Vakantie en stiefkids

tsjor

Niet met elkaar eens dus, dat kan toch? En OK, met dat thuis laten bedoel ik niet meenemen.

Overleg

Ginny, waar moet dat overleg dan over gaan? Moeten de kinderen dan toestemming geven of zo? Of uitleg (en dus alsnog goedkeuring of de reden goed is). Ik snap dat punt echt niet. Is vader ook na overleg met de kinderen verliefd geworden? Is de scheiding na overleg met de kinderen gebeurd? Ik bedoel: als volwassene neem je toch je eigen verantwoordelijkheid en als je denkt dat je verantwoorde keuzes maakt, dan zijn dat toch de keuzes waar je kinderen mee te maken hebben. Je gaat toch niet in overleg met je kinderen je vakantiedagen opnemen of zoiets?
Ik kan me voorstellen dat overleg gaat over de vraag: willen jullie naar Frankrijk of zullen we in Nederland blijven (waarbij je zelf goed gekeken hebt of het financieel kan). Dus overleg gaat over keuzes waar kinderen echt invloed op mogen hebben. Maar hoe vader of moeder het leven verder vorm geeft, dat is toch niet onderworpen aan 'overleg met de kinderen'. Kinderen krijgen dan een veel te zware taak en verantwoordelijkheid ten opzichte van volwassenen.

Tsjor

Dat snap ik dus ook niet

Vandaar mijn vraag over weekendje/ midweekjes ? Vrienden van ons hebben groot huis, mogen we daar logeren? Andere vrienden hebben hotel, mogen we daar logeren?
Als vader nou gewoon ondernemer is die toevallig geregeld op vakantie kan of heel veel vakantiedagen heeft en ze toch nooit opkrijgt, verandert dat de zaak?
Mijn zwager gaat altijd vissen op vakantie, zijn kinderen zien hem alleen savonds dan. Mag het dan wel? Hebben de andere kinderen nl toch geen vadervakantieaandacht.
Echt, ik vind een paar zeer schrijnende verhalen langskomen. Maar daar lees ik een structureel probleem met reeksen aan vervelende incidenten. TS beschrijft een enkele keer. Uit haar postings is duidelijk dat ze er over heeft nagedacht.

nou...

Ik ben Ulla niet, maar ik zal proberen uit te leggen wat mijn mening is. Als je gescheiden bent, heb je nu eenmaal andere levens, dat is niet te vermijden. Alle gewone dagelijkse dingen doe je dus met je eigen (nieuwe) gezin. Daarbij horen wat mij betreft ook dingetjes die vaker gebeuren ook al zijn ze niet dagelijks. Een bioscoopje, een keer naar het zwembad.
Over grotere en niet vaak voorkomende zaken, zoals vakanties en verjaardagen, zou je moeten nadenken. Mijn dochter wordt bijvoorbeeld niet uitgenodigd als haar stiefmoeder jarig is. Ze mag wel op de verjaardag van haar vader komen. (Ik nodig het gezin wel uit op dochters verjaardag, overigens.) Dochter mag niet mee op vakantie. Zij is eigenlijk alleen welkom als het uitkomt in dat gezin, dus op 'gewone' dagen. Dat voelt ze heel goed. Als haar vader met mij zou overleggen en bijvoorbeeld met zijn gezin op pad zou gaan als wij toch ergens op een Grieks strand liggen, zou het al minder lomp overkomen. Nu is het zo dat ze thuis blije plaatjes op Facebook ziet van haar vader met zijn gezin, ijsjes etend in Portugal of in de achtbaan van Sixflags.
Ik heb even niet in mijn hoofd of TS heeft vermeld hoe oud de kinderen zijn. In mijn geval betekende het feit dat mijn ex met zijn gezin op vakantie ging dat mijn dochter toen ze in de basisschoolleeftijd was weer twee weken langer naar de vakantie-BSO moest. Want als hij twee weken was weggeweest kon hij niet langer van zijn werk wegblijven. Kinderen hebben 12 weken vakantie per jaar, volwassenen meestal maar vijf. Als beide ouders al hun vakantiedagen aan hun eigen kinderen besteden, blijven er nog steeds BSO weken over. Als vaders vakantieweken aan hun stiefkinderen besteden, moeten hun eigen kinderen ergens anders heen. Mijn kind had liever naar haar vader gewild dan naar de BSO. Maar dat kon niet omdat hij liever met zijn nieuwe gezin op een strand lag dan met zijn eigen dochter.
Ik snap heel goed dat TS graag met haar eigen gezinnetje op vakantie gaat. Echt. Ik snap ook dat de vrouw van mijn ex graag haar eigen kinderen om zich heen heeft en misschien minder dol is op die van mij. Ik heb zelf geen stiefkinderen, maar ik zie om me heen vaak zat vriendinnen die er om het weekend ineens drie bij hebben. Zitten ze ook niet altijd op te wachten en al helemaal niet als ze eindelijk een keer vakantie hebben. Snap ik heel goed. Maar als je iets begint met een man met kinderen, krijg je die er gratis bij. En daar zou je dan zorgvuldig mee moeten omgaan. Juist om ervoor te zorgen dat ze zich nog welkom voelen bij hun eigen vader.
Ik hoop dat ik mijn mening een beetje heb kunnen verduidelijken.

Oneens

We worden het niet eens en ik weet niet wat ik uitleggen moet behalve dat wat ik al heb gedaan. Het gaat mij om een vakantie die bewust zo gepland is.

Inderdaad

Stoepkrijt legt het goed (opnieuw) uit. Bij ons gaat het dan om een gezin waar naast een oudere (stief-) dochter nog twee gezamenlijke kinderen zijn, wat het dan toch net iets anders maakt (omdat vader niet leuk doet met 'vreemde' kinderen). Stiefmoeder zorgt al meer dan 12 jaar voor mijn dochter, maar na de geboorte van haar eigen kinderen is het verschil toch duidelijk geworden. Dat zijn gelukkig maar kleine dingetjes, zoals een stiefopa en -oma die een foto krijgen van de 'echte' kleinkinderen. Of op vakantie met het hele gezin plus opa en oma, in twee appartementen, en mijn dochter die dan bij opa en oma in het appartement slaapt. Een vakantie met het kerngezin zou heel hard aankomen bij mijn dochter, en ik schat in dat ze dat gelukkig ook niet in hun hoofd zullen halen. Toen de jongste daar geboren werd, is de middelste naar zolder verhuisd en mocht mijn dochter haar eigen kamer houden. Dus ze houden er echt rekening mee, en dan toch blijven er speldenprikjes. Dat zal bij TS niet anders zijn, dat weet ik 100% zeker, en dan is zo'n vakantie een domper. Dat heeft de moeder van die kinderen heel goed ingeschat.

Tsja

Ik blijf het maar herhalen- het kan niet duidelijk genoeg zijn; ik vind de situatie die stoepkrijt beschrijft en verschrikkelijk, misselijkmakend eigenlijk. Maar zoals 1 zwaluw in de lucht geen zomer maakt zo is het ook niet zo dat als er 1 keer een weekje weg is het meteen dat niveau is.
Daar wil ik wel nogmaals bij zeggen: wat mij betreft is het belangrijk dat de kinderen niet nu extra bij hun moeder zijn.
Overigens las ik voor TS de suggestie langskomen om te gaan zonder man, in haar geval (hij is tenslotte stief van haar kinderen) lijkt me dat ook een goeie oplossing. En dan heerlijk alleen met je kinderen of met een vriendin of zus. Ook een keer fijn.

Ik ben door alle verhalen wel extra gaan nadenken of ikzelf geen speldeprikjes geef en denk dat we -afgezien van het idee om binnenkort een paar dagen weg te gaan als oudste toch bij moeder is verder niet in genoemde voorbeelden vallen (oudste heeft grootste kamer, staan meer foto's van in huis etc). Maar ik weet dat ik onmogelijk kan voorkomen dat er een keer iets vervelend overkomt. Net zomin als dat ik kon voorkomen dat ons gezamenlijke kind vroeg of hij ook een extra moeder kreeg als hij groter werd

Precies wat Pergola zegt

'Maar ik weet dat ik onmogelijk kan voorkomen dat er een keer iets vervelend overkomt.' Het is onmogelijk om twee verschillende situaties helemaal gelijk te laten zijn. Dat kan niet. Als je gaat vergelijken word je ongelukkig: de vakantiefoto's van de een zijn mooier, de kamer is groter, hoeveel foto's hangen er.... Daar word je doodongelukkig van, want het zal nooit gelijk zijn, omdat de situaties altijd verschillend zijn.
Wat stoepkrijgt beschrijft over de vakantie van vader klopt op één punt niet: ik neem aan dat vakanties gelijk verdeeld zijn, dus kind gaat drie weken naar vader en is drie weken bij moeder. Als vader van 'zijn' drie weken er twee op vakantie gaat met nieuwe liefde, dan is dat aan hem. Maar wat hij doet met zijn kind in de drie weken dat zijn kind bij hem is, dat is ook aan hem. Dus als hij besluit om haar dan naar de BSO te sturen, dan moet dat ook echt zijn besluit zijn (en zijn kosten) en niet moeder die iets oplost. Over dat soort formele afspraken kun je wel keiharde gesprekken voeren: 3 weken van de vakantie is kind bij vader. Wat hij inhoudelijk in die drie weken doet, daar kun je weinig over zeggen. Je kunt dus niet zeggen: in die drie weken moet je met mijn kind op vakantie gaan of mijn kind meenemen op vakantie.
Na een scheiding houdt de invloed die je hebt op de andere ouder op. Het enige wat je kunt doen is je kind ondersteunen bij het accepteren van de situatie zoals die is. En aangeven dat je toch denkt dat het beter is dat jullie nu gescheiden zijn. Maar dat dat wel gevolgen heeft, natuurlijk. Soms voordelen voor een kind, soms nadelen.

Tsjor

tsjor

Stel, er is afgesproken dat je kind de eerste drie weken van de vakantie naar vader gaat. Je hebt zelf geregeld dat je de tweede drie weken vrij bent. Je collega heeft zich aangepast en heeft de eerste drie weken vrij genomen. Jij KUNT dus niet eens meer de eerste drie weken vrij nemen. Dan kondigt je ex aan dat hij in de eerste drie weken twee weken met vakantie gaat met zijn nieuwe gezin, zonder jouw kind. Niet genoeg geld, geen plek in de auto. Jij beroept je op die keiharde afspraken die zijn gemaakt, hij lacht je uit en stapt met zijn gezin in de auto. Wat doe jij dan? Laat jij je kind voor de dichte deur bij vader staan? Nee, je regelt BSO. En je scheldt je ex uit als hij weer terug is. Hij lacht je nog een keer uit.
Tsjor, ik ben het met je eens dat de invloed op je ex ophoudt op het moment dat je bent gescheiden. Maar jij gaat uit van het idee dat je afspraken hebt en dat iedereen zich daaraan houdt. Dat is niet overal zo.

Nee

Maar dan is ex een &(^%$##*^$ en dan maakt het niet uit wat je doet, want dan zal hij altijd een ((&^%% zijn. Ja, boos worden, de rekening overhandigen en aangeven dat dit eenmalig was en nooit meer zal gebeuren.
Je had een kort geding kunnen aanspannen en een dwangsom kunnen eisen voor het niet-nakomen van de omgangsregeling. Je kunt er in elk geval mee dreigen (nadat je zelf genoeg juridische informatie hebt ingewonnen).
Je kunt het gesprek openen over de vraag: hoe ga je die drie weken voor dochter nu oplossen?
Je kunt zelf je plannen wijzigen: dochter bij terugkomst afleveren bij vader, zelf gaan werken en met dochter samen op een later moment lekker op vakantie gaan.
Totdat je de energie er niet meer in wil steken.
Maar dat is iets anders dan het principiële punt, dat ouders hun vakantiedagen moeten besteden aan hun eigen kinderen en niet aan hun stiefkinderen. Je moet geen regeltjes bedenken voor &*)&^%$, maar voor normale situaties. Het kan niet zo zijn, dat alle vaders niet meer op vakantie mogen gaan met hun nieuwe gezin, omdat jouw ex een )(*&^%^** is.

Tsjor

Haha, heel beeldend!

Inderdaad, ex is een ^$*#*Y$&$*. Niet representatief voor de vader in het algemeen. Ik steek er zelf geen energie meer in, maar dochter hoopt tegen beter weten in nog steeds dat het op een dag beter wordt. En dat wordt het natuurlijk niet.
Ik hoop dat alle ouders voordat ze een besluit nemen over vakanties of verjaardagen eerst goed nadenken of er kinderen worden gekwetst. Verplaats je in het kind en ga het niet voor jezelf goedpraten. Dan kun je ook met een gerust geweten op vakantie gaan met je eigen kids en ervan genieten.
Wat ik wel vind, is dat als je als vader je kind drie weken hebt, je het eigenlijk niet kan maken om het drie weken naar de BSO te doen en daarna lekker vrij te nemen voor je stiefkinderen. Niet goed voor de vader-kind band, maar ook niet voor de band van kinderen en stiefkinderen onderling.

Tja Tsjor

Als je het zo zwaar invult krijgen kinderen inderdaad teveel verantwoordelijkheid.

Helpt het als je overleg leest als uitleg?

stoepkrijt

Maar wat vind je nu van déze situatie. Pa gaat met nieuwe gezin een weekje in de meivakantie en in de zomer met zijn eigen kinderen erbij?

Persoonlijk

Ik kan me er weinig bij voorstellen dat ik een week op vakantie zou gaan met mijn man en zijn kinderen maar mijn eigen kinderen thuis zou laten. Ik zit natuurlijk niet in die situatie maar het lijkt me heel vreemd om op zo'n manier gezinnetje te spelen zonder mijn eigen kinderen. Geld kan je maar een keer besteden en tijd ook maar een keer en ik kan me niet voorstellen dat ik vakantie dagen op zou nemen en die niet met mijn eigen kinderen zou willen doorbengen.
Wel zou ik me goed voor kunnen stellen dat ik behoefte zou hebben om ook af en toe gezellig alleen met mijn eigen kinderen op stap te gaan. Dus ik kan me best voorstellen dat je zin hebt in een vakantie alleen zonder de stiefkinderen.
Ik kan me dus niet zo goed inleven in de man maar wel wat meer in de vrouw. Heb jij eigenlijk niet de behoefte om gewoon lekker alleen met je kinderen op stap te gaan? Dus zonder je man maar gewoon jij alleen met de kinderen. Dat zou ik helemaal niet vreemd vinden.

Of je het tegenover de stiefkinderen kunt maken hangt erg af van de situatie. Ik kan me voorstellen dat ze zich toch wat buitengesloten voelen zeker als hun vader wel meegaat. Het lijkt me ook heel gek dat je vader met een andere vrouw en andere kinderen op vakantie gaat en dat jij dan niet mee mag.

Ik zou de situatie waarin jij alleen met je kinderen op vakantie gaat zonder je man al weer heel anders vinden. Juist omdat hij ook meegaat is het toch een soort nieuwe gezinsvorm vakantie waarin je stiefkinderen eigenlijk ook thuis horen.

Lastig allemaal.

Zeker

Ginny, dat helpt zeker, omdat je dan de beslissing bij de volwassenen laat liggen.

Tsjor

Jaina

Ik zou het ook heel vreemd vinden als ik een week alleen thuis moet blijven, terwijl nieuwe vrouw met haar kinderen op vakantie gaat en eigen kinderen bij moeder zijn. Zit je daar in je eentje 'vader' te spelen.

Tsjor

Kwetsen

Stoepkrijt: 'of er kinderen worden gekwetst. Verplaats je in het kind en ga het niet voor jezelf goedpraten.' Dat is allemaal iets te heftig. Een kind kan al gekwetst worden door een leuke foto van een gezin (zonder het kind). Dus er hoort ook een stukje 'leren accepteren' bij, leren accepteren van de realiteit van een scheiding waar kinderen nooit om gevraagd hebben.
Hier heb je helemaal gelijk: 'Wat ik wel vind, is dat als je als vader je kind drie weken hebt, je het eigenlijk niet kan maken om het drie weken naar de BSO te doen en daarna lekker vrij te nemen voor je stiefkinderen.' Maar je hebt er niet zoveel aan. Dat het kind naar de BSO moet komt ook omdat je zelf werkt en daarna drie weken vakantie hebt. Ik denk dat het al heel wat zou schelen als vader zelf die BSO had moeten regelen (en betalen), want dan was het harde van zijn beslissing duidelijker geworden, bovendien had hij dan nog iets extra's moeten regelen voor de uren na de BSO en de weekenden. Afspreken op welke dag je je kind brengt en drie weken later op welke dag je je kind ophaalt, en de rest moet hij echt zelf uitzoeken. Nee, je hebt geen BSO geregeld in die tijd en je bent zelf ook niet thuis, want na je werk ga je lekker stappen, shoppen, zwemmen, sauna-en en televisie kijken. Nog sterker: plan volgende keer voor jezelf een week of een paar dagen vakantie, zodat je ook echt weg bent. Dat kost je dan wel weer een vakantiedagen, maar het maakt het allemaal wel wat duidelijker.
Dit kan overigens alleen als er duidelijke afspraken liggen over de verdeling in de vakantietijd.

Tsjor

ikke niet hoor!

Ik ga mijn kind echt niet voor drie weken dumpen als ik weet wat er gaat gebeuren! Mijn dochter heeft mij ooit gebeld, acht jaar oud, vanuit het huis van haar vader. Hij had een oppas geregeld want hij moest zo nodig stappen. Prima, moet hij zelf weten. Maar de oppas sprak alleen een buitenlandse taal, was dronken en had nogal losse handjes naar mijn dochter toe. Dochter is dus zo verstandig geweest de telefoon mee naar de slaapkamer te nemen en zichzelf op te sluiten. Ik ben er heen gereden en heb dochter opgehaald. Dat werd nog een vuistgevecht met de dronken oppas en een scheldpartij door de telefoon van mijn eveneens dronken ex.
Sinds die tijd hebben we geen vaste omgangsregeling meer. Wat heeft het voor zin als vader toch niet thuis is? Omgang is om elkaar te zien, niet om bij de oppas of op de BSO te worden gedumpt. Of om als een hondje aan een boom te worden achtergelaten als de rest op vakantie gaat. Dochter is inmiddels 16 en regelt het zelf wel als ze haar vader wil zien. Maar ik ben een beetje overgevoelig geworden voor gehannes met kinderen.
Barvaux, wat ik van DEZE situatie vind? Ik zou het zelf nooit doen. Maar ik vind TS niet een waardeloze moeder (of haar man een waardeloze vader) als ze het wel doet. Ze denkt er in ieder geval over na.
Omgaan met een beetje teleurstelling is goed. Leren accepteren ook. Maar je kunt ook te ver gaan als volwassene. Daarom zei ik: denk even na voordat je zoiets besluit.
Ik vind het trouwens helemaal niet gek als moeder alleen met haar kinderen weggaat. Die kinderen zijn ook maar opgezadeld met een vreemde vader, misschien willen die ook wel eens lekker aandacht van hun moeder.

Tsjor

Dat kan natuurlijk. Het lijkt mij enorm vreemd om met een andere echtgenoot en kinderen op stap te gaan zonder mijn eigen kinderen. Ik vind het sowieso altijd ietwat bevreemdend om te zien hoe makkelijk sommige mannen het ene gezin inruilen tegen het ander. Ik kan me niet voorstellen dat ik gezellig gezinnetje ga zitten te spelen zonder mijn eigen kinderen. Ik zou mijn echtgenoot van harte gunnen dat hij zelf met zijn kinderen op vakantie gaat en ik zou alleen thuisblijven en de bespaarde vakantie dagen opnemen als mijn kinderen een keer bij me zijn.Helemaal niet erg om een week alleen thuis te zijn. En dan heb ik ook weer meer dagen om aan mijn kinderen te besteden. Ook als we dan niet weggaan maar gewoon thuis zijn dan breng ik die dagen liever door met hun.
Overigens wat Stoepkrijt zegt kan ik me ook wat bij voorstellen. Ik denk dat veel kinderen het ook best leuk vinden om gewoon alleen met hun ouder op vakantie te gaan zonder de stiefvader/moeder.

Jaina

Stoepkrijt, nu boeg je een heleboel elementen toe, dronkenschap, dronken oppas etc. Je schrijft: 'Omgang is om elkaar te zien...' Maar moeders hebben zelf op de andere dagen toch ook 'omgang' en brengen hun kind toch ook naar de BSO als ze ondertussen moeten werken? Of zorgend at er een oppas is als ze 's avonds weg moeten? We hoeven de lat voor vaders niet hoger te leggen dan voor moeders.
Maar dronkenschap, dan houdt inderdaad heel veel op. Ondertussen is je dochter 16, dus de BSO-perikelen zullen wel over zijn.

Tsjor

Jaina

Heel veel gescheiden vaders moeten leven zonder hun kinderen, zoals de vader in het begin, die zijn kinderen wel vaker wil zien, maar dat niet mag van moeder. Dus 'zonder mijn kinderen' is emotioneel gezien een mooi argument, maar praktisch gezien klopt het niet. Zelfs als je 50/50 hebt heb je nog 50% zonder je kinderen.
Ik geloof er niets van dat je blijmoedig thuis zou blijven en niet mee zou gaan op vakantie met je nieuwe liefde en zijn kinderen, omdat je eigen kinderen dan niet mee zouden kunnen gaan. Als dit de enige vakantie zou zijn in je hele leven was het wat anders, maar het gaat om een meivakantie, daarna volgen nog vele vakantieweken.
Het gaat om overvloed, om geluk, om plezier. Ik zou nog steeds zeggen: gun dat een mens. Wees er niet jaloers op en leer je kinderen ook om niet jaloers te zijn.

Tsjor

zonder kinderen

Eigenlijk vind ik het helemaal niet zo gek als vader zonder zijn eigen kinderen maar met zijn vrouw en haar kinderen op vakantie gaat. Dit is een groot gedeelte van de tijd ook de thuissituatie. Kinderen van vader zijn maar 5 dagen van de 14 bij vader, kinderen van moeder zijn er 12 in diezelfde dagen. Zo gek is het dus niet dat kinderen van vader niet overal bij zijn.
Verder is de vakantie toch niet alleen voor de kinderen. Het is ook een moment waarop ouders weer even kunnen opladen en aandacht voor elkaar kunnen hebben. Voor een relatie is het toch ook goed om dit samen te doen. En ook al is de man niet de vader van de kinderen hij leeft wel 12 dagen per twee weken met ze.
Het idee om als 1 ouder een keer wat met de eigen kinderen te gaan doen, of misschien zelfs met 1 kind vind ik best goed, maar kan ook best voor 1 dag. Wij hebben zo nu en dan ook een dag dat ex 1 kind en ik 1 kind heb waarmee we wat leuks gaan doen.
Het is wel goed in mijn ogen om hier duidelijk over te communiceren. En zoals TS schreef gaan de kinderen van man de volgende keer wel gewoon weer mee.

Nien

Dus jij zou zonder probleem een week vakantie gaan vieren met je nieuwe man en zijn kinderen en je eigen kinderen (tussen de 7 en 11) niet meenemen? Dat snap ik dan weer niet.

Ik vind het argument dat de kinderen vader toch al veel minder zien dan de stiefkinderen niet bijster goed: dan is de vakantie toch juist het moment om wat tijd in te halen?

cobra

ik denk dat ik dat wel zou doen ja.

Dit jaar komt mijn vader ook een week oppassen omdat ik op vakantie ga en de vader van mijn dochter met zijn 2e leg op vakantie is.

Ze gaat in de zomervakantie wel mee met ons beiden. Vorig jaar is ze van de 12 vakantie weken er 9 op vakantie geweest.

Cobra

Ik zit niet in die situatie en zie mezelf ook niet snel weer samenwonen. Maar ik weet wel dat mijn leven niet stilstaat als mijn kinderen niet bij mij zijn. Ik vind het leuk en belangrijk om dingen met hen te doen. Maar er zijn ook momenten dat ik zonder hen iets leuks doe wat zij ook leuk gevonden hadden. Soms omdat het niet anders kan, en soms omdat ik er voor kies om iets met een vriendin te doen in plaats van met mijn kinderen.
Mijn zoon zegt trouwens dat hij er geen moeite mee zou hebben wanneer ik of zijn vader een keer op vakantie zou gaan met een partner en diens kinderen. In de situatie zoals TS schetst. Mijn kinderen gaan dan ook genoeg op vakantie.

Een wedervraag. Zou je geen probleem hebben met de vakantie als de kinderen van partner niet mee zouden gaan? Mogen partners wel met z'n 2en vakantie vieren?

Hangt ervan af

Ik ben niet gescheiden: als mijn man en ik apart of samen een weekje op vakantie gaan, besteden we ipv 365, 358 dagen per jaar met de kinderen. Als ik mijn kinderen daarentegen maar zo weinig zou zien als de man van TS kan ik me nog minder voorstellen dat ik vakantie zou gaan vieren zonder hen. Juist omdat tijd en aandacht niet overvloedig aanwezig zijn. Wij zijn nooit samen op vakantie gegaan, die tijd komt weer snel genoeg. De tijd met de kinderen vliegt voorbij. Het meest pijnlijke van scheiden lijkt mij dat je de kinderen niet altijd om je heen hebt. Tijd met je kinderen lijkt me dan onbetaalbaar. Daarom begrijp ik de man van TS echt niet goed.

Een weekend weg zonder kinderen vind ik dus al wel heel anders. Partneraandacht is weer anders dan kinderaandacht. Van dat laatste krijgen de eigen kinderen al een stuk minder dan de stiefkinderen. Waarom zou je de verhoudingen nog schever maken? De argumenten voor begrijp ik wel, maar voor mij wegen ze niet op tegen de argumenten tegen.

Cobra

Hoezo begrijp je man van TS niet goed? Voor zover wij weten zijn de kinderen toch al bij hun moeder in de geplande vakantie periode. Wat moet de man terwijl doen dan? Foto's van zichzelf alleen thuis op Facebook zetten met de tekst; alleen thuis, mis mijn kinderen, kan niet wachten tot ik zie weer zie?
Hij wil zijn kinderen vaker zien alleen de moeder wil dat niet. Moet de man dan maar zijn leven op pauze zetten?

Naarmate stoepkrijt meer verteld val ik van de ene verbazing in de andere. Bizar gewoon. Maar nogmaals, dat is wel ff andere koek.

Het zit anders

Ik snap wel wat Cobra bedoelt. Het gaat niet om het feit dat kinderen bij de moeder zijn, maar nogmaals, we worden het toch niet eens..

Amk

Waarom gaat je ex met alleen zijn nieuwe kinderen op vakantie? Je dochter zal het best naar haar zin hebben bij opa, maar ik vind het wel een beetje zielig dat dan iedereen weg is (heb je twee gezinnen, gaan ze allemaal zonder jou op vakantie) en zij thuis moet blijven. Dat staat los van de hoeveelheid vakantie die ze wel krijgt. Wat zegt ze daar zelf over?