Stiefmoeders hebben ook rechten

De 'Franse' opvoeding

http://www.joop.nl/opinies/is-de-franse-opvoeding-beter-dan-de-nederlandse

We hebben hier het boek van een Amerikaanse gehad die nogal onder de indruk was van de Franse opvoeding waar kinderen veel gedisciplineerder zouden zijn.
Alsof dat écht opvoeden zou zijn.

Commentaar:
"Is de Franse opvoeding ook een voorbeeld voor Nederland? Ik denk dat Druckermans boek best interessant is om te lezen, maar dat de aanbevelingen voor het grootste deel geen navolging verdienen. Het Franse opvoedmodel doet het namelijk helemaal niet zo goed, als je naar de cijfers kijkt. Zo is de bijvoorbeeld jeugdcriminaliteit in Frankrijk een stuk hoger en is het algemene scholingsniveau een stuk lager. De opvoedingsmethode levert dus heus niet alleen modelburgers op.

Daarnaast lijkt het de Franse ouders er met name om te doen te zijn dat kinderen zo min mogelijk last veroorzaken. Ze werken vaak allebei fulltime en de kinderen worden de hele dag verzorgd door crèche, school en opvang. Gezamenlijk thuis, moeten de kinderen vooral zichzelf bezighouden, want de ouders doen dat ook.

Een pleidooi voor de strenge Franse stijl gaat er ook vaak vanuit dat op de Nederlandse scholen in de gezinnen nog steeds de jaren ’60 voortleven. Niets is echter minder waar. De school van mijn kinderen is bijvoorbeeld een stuk strenger dan mijn opleiding in de jaren zestig. Spijbelen, met drank op naar het schoolfeest, daar wordt nu heel hard op gereageerd. In mijn tijd kwam ik er probleemloos mee weg."

Jonge opvoeders die streng doen/zijn

Ik hoor het vaker. De jonge ouders zijn veel meer aan het Opvoeden en de wat minder jonge garde laten de boel wat losser. Generaliserend natuurlijk. Ik ontkom niet aan het beeld dat naarmate je meer (levens)ervaring op doet veel mensen meer gaan inzien dat je veel dingen niet in de hand hebt waardoor ze minder krampachtig Opvoeden. Wat ook meetelt denk ik is dat als je meer achter je kiezen hebt je wellicht meer vertrouwen hebt dat er meer wegen naar Rome leiden, en niet alleen de jouwe.

Allemaal niet geldend voor iedereen, meer als algemenisering. Voorbeelden andersom ook te over. Natuurlijk.

Voor topic startster had ik nog wel de vraag wat je precies voor antwoorden zoekt hier? Ik heb het gevoel dat de meeste input niet echt lekker overkomt.

Haha Vesper

Jij chargeert m wel heel rijkelijk. Maar ik snap je punt. Zeker dat van dat corrigeren waar moeder bij is en al helemaal niet op zo'n triviaal punt.
In de praktijk voed ik natuurlijk echt wel mee op. Puber woont gewoon de helft van de tijd bij ons en een aantal dingen gaan gewoon door, ook als papa op zakenreis is oid. T zou best gedoe worden als ik dan niet 'mocht' af- en aanspreken. Ik ben trouwens wel iets soepeler in een aantal zaken, onverwachte etentjes en logeerpartijtjes zijn bv meer mijn ding dan die van vader en dat weten al onze kinderen heel goed dus puber ook .

en?

Heb je verder nog iets aan de tips die je hier gekregen hebt, van diverse ervaringsdeskundigen? Of weet je het eigenlijk zelf toch allemaal wel het beste en wil je graag even horen dat de moeder van de kinderen van je vriend maar een stom mens is?

Ja maar Flora

Je snapt toch wel dat het niet handig is om dat bij haar kinderen te doen waar zij bijstaat.

Vesper heeft gewoon gelijk. Als de ouders erbij zijn hoeven stiefouders niet op te voeden, en dat wel doen is DE manier om alles met ex op scherp te zetten.
Je moet haar kind niet corrigeren waar zij bij is. Zo simpel is het eigenlijk.

Flora: je hebt geen rechten als stiefmoeder

je hebt alleen plichten.

En de belangrijkste plicht is dat je jezelf heel streng gaat toespreken dat jij misschien niet van nature begrijpt wat je aanricht, maar dat je vanaf nu elke keer gaat bedenken hoe je haar kwetst en welke bescheiden rol jou hier past. Het gaat niet om opvoeden, afspraken, wel of niet kerst of niet.
Het gaat erom dat je denkt dat je net zoveel rechten hebt.

Dat is NIET zo. Je hebt geen rechten. Je man/ vriend heeft jou opgezadeld met iets en je pakt het veel te praktisch aan.

gr Angela

jammer toch die vaders

die gewoon een nieuwe moeder zochten en haar dat gewoon maar even in de schoot geworpen heeft.
Heeft hij nog minder met zijn ex te maken en het scheelt hem een hoop gezever.

Mag iemand mij nog even uitleggen wat het verschil is, behalve in woorden, tot het niet spreken voor je beurt, om de beurt praten, luisteren en je mond houden als een ander/volwassene (wie dan ook) aan het praten is?
Het resultaat blijft hetzelfde: je praat niet als ik praat en als jij praat praat ik niet. Ik ken heel veel kinderen en volwassenen (18+)die dit echt echt niet onder de knie hebben.

taxi

dat tweede: het gaat erom dat zij de kinderen van ex corrigeert als ze bij haar voor de deur staat.
dat klinkt als simpel dingetje maar gezien haar hele verdere houding (alsof het allemaal alleen maar praktische, opvoedkundige dingen zijn en alsof daar maar 1 oplossing is die iedereen toch gewoon snapt) is dit nou typisch iets waar ik me kan voorstellen dat ex zich niet goed bij voelt.
gr Angela
ps maar die ex vrouw is ws ook zo plichtsgetrouw geweest in alles oplossen voor man die het niet deed. Dus ze zal in TS wellicht herkennen dat die het ook alleen maar 'goed bedoeld' maar TS heeft volgens mij geen empathie voor haar gevoelens. En dat is niet een fijne basis ben ik bang.

Taxi

Voor mijn gevoel zit er een heel verschil in tussen: 'kinderen zijn stil als grote mensen praten' en 'je praat niet door anderen heen'. Als je dat verschil niet ziet kan ik het je ook niet uitleggen

Dit draadje nodigt blijkbaar uit

Tot straffe uitspraken over stiefmoederschap.
Als ik mag vragen Angela: Ik ben wel benieuwd of je er nu zo'n straffe statement van maakt om TS wakker te schudden of dat je deze aanhangt bij elk samengesteld gezin. Ik ben en ken nl geen enkele stiefmoederschap die het zo strikt pakt zoals ik jou tekst lees. Dat je rol heel anders is en zorgvuldige afstemming vraagt, veel diplomatie, dat wel.
Overigens komt TS op mij (ook) behoorlijk zelfingenomen over en zou ik niet gelukkig worden als zij de stief van mijn bloedjes zou zijn.

Opvoeden

Wat mij betreft doe je in je eigen huis lekker zoals jullie het willen. Vader maakt zich er schijnbaar makkelijk vanaf door jou een grote opvoedrol te geven, maar naar zijn ex toe zou hij de communicatie moeten doen. Jullie zijn nog maar net een jaar samen. Wat is het voor achterlijks om die kinderen mama te laten zeggen na pas een jaar?
Ik heb al 14 jaar te maken met de stiefmoeder van mijn dochter en zij is een hele grote steun in de opvoeding en bij bijv huiswerk. Dat weet ik via mijn dochter, want in mijn aanwezigheid heb ik de ouderrol. Ik heb ook heus wel eens logistieke zaken met haar besproken, maar in situaties waarbij we allemaal zijn (ouders en stief) doet ze vanzelf een stapje terug. En zo hoort dat ook, het kind heeft namelijk al twee ouders (beschikbaar op dat moment).

steef

inderdaad, ik gebruik sterke bewoordingen omdat TS blijft hangen in 'maar er moet toch gewoon opgevoed worden en zo doe je dat'.
Als dat allemaal goed ging dan hoefde ze hier niet te posten.
Ik ben van mening dat ze met haar man terugmoet naar de basis en dat zeker hij een nieuwe houding moet gaan uitstralen, waarna TS een 'rol' kan definieren, dan zijn er drie volwassenen die de kinderen om zich heen hebben maar die alledrie een duidelijke rol en uistraling hebben.
gr Angela

dat snap ik allemaal best

maar het gewenste effect blijft hetzelfde: als ik praat zwijg jij
Ik vind het mammm,mammaaa, mammaaaaa, mahammmm, maaaaamaaaaaaa ook erg storend als ik met een vriendin praat en het 10-jarig kind van mijn vriendin blijft er maar doorheen tetteren. Dan denk ik ook wel eens: hou gewoon je mond en over mijn vriendin: waarom zeg je daar niks van?
Ik denk niet dat ze daar ernstige schade van oplopen, denk dat ze er wat van leren. Liefst van de ouder ter plekke, maar dat gebeurt dus vaak niet.

Moeder uit dit draadje kan dat ook van de kinderen gehoord hebben, ik kan er niet precies uithalen of ze dat zei waar moeder bij was? In elk geval geef ik ouders graag een kans het zelf te zeggen, wel meer dan een paar kansen ook, maar soms mag een ander dan best wat zeggen. Ik word soms al week bij die vriendin als ze bij dit gedrag maar blijft zeggen: boefjeeee, mamma is eeeeven aan het praten, (aai over haar hoofd)noujaaaa zeg het dan maar, wat is er? Ik wil nu snoehoehoehoep!!!!
Ooo boefje dat moet je maar even aan Taxi vragen, dat mag vast wel.(aai over hoofd, zwijmelige blik, twee paar vragende ogen aan mijn adres).
Ik denk dan: hou óp, ga weg, doe normaal, voed op, je schijt in je broek voor je eigen kind.

En ach, denken we vaak niet allemaal dat we het beter weten dan de andere ouder, ikzelf zal mn fouten best toegeven, heb het achter de rug allemaal, maar ik hoor daar natuurlijk net zo goed bij, was net zo goed beledigd of wist het net zo goed beter. Niets is des mensen vreemd. Dit gaat ook volgens mij niet om Nederland, maar om Belgie en daar gaat het er niet altijd hetzelfde aan toe.
Ik snap het dilemma hier prima, dat is het niet. Maar ik vind ook dat er niets mis is met het trachten op te voeden van mensen die goed meedraaien in de maatschappij, beleefd en behulpzaam zijn. Daar laten veel ouders toch nog wel wat steken vallen door altijd alleen maar liefdevol te zijn. Mijn schoonzus voelde zoveel schuld naar haar kinderen na de scheiding dat ze dat 10 jaar als excuus heeft gebruikt door geen leiding te geven maar ze als gelijke te behandelen. Het is jammer om te zeggen, want het zijn leuke kinderen, alleen het zijn monsters in de omgang, wars van alle gezag in hun leven.

Ik denk dat TS moet leren aanvoelen wanneer wat wel en waar en hoe te zeggen. Maar dat haar streven verder prima is, ze neemt haar rol wel serieus, moet zelf ook nog wat bijleren. Dat komt met de tijd.

Taxi

Ken je dit filmpje?
https://omdenken.nl/hoe-wij-tegen-kinderen-praten/

doet er niet toe

het doet er niet toe wie wie heeft laten zitten.
Jij hebt de stiefouder rol en die is veel heel veel bescheidener dan die van beide ouders. In de beslotenheid van je huis ja, maar daar buiten en zeker in aanwezigheid van 1 of beide ouders is die op de achtergrond.

En hoewel mijn dochter ook mama + naam zegt tegen haar stiefmoeder was dat in dit geval een logisch gevolg van leeftijd en gebeurtenissen in het gezin en werd het niet gestimuleerd door mijn ex en zijn partner. En is het zeker niet iets dat algemeen geaccepteerd is / wordt.

Nee, TO een grote stap terug en meer bescheidenheid zouden je niet misstaan. Dan kan het in de loop van jaren groeien tot misschien iets meer maar nog steeds bescheiden.

ehm

ik weet niet zo goed wat je met dat filmpje tegen mij wil zeggen.
Dat ik doorgeslagen ben in mijn opvoeding?
Dat ik moet stoppen met opvoeden?
Dat ik teveel boven op een opvoeding zit?
Dat ik mijn kinderen (beiden 25+) anders heb moeten behandelen?
Dat het niet in hun welzijn is als je opvoed?
Dat opvoeden zo 1990 is?
Dat je als je opvoed praat tegen de kinderen zoals de vrouwen van het filmpje?
Dat ik mijn kinderen volwassen had moeten behandelen en hen had moeten laten leiden in alles wat ze wilden?
Ik denk dat je dan totaal voorbij vliegt aan wat ik wil zeggen, mij niet genoeg kent en mij ook niet hebt begrepen.

Taxi

Het gaat om het onderscheid tussen volwassenen en kinderen. Mijn kinderen mogen ook gelijk hebben, wat dat betreft is er geen niveauverschil tussen hen en mij. Als iemand praat laat je diegene uitpraten, dat geldt dus ook als zij praten en ik iets wil zeggen.
Jij wijst alleen maar naar anderen die het in jouw ogen verkeerd doen en daardoor losgeslagen verwende blagen kweken. Dus... op basis daarvan concludeerde ik dat jij van het soort 'mama's wil is wet' was. Maar goed, jouw kinderen zijn al af en als die het leuk doen is het niet heel erg mis gegaan

Ieder. ander

Ieder ander is geen probleem maar een stiefouder is een geval apart en dat kan nou net niet.
Als stiefouder moet ue op eieren lopen en dst laat je hier te weinig zien.

Lessen

Les 1: 'Wat ik wel raar vind is dat enkel de biomoeder er zo'n probleem van maakt. De kinderen zelf hebben er geen last van.' voor de kinderen en voor de biomoeder zijn het twee verschillende dingen. Daarom reageren ze ook verschillend. Voor de kinderen is het een kwestie va": oké, wil jij het zo, dan doen we het zo bij jou, geen probleem. Voor de biologische moeder zit er meer het gevoel in dat jij op haar terrein komt, dat jij haar opvoeidng overneemt of zelfs wil verbeteren. Daarom reageren kinderen en biomoeder anders.

Les 2: 'Moeder heeft vader laten zitten.' Wat in hun relatie is gebeurd is voor hun relatie,. Natuurlijk trek je naar de kant van vader, maar er is geen enkele reden om te geloven dat zijn versie de enig juiste is, noch dat jij daar dan op moet reageren cq. moeder niet meer serieus hoeft te nemen als de biologische moeder.

Les 3: 'Het is een hele goede vader. Streng maar rechtvaardig.' Maar ook een vader die geen tijd heeft om met zijn kind huiswerk te maken etc. etc., zelfs om een simpel formulier in te vullen. Terwijl jij helemaal niet voorkomt op dat formulier, omdat jij geen rol speelt in het leven van de kinderen als zodanig. Vader heeft een vrouw gezocht die voor hem de klus kan opknappen en nou wil hij dat zijn twee vrouwen aardig zijn voor elkaar zodat hij er helemaal neits meer mee van doen heeft.
Les 3a: je bent heel streng over moeder die geen tijd heeft, maar je bent heel mild over vader die geen tijd heeft, je houdt zelfs de pen voor hem vast. Terwijl vader ook geen kleren gaat kopen, naar de tandarts gaat, huiswerk maakt etc. etc.
Dus dit moet je nog eens goed bekijken: 'Hij heeft mij niet iets in de schoot geworpen. Ik wist op voorhand dat hij 3 kinderen heeft.'Ja, maar heeft hij er ook bij verteld, dat jij de communicatie met zijn ex moet oplossen?

Les 4: 'Wat moeder volgens de vader niet kan verkroppen is dat ze mij ook heel graag zien. En dat ze niet kan verdragen dat ze mama .... (mijn naam) zeggen.' De concurrentie tussen twee vrouwen wordt door de man wel lekker gevoedt. Hij ziet jou liever dan zijn ex, de kinderen doen het met wat er is, ze zijn aardig voor je, maar let op: als jij de indruk wil wekken dat je het beter doet dan zijn e zul je altijd problemen tegenkomen in de communicatie, want de ex reageert daarop.

Les 3a, herhaling: 'De vader vind ook dat ik haar moet leren begrijpen en zij mij.' Nou nee, jij hoeft eigenlijk niets met haar, vader moet leren om zijn rol als gescheiden vader op zich te nemen, om de communicatie met zijn ex goed te houden en om voor zijn kinderen te zorgen door het beste te kiezen wat onder de omstandigheden mogelijk is. Zijn twee vrouwen hoeven niets met elkaar.

Tsjor

Snap je

dat het voor de moeder van de kinderen gevoelig ligt als zij jou mama Flora2012 noemen, aangezien je begint te schreeuwen bij de gedachte dat je vriend twee vrouwen heeft. Ook als de kinderen dat zelf bedacht hebben, kun je toch antwoorden: "Nee, je kunt me geen mamaFlora2012 noemen, want je hebt maar één mama. Noem mij maar Flora2012."

dringt niet door

volgens mij dringen wij niet door Flora, je wil maar niet aanvoelen/begrijpen dat stiefmama zijn een heel voorzichtige rol is die moet groeien en JAREN EN JAREN.

je gaat nu als een olifant door een porceleinkast en blijft maar door drammen.

Vader moet echt meer gaan doen. Het zijn ZIJN kinderen, niet die van jou.

Mijn ex werkt ook heel veel en heel veel in het buitenland, maar brieven tekenen, gesprekken op school, gesprekken over zijn kind doet hij. Veel werken is geen excuus om verantwoording af te schuiven.

happy f

Let wel: jij zit in een andere, meer riante positie als de andere moeder, waardoor het kennelijk lastig is je in te leven haar.
Jouw kind gaat 'slechts' om het weekend naar zijn vader (en ik weet niet of die al een nieuw gezin heeft).
Stel nou dat het andersom is, en de nieuwe vrouw van je ex speelt Happy Family met jouw zoon die haar Mama X noemt. Dat wordt wel heel lastig om de twee Happy Family's tevreden te stellen.
Er is m.i. geen Happy Family, kinderen zijn geen bezit.
Ik proef een beetje te veel: zoals ik en mijn partner Het Doen Is Het Goed.

oke

Je oorspronkelijke vraag ging er over dat het NIET lekker liep tussen jou en de echte moeder. Maar blijkbaar doe en weet en kun jij alles goed/beter en ben je vooral niet van plan om ook maar iets te gaan veranderen.

Nou, tot ziens binnenkort in een andere rubriek dan maar...