Echtscheiding en erna
Karin*
15-05-2017 om 16:27
verdriet bij tegenkomen ex
Vorig jaar gescheiden. Ex is in november vertrokken, maar heeft er nog erg lang over gedaan om al zijn spullen uit het huis te halen.
Ik heb er erg veel moeite mee om ex te zien, als hij iets ophaalde of als hij komt om zoon naar het station te brengen ofzo (die woont op kamers, en komt in het weekend thuis)
Ik lees altijd op sites dat je goed moet omgaan met je ex maar ik breng het niet op. De tranen schieten me in de ogen als ik hem zie, ook als ik hem perongeluk tegen kom in de stad ofzo. (We wonen in een klein stadje)
Onze relatie was helemaal niet leuk de laatste jaren, en ik wil hem ook echt niet terug ofzo, maar ik ben wel heel verdrietig dat hij al jaren niet meer zijn best had gedaan om iets van de relatie te maken.
Hoe gaan andere mensen ermee om, vinden jullie het ook zo moeilijk m je ex te zien?
tante Sidonia
15-05-2017 om 18:16
als de tranen
je spontaan in de ogen schieten, ben ik toch benieuwd wat je zo verdrietig maakt. Op zich vind ik het vrij normaal dat het zien van je ex nog veel oproept. Maar als je er echt steeds van moet huilen, vind k dat best heftig. Vertel eens: wat is het wat je zo raakt?
Karin*
15-05-2017 om 19:17
tja
Daar probeer ik ook achter te komen.
Er speelt ook vanalles op mijn werk, dus daarom zit ik ook niet lekker in mijn vel.. dat zal ook wel niet meewerken
Ik voel me nogal eenzaam, maar realiseer me ook gelijk dat ik eigenlijk al jaren zo eenzaam ben.
Snoesje
15-05-2017 om 20:01
Heel normaal
Er kan vanalles spelen waardoor je zo verdrietig wordt bij t zien van je ex. Je huwelijk wat mislukt is. Nooit vieren dat je 25 jaar getrouwd bent. Of dat je kinderen nu in n gebroken gezin opgroeien. Er zaten vast ook goede dingen aan t huwelijk; en die ben je ook kwijt. Spijt van hoe je dingen hebt aangepakt. Of verdriet dat je nooit gehoord bent door je ex over hoe je t anders wilde. Etc etc. Niks ergs aan. T hoort bij de verwerking van je scheiding. Laat het toe. Schrijf t op. Praat erover met n vriendin of familie. Pas later zul je in staat zijn goed om te gaan met je ex. Forceer jezelf niet om t nu al te kunnen. Ook daar kun je verdrietig van worden: dat je teleurgesteld bent in jezelf dat je dat nog niet kunt. Stop in iedergeval met jezelf daarvan de schuld te geven.
En bij eenzaamheid; zoek n sport, hobby, vrouwenkring ( maakt niet uit wat) waarbij je nieuwe mensen gaat ontmoeten. Laat je verdriet toe. Niemand gaat jou verplichten om alles volgens bepaalde regels te ervaren en te verrwerken.
fransman
15-05-2017 om 20:18
vraagje
ik ben wel heel verdrietig dat hij al jaren niet meer zijn best had gedaan om iets van de relatie te maken.
begrijp ik niet, heb jij dan je best gedaan om jullie relatie te redden ?
Angela67
15-05-2017 om 21:34
Fransman - uitleg
Het is niet beleefd in de Nederlandse internet-etiquette om te doen alsof je een beleefde, belangstellende vraag stelt, maar ondertussen de topic starter laten merken dat jij van mening bent dat zij niet haar best heeft gedaan. En nee, dat schrijf je natuurlijk niet, maar die indruk maak je wel.
En ja dit heeft ook te maken met hoe kinderachtig je je gedroeg in je 'eigen' draadje, voor het geval je denkt: hoe kómt ze erbij.
Groet,
Angela
Karin*
15-05-2017 om 22:14
ja hoor fransman...
ik heb wel mijn best gedaan. Wat begrijp je er niet aan?
Paddington
16-05-2017 om 07:29
Begrijpelijk
Je bent aan het rouwen. Waarschijnlijk om het verlies van het toekomst beeld dat je heel veel jaren hebt gehad: samen oud worden. Elke keer als je ex ziet dan wordt je daar weer aan herinnerd.
Het wordt makkelijker. Met een beetje geluk vind je nieuwe liefde en anders een andere weg om je leven in te vullen.
Het gaat ook jou lukken! Laat je verdriet wel toe. Heel veel sterkte!
fransman
16-05-2017 om 10:26
Karin
Fijn om te horen dat jij je best hebt gedaan, maar als jij je nog zoveel verdriet nog hebt, zou ik zeggen geef je ex en je zelf een kans en wie weet en vooral naar je gevoel luisteren. ( Angela jou geef ik nu even geen aandacht. )
tsjor
16-05-2017 om 10:34
Verdriet gemaskeerd in boosheid
Het kan zijn -hypothese- dat je je echte verdriet maskeert in boosheid. De boosheid is: hij heeft er niet voor gevochten. Het echte verdriet is: hij wil mij niet meer. Verdriet dat gemaskeerd wordt in boosheid is erg intensief, want de boosheid wil je niet laten varen, wat er ook gebeurt, omdat je dan toe moet komen aan je echte verdriet. Misschien moet je even bij jezelf te rade gaan wat nu je echte verdriet is en dat toelaten, tot het besef doordringt dat je geen mens kunt dwingen om van je te houden, ook al houd je zelf van iemand.
Tsjor
Niki73
16-05-2017 om 12:30
Nog te vers
Ik denk dat het allemaal nog wat te vers is om al ontspannen met je ex te kunnen omgaan. Dan nog maar een tijd lang wat minder ontspannen. Rouw kost tijd. Vaak veel tijd. Gun jezelf die tijd.
Rouw betekent niet dat je hem terug wilt, wel dat je nog moet verwerken wat er allemaal gebeurd is.
Wees lief voor jezelf, zorg goed voor jezelf: gezond eten, op tijd naar bed, zoek activiteiten waar jij blij van wordt of ontspanning uit haalt.
fransman
16-05-2017 om 12:41
karin
En mijn advies is laat je ex weten dat je voor je relatie wil vechten.
Angela67
16-05-2017 om 12:51
fransman?
in haar eerste posting staat: "Onze relatie was helemaal niet leuk de laatste jaren, en ik wil hem ook echt niet terug" Ze vraagt juist advies over hoe het verdriet te handelen dat ze niet kan verklaren. Nu kun je daarop zeggen dat ze hem dus onbewust terugwil, maar dat is niet wat ze schrijft.
gr Angela
tante Sidonia
16-05-2017 om 14:42
angela
ik denk dat fransman maar genegeerd moet worden. Hij is zo kinderlijk op oorlogspad. Voegt echt niets toe
fransman
16-05-2017 om 15:47
Karin
Lieve karin ik heb gewoon het gevoel dat je nog van hem houd, verdriet en boosheid kunnen een teken zijn, tante ding en tante hou van jullie
Karin*
16-05-2017 om 20:49
bedankt
Bedankt voor de steunende woorden, het zal inderdaad nog wel tijd kosten
(en voor Fransman: je bent niet goed snik, heb je moeite met nederlands lezen ofzo?)
Flanagan
28-05-2017 om 10:57
Gevoelig
Het kan zijn dat je meer tot de categorie 'hooggevoeligen' behoort dan je zou willen. Dat de tranen ook gauw verschijnen als je een droevige film bekijkt of een kwetsend gedeelte in een boek. Dat zijn vervelende momenten want die doemen ook heel gemakkelijk op als je je ex ziet.
Maar als je begrijpt waar die tranen vandaan komen, kan dat besef je ook helpen minder geraakt te blijven.
Je ex als een broer gaan zien, wilt ook helpen. Dat is minder 'dichtbij' je hart.
Kaaskopje
28-05-2017 om 16:34
Zelf niet gescheiden
Ik heb nadat een relatie was beëindigd, nog héél lang de behoefte gevoeld om ex tegen te komen en te laten zien dat ik een veel leuker leven had sinds ons afscheid. Een beetje het tegenovergestelde van jou misschien. Dat is overgegaan. Ik denk dat je momenteel te streng voor jezelf bent. Het is nog zo kort geleden. Als je hem over een paar jaar nog niet zonder huilen tegen kunt komen zou het zorgelijker zijn, nu lijkt het mij heel gewoon dat je er nog niet klaar mee bent. Misschien heb je ook nog niet het gevoel dat je leven er leuker op is geworden, ondanks dat je van ex verlost bent. Je voelt je eenzaam, je werk is ingewikkeld, je voelt je misschien (onterecht) schuldig naar je kinderen of familie, kortom.. er zijn nog rimpels in de vijver sinds het scheidingssteentje erin gegooid is. Wees niet te streng voor jezelf. Stapje voor stapje komt het vast goed.
Woef
28-05-2017 om 18:12
Kaaskopje
"Misschien heb je ook nog niet het gevoel dat je leven er leuker op is geworden, ondanks dat je van ex verlost bent. Je voelt je eenzaam, je werk is ingewikkeld, je voelt je misschien (onterecht) schuldig naar je kinderen of familie, kortom.. er zijn nog rimpels in de vijver sinds het scheidingssteentje erin gegooid is. Wees niet te streng voor jezelf. " Mooi gezien en heel waar.
Het ís niet opgelost na een scheiding, in feite is een scheiding een eerste stap naar een nieuw leven en dat kost tijd.
Ik ben 3.5 jaar verder, redelijk klaar met verwerken en overleven; loop ik na 2.5jaar tegen Eenzaamheid aan. Dat is ook geen gezelligerd, dus mijn eerste poging samen te leven met iets mannelijks wordt mijn puppenreutje dat over twee weken komt.
Het leven wordt niet leuker na een scheiding, het is keihard werken en verwerken. Dat kost tijd.
Kaaskopje
28-05-2017 om 19:23
Woef
Wat een heerlijk vooruitzicht. Ik had het al eerder gelezen, maar met de extra informatie snap ik nog meer hoe je ernaar uitkijkt. Veel plezier alvast.
Karin*
30-05-2017 om 22:30
pup , Woef
Ja, een pup is een grote hulp. Ik heb sinds vorig jaar een nieuwe hond, nadat in april en augustus de andere twee zijn ingeslapen. Daar ben je zo druk mee, dat geeft veel afleiding. Bovendien is er altijd iemand blij als je thuis komt. Wat is het voor hond, Woef?
Ik heb ondertussen een paar gesprekken gehad bij de psych medewerker van de huisarts en ik besef langzamerhand dat mijn verdriet niet veroorzaaakt wordt door dat ex vertrokken is, maar doordat het de laatste jaren zo naar en eenzaam was...
en Flanagan, dat klopt, ik kan ook niet goed tegen zielige films, tegen nare nieuwsberichten enzo. Ik schiet zelfs vol bij "say yes to the dress" als ze eindelijk de goede jurk hebben gevonden.
Woef
30-05-2017 om 23:31
Say yes
Ha, herkenbaar! Vooral de laatste 1.5 jaar is naar geweest v.w.b. gevoel, eenzaamheid, lichamelijke tegenslagen en nog meer op komst.
En ineens was het op.
Ik werd al emotioneel als ik welke gedachtes dan ook had. En steeds had ik de burn out van drie vriendinnen voor ogen die alledrie rond de drie jaar na de scheiding ingestort waren.
En aangezien je naast jezelf ook je eigen mantelzorger en beste maatje, schop onder de kont en schouder om op te huilen moet zijn, liefde niet af te dwingen is of op bestelling leverbaar, moest ik een oplossing vinden.
En die gedachte heb ik tastbaar gemaakt met deze stap.
Normaal ben ik van de grote honden, maar ivm lichamelijke klachten en woonruimte heb ik voor een boomertje gekozen. Juist op t moment dat ik eigenlijk geen uitweg en oplossingen zag en bijna aan hulpverlening toe was, maakt dit beestje me al blij als ik er aan denk. ik maak weer plannen en dat is fijn. Ik vind t ook eng hoor, alleen de verantwoording, elke ochtend vroeg op voor een avondmens valt niet mee, maar ik kijk er erg naar uit.
Karin*
31-05-2017 om 10:21
Leuk
Ik ga elke ochtend naar het bos met de hond en als ik haar dan blij rond zie springen, dan word ik vanzelf ook minder sip. Enne, je hond hoeft niet perse heel vroeg uit hoor ( als hij wat ouder is geworden) , als hij savonds heel laat uit is geweest, hoeft hij smorgens ook niet zo vroeg op.
Puppytijd is wel even afzien, ik weet nog dat ik in mijn badjas buiten stond om 6 uur...en dan komt de buurman naar buiten om naar zijn werk te gaan... "he, buurman, ook al wakker? ( nou ja, wakker...)
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.