissing is gevallen heb je met de Raad toch niet veel meer te maken (want of er komt een OTS en dan is het Jeugdzorg, of er komt geen OTS en dan ben je klaar).

Opvragen dus, dat rapport.

Groeten,

Temet

Gesprek

gehad bij maatschappelijk werk. raad heeft vader vorige week al geinformeerd over ots. en hem gevraagd of hij dat wilde. en hij heeft aangegeven dat hij dat wel wilde, omdat hij geen opening meer zag. lijkt wel omgekeerde wereld hier!!! ik ben verbaasd en voel mij genept.want als 1 van ouders ots wel wil, dan komt er volgens mij ots. gesprek ging goed naar mijn gevoel. mooie openingen naar vader, maar nu maar hopen dat vader vervolggesprekken wil bij maatschappelijk werk. deze typt altijd verslag in systeem, dus die zou ik kunnen opvragen en hij gaf aan dat constructief gesprek was. dus dat is positief. echter nogmaals voel ik mij genept. gaat om omgang bij vader, ging niet goed, zorgen erover. raad deelde mijn zorg. nu zette ik iets hakken in zand en krijg gelijk ots aan mijn broek.
ongeloof!!!

Loslaten

Even anoniem, zulke gedachtes moet je even loslaten: ...nu zette ik iets hakken in zand en krijg gelijk ots aan mijn broek.' zo werkt het niet gelukkig.
Er moet een aanleiding zijn geweest om de raad in te schakelen. Je schreef eerder over je wantrouwen ten aanzien van het welzijn van de kinderen als ze bij vader waren. En dat iemand jou daarom aangeraden had om een OTS aan te vragen. Vader zou het toen niet willen.
Nu lees ik dat vader het wel wil, maar dat jij het niet wil (wat ik me kan voorstellen).
Als jij er eerst om gevraagd hebt en als vader het nu wel wil, dan is de kans groot dat er een OTS komt, mits de raad inderdaad, zoals je eerder al schreef, constateerde dat de kinderen het niet goed hebben bij vader.

Vraag toch dat concept even op, onder het motto: ik wil weten hoe de stand van zaken op dit moment is; en als er nog beslist moet worden: op basis van welke informatie jullie beslissen; en dan nogmaals: mag ik het conceptrapport inzien of een copie ervan. Als dat niet lukt, vraag dan of je meteen een afspraak mag maken na de bespreking om het rapport met de onderzoeker te bespreken.

Ga ondertussen rustig door met de gesprekken bij maatschappelijk werk. Zelfs als er een OTS komt en je bent al bezig, dan is dat alleen maar in je voordeel.

Ik heb nog even een stukje van de website van de raad voor je geplukt. Er staan volgens mij zelfs bepaalde termijnen voor de duur van het onderzoek etc., maar dat kan ik zo snel niet vinden. Dit is al lezenswaardig (bron: website van de raad voor kinderbescherming):

'In principe stelt de raadsonderzoeker aan het eind van zijn onderzoek een rapport op. Hierin beschrijft hij het verloop van het onderzoek. De raadsonderzoeker geeft de mening van de ouders en het kind weer. Hij neemt daarnaast ook informatie op die anderen hebben verstrekt. Ook bevat het rapport een overzicht van de conclusies die de Raad uit het onderzoek heeft getrokken. Het rapport wordt meestal afgesloten met een advies. De raadsonderzoeker bespreekt in principe het voorlopige rapport met de ouders en het kind, waarna zo nodig nog wijzigingen of opmerkingen aangebracht worden. Afhankelijk van het soort onderzoek stuurt de Raad het definitieve rapport aan de rechter, de officier van justitie of het ministerie van Justitie.'

Sterkte, Tsjor

Tsjor

de raad heeft aangegeven dat zij mijn zorg deelde inzake vader.alles was in kannen en kruiken. ik stelde eisen, vader ging akkoord. echter hield vader zich niet aan de afspraken. dat heb ik aangegeven. wilde niet naar eindgesprek. eerst verandering zien. echter daar ging ik in de fout. toen kreeg vader vraag of hij ots wilde, want ik zette hakken in zand. vader dacht na en dacht enigste oplossing nu. dus ja.
echter zijn wij nu wel in gesprek. en ik moet zeggen goed in gesprek.

Meebuigen

Tsjor heeft het al eerder gezegd, Even A: meebuigen. Altijd in gesprek blijven met die lui, op oproepen komen etc. Braaf glimlachen etc.

Bij vaders die zich niet aan afspraken houden werkt het vaak heel aardig om zeer cooperatief te zijn - ook en vooral naar de Raas/Jeugdzorg, en de man alle mogelijkheden te bieden zijn vaderrol te vervullen.

Waarna er twee dingen kunnen gebeuren: ofwel hij gedraagt zich netjes, en dan is er een probleem minder (behalve dan dat jij je zit te verbazen over deze plotselinge metamorfose), of hij maakt er weer een potje van. Maar dan heeft hij het gedaan.

Dingen als "ik werk niet mee want ik vertrouw hem niet/ik wil eerst verandering zien" etc bieden de andere kant de mogelijkheid de vermoorde onschuld te spelen. Da's niet handig.

Groeten,

Temet

Opening

ik moet zeggen dat gesprek bij maatschapplijk werk een grote opening heeft gegeven.
ik heb op advies van mijn advocaat een brief opgesteld, waarin ik inderdaad meebuig.
zij achte het niet goed om rapport op te vragen. ik ga na morgen email sturen en daarna bellen met de raad.
dank voor meedenken. ik houd jullie op de hoogte.

Niet te hard

Even anoniem, de raad heeft de plicht om te zorgen dat jij het rapport tijdig hebt, namelijk als het nog in concept is, zodat je nog een toelichting kan geven. ik snap niet dat de advocaat zegt dat je daar neit om moet vragen. Het kan zijn dat ze het eerst nog willen bespreken en voorzien van het advies, maar daarna moet je het echt krijgen. Het ware beter als ze het zelfs voordat ze zich gingen buigen over het advies al aan jou lieten lezen, want dan kon je nog fouten eruit halen.

Op 30 oktober heeft het oudernetwerk jeugdzorg in Gelderland een bijeenkomst over waarheidsvinding. Het LCFJ heeft al heel lang een werkgroep en binnenkort een bijeenkomst over waarheidsvinding. Dat is allemaal niet voor niets: fouten in het rapport, meningen die als feiten worden gepresenteerd etc, dat is allemaal een bekend euvel in de jeugdzorg.

Wat betreft het meebuigen, ik ben het helemaal eens met wat Temet schrijft, het hoeft alleen niet te betekenen dat je instemt met een OTS. Meebuigen kan ook in termen van: 'ik begrijp dt er zorgen zijn' 'ik deel die zorgen''in het verleden heb ik daarom dit en dat ondernemen' 'maar blijkbaar is dat niet afdoende geweest''inmiddels zijn we in gesprek met maatschappelijk werk''dat verloopt zeer positief' 'ik hoop dat we dit proces kunnen laten doorgaan' 'voor mij is het de vraag of een OTS hier iets aan toevoegt' 'zeker omdat de medewerking van zowel vader als mij aan het huidige proces optimaal is.' etc. etc.

Ik merkte laatst ook al dat een advocaat snel zei: instemmen (de datum van de rechtszaak was pas 1 dag van tevoren bekend, geen stukken, advies van de advocaat: instemmen. Ik snap dat niet. Ik zou denken: weigeren, want eerst moeten de stukken er zijn. Hoe kan je nu aan recht doen als mensen niet eens de stukken mogen lezen op grond waarvan hun kind onder toezicht wordt geplaatst? Ik weet wel dat de rechter daarmee niet in zal stemmen en toch gewoon doorgaat 'in het belang van het kind', maar ik snap daar eerlijk gezegd niets van. Misschien moeten we toch Moskowicz maar eens voor familierecht gaan strikken.

Tsjor

Aargh

"Ik snap dat niet. Ik zou denken: weigeren, want eerst moeten de stukken er zijn. Hoe kan je nu aan recht doen als mensen niet eens de stukken mogen lezen op grond waarvan hun kind onder toezicht wordt geplaatst? Ik weet wel dat de rechter daarmee niet in zal stemmen en toch gewoon doorgaat \'in het belang van het kind\', maar ik snap daar eerlijk gezegd niets van. Misschien moeten we toch Moskowicz maar eens voor familierecht gaan strikken"

Zeg, doe ons allemaal een lol...

Maar zonder dollen: de tussenoplossing is in dat geval natuurlijk als de rechter het helemaal netjes doet: aanhouding van het verzoek, nieuwe behandeldatum plannen en de Raad moet zorgen dat die stukken er zijn, of als de rechter het minder netjes doet: voorlopige ots voor de duur van een maand, met nieuwe zittingsdatum en verder als boven.

Ik heb kennelijk de indruk gewekt dat ik zou denken dat Even A zou moeten instemmen met een ots. Nee hoor, dat vind ik niet. je kan je daar zeker tegen verzetten en dat zou ik ook aanraden. Maar als er onderzoeken lopen (raadsonderzoek etc) dan heeft het weinig zin om tegen te werken, zeker niet als dat de andere kant de gelegenheid geeft zich als eruze cooperatief te profileren.

Groeten,

Temet

Advocaat

Temet, die tussenoplossing, daar zou de advocaat voor moeten gaan: 'de tussenoplossing is in dat geval natuurlijk als de rechter het helemaal netjes doet: aanhouding van het verzoek, nieuwe behandeldatum plannen en de Raad moet zorgen dat die stukken er zijn,' Zo simpel.

Jij doet zeker geen familierechterlijke zaken?

Tsjor

Raad

mijn advocaat zegt niet dat ik met ots moet instemmen. zij geeft aan dat als raad echt ots wil, dit moeilijk tegen te houden is. ik moet nu zorgen dat zowel vader als ik aangeven dat wij ots niet nodig achten en wij er alsnog samen uit gaan komen. ik heb een brief opgesteld voor de raad. in deze brief buig ik mee. daarnaast geef ik aan dat gezien de ontwikkelingen die er nu zijn en wij naar elkaar toe uitgesproken hebben we meer vertrouwen erin hebben om samen op te lossen,ik alsnog wil afwikkelen. was nameljk al de bedoeling. dus ik probeer daarna terug te grijpen. dat ik schijnbaar iets meer tijd nodig heb gehad om in te zien dat vader toch inderdaad zijn best doet, enz. en dat is ook de waarheid hoor. dus dat is echt ontzettend prettig.
ik stuur een mail en daarna ga ik bellen. mochten zij vasthouden aan ots, dan wil ik graag kopie concept rapport. ik zal er sowieso wel om vragen, omdat ik dit al eerder heb gedaan. zij stukken van mij heeft meegenomen naar ons gesprek, maar ook weer mee heeft teruggenomen.

Meebuigen

met meebuigen geef ik dan ook aan dat ik laatste tijd te kritisch ben geweest naar mijn exman. als iets al tijdje zo loopt en hij houdt zich niet aan afspraken. dat ik niets anders kon. echter dat ik nu zie dat hij echt is verandert. en daar geef ik voorbeelden voor. en dat gezien de ontwikkeling en vertrouwen uitgesproken naar elkaar toe wij samen onze verantwoordelijkheden als ouders zijnde nemen en wij er samen uit gaan komen.