Twijfel over het co ouderschap

Ja prima

Wij hebben het ook altijd zo gedaan. Wel iets meer bij mij, afwisselend do-vrij en do-zo bij vader. Vanaf dat onze dochter 3 jaar was. Later is er nog een tijd de woensdag bijgekomen en werd het wo-vrij en do-zo, dus was ze de woensdag bij de ouder waar ze niet het weekend was. Dit was op haar initiatief. Inmiddels is dat weer terug gedraaid, omdat ze het hier rustiger vindt dan bij vader (maar ze is inmiddels meerderjarig, dus het is sowieso al bijzonder dat ze het zo blijft doen).
Maar het is ons dus altijd prima bevallen, en we konden het met werk ook prima redden.

Twijfel

Waar twijfel je precies aan?

11 maanden

Wij hebben een gelijk luidende regeling als Partner sinds onze dochter 11 maanden is.
Inmiddels 12 jaar verder en met de hechting is niks mis.
Ik denk dat het ook erg te maken heeft met de houding van de exen in hun rol als ouder van het kind.
Dochter is vrij te spreken over haar leven bij de andere ouder en wij gunnen elkaar het contact met dochter. Dus we doen belangrijke dingen voor dochter samen: afzwemmen, verjaardag, vertellen elkaar ditjes en datjes. In het begin via een schrift, dat hebben we 10 jaar volgehouden en is erg leuk om het leven van je kind zo gedetailleerd terug te kunnen lezen.
We hebben het basale vertrouwen dat de ander ook in het belang van het kind denkt en dat we samen ouders zijn en dat ook uitstralen naar haar en de omgeving.

Mama@2

Hij begrijpt dan ook niet waarom hij zijn vader een week niet ziet. Of is die hechting minder belangrijk?

Mama@2

Wij zaten bij een mediator die zij dat uit onderzoek gebleken was dat het voor kinderen niet het beste is 50/50. Ze kunnen beter volgens hem een huis hebben dat echt het meest hun thuis is. Ik heb niet gevraagd welk onderzoek dat was.

Thera

Je hebt bergen onderzoeken maar niet iedereen kind past binnen de uitslagen van een onderzoeksrapport.

thera

de mediator van ons beweerde het tegenovergestelde, wel met de kanttekening dat het bij voorkeur niet week op week af was maar 25/25/25/25

niet week om week

niet week om week, maar kortere periodes zoals Phryne en ik nu al aangeven. Dan is de periode waarin je elkaar niet ziet korter.

Er was nog geen onderzoek

Volgens dit artikel is er juist nog geen onderzoek gedaan wat co ouderschap voor het kind voor voor- en nadelen heeft.
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/02/23/ieder-de-helft-a1593091
Dat dit gebrek aan onderzoek geconstateerd wordt is misschien nog maar recent.

Thera

Ik vraag me altijd af of vrouwen die co ouderschap slecht voor kinderen vinden, het ok zouden vinden als kind vooral bij vader woont en dan bijvoorbeeld eens in twee weken weekend bij moeder.
Ik heb zo maar idee dat die onderzoeken over co ouderschap goed of slecht dan anders worden geïnterpreteerd

Nou Alkes

Mijn kinderen zijn nu puber en als hun vader en ik nu uit elkaar zouden gaan, dan weet ik wel bij wie ze willen wonen!
Sommige dingen doen ze het liefst met/bij mij maar over het algemeen is vader favoriet/minder irritant en dat is al lang zo.
Ik heb daar geen enkel probleem mee, zou het ook prima vinden als ze bij hem zouden wonen. (natuurlijk zou ik ze vreselijk missen enz)

Maar toen ze kleine kinderen waren? Heel ander verhaal. Natuurlijk was vader ook belangrijk, maar zeker de eerste 2 jaar (of 3, 4?) stond ik toch meer centraal in hun leven. En niet omdat ik dat nu zo graag wilde maar gewoon omdat dat zo was voor de kinderen.(ik heb ook gewerkt etc vanaf begin, maar ondanks dat)
Volgens mij is dat ook vrij gangbaar bij kleine kinderen. (afhankelijk van vele factoren uireraard)

Ik weet iig zeker dat mijn kinderen de eerste jaren niet goed zouden gereageerd hebben op co-ouderschap. En zeker geen week op week af, veel te onrustig.
Als ik het voor het kiezen had gehad zouden ze de eerste 3, 4 jaar zeker bij mij hebben gewoond (in geval van scheiding dus) waarbij vader gewoon veel langs was gekomen. (en ik dan ev weg zou gaan) liefst zelfs dagelijks. En dan langsaam afbouwen dat langs komen en slapen bij vader langsaam opbouwen.
Dat zou iig voor mijn kinderen het minst pijnlijke zijn geweest. (en heeft dus niets te maken met mijn eigen wensen)

Met onze

dochter zijn we ook begonnen met kortere periodes. In het begin zelfs dat ze door b.v. moeder naar school werd gebracht en door vader gehaald en de dag daarna andersom. Hierdoor zag ze alleen in het weekend niet elke dag beide ouders.
Op het moment dat ze ouder werd hebben we dat veranderd naar week om week.

Ik denk dat je een goede oplossing moet vinden voor de kinderen. Dat kan op heel veel manieren. Het belangrijkste is dat jullie de kinderen op de eerste plaats zetten.
Kijk dus goed naar de kinderen en wat zij nodig hebben, maar kijk ook naar wat julllie als ouders aankunnen. Elke dag heel veel spanning omdat papa langskomt is namelijk ook niet goed.
Misschien dat je kunt afspreken dat papa maandag en woensdag 's avonds komt, misschien zelfs mee eet en dan na het eten wat leuks doet met de kinderen, waarna hij de kinderen naar bed brengt. Jij zou dan bijvoorbeeld die avonden kunnen gaan sporten zodat vader echt even tijd alleen heeft met de kinderen en jij tijd voor jezelf.
Jullie kunnen ook voor de regeling kiezen die wij in het begin hadden. Of je kunt gaan kijken naar om de twee dagen. Wees creatief in oplossingen.

Waar je wel echt rekening mee moet houden is dat als de kinderen ouder worden dat ze dan waarschijnlijk meer bij hun vader willen zijn (een hele normale situatie). Jij moet daar dan ook wel voor open staan.

Een co-ouderschap betekend niet meteen dat je verplicht bent om de zorgverdeling 50/50 te maken. In mijn ogen betekend het dat je als ouders beide er alles aan doet om nog steeds samen ouders te zijn. Dat jullie samen beslissingen nemen en samen kijken naar wat het beste is voor de kinderen. Als jullie dat beide kunnen opbrengen dan denk ik dat het niet uitmaakt hoe de verdeling op papier is. Dan kun je namelijk veel makkelijker schakelen als een kind zegt, ik wil vandaag naar papa toe.

via tussenschakel

bij ons gingen de wisselingen ook via een tussenstap. Ik bracht naar kdv, vader haalde op. Tot op heden brengen we dochter ook ipv ophalen, dan wordt ze niet weggerukt bij een ouder maar zit er een duidelijke overgang in want je wordt weggebracht.

Dat die wisseling haar al vroeg duidelijk was bleek op het kdv. Als ze bij vader sliep had ze een bepaald koffertje mee (knuffel, schrift, soms kleding of andere dingen die mee moesten). Ik had haar met koffertje afgeleverd maar helaas werd vader onverwacht opgenomen in het ziekenhuis en moest ik haar ook weer ophalen. Nou dat ging niet zo heel makkelijk want ze had kooooofffeeeer!!!!!! en paaaapppaaaaa toooeeeeeee. (ze was 2) Ze ging echt niet mee. Loop je naar huis met een gillende peuter.

Dat stomme onderzoek

Een collega van mij, samenwonend met vriendin-zonder-baan en zoontje van 6 maanden, heeft er last van, van dat onderzoek.
Ze passen niet zo goed bij elkaar en vriendin is onverwacht zwanger geraakt en wilde graag een kind. Collega wilde liever wat later en bij een wat stabielere relatie (lees: minder pril) een kind, maar vond het echt geen probleem.
Collega heeft het kind erkend, een huis gekocht waar ze met z'n drieën goed in passen en werkt voltijds om ouderwets voor het inkomen te zorgen.
Vriendin is met de toen vijf maanden oude baby naar haar ouders gegaan en wil uit elkaar en alimentatie.
De relatie is niet te redden en zij schermt met onderzoeken waaruit blijkt dat co-ouderschap niet goed is voor de hechting en dat kinderen daar later zware psychische problemen door krijgen.
Collega mag nu twee uur per twee weken zijn kind zien bij haar ouders thuis en met haar erbij. Dat was haar voorstel. Zelfs haar ouders vonden dat belachelijk, maar collega moet iedere keer vechten om een afspraak te maken om zijn kind te zien.
Collega wil ook geen psychische problemen voor zijn kind maar wil wel vader zijn dus gaat nu inzetten op een weekend per twee weken en gaat al gelukkig zijn met een dag...

Soms denk ik wel eens dat co-ouderschap minder erg is voor een kind dan je vader niet kennen, maar wie ben ik...

Meer werken

'Hij begrijpt er natuurlijk niets van waarom zn moeder een week weg is.' Hoe wil je dat dan doen als je werkt en als je meer moet werken?

Tsjor

Je voelt je in de steek gelaten

Schrijf je onderaan je bericht. Als je echt goudeerlijk bent naar jezelf, in hoeverre beïnvloedt dat je gevoelens over waar de kinderen zouden ‘mogen’ zijn? Ik zou het heel menselijk vinden dat als jij je in de steek gelaten voelt het extra moeilijk is je te bedenken dat je dan ook nog je kinderen een stuk minder ziet...

(Ik ben een groot voorstander van een gelijkwaardige verdeling waar mogelijk maar ik kan me het gevoel zo voorstellen)

Hella

Mijn kinderen waren ouder (8 en 10) en het co-ouderschap was niet 50/50. Het is voor mijn kinderen juist heel prettig geweest dat ze zowel bij als bij hun vader woonden. Alle praktische bezwaren (spullen meenemen etc) losten wij als ouder op. Inmiddels wonen we al jaar of 6 twee straten bij elkaar vandaan en kunnen kinderen zelf even iets ophalen wat vergeten is.

Niet per week

Per week wisselen is voor ons nooit een optie geweest. Ik vind dat voor mezelf en voor het kind veel te lang.

Hier ervaring

Met vriend van mijn kind.

Die was 2 toen ouders uit elkaar gingen. Die hebben de volgende regeling:

Maandagochtend : moeder brengt naar kdv/nu school
Maandagmiddag: papa/oma haalt op
Dinsdag bij Papa
Woensdagochtend: papa brengt
Woensdagmiddag: mama haalt
Donderdag bij mama
Vrijdagochtend: mama brengt
Vrijdagmiddag: papa haalt
Weekend om en om. Weekend bij Papa is van vrijdag tot zondagavond. Weekend bij mama is van vrijdagavond tot maandagochtend.

Werkt heel goed voor kind, duidelijke vaste dagen, papa heeft een regeling met oma als hij moet werken, vrije dagen moeder zijn dus woe/dond. En kind is nooit lang weg bij 1 van de ouders, ook mag kind altijd bellen als hij de andere ouder mist