verdrietig zwemweekend

Niet leuk, maar ook

Dat is niet leuk voor je kinderen maar waarom geef je ze dan niet gelijk die extra set mee dan als het een extra set is, als ze naar hun vader gaan.

Nemen ze dan geen tasje met boek, knuffel oid mee?

och arme

Och arme de kindjes; een papa met zo weinig empathie, mijn hart bloedt ervan.

Kleding kopen

Ik doe de aanname dat papa alimentatie betaald. Dan is het de bedoeling dat de ontvanger kleding koopt en meegeeft.
Maar zelfs als dat niet zo is, zorg dan voor je kids door alle benodigdheden mee te geven...

Zelf voor zorgen

Zorg zelf dat ze de juiste spullen bij zich hebben. De meeste mannen missen de feeling op dit punt

wat is dat toch

in dit soort draadjes, dat de meesten onmiddellijk terugverwijzen naar de moeder? "had je ook maar zelf zwemkleding mee moeten geven". Ik zie wel heel vaak in deze rubriek 'echtscheiding' dat vaders grote steken laten vallen maar dat het merendeel meteen roept "ja dan moet je het zelf maar handiger oplossen" Door zelf zwemgoed met te geven, bijvoorbeeld. Anders is het ook een beetje jouw schuld, lijkt er geimpliceerd te worden. dus ja zwemgoed meegeven handige tip voor de toekomst, zal ts ongetwijfeld zelf bedacht hebben dus ook een open deur.
Ts is gefrustreerd over het gedrag van haar ex en terecht. Fijn dat er mensen zijn als William en daddy87 die wel empatisch reageren. Mother of two: heel slordig en onempathisch van je ex. Ik kan me voorstellen dat dat je moederhart pijn doet en dat je je heel machteloos voelt hierin. Laks van je ex. Ik hoop dat zijn non-empathie zich tot dit incident zal beperken.

Zwart gat

Vader wast niet en kleding verdwijnt daar nogal eens in een zwart gat waardoor moeder weer opnieuw nieuw kan kopen.
Arme kinderen, wat zullen ze zich naar gevoeld hebben. Op deze leeftijd kan dat echt niet meer.

Martijn

"Fijn dat er mensen zijn als William en daddy87 die wel empatisch reageren"

Het kan aan mij liggen maar ik had bij de reactie van William het gevoel dat die ietwat ironisch bedoeld was. Met name de aanhef 'och arme' gaf daartoe aanleiding. Die wat archaische uitroep gebruiken we tegenwoordig voornamelijk ironisch.

Ja okay, kan. En dan? Zou je dat terecht vinden van William? Dat er sarcastisch op wordt gereageerd, zo van "mens zeur toch niet worden ze hard van, doe het dan zelf"?

Martijn

Het is voorspelbaar gedrag meestal van een ex.
Zo ook in dit geval: hij koopt nooit kleding en wast niet. Dan weet je bijna vooraf dat als jij een bericht stuurt om even langs te rijden dat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren.

Als je dan al weet als ouder, (maakt niet uit of het vader of moeder is) dan geef je die spullen toch al vast mee als je weet dat het zo warm gaat worden. Er is niks mis met een beetje faciliteren in het belang van je kinderen en dat geldt voor beide ouders.

Idd flavia

Sorry als mijn reactie wat kort door de bocht was maar ben het eens met flavia.

Ik vind het erg onlogisch dat je een extra set zwemkleding koopt voor bij de vader maar als hij met de kinderen wil gaan zwemmen moet hij het eerst maar komen halen. Wat een flauwekul geef het meteen mee.

Uiteraard lullig voor de kinderen.

Denk je werkelijk dat er ook maar iemand iets heeft aan het zoveelste berichtje van jou over waar jij allemaal geen ervaring mee hebt??

tja...

Natuurlijk. Het ligt allemaal aan moeder, want zij ontvangt alimentatie en wordt daarom verondersteld een hutkoffer mee te sturen. Want reken maar dat het niet alleen zwemkleding is. Denk aan extra broeken, jasjes, ondergoed, sokken, ook maar een paar kaplaarzen voor als ze door de modder willen wandelen, en natuurlijk ook handdoeken en washandjes, want vader is blijkbaar wat nonchalant met de was.

Dat je het risico loopt dat het verdwijnt en over drie jaar weer opduikt (te klein inmiddels, net als deze zwemspullen), och, daar moet je niet over zeuren, want je krijgt toch alimentatie.

De rol van vader wordt met de mantel der liefde bedekt. Want het is helemaal niet erg dat vader schijt heeft aan dingen die nou eenmaal bij het ouderschap horen. Zoals wassen en zorgen voor passende kleding (in dit geval even langs moeder rijden om passende badkleding op te halen). Vaders hoeven geen verantwoordelijkheid te dragen, moeders dragen die wel dubbel want die krijgen toch wel alimentatie.

Ik vermoed zomaar dat die zwemkleding geen op zichzelf staand iets is, maar dat het deel uitmaakt van iets veel groters. Vader wast niet, vader zorgt niet voor (passende zwem)kleding, vader dwingt zijn kinderen in veel te kleine peuterkleding en vader weigert even langs moeder te gaan voor passende kleding. Natuurlijk kan moeder voortaan zwemkleding meegeven, maar hoe groot is de kans dat die in het zwarte gat verdwijnt en een paar jaar later weer opduikt, te klein natuurlijk? Het één gaat nou eenmaal vaak samen met het ander.

waar hebben we het over?

Ik vind dat je het hier niet op de man moet spelen.
En eerlijk gezegd snap ik wel de kritiek: weer even gelijk halen hoe suf de ex wel niet is. Kindermishandeling! Trauma!
Dames: laten we wel wezen, het gaat over een zwembroek. En ja, het is genant voor de kinderen (hoewel ik het nut niet inzie van een bovenstukje voor zo'n klein meisje), maar zo erg nou ook weer niet.
Kinderen moeten harder voor zichzelf leren opkomen (gewoon keihard gaan huilen) of moeder moet het voor zijn en gewoon meegeven. Waar hebben we het over? Een zwembroek.
Ik ben nooit gescheiden maar mijn man is ook niet handig met kinderkleding. Verder een lieve man. Mannen zeggen nu eenmaal vaker tegen hun kind: kom op! even door de zure appel heen bijten (in vergelijking met vrouwen die misschien wel iets teveel troosten) Dat is hier het probleem volgens mij.

Precies wat Sally zegt

Dat bedoel ik: het gaat waarschijnlijk om een patroon, niet om incidenten. En ja je kunt het tot een incident terugbrengen en dan is het natuurlijk flauw om niet even die zwemkleding mee te geven. Maar mocht het geen incident zijn, dan vind ik het niet aangaan om vaders altijd maar uit de wind te houden. En dat zie ik zoveel gebeuren, bij mijn gescheiden zussen die alles mogen opknappen terwijl ex zijn focus ligt op het nieuwe modelletje, maar ook bij vrienden van me die liever gaan sporten (ik spreek ze er wel op aan dus) Maar ik zie het ook in deze rubriek echtscheiding buitensporig veel: direct wordt de moeders aangeraden alle steken die vaders laten vallen maar zelf op te lossen ihkv 'je weet hoe hij is, dan doe jij het toch". Om dan later weer te horen dat ze hun grenzen niet goed bewaakt hebben. Natuurlijk, je doet het voor je kinderen, dat doe ik ook. Maar waarom geldt dat minder voor vaders? Wanneer worden die er eens op aangesproken. En waarom mag ts niet even balen hiervan maar moet ze meteen wat vader laat liggen zelf doen, sterker nog, zij had het moeten voorkomen want ze weet hoe vader is. Echt zo 1950

niet voor vader

Ik zie het niet als vader uit de wind houden maar als kind beschermen.

Op allerlei andere fronten vind ik dat ze dat zelf moeten 'uitvechten' bij hun vader maar niet als het gaat om te kleine kleding waarvan ik vrijwel zeker weet dat daar alleen te kleine kleding is. Zwemkleding is toch iets anders dan een broek die op hoog water hangt.

Het geldt net zo goed voor vaders idd. Het werkt 2 kanten op.
Een kind kiest niet voor gescheiden ouders, dan moeten beide ouders ook faciliteren dat het kind daar zo minmogelijk last van heeft. Maar als 1 van de ouders het laat afweten betekend dat niet dat de andere ouder dat ook maar moet / kan doen.

En zeker kun je de andere ouder er steeds weer op aanspreken en dat moet je ook doen, maar pick your battles wise. De kinderen kunnen de zwemkleding ook weer mee terug nemen. Ze zijn 10 en 9, geen kleuters meer dit kun je ze vragen en uitleggen.

Martijn

"Echt zo 1950"

Ik zie in mijn directe opgeving plotseling hoe ontwrichtend zo'n echtscheiding werkt op een gezin en op de (piepjonge) kinderen. Die 50er jaren hadden misschien ook wel zo hun voordelen.

"bij mijn gescheiden zussen"

Je hebt dus meerdere gescheiden zussen?

"ook bij vrienden van me die liever gaan sporten"

En meerdere gescheiden vrienden?

Je zit duidelijk in een zeer progressieve omgeving barstens vol zelfontplooiing en seriele monogamie.

"(ik spreek ze er wel op aan dus)"

Misschien had je ze aan moeten spreken voordat ze gingen scheiden?
(ja, ik weet het, alsof dat zo makkelijk is)

Precies, Martijn

De keren dat ik als moeder door school op de vingers ben getikt omdat de kinderen in "papa's dagen" in vieze, kapotte en/of te kleine kleding op school verschenen, terwijl school op de hoogte was wanneer ze bij hem of bij mij waren, zijn niet te tellen geweest.

Afspraken (bijv met leerkrachten, of medisch) die door hem niet na werden gekomen: mijn verantwoordelijkheid.

Vader had weer eens ruzie op het schoolplein, met buren of met een leerkracht: ik werd er op aangesproken en zelfs op aangekeken.

En oh wee als ik er eens wat van zei, of een poging deed mijn frustratie van mij af te praten, dan moest ik het "loslaten", of was ik de foute ex (soms met de toevoeging dat ik wel lekker kon leven van zijn centen - alsof ik geen werk had!).

Ik zie precies hetzelfde hier ook gebeuren. Vader weigert verantwoordelijkheid te nemen tijdens "zijn dagen", moeder krijgt een tik op haar vingers.

Het gaat niet om eventuele jeugdtrauma's door een peuterzwembroekje. Het gaat om laks gedrag van de ene ouder naar de kinderen toe dat wordt goedgepraat en bij de andere ouder wordt neergelegd: had zij maar... En die ene ouder komt er weer mooi mee weg.

Uit de wind

De kans is groot dat je er geen centimeter invloed op hebt. Dus je kunt vinden van vader wat je wil, sukkel, pestkop, dwarsligger, oen, maar dat gaat je niet helpen.

Het enige dat je eventueel kunt doen zijn de tips die je hierboven ziet. Ik zou de kinderen overigens ook een mobiel geven, dan kun je zelf nog benodigdheden brengen.

En anders is het jammer, het is de oplossing van vader, daar gooit hij geen hoge ogen mee bij de kinderen. En ja, vervelend voor de kinderen, maar je kunt niet alles voor ze oplossen wat anderen het ze moeilijk maken.

Ik kreeg vroeger van mijn oma een onderbroek aan als we in Scheveningen ineens besloten te gaan zwemmen in de zee.

Ondertussen

Ondertussen loopt vader zich op te vreten dat die ex van hem wel de alimentatie opstrijkt maar de kinderen passende zwemkleding meegeven, ho maar. TS zegt een setje badkleding voor bij vader gekocht te hebben, waarom geeft ze het dan niet mee? Nu is hij weer de boeman. Echt niet dat ie het dan gaat halen en zwemmen gaan we toch. En zo wordt er van alle kanten bedacht wat de ander had moeten/kunnen doen en zijn de kinderen de dupe.

TS sta daar boven en geef die kinderen hun spullen mee.

Wel erg emotioneel Sally

Sally je reageert wel erg emotioneel en haalt er tal van zaken bij uit jouw eigen situatie waarvan helemaal niet gezegd is dat het bij de starter van dit topic ook zo is. Jij gaat daar gemakshalve maar vanuit omdat het bij jou zo gaat en scheert het maar over 1 kam.

Het gaat om zwemkleding die is voor bij de vader...zie punt 1. Lijkt mij dan logisch dat het ook bij vader ligt en niet dat hij het telkens moet ophalen als er besloten wordt te gaan zwemmen. Nee lekker achterhouden...en dan gaan klagen over gedrag vader. Ik vermoed dat het een gevalletje is je oogst wat je zaait.......en daar zijn uiteraard de kids de dupe van.

AnnaNiem

Precies. Weer een stel dat het eigen gelijk belangrijker vindt dan het welbevinden van hun kinderen.
Voor 6 euro koop je een bikini bij Zeeman voor je kind, hoe erg is het als dat niet mee terug komt van een weekendje bij hun vader.

Zwemmen

Afgezien van de zwemkleding zie ik anders een betrokken vader die zijn kinderen gewoon lekker meeneemt naar het zwembad op beide dagen. Klinkt niet als een luie slechte vader.
Je had ook thuis anders kunnen reageren door te vragen hoe de dag was en dat ze toch lekker hebben kunnen zwemmen i.p.v. thuis met warm weer te blijven hangen in huis. Je had het voorval met de kleding klein kunnen houden door aan te geven dat vader het vast goed bedoelde maar die problemen zelf niet zo ziet met die kleding. Nu huilde je mee met de welpjes en maakte het geheel veel groter dan nodig was, naar mijn idee.
Enne, mijn dochter van 10 weigert nog steeds een boventopje. En zolang er daarboven nog niks te zien is vind ik het prima. Ze krijgt wel eens commentaar maar daar trekt ze zich niks van aan.

Sally

Laten we vooral zorgen dat TS nog meer gedoe met haar ex krijgt. Daar zullen de kinderen echt wel bijvaren. Maar ja, voor haar is het wel fijn als we allemaal tegen haar zeggen " goh nou zeg die ex van jou is ook niks" . Dat het wel de vader van haar kinderen is vergeten we gewoon voor gemak.

en Sally

De school die mij talloze keren op de vingers zou tikken vanwege vieze of te kleine kleding en schijnbaar te laf is om de vader daarover een mail te sturen (als het al zo'n probleem is) die zou met mij echt een probleem hebben.

reactie

Als moeder rekening moet houden met alle mogelijke activiteiten die vader misschien zou kunnen gaan ondernemen, mag ze wel een hutkoffer in pakken. Vader had van tevoren kunnen aangeven wat zijn plannen waren, dan hadden ze de zwemkleding mee kunnen nemen.

Ik vind vader niet helemaal sporen. Ja, Alkes, ook al is hij 1000x keer de vader, iemand die kinderen van 10 en 9 in peuterkleding dwingt en weigert naar alternatieven te kijken, spoort niet helemaal. En daar mag moeder wat van vinden zonder meteen "ja, maar jij..." naar haar hoofd te krijgen. Ik lees trouwens nergens dat moeder herrie heeft geschopt over de hoofden van de kinderen. Ik lees wel een verbijsterde moeder die van zich af wil schrijven. Die niet begrijpt dat een ouder zoiets kan doen. Ouder-zijn is wel vaker improviseren, maar er zijn grenzen.

Want je ZIET toch dat die kleding niet past? Dan kun je desnoods even snel zelf langs de Zeeman en de kosten achteraf bij moeder neerleggen of van de alimentatie aftrekken. Of even langs moeder rijden voor passende kleding. Of even van tevoren doorgeven wat je plannen zijn en of moeder daar rekening mee wil houden met het inpakken van de tassen. Nee, vader perst zijn kroost in veel te kleine kleding . Sorry, maar daar vind ik iets van.

Ik denk echt niet dat de kinderen er een diep trauma aan overhouden, maar ik snap hun verdriet en schaamte wel. Ze zijn oud genoeg om zich te realiseren dat ze voor schut zijn gegaan.

Nergens schrijft moeder dat ze stennis heeft geschopt of dat de kinderen een levensdiep trauma hebben opgelopen. Ze schrijft alleen van zich af wat er is gebeurd en heeft te doen met haar kinderen die zich duidelijk niet prettig voelden in die te kleine badkleding. Een meisje van negen in een jongenszwembroek, een jongen van 10 in een pofbroekje met treintjes, en nog te klein ook... En moeder moet dat maar normaal vinden en de schuld bij haarzelf leggen omdat zij er niet bij stil heeft gestaan dat vader misschien wel wilde gaan zwemmen? Misschien een goede leer voor de volgende keer, maar wat vader heeft gedaan is ook niet goed te praten.

NB wat die school betreft die telkens weer de verwijten mbt vaders gedrag bij mij legde: ja, na een paar keer werd ik ook een beetje minder vriendelijk. Enfin, die tijd ligt inmiddels ver achter ons, gelukkig

Welpje

"Je had ook thuis anders kunnen reageren door te vragen hoe de dag was en dat ze toch lekker hebben kunnen zwemmen i.p.v. thuis met warm weer te blijven hangen in huis. Je had het voorval met de kleding klein kunnen houden door aan te geven dat vader het vast goed bedoelde maar die problemen zelf niet zo ziet met die kleding. Nu huilde je mee met de welpjes en maakte het geheel veel groter dan nodig was, naar mijn idee."

Over invullen gesproken... Wáár staat geschreven dat de moeder met haar welpjes meehuilde en het geheel groter maakte dan het was?
Wáár staat dat moeder niet heeft gevraagd of het gezellig was en dat vader het vast goed bedoelde?