Problemen met ex
Hallo allemaal,
Een aantal van jullie kennen mijn verhaal wel van eerdere berichten hier. Mijn ex en ik zijn sinds een aantal maanden uit elkaar. We hebben samen een zoontje. Mijn ex is verslaafd en daarom wil ik dat hij ons zoontje alleen onder toezicht ziet. Veilig thuis heeft onderzoek gedaan en we zijn doorverwezen naar een bor traject, hiervoor staan we op de wachtlijst. In de tussentijd heeft mijn ex een advocaat ingeschakeld en geprobeerd omgang te krijgen maar helaas is dit niet gelukt omdat hij niet akkoord gaat met de voorwaarden en daardoor is de omgang nu opgeschort. Ik vind het heel erg moeilijk om met mijn ex om te gaan, hij is erg manipulatief. Heeft iemand ervaring met zo'n zelfde situatie en tips voor mij?
Ondertussen, Catwoman, zie je hier wel een valkuil. Als je erg benadrukt hoe zwaar je het hebt als alleenstaande moeder, dan ligt het voor de hand om te kijken wat vader kan doen.
Ik denk dat het slim is om te kijken hoe je je eigen netwerk kan versterken en kan inzetten om jou te ontlasten in de zorg voor je zoontje (kan je bijvoorbeeld niet regelmatig een oppas inhuren?) en in het omgaan met het omgangsgedoe.
Ik denk dat het al rust geeft als je nu durft te zeggen dat je dat hele traject met begeleide omgang nu lang genoeg hebt geprobeerd, dat vader geen verbetering laat zien en dat de omgang wat jou betreft nu klaar is.
Dan weet je dat je het alleen moet doen.
Wat ook een stabiele basis is. Je kunt aangeven dat je de vader 1x per half jaar of doe wild 1x per kwartaal een bericht met foto's zult sturen. Maar dat dat het van nu af is.
Mocht hij een rechtszaak beginnen heb je deze jaren als input dat jij wel wilde maar vader zijn minimale rol ook niet opgepakt heeft.
Zachte heelmeesters maken zwerende wonden, dat zie je hier.
Ik zou plan 1 doen en zeker niet vader meer geven, dat gaat ten koste van het kind en duidelijk ten koste van jouw gezondheid, dus niks extra's naar de verwekker.
En na dat half jaar zou ik er helemaal klaar mee zijn.
Als kind weerbaar genoeg is en vader betrouwbaar/stabieler, kun je altijd nog kijken waar de behoeftes liggen en het zelf regelen.
Verder idd netwerk versterken, kdv/vaste oppas, je vraagt via de huisarts of zelf een spoedaanvraag huishoudelijke hulp via wmo aan, laat de boodschappen bezorgen enz.
Ysenda schreef op 09-06-2025 om 10:41:
Ik denk dat het al rust geeft als je nu durft te zeggen dat je dat hele traject met begeleide omgang nu lang genoeg hebt geprobeerd, dat vader geen verbetering laat zien en dat de omgang wat jou betreft nu klaar is.
Dan weet je dat je het alleen moet doen.
Wat ook een stabiele basis is. Je kunt aangeven dat je de vader 1x per half jaar of doe wild 1x per kwartaal een bericht met foto's zult sturen. Maar dat dat het van nu af is.
Mocht hij een rechtszaak beginnen heb je deze jaren als input dat jij wel wilde maar vader zijn minimale rol ook niet opgepakt heeft.Zachte heelmeesters maken zwerende wonden, dat zie je hier.
Ysenda, er moet wel nog een eindrapport gemaakt worden. Als de omgangsbegeleiders naar hun mening een goed plan op tafel hebben gelegd, naar hun mening zien dat er vooruitgang is bij vader (door hun inspanningen), en Catwoman geeft aan dat ze niet mee gaat werken kan dat als een probleem worden gezien: moeder werkt niet mee.
Temet schreef op 09-06-2025 om 09:28:
Ondertussen, Catwoman, zie je hier wel een valkuil. Als je erg benadrukt hoe zwaar je het hebt als alleenstaande moeder, dan ligt het voor de hand om te kijken wat vader kan doen.
Ik denk dat het slim is om te kijken hoe je je eigen netwerk kan versterken en kan inzetten om jou te ontlasten in de zorg voor je zoontje (kan je bijvoorbeeld niet regelmatig een oppas inhuren?) en in het omgaan met het omgangsgedoe.
Wie zegt dat ik benadruk dat ik het zwaar heb als alleenstaande moeder? Bij mij is het een combinatie van factoren. De stress die ik op mijn werk heb en de stress die ik heb van dit hele omgang gedoe wegen het zwaarste. De zorg voor zoontje is pittig maar kan ik wel aan.
Nu ik ziek thuis ben heb ik wat meer rust en kan ik op de dagen dat zoontje naar de opvang gaat dingen voor mezelf doen. Ik ga al naar een therapeut om te praten over alles dat er is gebeurd met mijn ex en wat er nu nog gaande is.
Ysenda schreef op 09-06-2025 om 10:41:
Ik denk dat het al rust geeft als je nu durft te zeggen dat je dat hele traject met begeleide omgang nu lang genoeg hebt geprobeerd, dat vader geen verbetering laat zien en dat de omgang wat jou betreft nu klaar is.
Dan weet je dat je het alleen moet doen.
Wat ook een stabiele basis is. Je kunt aangeven dat je de vader 1x per half jaar of doe wild 1x per kwartaal een bericht met foto's zult sturen. Maar dat dat het van nu af is.
Mocht hij een rechtszaak beginnen heb je deze jaren als input dat jij wel wilde maar vader zijn minimale rol ook niet opgepakt heeft.Zachte heelmeesters maken zwerende wonden, dat zie je hier.
Ja ik heb nu ook veel stress vanwege de onzekerheid die dit traject geeft. Het zou fijn zijn als er duidelijkheid komt. Dat zou mij wel veel rust geven.
Max88 schreef op 09-06-2025 om 11:20:
Ik zou plan 1 doen en zeker niet vader meer geven, dat gaat ten koste van het kind en duidelijk ten koste van jouw gezondheid, dus niks extra's naar de verwekker.
En na dat half jaar zou ik er helemaal klaar mee zijn.
Als kind weerbaar genoeg is en vader betrouwbaar/stabieler, kun je altijd nog kijken waar de behoeftes liggen en het zelf regelen.
Verder idd netwerk versterken, kdv/vaste oppas, je vraagt via de huisarts of zelf een spoedaanvraag huishoudelijke hulp via wmo aan, laat de boodschappen bezorgen enz.
Het is niet zo erg dat ik nix meer kan hoor. Ik kan wel voor mijn zoontje zorgen en boodschappen doen enzo. Ik heb op tijd aan de bel getrokken en actie ondernomen gelukkig.
Maar wees eerlijk, je bedoelt met "duidelijkheid" volgens mij "einde aan de omgang". Je wilt van die omgang en van je ex af. En dat snap ik, dat zou ik in jouw geval ook willen, maar dat zal hoogstwaarschijnlijk niet gebeuren. Als jouw ex niet zelf besluit het bijltje erbij neer te gooien zal je in principe iets met die vent moeten. Officieel totdat je kind meerderjarig is, in de praktijk waarschijnlijk tot hij een jaar of 15/16 is, maar in elk geval dus nog meer dan 10 jaar.
tsjor schreef op 09-06-2025 om 11:24:
[..]
Ysenda, er moet wel nog een eindrapport gemaakt worden. Als de omgangsbegeleiders naar hun mening een goed plan op tafel hebben gelegd, naar hun mening zien dat er vooruitgang is bij vader (door hun inspanningen), en Catwoman geeft aan dat ze niet mee gaat werken kan dat als een probleem worden gezien: moeder werkt niet mee.
Het contract van een vrijwillig traject loopt af. Er is geen rechter die dit opgelegd heeft.
Dus ze kan het contract gewoon laten aflopen. Dank je wel voor het voorstel, ik kies nu zelf mijn route.
Temet schreef op 09-06-2025 om 12:44:
Maar wees eerlijk, je bedoelt met "duidelijkheid" volgens mij "einde aan de omgang". Je wilt van die omgang en van je ex af. En dat snap ik, dat zou ik in jouw geval ook willen, maar dat zal hoogstwaarschijnlijk niet gebeuren. Als jouw ex niet zelf besluit het bijltje erbij neer te gooien zal je in principe iets met die vent moeten. Officieel totdat je kind meerderjarig is, in de praktijk waarschijnlijk tot hij een jaar of 15/16 is, maar in elk geval dus nog meer dan 10 jaar.
Nee ik bedoel met duidelijkheid niet einde omgang, dat maak jij ervan. Dat is wel een mogelijkheid die ook duidelijkheid geeft maar ik bedoel met duidelijkheid dat ik weet waar ik aan toe ben en zoontje dus ook. Dus als we nu afspreken er is 1x per 4 tot 6 weken omgang via een instantie die het ook voor jaren kan gaan doen dan is dat voor mij ook prima. Dat geeft dan heel veel rust. De afgelopen 2,5 jaar ben ik steeds bezig met instanties zoeken, gesprekken voeren, plannen maken, doelen proberen te behalen, proberen op te bouwen, evaluaties voeren enz. Daarom vindt ik het ook jammer dat als ik plan 2 kies, wat ik prima zou vinden qua omgang dat ik dan weer op zoek moet naar een andere instantie die de omgang dan gaat begeleiden. Kost mij weer tijd en energie en stress. Daarom twijfel ik daar nog over. Niet omdat ik geen omgang meer wil.
Wat niet helpt, is dat kennelijk eerder tegen jou is gezegd dat het traject dat er was, nog jaaaren door kon gaan. Dat verbaasde me destijds al enorm, toen je dat zei, want vziw zijn die trajecten altijd vrij beperkt van duur. Het moet haast wel een misverstand geweest zijn, maar het is wel rot, want daardoor heb jij het idee gekregen dat jarenlange omgang onder begeleiding van een neutrale buitenstaander een optie was. Dat was/is niet zo. Dus de situatie zoals jij die voor je ziet, die gaat er volgens mij nooit komen: het doel van een traject met begeleide omgan is vziw altijd om te komen tot onbegeleide omgang.
Als je kijkt wat het meeste rust geeft en het minste gedoe, ook op langer termijn dan zou ik toch maar voor optie 1 gaan. Je kan proberen of het 1x per maand kan, dat is iets makkelijker plannen dan 1x in de 3 weken.
Dit plan ligt er, je kent de mensen, zij kennen jou en wat je ex doet daar heb je geen invloed op. Jij hebt in ieder geval je best gedaan.
Niemand die jou kan verwijten dat je je zoontje achterhoudt, aan ouderverstoting doet, aan het shoppen bent totdat je je zin krijgt enzovoorts (ik heb ze allemaal langs horen komen)
Gaat je ex het redden? Grote kans van niet, maar dan zien ze dat ook en is dat duidelijk. Als je ergens overnieuw begint heeft je ex ook weer alle ruimte.
Temet schreef op 09-06-2025 om 17:39:
Wat niet helpt, is dat kennelijk eerder tegen jou is gezegd dat het traject dat er was, nog jaaaren door kon gaan. Dat verbaasde me destijds al enorm, toen je dat zei, want vziw zijn die trajecten altijd vrij beperkt van duur. Het moet haast wel een misverstand geweest zijn, maar het is wel rot, want daardoor heb jij het idee gekregen dat jarenlange omgang onder begeleiding van een neutrale buitenstaander een optie was. Dat was/is niet zo. Dus de situatie zoals jij die voor je ziet, die gaat er volgens mij nooit komen: het doel van een traject met begeleide omgan is vziw altijd om te komen tot onbegeleide omgang.
Precies! Daar baal ik ook erg van en dat ga ik ook wel tegen de omgangsbegeleider zeggen. Ze heeft een verkeerd beeld geschetst. Ik heb voordat we gingen starten gezegd dat ik geen zin heb om steeds korte trajecten te gaan doen en steeds weer op zoek te gaan naar een nieuwe instantie. En toen heeft zij gezegd dat dit voor langere duur is en daarom ben ik akkoord gegaan. Ik dacht, dan heb ik zekerheid en vastigheid. Ons zoontje is nu ook gewend aan die vrouw, hij zegt zelfs haar naam. En als mijn ex niet beschikbaar is tijdens de omgang dan gaat ons zoontje ook naar die vrouw toe omdat hij weet dat zij erbij hoort. Nu moeten we weer naar een nieuwe instantie toe, moet ik weer kijken of ik een klik met diegene heb, moet mijn ex kijken of hij een klik met diegene heeft en moet ons zoontje weer wennen aan een nieuw persoon die bij de omgang is.
Ik snap eigenlijk niet waarom er geen instanties zijn die dit voor een langere tijd doen. Mijn ex is verslaafd en nog steeds in gebruik. Hij wil niet stoppen en ook geen hulp voor zijn verslaving. De omgangsbegeleider zegt ook dat mijn ex niet alleen met ons zoontje kan omdat hij niet ingrijpt waar nodig dus omgang zonder begeleiding gaat niet. Dat zou dus betekenen dat we elk jaar naar een nieuwe instantie moeten? Er zijn toch wel meer vaders of moeders die altijd omgang onder begeleiding hebben?
Catwoman schreef op 09-06-2025 om 18:46:
[..]Er zijn toch wel meer vaders of moeders die altijd omgang onder begeleiding hebben?
Nee, dan wordt de omgang gestopt. Aan een dood paard kun je niet trekken.
Ysenda schreef op 09-06-2025 om 19:29:
[..]
Nee, dan wordt de omgang gestopt. Aan een dood paard kun je niet trekken.
In geval van uithuisplaatsing kan het wel, langere tijd alleen omgang onder toezicht. Waarom zou het niet kunnen als het kind bij 1 van de ouders woont, en de andere ouder helaas niet in staat is om zelf verantwoordelijkheid voor het kind te dragen?
Maar dan moet naar hele andere omgangsbegeleiding gezocht worden, niet naar omgangsbegeleiding in geval van scheiding.