vechtscheiding
Hallo, ik ben michael . Momenteel verwikkeld in een vechtscheiding . Zij is vreemd geweest , besloten om te gaan scheiden . Uit dat vreemdgaan is een nieuwe relatie ontstaan . Haar gedrag hieruit is tegen alle moraal in , maar loop constant tegen een muur op omdat kennelijk wat zij doet mag volgens de wet. Ik ben het huis uit gegaan , omdat het allemaal te hoog opliep . Haar familie bemoeit zich met alles . Ook wat de kinderen betreft . Ik was het gezamelijk huis net uit of nieuwe vriend komt al over de vloer en is al in contact geweest met dochter . Maar daar schijn ik niks aan te kunnen doen , want er is geen wet die dat verbied. Dochter slaapt slecht . Belde al een op om te praten met aanstaane ex . Dochter vraagt op de achtergrond wie is dat . Moeder antwoord met je papa . Dochter vraagt welke papa, doet pijn. Zoon gelukkig bij mij woonachtig na zoveelste ruzie met moeder wat tot worsteling en slaan heeft geleid ( hij sloeg haar) . Tablet stuk en twee glasplaatjes uit de kledingkast geslagen . Tijdelijke voorziening is uitgesproken , daar betaal ik huis en nog wat dingen aan haar , en toch ondanks afspraken word ik per 1 januarie uit de zorg gezinspolis gegooit want dat mag zij doen . Maar afspraak is afspraak toch . Zij ontvangt ook nog eens geld en vele kadootjes van nieuwe vriend en maar doen voorkomen alsof ze niet kan rondkomen . Maar mijn advocaat laat haar oren hangen naar wat zij doet want het schijnt allemaal te mogen . Ik word knetter gek . Iemand hier nog ideeen.
dus
Het is nog helemaal niet zover. Voor verkoop via een onherroepelijke volmacht moeten jullie wel beiden tekenen.
Waarom zet je je woning dan niet nu gelijk zelf in de verkoop?
De woning op jullie kosten.laten taxeren voordat een volmacht geregeld wordt klinkt wel herkenbaar. Die kosten zijn dus nu al extra. Bij reguliere verkoop laat je je woning niet eerst taxeren. Scheelt toch weer een paar honderd euro.
gedoe in je gezin
Het beste dat je zelf kunt doen, bij gedoe in je gezin, met je kinderen, is zorgen dat je zelf in de best mogelijke positie bent om zelfstandig voor de kinderen te kunnen zorgen. Komt er gedoe dan heb je opties.
Je kunt je er nog zo boos over maken maar je hebt er toch geen vat op wat je exvrouw aan het doen is. Bovendien is zij in de scheiding ook niet op haar best. Het haalt vaak het slechtste in mensen boven. Zorg liever dat je het zelf goed voor elkaar hebt en een rustig en opgeruimd gemoed krijgt en houdt. En niet overal een drama van maken maar je best doen om zaken wat kleiner te maken dan ze jou nu lijken te zijn.
Ja, mama heeft nieuwe relaties. Gelukkig heeft zoon een psycoloog, kan hij ook nog eens wat prive aandacht voor zichzelf krijgen. Moeder heeft haar handen vol en is van de kook over de scheiding. Probeer het eens, is veel fijner. Vooral voor jezelf maar ook voor je houding naar de kinderen toe.
En inderdaad, vraagt ze je om op te passen, doe dat dan vooral voor jezelf en je kinderen en verwacht er NIETS voor terug.
Iets teveel
Mori1973 je bent inderdaad wel heel veel boos. Wat me opvalt is dat je boos bent omdat je aanstaande ex de kinderen bij je weghoudt en dat je boos bent omdat je aanstaande ex de kinderen naar jou laat gaan als zij moet werken. Met kerstmis nog wel. Hoeveel gescheiden ouders zouden niet juist met kerstmis hun kinderen willen zien. Maar jij bent boos, want zij doet het omdat zij moet werken. Wees blij dat ze werkt, dat scheelt je heel veel alimentatie.
Ik kan me voorstellen dat het lastig is omdat de afspraken nu nog niet vastliggen in een convenant. Maar daarom snap ik ook niet zo goed dat je zoveel boos kunt zijn.
Vlinder72 schreef: ' Bij reguliere verkoop laat je je woning niet eerst taxeren.' Bij een scheiding moet je dan wel doen, omdat je moet weten hoeveel er te verdelen valt. Dus moet je een taxatie hebben van de waarde van de woning.
Aangezien er huwelijkse voorwaarden zijn kan ik me voorstellen dat het goed is dat je alles nu even overlaat aan advocaat en rechter. Het zijn allemaal wat ingewikkelde berekeningen. En je advocaat doet het blijkbaar goed.
Die constructie via de bank kende ik niet, dus ik weet niet wat je daarvan kunt verwachten, maar je hebt gelukkig genoeg expertise in je eigen kring. En je hebt gelukkig snel aan de bel getrokken, nog voordat de problemen begonnen, dat lijk me ook heel wat waard. Wel blijf je in je hoofd met een waarde van het huis zitten, die nergens nog gerealiseerd is. Dat kan nog frustraties opleveren, ik hoop dat ze je bespaard blijven.
Je bent heel erg boos op je aanstaande ex en haar familie en daar zullen wel redenen voor zijn. Maar wat moet er volgens jou gebeuren om die boosheid te verminderen? Je aanstaande ex en haar familie veranderen zal niet lukken, dat lukte al niet tijdens het huwelijk en na een scheiding lukt dat natuurlijk helemaal niet. Wil je 'gelijk' krijgen, zodat anderen jouw mening delen over je aanstaande ex en haar familie? Wat levert dat jou op? Als de rechter een uitspraak heeft gedaan, ben je dan je boosheid kwijt? Maakt het dan nog iets uit hoe die uitspraak eruit zal zien? Voor hoeveel geld zou je boosheid overgaan? Of hoe zou het geregeld moeten zijn voor de kinderen?
Ik hoop dat het overlaten aan advocaat, rechter en eventueel de bank een einde maakt aan het vechten. De scheiding komt er toch, maar van het gevecht worden kinderen alleen maar de dupe.
Tsjor
tsjor
Hoe kan ik het uitleggen . Het gaat om de manier waarop . Als zij bij mij een probleem neerlegd . In dit geval werk . Natuurlijk ben ik blij als de kinderen bij mij zijn . Maar zij vraagt aan mij of ik er wil zijn omdat zij moet werken . Tuurlijk gezellig bij mijn kinderen , mooiste wat er is . Breng ze nog netjes naar huis zodat zij ze meteen, na zelf omgekleed te zijn, mee kan nemen . Ze komt thuis , kinderen zijn klaar en gelijk een hoop gemopper en getier mijn kant uit . Kan je enigszins begrijpen dat dat me een beetje teveel word . Kan ook nee zeggen , tja ben ik niet bij mijn kinderen die halve dag , dus ik zeg ja ....maar dan . En dan waarom ...waarom doet ze dat . Is ze boos op mij of is ze boos op zichzelf . De reden waarom ze zo doet is omdat zij de scheidning totaal anders voor zich had gezien . Ik alleen weg uit huis , maar constant wel voor haar klaar staan . Nee dat gebeurd dus niet meer , dus is ze gewoon boos op iets wat ze zelf gecreerd heeft . Even voor de goeie orde . Zoon woont nu tijdelijk bij mij en dochter bij haar . Om de week zijn de kinderen bij haar of bij mij . Onze zoon , op aangeven van mij en ook omdat ik met hem gepraat heb , iedere woensdag bij haar eten . Heb ik mijn best voor gedaan . Hij wilde eerst niet . Zij ..nee zij doet geen enkele moeite om mijn dochter extra te zien , jaja behalve als er wat aan vast zit .....precies als ze moet werken . De dag dat ik juist niet hoef over te werken is woensdag . Dus ik heb mijn best gedaan zonder dat ik daar persoonlijk baat bij heb . Het steekt dat zij dat doet alleen op de momenten dat ze er baat bij heeft en dan nog je daarna misdragen ook. Zij doet dingen puur uit boosheid richting mij , kan en mag . Maar betrek daar de kinderen niet bij . Nogmaals je zo uiten met de kinderen in de buurt , dat kan je niet maken . Ik ben boos , maar dat uit ik niet richting de kinderen of in bijzijn van de kinderen . Nu heb ik alles uit handen gegeven , klaar ermee . Dat ik me hier uit , is puur ook om info te winnen , weet ook niet alles . En ik, ben echt de moeilijkste niet , neem maar van mij aan . Je hoeft niet met elkaar te praten , maar als iemand komt om er te zijn voor jouw probleem , trap iemand dan niet voor zijn kont , maar zeg dank je wel . Meer vraag ik niet . Hetbleven zit hem in de kleine dingen en kleine woorden . Zij is vreemd gegaan , niet netjes , maar ik weet ook wel dat het daarvoor ook al mis was en daar ben ik ook schuldig aan . En als je verliefd word op een ander kan ik ook niet tegen houden . Heb het haar nog gezegd voor het huwelijk , ik geloof niet tot de dood ons scheid , je kan verliefd worden op een ander , maar zeg het netjes van te voren , letterlijk zo gezegd . Toch doet ze zoiets , prima maar zeg dan minimaal sorry . Het is niet netjes van me geweest . Zelfs dat niet . En dat steekt , en dat zie ik dus ook rond onze zoon . Er is een hoop zijn kant op gebeurd , en dan word er gezegd ach je bent de allerliefste , maar wat gebeurd is gebeurd . Lekker makkelijk , en denk jij dat het de andere kant op ook zo werkt , tuurlijk ...........niet , bij hun moet je door het stof . Dus eigenlijk maakt de situatie me niet kwaad , maar hoe de personen zich gedragen. Nogmaals , ik heb heus wel eens wat vervelends gezegd , maar niet een keer heb ik gedreigd , geslagen , geduwd of wat dan ook . En al helemaal niet richting de kinderen. En dat maakt me boos . En geen geld haalt mijn boosheid weg . De boosheid , ja ik weet het niet . Er is teveel gebeurd , alleen heb ik wel het respect voor mijn kinderen omdat niet zo te uiten waar zij bij zijn . En wat kan een mens nog verduren als je weer eens weg gaat en de kinderen krijgen mee dat vader weer eens uitgescholden word of tegen geschreeuwd of erger . Wat moet ik nog , behalve dan haar via mail melden dat bij de volgende keer ik de politie bel , en is dat dan de oplossing dat de politie komt waar de kinderen bij zijn omdat zij weer eens niet haar handen kan thuis houden . Want dan zegd iedereen weer dat ik dat niet kan maken , nee maar zij blijft doorgaan met haar gedrag . Gewoon provoceren omdat ze hoopt dat ik een keer wat terug doe. Want dan ben ik de klos , en dan kijkt niemand meer wat er aan vooraf gegaan is , en dat duurt nu al een jaar . Ja ik ben boos , maar apen trots dat ik wel iedere keer ben weg gelopen en me niet heb laten gaan . En het enige wat ik wil horen is .....sorry, voor wat ze gedaan heeft , en dank je wel , omdat ik ondanks dat er toch op bepaalde moment alsnog voor haar was . En ja scheiden gaan we , en aub zo snel mogelijk . En ik weet dat ik nooit met rust gelaten zou worden ....
Miro
Ik vind het heel knap dat jij je beheerst in de buurt van vrouw en kinderen. Blijf dat vooral doen. Houd vol! Doe er alles aan dat je je zelfbeheersing houdt. In het belang van je kinderen en de toekomstige afspraken.
Ik snap dat je boos bent op je ex. Zoek een weg om dat kwijt te raken. Zoek hulp om je frustratie te kunnen uiten en het los te laten. Des te beter houd jij de beheersing vol en kun jij een goede vader zijn naar je kinderen.
los laten
Je wil nog van alles van je aanstaande ex vrouw op emotioneel vlak wat er waarschijnlijk gewoon niet in zit. Je wil dat ze sorry zegt voor het vreemdgaan. En je wil dat ze je bedankt als jij de kinderen bij je hebt gehad als zij werkt. Waarom kan je dat niet loslaten?
Ook dat jij je zoon aanmoedigt contact te houden met zijn moeder. Doe dat voor je zoon. Voor niemand anders, dan kan je blij voor je zoon als het goed gaat zonder dat je de verwachting hebt dat je aanstaande ex hetzelfde doet voor je dochter in haar relatie met jou.
Als je al die verwachtingen die je hebt aan je aanstaande ex los kan laten komt er ruimte voor jezelf.
Probeer je boosheid
op een andere manier te uiten. Misschien door een sport ofzo.
Als jij de kinderen bij je hebt als zij moet werken, dan doe je dat voor je kinderen, niet voor haar. Dat is een omslag die je moet gaan maken. Kijk naar je kinderen en wat zij willen en nodig hebben. Houdt daarbij in je achterhoofd dat kinderen enorm loyaal zijn naar beide ouders, ondanks dat er dingen gebeurt zijn.
Door jou boosheid en haar boosheid (ik neem namelijk aan dat daar haar onwil vandaan komt) zou het goed kunnen zijn om een contact persoon te hebben. Anders is het een idee om te proberen alle e-mail heel neutraal te houden. Voor mij hielp het om in het begin mijn e-mails na te laten kijken door anderen. Zij haalde dan de 'steken onder water' er zoveel mogelijk uit. E-mails met scheldkanonnades van mijn ex kregen van mij een standaard antwoord:
"De toon van jouw e-mail staat mij niet aan. Als je wat te vragen hebt verwacht ik dat je dat op een neutrale manier doet."
Probeer en ik weet hoe moeilijk het is, toch rustig te blijven. Praten met andere en posten op dit forum heeft mij ook geholpen. Je emoties zitten zo hoog, die verkleuren jouw beeld.
Jullie relatie is over, maar jij blijft de vader van jullie kinderen. Zodra dat besef bij jullie beide echt is doorgedrongen dat jullie nog steeds samen ouder zijn dan hoop ik dat er een kentering in de houding van jullie beide komt. Bijna 3 jaar geleden had ik ook geen enkele hoop dat ik ooit op een normale manier zou kunnen praten met mijn ex. Nu is daar toch echt verandering ingekomen. Over onze dochter kunnen we nu op een normale manier overleggen. De rest zal dan hopelijk ook volgen.
100% de kinderen zul je in Nederland niet snel krijgen. Rechters vinden het belangrijk dat kinderen contact met hun beide ouders houden. Als het beter is voor je zoon en als hij dat zelf ook wil kun je wel proberen te regelen dat hij zijn moeder één keer per twee weken een weekend ziet. Ditzelfde zou je natuurlijk ook voor je dochter kunnen regelen. Zeker als het met je ex niet goed gaat. Je houdt de kinderen dan niet bij haar weg, maar je biedt ze wel een stabiele situatie en dat hebben kinderen nodig, zeker in een scheiding situatie.
Probeer verder rustig te blijven, je emoties te verwerken en zoek hulp om het contact 'neutraal' te krijgen. Je kunt je ex niet veranderen, alleen jezelf en hoe jij met de situatie omgaat. Dus als jij ervoor zorgt om niet meer emotioneel naar haar te reageren zorg jij ervoor dat zij op een gegeven moment geen ammunitie meer heeft naar jou toe. Blijf consequent, dus als jij aangeeft: "als jij op zo boos reageert naar mij toe, dan reageer ik daar niet op. Doe dat dan ook! Laat je niet verleiden om toch te reageren. De meeste e-mail die ik aan mijn ex heb geschreven heb ik weer verwijderd en dus niet gestuurd.
Ruzie maken met iemand, kan alleen als je beide ruzie maakt. Als één ervoor kiest om geen ruzie te maken, dan stopt de ruzie vanzelf. In het begin kan het lang duren, maar op een gegeven moment is de boodschap duidelijk en blijft het bij af en toe een rotopmerking.
Verder zou ik gaan beginnen met een ouderschapsplan. Bedenk wat jij belangrijk vindt. Ik vindt het bijvoorbeeld heel belangrijk dat mijn dochter geen Mama zegt tegen de vrouw die bij haar vader woont. Dat is mijn titel, een hele speciale. Er is namelijk maar één persoon in de wereld die dat mag zeggen tegen mij. Een echte eretitel voor mij, die ga ik met niemand delen.
Verder vind ik het belangrijk dat er duidelijk is dat mijn ex en ik de ouders zijn, dat het bij school en andere mogelijke instellingen duidelijk is.
Bedenk wat jij belangrijk vindt en zet dat op een rijtje.
Succes met alles!
Uiteindelijk ga je alleen over jezelf
Ergens moet nog een knop om en het is belangrijk voor jezelf en de kinderen dat die knop omgaat.
Ik vroeg: wat heb je nodig om die boosheid kwijt te raken. Je antwoord is in feite: dat zij en haar familie hun gedrag veranderen. Dat gaat niet gebeuren en dat weet je zelf ook, want je schrijft: 'zij blijft doorgaan met haar gedrag.' Met een scheiding bereik je, dat je er zelf niet meer dagelijks mee te maken hebt, dat je je eigen leven terug kunt nemen en een andere manier van omgaan met dit probleem kunt gaan ontwikkelen. Die andere manier van omgaan betekent niet dat zij gaat veranderen, zij verandert niet en haar familie ook niet.
Het kan best zijn dat ze een vrolijk idee had over de scheiding: jij het huis uit, kinderen bij haar, eigen inkomen plus alimentatie is genoeg om vrolijk verder te leven. Er blijken nu toch veel meer negatieve kanten aan te zijn. Dat moet jij accepteren (wat je volgens mij ook wel doet) en dat zal zij moeten accepteren (wat bij haar nog tijd kost).
Nog even terug: wat heb je nodig om je boosheid kwijt te raken. Jij wil dat het gedrag van haar en haar familie verandert, omdat je kinderen daaronder lijden. Je schrijft: 'En wat kan een mens nog verduren als je weer eens weg gaat en de kinderen krijgen mee dat vader weer eens uitgescholden word of tegen geschreeuwd of erger . Wat moet ik nog , behalve dan haar via mail melden dat bij de volgende keer ik de politie bel,' Kinderen kunnen echt wel het onderscheid maken tussen vader en moeder en als ze groter zijn ook beoordelen of wat de een over de ander zegt klopt. Met andere woorden: als jij rustig blijft, je terugtrekt, geen dreigemails verstuurt, maar alles langs je heen laat gaat als ware het een koude winterstorm, dan zien kinderen echt wel het verschil en kunnen ze zelf wel beoordelen of het gescheld van hun moeder enige grond van waarheid heeft.
Op de tweede plaats, en dat is zo mogelijk nog lastiger, zullen de kinderen ook, als het kan van jou, zelf moeten leren hoe ze hiermee om moeten gaan. Hoe ze zich staande houden in deze vechtscheiding, hoe ze om kunnen gaan met hun boze moeder etc. De basis daarvoor leg je bij je eigen houding (en die moet feilloos zuiver zijn, want kinderen voelen alles aan) en als het kan soms een keer met de kinderen erover praten, ook over de vraag hoe zij het ervaren en ermee omgaan.
Je hebt nog een hele taak en die zit niet meer in je pogingen om haar te veranderen, maar wel in je inzet voor je eigen leven en psychische gezondheid en voor de ontwikkeling van je kinderen.
Tsjor
ouderschapsplan
Daar zou toch maar zo weinig mogelijk inzetten. Anders kan over elk puntje weer ruzie ontstaan.
update
Tja , probeer nu ook zoveel mogelijk rust te vinden, lukt me goed . Laat alles aan de advocaat over . Reageer alleen waar nodig . Probeer wel contact te krijgen om de vakantie goed geregeld te hebben , maar ze reageerd niet . Prima , zij heeft die al in moeten dienen in december op haar werk , heeft daarover niks overlegd met mij . Ik heb haar gevraagd hoe of wat en ze reageerd niet . Dus de kans dat ik nu vakantie heb op het moment dat het het beste uitkomt is heel klein . En dan zal ze wel weer mij de schuld geven . Maar goed ...best . Nu zit het zo , een keer in de twee weken zit ik in het huis in het weekend met de kinderen , en nu heeft ze gezegd/gedreigd dat ze mij dat weekend ook kan ontnemen in het huis te zijn . Iemand daar bekend mee . Ook heb ik gezien op de rekening dat zij in twee maanden 8100 euro inkomsten heeft gekregen , salaris , bonus en terugaves . Nou geloof ik het salaris wel en de bonus ook wel ( al heb ik gehoord dat ik recht schijn te hebben op de helft van de bonus , maar ach het is van haar werk dus prima) . Nou is het wel het geval dat de terugaves gebaseerd zijn op twee salarisen ( zijn nog steeds getrouwd). Ik heb tijdelijk onze zoon en zij onze dochter . Nou worden al die terugaves op haar rekening gestort en zie ik daar niks van terug . Die 8100 euro heeft ze op 100 euro na helemaal opgemaakt . Ook aan dingen die niet te controleren zijn . Zoals creditcard , en betalingen aan haar ouders , zuster en vrienden . vriendelijk dank voor de reacties . Ben een stuk wijzer , zoek ook een hoop bij mezelf . Jammer alleen dat af en toe de pesterijen van haar nog duidelijk aanwezig zijn .
Miro1973
Is er verder nog niets geregeld? Hebben jullie nog geen voorlopige voorzieningen getroffen?
Als er nog niets geregeld is mag jij in de woning. Als dat problemen oplevert kun je de politie waarschuwen (maar dan loopt het wel weer hoog op).
De rekening die je ingezien hebt, is dat een gemeenschappelijke rekening?
Wat betreft de teruggaves, is dat geld van de belastingdienst? Als jullie nog niet gescheiden zijn en er zijn geen voorlopige voorzieningen getroffen, dat is dat geld ook van jou. Bel even met de belastingdienst hoe je nu het beste kunt handelen.
Ik hoop echt voor jou dat het hele scheidingsproces in een sneltreinvaart komt en dat je hier vanaf bent.
Tsjor
Berekeningen
Als het zo is dat haar inkomen vrij hoof is en van jou laag, en dat de kinderen merendeels bij jou zijn, dan kan het zijn dat zij alimentatie moet betalen aan jou. Misschien heeft ze dat ondertussen te horen gekregen van haar advocaat en doet ze er daarom nu maar het zwijgen toe. Haar toekomstbeeld is wellicht veel minder rooskleurig dan ze ooit had gedacht: geen huis, alimentatie betalen in plaats van krijgen, kinderen bij jou, tsja, scheiden is niet de jackpot winnen.
Tsjor
rekeningen
De tijdelijke voorziening praat alleen over de kinderen en het huis. ik een keer in de twee weken een weekend met de kinderen in het huis en ik voorloopig onze zoon en zij onze dochter . ben er ondertussen achter dat ze dat niet kan veranderen omdat de rechter daar ook de akkoord op heeft gegeven . financieel zijn er weinig afspraken , alleen dan dat ik de helft voor de kosten van het huis betaal. echter heb ik vandaag ter nauwer nood een deurwaarder kunnen voorkomen door een rekening te betalen die eigenlijk zij zou moeten betalen . gezien zij ook de alimentatie krijgt van beide kinderen . ondanks dat zoonlief bij mij woonachtig is op dit moment . ook ben ik al gebeld voor nog een rekening die zij niet betaald heeft.nou weet ik ondertussen ook dat belasting geld dat zij ontvangt op basis van mijn salaris ik dat terug kan halen bij haar . Dat is het terug vorderings recht . De problemen worden kennelijk voor haar nog grote , omdat de trouwakte (huwelijkse voorwaarden)spreekt van een verekening . dus al het meer verdiende geld , daarvan is in princiepe de helft van mij . Ik snap gewoon niet waarmee ze bezig is , geld opmaken , en het is niet meer zoals vroeger dat je nog even snel schulden kan maken en de ander draait er dan ook voor op . in tegendeel , er word verwacht dat je rekening houd met de situatie waarin je je bevind. Het erge vind ik des te meer dat ze probeerd te drijgen met het ontnemen van mijn weekend in het huis met de kinderen . een weekend dat ik dan met de kinderen alleen ben . nee haar idee is dat ik dan maar met de kinderen bij mijn ouder moet gaan zitten , en waarom ja omdat ze dan het huis voor zichzelf alleen heeft ...met een reden natuurlijk. sorry , zal wel weer boze reacties krijgen . maar wat voor ouder ben je dan , wat het is niet alleen dat ze mij iets afneemt , maar ook de kinderen , en daarbij verdienen mijn ouders ook wel een weekend rust. ik wil hier ook zo snel mogelijk vanaf , heb weer advocaat gemaild . maar iderdaad Tsjor , de meeste mensen (ik ook) zijn ondertussen van mening dat zij dit niet zo had voorgesteld . ze had het mooier gezien , en nu ze in het nauw zit gaat ze rare dingen doen waardoor ze haar problemen alleen maar groter maakt.
Regel je eigen zaken Miro
Kun je wel lezen wat Emine en Tsjor zeggen? Waarom is je zoon 'tijdelijk' bij jou? Kun je daar niet permanent van maken? Of dat kan niet wat je woonsituatie aangaat?
Kun je je eigen financiele zaken goed regelen Miro? Zonodig met een boekhouder? En zorgen dat de kinderen ook bij jou een goed thuis krijgen? Of kun je dat eigenlijk niet en zit je op je exvrouw af te geven omdat zij wel moeite doet om hen bij haarzelf een dak boven het hoofd, eten en verzorging, te geven? En jij woont bij je vader in en kan niet veel kanten uit?
Je kunt beter zorgen dat het met jou financien, werk, inkomen, huis, tijd voor de kinderen, goed gaat en de financien met je exvrouw zo snel mogelijk strict zien te scheiden. Straks is het echt nodig dat de kinderen bij jou komen wonen en dan? Blijven schelden op je exvrouw?
Handiger is om te zorgen dat je eigen zaken goed in orde zijn.