Ouderschapsconvenant: beste regeling voor tieners?
Wij willen gaan scheiden, maar onze kinderen staan voorop. Nu kun je voor tieners (klas 3 en 4 middelbare school) kiezen voor co-ouderschap, maar voor hen gaat het natuurlijk niet op om een mooi schema te maken. Ze hebben een bijbaantje, stapavondjes, vrienden in 1 van de 2 woonplaatsen. Kortom, er moet regelmatig vanaf geweken kunnen worden. Maar: hoe kun je dit vastleggen? Wie heeft er tips?
kinderen voorop
Ga dan vooral niet in 2 verschillende plaatsen wonen en vraag je je kinderen hoe ze e.e.a. graag zouden zien. Ik zou zeggen: vooral niet te veel vastleggen juist, maar je kinderen alle vrijheid geven in hun keuze waar ze wanneer willen zijn.
1 woonplaats
Co-ouderschap werkt het beste als je niet te ver bij elkaar uit de buurt woont. Voor onze dochter (15) hebben we een vaste verdeling qua dagen, maar omdat we maar 5 minuten bij elkaar vandaan wonen is het voor haar heel makkelijk om eens hier of daar iets op te halen.
Inderdaad
Vraag vooral de kinderen zelf wat die willen. Misschien wil er wel een bij vader en een bij moeder wonen.
Hier werkte het een tijdje zo dat vader de kinderen had en dan met ze naar muziekles ging, bij hem eten en dan weer naar huis. Als er zulke vaste zaken zijn kan het zin hebben om dat dan zo te verdelen. Vader gaat altijd mee naar uitwedstrijden of zoiets.
Een vaste avond per tiener om bij je andere ouder te eten kan ook. Maar ik zou het niet vastleggen. Daar komen maar overspannen verwachtingen van. Pubers willen vooral hun eigen agenda gaan volgen en niet in de weg gezeten worden door rigide ouderlijke afspraken. Daar komt makkelijk onnodige herrie van.
Voor beide ouders is het meer werk om je tieners bij het gezin te betrekken. Het makkelijkste is natuurlijk als ze bij jou wonen, maar om daar een halszaak van te maken lijkt me niet handig.
En geef ook ruimte voor veranderingen op initietief van de kinderen zelf.
Dus het lijkt me het handigste om eerst alleen af te spreken waar de kinderen gaan wonen. De rest komt wel. Maar de woonplaats heeft consequenties voor toeslagen en kinderbijslag en misschien wel alimentatie.
En zoek vooral een voortzetting van de huidige situatie. Wie nu al mee naar voetballen gaat blijft dat doen. Wie nu al dagelijks voor de kinderen zorgt blijft dat doen.
Kinderen voorop
Dat versluiert dat er voor ouders ook zaken veranderen. Ouders waar de kinderen niet wonen gaan hun kinderen echt missen. En dat doet echt pijn. Dat mogen kinderen, zeker pubers, best weten. De volgende vraag is dan of kinderen om hun ouders tegemoet te komen vaker bij die ouder langskomen. Dat is geen recht. En ook geen plicht.
Maar een zaak van overweging en overleg. Waar je ruimte voor bied.
Ouders hebben belang bij hun kinderen en je geeft beide ouders zoveel mogelijk de kans om voor hun kinderen te blijven zorgen.
Maar een 'omgangsregeling' afdwingen of 'in het belang van het kind' andere zaken afdwingen lijkt me niet handig. Van mij mag zo'n zin gewoon weg.
Zelf laten kiezen
Ons kind (15) heeft zelf gekozen bij wie hij wilde wonen en bepaalt ook zelf in overleg met beide ouders hoeveel tijd het verblijft bij de andere ouder. Zo hebben we dat ook vast gelegd in het ouderschapsplan.
Flexibiliteit verblijf tieners beschrijven in ouderschapsplan
Dank jullie wel voor de reacties. Als het goed is kan hun vader in ons huidige huis blijven wonen. Ik ga sowieso in de plaats wonen waar ze nu op school zitten (dat scheelt hen op de dagen dat ze bij mij zijn 40 minuten heen en 40 minuten terug fietsen). Niet omdat ik daar graag wil wonen, maar omdat dit praktisch voor iedereen het handigst is. Bovendien kunnen de kinderen en ik dan alles op de fiets gaan doen en is er ov voorhanden, en dat is niet in onze huidige woonplaats. M
ocht vader toch niet in onze woning kunnen blijven wonen, dan gaan we uiteraard wél allebei in dezelfde woonplaats wonen. Maar dan nog zitten we met het vastleggen in het ouderschapsplan, want dat is een verplichting.
En vandaar ook mijn vraag omdat dat best lastig is. Juist omdat we flexibel willen zijn omdat zij zo hun eigen afspraken met vrienden e.d. hebben en de vrijheid moeten hebben om te switchen van een overnachting bij 1 van de ouders omdat dat hen beter uitkomt.
Voor zover ik kan inschatten willen onze kinderen bij beide ouders evenveel tijd doorbrengen, dus niet officieel bij 1 van de 2 wonen (al zal dat op papier natuurlijk wel gebeuren). Maar goed, daarmee heb ik dus nog niet het verplicht vastleggen in het ouderschapsplan getackeld. Al zullen we daar wel de wensen van de kinderen en de flexibiliteit duidelijk in gaan vermelden.
Dus vandaar mijn vraag: hoe hebben andere ouders van tieners dit opgelost in het ouderschapsplan?
Sascha
Je schrijft dat het op papier "natuurlijk" wel zal gebeuren (dat ze officieel bij 1 ouder wonen.
Hoe bedoel je dat? Waarom is dat natuurlijk?
Is het niet zo dat de kinderen officieel (en op papier) 50 procent bij de ene ouder wonen en 50 procent bij de andere?
Linda
nee, dat kan alleen op papier, want je kunt maar op 1 plek ingeschreven staan in de basis administratie.
wat fijn is van een ouderschapsconvenant
Je kunt opschrijven wat je wilt en je er gezamelijk in overleg helemaal niet aan houden.
Wat wel een tip is om dat ding om de zoveel tijd bij veranderingen mbt de kinderen aan te passen. Wij zijn aan versie 3 bezig. Toen we uit elkaar gingen was dochter 11 maanden, toch beduidend anders als een kind dat naar school gaat. Als ze 12 is gaan we het weer herzien. Ze krijgt steeds meer vrijheden natuurlijk en er is steeds meer overleg wat zij wil. Het moet wel in onze werktijden en mogelijkheden passen dus wij hebben de eindbeslissing.
Bovenstaande is alleen mogelijk als je een scheiding in goed overleg hebt.
alleen basis vastleggen
Wij hebben in het convenant vastgelegd waar de kinderen normaal zijn. In praktijk is het veel flexibeler. Maar een wijziging gaat wel altijd in overleg. Volgens mij kan je flexibiliteit niet vastleggen in een convenant.
Ben met AMK eens dat je goed met je ex moet kunnen overleggen om het goed te laten werken. Denk ook dat je elkaar wat moet gunnen. Als dat niet het geval is geloof ik alleen niet dat je dat kunt oplossen met een convenant.
Leg de basis vast. En kijk hoe dat werkt. Zijn er wijzigingen nodig pas die later aan.
idd nien
de gunfactor is ook belangrijk.
amk en Nien
Dank jullie wel. Fijn te lezen dat het bij jullie zo werkt zoals wij het ook in gedachten hebben. Wij hopen ook er samen net zo goed over te kunnen praten en uit te komen zoals we dat momenteel kunnen.
Ik begrijp dat je dus in de basis wat vastlegt en dat in gezamenlijk overleg zo vaak kan aanpassen als nodig is voor de kinderen.
Dat was ook mijn punt, want flexibiliteit kun je inderdaad gewoon niet vastleggen.
En gunnen is heel belangrijk, maar zelfs als je een ander het niet zou gunnen dan moet je je daar voor je kinderen toch overheen kunnen zetten.
En extra tips zijn altijd welkom 
AnneJ
Hai AnneJ,
Jij schreef hierboven: "Maar de woonplaats heeft consequenties voor toeslagen en kinderbijslag en misschien wel alimentatie".
Hoe bedoel je dat? Krijg je dan van instanties meer/minder geld als je in een andere plaats woont?
Ik probeer zoveel mogelijk informatie van internet te halen, maar hierover heb ik nog niets kunnen vinden. Dus alle extra informatie is van harte welkom
Niet de instanties Sascha
Ik bedoelde gewoon of een kind bij vader of moeder woont maakt uit wie de toeslagen ontvangt of wie wie alimentatie moet betalen als dat aan de orde is.
Maar de woonplaats kan misschien ook nog wel uitmaken in de dienstverlening van de gemeente. Kindpakketten als pc/fiets/kortingen voor arme gezinnen, toegang tot jeugdhulpverlening, de kosten van sport, clubs en andere zaken. De ene gemeente is vaak duurder dan de andere. De OZB verschilt.
ouderschapsplan stelt niet veel voor
wij hebben 4 jaar geleden met 2 kinderen alles tot in detail vastgelegd.
Maar als kinderen niet meer willen, dan kun je moeilijk kinderen aan hun haar meeslepen.
Zelfs het beste plan verwatert als kinderen zelf niet mee willen werken.
Nu hebben wij de achterlijke situatie dat 1 kind (jongen 15) bij mij woont en 1 (dochter 11) bij haar.... leuk voor onderlinge band ook..
Ik woon 10 km (30 busminuten) verderop. Het contact met mijn dochter ben ik sinds 6 maanden aan het verliezen.
Als jij in de plaats gaat wonen waar zij naar school gaan zal je man ook op termijn het contact wel gaan verliezen, het hemd is nader dan de rok.
Die ouderschapsplannen zijn er alleen maar omdat een rechter je anders eerst terugstuurt en je verhaal niet aan wil horen mocht er ruzie/onenigheid zijn.
Voor Ooievaar
Ooievaar, wat spijt mij dit te horen. Dit is echt de nachtmerrie van elke ouder, omdat het contact met je kind (meer en meer) te verliezen.
Zoals het er nu naar uitziet, hangen onze dochters erg aan ons tweeën en omdat het een beslissing van ons beiden is, en er geen ander in het spel is, maakt het dat zij geen boze gevoelens naar een van ons hebben. Hoe het straks zal zijn als ik ergens anders woon, weten we natuurlijk nooit.
Aangezien hun vader en ik allebei ook kind van gescheiden ouders zijn, weten we hoe het is en zal dat er hopelijk toe bijdragen dat wij ervoor zullen waken dat beide kinderen beide ouders zoveel mogelijk zullen zien.
Ik ben het met je eens dat de ouderschapsplannen een erg goed initiatief zijn, maar eigenlijk een wassen neus. Het enige is dat je de ander eraan zou kunnen houden, desnoods via de rechter, maar als het kind zelf niet meer wil dan helpt daar natuurlijk ook geen rechter aan.
Ik wens jou heel veel sterkte, en ik hoop van harte dat het contact toch weer (snel) zal herstellen. Dank je wel voor je reactie, deze zal ik zeer zeker in mijn achterhoofd houden.
Een mooie regeling
Op papier kun je van alles vastleggen, behalve het leven zelf.
Een vriendin had een mooie regeling getroffen met haar ex en de twee kinderen: de kinderen verhuisden om de twee weken, maar dan niet tegelijk. Het lijkt ingewikkeld als ik het uitleg, maar het was voor de kinderen eenvoudig en bood voor de ouders meer mogelijkheden voor kontakt. Ik neem even zoon en dochter als voorbeeld
Hoe ziet dat eruit:
Week A. zoon en dochter verblijven bij moeder, vader heeft een week vrij.
Week B. zoon blijft bij moeder, dochter gaat naar vader: elke ouder heeft de kans wat intensiever met één kind op te trekken, heerlijk als ze in de puberteit zijn.
Week C. dochter gaat naar vader, vader heeft nu twee kinderen en moeder heeft een week vrij.
Week D. zoon gaat naar moeder, dochter blijft bij vader.
Week E. zoon en dochter blijven bij moeder, vader heeft een week vrij
etc. etc.
Het schema heeft een paar grote voordelen: de kinderen verhuizen slechts één keer per veertien dagen. Elke ouder heeft de kans om 1 op 1 met het kind om te gaan, heerlijk voor pubers. Elke ouder heeft ook een week beide kinderen en ziet de interactie, de kinderen kunnen weer met elkaar omgaan etc. En elke ouder heeft een week vrij.
Ik vind dit nog steeds een geniale oplossing voor echtscheiding en tieners. Zowel voord e kinderen, die meer kansen krijgen om hun eigen identiteit etc. op te bouwen, als voor de ouders, die de drukte wat beter verdeeld hebben.
Tsjor
Tsjor
Ik weet het niet hoor, nu heb je in vier weken tijd dus maar 1 week geen kinderen en dat kan slecht in te plannen zijn met het werk. Daarnaast zijn de kinderen dus om en om een week zonder brusje en ik zou niet weten waarom dat nodig is en waarom dat zo geniaal zou zijn en waarom je de drukte zou moeten verdelen.
Het gaat om tieners!
Daarvoor hoef je niet bij thuiskomst klaar te zitten met een kopje thee. Die kunnen zelf al koken, als je dat van ze vraagt, omdat jij te laat thuis bent (nou ja, 11 jaar nog niet, maar dat gaat heel snel veranderen).
Bovendien gaat het om tieners. Die vinden hun broer of zus misschien nog wel leuk, trekken er graag mee op, maar ontwikkelen ook hun eigen identiteit. En dan kan het juist heel goed zijn om vader of moeder eens alleen voor jezelf te hebben.
De kinderen van mijn vriendin zijn inmiddels jongvolwassenen, maar het heeft bij haar zeker goed uitgepakt. Het zou voor Ooievaar ook een uitstekende oplossing zijn.
En het scheelt de kinderen heel veel inpakken en vertrekken. In plaats van 8 keer per maand nu 2 keer per maand. Dat geeft veel rust.
Tsjor
tsjor
Ik zou niet weten waarom je gaat scheiden en vervolgens je kinderen ook nog eens de helft van de tijd uit elkaar haalt. Ze hoeven maar twee keer in de vier weken in te pakken als ze altijd bij elkaar zijn en de ouders kunnen de ene week helemaal vol plannen met werk en de andere week er meer zijn.
tsjor
Wat een geniale oplossing! Die ga ik zeker onthouden als voor als de kinderen van mn verkering iets groter zijn. Dat zou hen perfect! De broers vinden het samen heel leuk maar zijn meer dan alleen broers en genieten erg van de tijd die ze alleen met een van hun ouders hebben. En het scheelt een hoop in het verkassen.
Ook positief
Ik ga die regeling ook onthouden, Tsjor! Hier een jongen en een meisje met 4 jaar leeftijdsverschiil, (meestal) dol op elkaar maar ook met heel verschillende behoeften.
Meelezer
Fijn dit tegen te komen, ben zelf met vergelijkbare vragen bezig. Verhuizen, pubers, verdeling van onze tijd. Ik ben van nature vrij 'strak' maar heb al wel ervaren dat het loont om wat losser te zijn, en dit wordt nu alleen bevestigd. Hier kan ik (ook) verder mee!