Verandering sport zoon nu op zaterdag

Hoop

Dat hoop ik ook, ze zijn nu nog te jong.
Ooit worden ze ouder en dan zal dat natuurlijk veranderen, het soort contact en de frequentie.

Ex heeft inmiddels gereageerd. Ze zegt dat ik op de hoogte ben dat oudste zoon vanaf nu op voetbal zit en dat ik moet kiezen uit 2 opties.
Of ik kom kijken en neem ze daarna mee naar huis of zij brengt ze na het voetbal, ruim anderhalf uur later dan de normale afgesproken tijd.
Alleen dit, dus geen overleg, niet terugkomend op mijn vorige mail inclusief voorstellen, nee pats boem zo.

Dan staan bij mij alle haren alweer overeind en moet ik mij erg inhouden met wat ik terug ga sturen.

Voordat ik deze mail had gekregen heb ik met mijn zoon gesproken over het voetballen in het weekend dat hij hier is, en hij snapt het zelf heel goed, vond het volgens mij ook helemaal niet erg. We hebben heel duidelijk gemaakt dat we er alles aan doen dat hij wel heen kan en dat het voor komend weekend geregeld is.

Ja Fani

Overleg is niet mogelijk, dan krijg je dit. Zet het van je af, zolang er maar een oplossing is waar je zoon mee kan leven en dat lijkt nu toch te gebeuren. Ook al geeft het jou een machteloos gevoel, het ziet er uit als een praktische haalbare oplossing.

prima toch

Zij brengt je zoon wellicht anderhalf uur later. Prima oplossing toch? Waarom is dat zo'n probleem? Als je echt ergens vroeg naar toe wil haal je hem zelf op en rijden jullie door. Ik zie echt jouw probleem niet zo over die anderhalf uur.

en

Dat je ex de kinderen na het voetballen wil brengen, klinkt in mijn oren niet als dat ze dit allemaal zo georganiseerd heeft om jou dwars te zitten, maar meer dat ze haar zoon gewoon dat voetballen erg gunt…

Het lijkt mij een mooie oplossing zo.

Niet zo slecht

Beter dan deze regeling gaat het niet worden. Ik zou ermee instemmen. Moeder geeft je nog de keuze tussen kijken of zoon later brengen, ik vind het niet slecht.

Als jullie een keer een weekend weg willen met het hele gezin, dan kondig je dat een paar weken van tevoren aan en dan kan de voetbal voor die keer geannuleerd worden. Net als in elk ander gezin.

klinkt heel redelijk

Het klinkt heel redelijk. Ga als het nou even kan de eerste wedstrijd bij je zoon kijken. Dat vindt hij vast heel erg leuk.

Natuurlijk

Is dit voor zoonlief het beste en daar gaat het om.

Het is de manier waarop dit allemaal gaat wat mij tegenstaat, maar zoals er al gezegd wordt, het gaat bijna altijd zo dus nu ook. Alleen is dit ineens een verandering in de omgangsregeling, iets wat als enige altijd heeft gestaan en niet (eenzijdig) aan getornd kon worden.

Soms is anderhalf uur later niet erg maar we hebben ook nog een kleine van 2 rondlopen zij slaapt in de middag dus daar moeten we ook rekening mee houden. Dan kunnen we vaak in de ochtend met ons 6en iets gaan doen en evt ergens lunchen/picknicken met mooi weer en dan naar huis. De ene keer ga ik dan in de middag iets met de jongens doen, de andere keer mijn vrouw iets met of zonder kinderen.
Over een paar weken moet zoon een uitwedstrijd pas om 11 uur beginnen, dan zouden ze op z'n vroegst tussen 13:00 en 13:30 er pas kunnen zijn. Daar ga ik dus niet mee akkoord en heb dit uitgelegd en zoon vind het goed.

en natuurlijk als het lukt om te gaan kijken gaan we ook zeker kijken.

denken in oplossingen of in problemen

Als je oudste twee pas rond 13uur komen, ligt de jongste net lekker te slapen en heb je mooi de tijd om gezellig samen te lunchen en bij te kletsen. En dan kun je de hele middag nog met z'n allen wat leuks gaan doen.

Kijken

Of je gaat juis bij die late uitwedstrijd kijken. Hoef je niet voor dag en dauw op.

Als je nog getrouwd was

Als nu alles was gelopen zoals je oorspronkelijk dacht toen je je oudste kind kreeg. Dan was je nu nog getrouwd en had je een tweede kind met je ex. Had je kind dan op voetbal gemogen? Er zijn zat mensen met een kind op voetbal die thuis nog een kind met een middagslaapje hebben, ik snap werkelijk het probleem niet. Dat is gewoon onderdeel van het leven van je kind en het is als ouder ook gewoon leuk om deel uit te maken van het dagelijks leven. Je kunt gekunsteld zaterdagmiddag met het hele gezin iets leuks willen doen, maar je kunt het samen naar die voetbal gaan ook als iets leuks zien. Als een mooi vader-zoon moment.

Eens met Yura

ik heb me in eerste instantie ingehouden, maar mijn haren gingen overeind staan bij de opmerking dat Fani niet akkoord gaat met een 'late' uitwedstrijd om 11 uur(!). En dat nota bene met zn zoon besproken heeft. En die vond het goed.... Nou, ik vind dat eigenlijk een beetje zielig. Speelbal van een urentellende vader en een weigerachtige moeder. Ventje is 10, die ziet helemaal niet de impact van de hele kwestie vermoed ik.

Fani ik begrijp dat je die verandering in omgangsregeling m.o.m. hebt opgedrongen gekregen, als voldongen feit en dat er (in jouw optiek) een ochtendje van je gezamenlijke tweewekelijkse weekeinde met je kinderen uit je oude en nieuwe gezin af gaat. Je zwaar bevochten tijd met je kinderen komt zo in de knel, denk je. Dat zie ik ook wel als je puur gaat uren tellen.
Maar zoals ik al eerder hebt betoogd: wen er maar aan, het wordt alleen maar ingewikkelder. De anderen gaan vast ook op voetbal of een andere sport, ze hebben een feestje of wat dan ook. Maar dat zou toch ook het geval zijn als je nog een 'gewoon' gezin was?
En regel dan dat je weekeinde met de kinderen uit je oude gezin op vrijdag kan beginnen, lijkt me voor alle partijen eenvoudiger. Ik durf te wedden dat je ex dat op een gegeven moment ook gaat inzien.
En voor de goede orde: het gaat nu voorbeeldig in mijn 'nahuwelijk', maar ik was ook zo'n ex die op alles nee zei en alles dacht te kunnen regelen (want heee, ik ben de moeder dus ik weet wat het beste is voor mijn viertal).

Inderdaad

Het wordt inderdaad alleen maar ingewikkelder. Ik snap dat de manier waarop het gegaan is niet de schoonheidsprijs verdient en daar kun je in blijven hangen, maar stap eroverheen en gun je zoon een zo normaal mogelijk leven en niet dat van een kind van gescheiden ouders. Laat hem in het weekend doen wat zijn vrienden ook doen. Het is niet leuk als al zijn vrienden aan het voetballen zijn en hij moet verplicht met zijn vader en zijn nieuwe gezin gezellig naar de dierentuin of het pretpark.
Het gebeurt zat hoor, kinderen niet op voetbal mogen, omdat vader daar geen zin in heeft in zijn weekend. Of die niet naar het verjaardagsfeestje van een vriendje mogen omdat vader een etentje met het nieuwe gezin had gepland etc. Hoe goed bedoeld ook al die leuke uitjes, pas je agenda aan aan je kinderen, dat is nou eenmaal inherent aan het hebben van kinderen. Uiteindelijk zul je juist je kind wegjagen door zo uren in elkaars gezelschap te blijven tellen.

Gekker

Ach ja anders regel ik gewoon even dat ze voortaan op vrijdag bij mij komen...
Ergens in deze topic ben ik daar op ingegaan.
Nogmaals moeder wil dat niet omdat zij ze het weekend moet missen, is vrijdagavond gezellige filmavond.
Elke 10 min langer bij mij moet altijd gecompenseerd worden oid.

Ik snap jullie reacties over mijn zoon en wat hij wil zijn geluk enz natuurlijk heb ik dat ook voor ogen en heb toch al gezegd dat we er altijd alles aan zouden gaan doen zodat hij wel kan voetballen.
Zoon snapt gelukkig zelf ook dat het niet altijd kan en dat is in een nog getrouwd gezin ook zo volgens mij.

Het kan nog gekker want vandaag lag er een brief op de mat van advocaat ex, ik zou er alles aan doen om onder de omgangsregeling uit te komen en zo min mogelijk alimentatie te betalen.
Adem in adem uit...

maar

Je hebt ze toch om het weekeinde? Of heb ik dat verkeerd begrepen? Dan zou ik juist wel staan op die vrijdagavond. Dat is ook heel gebruikelijk volgens mij om die bij het weekeinde te rekenen. Die filmavond doet ze dan maar in 'haar' weekeinde.

V@@s

Ja, denk je dat er dan nog gevoetbald wordt dan?

nee

Zoon snapt gelukkig zelf ook dat het niet altijd kan en dat is in een nog getrouwd gezin ook zo volgens mij.

Nou nee. Hier vier sportende kinderen. Ze missen nooit een wedstrijd. Wij regelen altijd wel ietsxqua vervoer maar gaan altijd zoveel mogelijk kijken. Ook als dat betekent dat wij van hit naar her fietsen of rijden.

Mijn dochter heeft dit jaar een wedstrijd gemist omdat die in de voorjaarsvakantie was en wij waren toen in Oostenrijk. Mijn zoons hebben nog geen een wedstrijd gemist. Het is echt niet heel normaal om steeds wedstrijden te missen omdat je zo graag ergens wil.lunchen.

Er zijn zeker kinderen die niet op voetbal mogen

Ik lees hier bij OOL genoeg berichten van ouders die zeggen dat hun kinderen niet op een sport mogen waarbij er op zaterdag een wedstrijd is. Dat vinden ze te lastig. Oftewel die mensen beginnen er al niet aan.
Als ze er eenmaal op zitten, dan is het inderdaad de bedoeling dat ze bij elke wedstrijd zijn. Als het team groot genoeg is, geeft dat ruimte om een wedstrijd over te slaan. Onze ervaring is dat er dan ook meer afzeggingen zijn dan een seizoen waarin het team net genoeg spelers heeft. Dan doet iedereen zijn best om er elke wedstrijd te zijn.

Fani: je snapt het echt niet

Je zegt dit:
"Soms is anderhalf uur later niet erg maar we hebben ook nog een kleine van 2 rondlopen zij slaapt in de middag dus daar moeten we ook rekening mee houden. Dan kunnen we vaak in de ochtend met ons 6en iets gaan doen en evt ergens lunchen/picknicken met mooi weer en dan naar huis. De ene keer ga ik dan in de middag iets met de jongens doen, de andere keer mijn vrouw iets met of zonder kinderen.
Over een paar weken moet zoon een uitwedstrijd pas om 11 uur beginnen, dan zouden ze op z'n vroegst tussen 13:00 en 13:30 er pas kunnen zijn. Daar ga ik dus niet mee akkoord en heb dit uitgelegd en zoon vind het goed."

Hier gaan mijn haren van overeind staan. Je denkt volledig vanuit jezelf en jouw nieuwe gezin. Hoe lastig het allemaal wel niet is. Dat zoon zijn wedstrijd dan maar moet overslaan. Vreselijk. Natuurlijk vindt hij dat vervelend, maar durft hij dat te zeggen?

Jij hebt je kind maar 2 dagen per 14 dagen. De andere 12 dagen zijn dus voor rekening van je ex. En dan nog is het te veel moeite om een keer een uitwedstrijd om 11 uur mee te gaan. Je zegt dat je ex niet wil meedenken, maar je bent zelf ook zo flexibel als een plank. Alles draait om jouw gezin nu en met de wensen van je zoon houd je geen rekening.

Die voetbalwedstrijden en alles eromheen zou juist een mooi vader/zoon moment kunnen zijn. Het zijn maar een paar uurtjes en reken maar dat het belangrijk is voor jullie band. Het weekend dat hij er niet is, kan dan alles weer om je nieuwe gezin draaien. En kan je lekker lunchen/picknicken, zoiets kan je prima om de week doen.

onder de plak?

Ik heb zo het idee dat jij een voorkeur voor de verkeerde vrouwen hebt. Je ex is misschien niet flexibel, maar je nieuwe vrouw toont zich ook niet echt meegaand. Ook zij zou moeten inzien dat jullie tijd samen moeten doorbrengen en zij zou jullie die paar uurtjes per 2 weken moeten gunnen. Maar blijkbaar is dat niet zo anders zou het niet zo'n issue zijn.

Pfff

Mijn ex heeft ook een fijn nieuw gezin, en op zaterdag gaan ze altijd wat leuks doen. Speeltuin, kinderboerderij, etc. Hartstikke gezellig hoor, zijn ze zo van 9 tot 17 uur weg. Is natuurlijk niets aan voor een puber, dus die zit dan de hele dag alleen thuis.
Sommige vaders gaan zo op in dat nieuwe gezin dat ze voor het gemak maar 'vergeten' dat die oudere kinderen andere dingen zouden willen. En nee, ze zeggen dat ze het geen probleem vinden, maar dat menen ze niet.

Begrijpelijk

Mijn biologische kinderen moeten ook wel eens hun sport afzeggen vanwege een familie gelegenheid. Nu zijn ze nog klein en doen niks ingewikkelds maar soms is er even geen ruimte voor.
De grote jongens moeten ook wel eens iets afzeggen omdat er iets anders is. Ik ook wel eens.
Natuurlijk moet er volop ruimte zijn voor hun hobbies, hun vrienden en dergelijke. Dat is er ook verder.
Maar bij een 10 jarige (die is nog niet zo groot) kan ik me ook voorstellen dat het af en toe nodig is om een wedstrijd af te zeggen omdat je andere dingen te doen hebt.
Als je dat van te voren communiceert naar de club is dat ook niet zo'n probleem.

Hier zegt stiefzoon ook wel eens dingen af omdat hij dat weekend bij de andere ouder is. Dat vindt hij ook niet altijd fijn. Ik ook niet maar goed soms is er geen betere oplossing.

Vader-zoon

Niets beter voor de binding van vader en zoon dan samen naar het voetballen. Onze twee zoons voetballen beiden, mijn man heeft niets met voetbal, maar is wel leider. Op zaterdag staan we van 10 tot half drie op het voetbalveld. Afzeggen van de wedstrijden kan alleen bij een weekeindje weg oid en dan nog gaan ze eigenlijk liever voetballen.

Toen de jongste klein was, ging hij vaak mee kijken naar zijn broer. Bal mee en dan voetballen met andere kleintjes. Hartstikke leuk. Zoons zijn beiden echt blij als we komen kijken, ook al zijn we er vrijwel altijd. Ze zijn trots op hun prestaties en vinden het leuk om dit met ons te delen. Ik vind het zelf ook ontzettend leuk om ze zo lekker bezig te zien.

Ik zou dus zorgen dat ik zo vaak mogelijk bij de wedstrijden aanwezig was. Lekker samen napraten in de auto naar huis en je weekeinde met je kinderen begint supergezellig. De rest van het weekeinde kun je dan eventueel dingen samen doen, maar houd er rekening mee dat oudere kinderen graag willen 'chillen'. Ze hebben niet zo'n zin om telkens uitstapjes te maken. Gewoon 'er zijn' is genoeg.

Ik zou ook echt de kriebels krijgen van zo'n ex. En juist daarom zou ik de band met mijn zoons zo sterk mogelijk willen houden. Met betrokkenheid bij het voetbal van je zoon (misschien straks beide zoons, het is namelijk bemettelijk zet je volgens mij juist een hele goede stap. Je tijd met je kinderen is langer en waardevoller. Zij heeft dit eenzijdig bepaald, maar jij kunt er je voordeel mee doen!

Tijd langer en waardevoller

Daarmee bedoel ik dus dat ik je aanraad om juist wel zelf naar de wedstrijd te gaan kijken en je kinderen daarna mee te nemen. Alleen je ex laten brengen als dat echt een keer niet lukt. Je jongste krijgt straks ook op zaterdag activiteiten. Dat is een kwestie van tijd. Zij mag dan ook gymmen, turnen, dansen, voetballen, of wat dan ook. Gun dat jouw jongens ook.

Ja, pffff

En vergeten dat hun eerste kinderen moeten wennen, zich soms nog niet helemaal thuis voelen, zich geremd voelen en inderdaad niet willen of durven zeggen dat ze het erg vinden een training of wedstrijd moeten missen.
De frustratie hierover komt er dan uit als ze weer thuis zijn en als hun moeder daarover voorzichtig contact opneemt met hun vader wordt er gezegd dat moeder de kinderen tegen vader opzet. Pfff

beetje omdenken

'De ene keer ga ik dan in de middag iets met de jongens doen, de andere keer mijn vrouw iets met of zonder kinderen.'

Ik houd er ook niet van als er iets opeens structureel anders gaat in het weekend maar na 17 jaar kinderen ben ik daar wel aan gewend. Jij nog niet en je nieuwe vrouw ook niet. De volgende situaties zorgen bijv voor structurele veranderingen:

slaapjes
sporten
bijbaantjes
huiswerk
relaties

Ik zou eens in de vier weken je zonen ophalen bij de voetbal en eens in de vier weken je zonen laten brengen en dan heb je zo ook nog 15 weekenden in het jaar waar er niet gevoetbald wordt. Als jij je zonen gaat halen kan je nieuwe vrouw 's ochtends iets doen met haar kinderen. Als jij je zonen laat brengen doen jullie samen 's ochtends iets met jullie kinderen. Ja dan kan dat niet meer tot half 1 maar dan laat je je jongste wat eerder uit bed en er weer eerder in zodat jullie samen met zijn zessen iets doen in de middag. Wat doen jullie eigenlijk op zondag? Daar zeg je niets over.

Over twee jaar gooit het huiswerk alles weer door elkaar en sport de jongste ook.

Familie-aangelegenheden

Een familie-aangelegenheid vind ik niet: oudste moet picknicken met nieuwe gezin. Wel: opa en oma zijn 50 jaar getrouwd. Voor dat soort dingen slaan mijn kinderen ook wel eens een wedstrijd over. Of als we met vakantie zijn.

Ik zie trouwens bij ons op de voetbal veel vaders ook langs de lijn staan als het niet hun weekend is. Er zijn ook vaders die sowieso het voetballen op zich hebben genomen, dan halen ze kind voor de wedstijd en brengen het daarna weer terug. Vaak vinden de moeders het voetbal toch wat minder leuk dan de vaders. Dan moet je wel een goeie verstandhouding hebben uiteraard en tijd hebben, want een nieuwe vrouw met nieuwe kind accepteert het vaak niet dat haar man elk zaterdag aan de voetbal van oudste kind kwijt is, dan kunnen ze niet gezellig picknicken enzo. Of de vader wordt trainer en leider, de ultieme manier om meer bij je kind betrokken te raken en het vaker te zien zonder dat je ex er wat van kan zeggen.

Ik werk

de andere weekenden. Maar verschillende diensten dus zodra het kan zal ik of wij samen gaan kijken.
Ik vind het "nieuwe gezin" ook niet leuk klinken, we zijn 1 gezin, met 4 kinderen, waarvan er 2 om het weekend zijn en 1 week af week op en 1 altijd.

Ik weet niet waarom hier zo negatief over mijn huidige vrouw gepraat wordt want zij stimuleert juist het contact en een betere communicatie met mijn ex, ik ben zelf wat terughoudend ivm het niet gunnen aan de kant van ex, het strijden, het heeft geen zin meer in mijn ogen, niet alleen over de jongens maar werkelijk over alles.
Wij hebben en zullen nooit met een kwaad woord spreken tegen en over mijn ex, de moeder van mijn zoons.

Gelukkig ken ik mijn zoon en weet ik ook dat hij meerdere interesses heeft. Dus daar maak ik me geen zorgen over, als hij ouder wordt zal dat vast ook veranderen maar dat hoort erbij.

De dochter van mijn vrouw zit op streetdance wat alleen op donderdag is. Als onze dochter samen ooit op een sport gaat of eerst zwemles ja dan zal dat ook in ons gezin gepast moeten worden maar dan zijn wij wel samen.

Werkt het dan echt zo dat als ex zegt dit en dat gaat er gebeuren dat je je daar altijd bij neer moet leggen en daar dan vanuit moet gaan? In mijn ogen werkt dat namelijk niet zo.
Ik ben echt de moeilijkste of misselijkste niet maar als iets niet in overleg gaat en er worden mij dingen zo opgelegd dan kan ik daar maar niet zo in mee gaan, voor mijn zoon doe ik dat dan nu wel, nogmaals ik verbied hem niet om te voetballen op zaterdag, maar het kan gewoon niet altijd.

Het kan wel...

...maar je wil het niet, dat is wat anders.

Je wordt voor het blok gezet: je hebt maar te kiezen voor a of b; en naar jouw voorstel wordt niet geluisterd, althans er wordt niet op gereageerd.
Heel frustrerend en volgens mij is dat jouw grootste probleem. Niet het voetballen op zaterdag, maar het doorbreken van je gezellige zaterdag met je gezin door een derde die zijdelings toch met dat gezin te maken heeft. Zeg 'gewoon': Ja is goed, komt voor elkaar! Ook al zit je met je kiezen op elkaar geklemd en met je tenen samen geknepen. Met een verstarde glimlach. En dat is zo verschrikkelijk moeilijk, ik weet er alles van.
Maar alles voor je kinderen en belast ze ook niet met het feit dat uitwedstrijden moeilijk zijn. Ten eerste is dat niet zo maar vind jij dat. Ten tweede is het zo verschrikkelijk leuk voor je zoon om een teamsport te doen. Als ik hier zie wat een plezier ze met hun sportteams hebben, dat levert zo veel op in hun leven!
Echt hoor Fani. Roer om en aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid! Heb je op langere termijn veel meer plezier van!

Wat is het punt?

Dat er tevoren geen overleg is geweest of omdat je het niet wil of kan?
Dat eerste begrijp ik volledig, daar loop ik ook tegenaan; het missen van overleg met mijn ex. Maar eerlijk gezegd heb ik volgens mij ook niet met mijn ex-man overlegd toen ik ons kind opgaf voor voetbal, wel zijdelings over gehad. Het is voor mij bijna logisch dat ze gaan sporten op zaterdag net zoiets als zwemles. Voor mijn ex dacht ik ook geen verrassing. Je hebt wel een punt, dat had even overlegd moeten worden. Ik wil hierbij aangeven dat het waarschijnlijk geen opzet of kwaadwil van jouw ex-vrouw is om tevoren niet te overleggen over dit punt. Laat dat deel dan ook maar los. En ja, dat is heel moeilijk.