Time out

Na een huwelijk van bijna 28 jaar gaf mijn man afgelopen maart te kennen dat hij definitief wilde stoppen. Wij woonden toen al 2 jaar apart en in die tijd heeft hij dat al vaker gezegd en kwam het daarna weer goed. Voor een tijdje althans. Ik heb de afgelopen jaren geprobeerd hem alle tijd en ruimte te geven zodat hij van een depressie kon herstellen. Mijn doel was dat we weer als gezin bij elkaar zouden kunnen zijn.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij die tijd en ruimte op een andere manier gebruikt heeft dan ik dat voor ogen had. Het blijkt dat hij me de afgelopen 5 jaar bedrogen heeft met een (vroeger) gezamenlijke vriendin.
Al die tijd heb ik de kar alleen getrokken, hem met alles geholpen en hem overal in ontzien. Elke keer weer verdedigd tegen over de kinderen en de buitenwereld. Hij was ziek en had rust nodig.
Misschien dat het begrijpelijk is dat ik me ongelofelijk bedonderd voel.
Op dit moment kan ik het niet aan om hem te zien of met hem op welke manier dan ook te maken te hebben. Ik word misselijk als ik er aan denk en ik ben zo enorm kwaad.
Onze kinderen zijn 18 en 15. Ik heb hen uitgelegd wat er aan de hand is en gevraagd of zij met mij rekening willen houden. Het contact met hun vader is niet zo frequent dus dat leek me niet zo'n probleem.
Wat ik wil is dat de kinderen nu even geen contact met hem hebben. Dit omdat ik er dan hoe dan ook mee geconfronteerd wordt. Dat hoeft echt niet definitief maar gewoon even een paar weken rust in de tent tot ik wat gekalmeerd ben. De feiten blijven natuurlijk hetzelfde maar ik hoop in de komende weken weer mijn evenwicht te vinden. Maar dat gaat lastig als ik weet dat er steeds een kans is dat ik met hem geconfronteerd word.
Mijn kinderen zijn het hier niet mee eens en willen gewoon contact met hun vader kunnen hebben.
Daarom even een reality check hier: kan ik dit vragen van hen? Het is uitdrukkelijk niet definitief bedoeld en ik vind dat zij op een leeftijd zijn dat ik kan vragen om met mij rekening te houden.Ik heb altijd het belang van de kinderen voor op gesteld maar dit onverwachte bedrog heeft me zo geraakt dat ik voor de eerste keer vind dat mijn gevoel nu even voor moet gaan. En ik wil even pas op de plaats.
Dus, wie wil zijn/haar lichtje hier eens over laten schijnen?