Vriend en ik gaan uit elkaar. Wat is redelijkheid
Geprobeerd, 4 jaar lang, waarvan ruim 3 jaar samengewoond. Het is niet gelukt, door een ingewikkelde combinatie van factoren: zijn en mijn voorgeschiedenis, geen vaste werk van hem, etc etc etc. Vorige week heb ik de knoop doorgehakt: ik wil niet meer.
Hij heeft nu een vaste baan 3 dagen per week + nog een variabele inkomen uit andere baan op afroep. Verder niets: geen auto (heeft hij nodig om naar vaste baan te gaan vanwege lokatie en werktijden - er is geen openbaar vervoer, is op 25 km hier vandaan, hij moet soms.om 5 uur in de ochtend beginnen), nooit ingeschreven voor woningbouw, niets. En ook nog de hond van zijn zonen dat hij nu definitief overgenomen heeft. Aan de ene kant zou ik hem wat speelruimte willen geven om weer op zijn poten terecht te komen, aan de andere kant zit mijn kind in 6V en het is voor hem niet leuk hoe de sfeer in huis nu is. Het is (waarschijnlijk) het laatste jaar dat hij thuis woont. Ik wil het niet compleet verpesten voor hem en voor mij dat laatste jaar.
Ik zat te denken om tegen mijn vriend te zeggen dat hij tot voor de Kerst heeft om iets te vinden. Met Kerst ben ik.zelf weg met mijn zoon, een weekje. Daarna is zoon weg met zijn pa. Ik vind het lang, nog 5 weken in die sfeer, maar hem op straat zetten kan ik niet.over mijn hart verkrijgen. Wat is redelijkheid.
Houtplankje
Ps: ik hoop dat niemand zich geroepen voelt tot "zie je wel" reacties. Ik ben me pijnlijk bewust van mijn eigen aandeel en vergissingen in dit verhaal.
Het zou eerder vreemd zijn
als je geen verdriet had, toch?
Maar dat bedoelde ik ook met coulance voor je ex, het is toch gewoon enorm verdrietig?
Om dan te verwachten dat hij extra inlevend is tav je zoon, terwijl hij nog al wat aan zijn hoofd heeft buiten het verdriet om (leven weer compleet omgooien) lijkt me wel wat veel gevraagd. Zou ik eerder juist aan je zoon vragen.
Rare dag
Rare dag
Dag allemaal
Omdat mijn ex-vriend vandaag werkte van 5 tot 14:00 ben ik even voor 14:00 de
deur uitgegaan en zit nu de werken in de OBA waar toch een studiezaaltje
bleek te zitten. Om 18:00 gaat het dicht, ik zal ergens eten of een filmpje
pikken en dan naar huis. Ik voel me vreemd, alsof de werkelijkheid en ik een
beetje vervreemd zijn van elkaar. Ik zou veel liever in mijn eigen huis
zitten maar het duurt niet meer zo lang voordat ex-vriend verhuist is.
Ik heb de concentratievermogen van een zeekomkommer maar het is me toch
gelukt om een paar toetsen klaar te maken voor mijn 3V en mijn 5V klassen, en
ook aan een opdracht te beginnen voor mijn studie. Ik heb ook een pakketje
gestuurd naar mijn moeder die op 5 december 82 wordt. Ik had er naar toe
willen gaan maar ik ben te moe om "in mijn eentje die afstand te rijden en de
spoorwegen + vliegtuigen staken daar op die dag.."
Maar ik heb 2 leuke truien, een vest en een sjaal gekocht in de tinten dat ze
mooi vind (herfstkleuren) en een doosje Merci + een mooie kaart eraan
toegevoegd. Niet zo leuk als een bezoek maar toch leuk. Hopelijk kan haar
broer even langs op die dag.
Ik heb ook bij de Flying Tiger een leuk schrijft gekocht met het idee om een
dagboek te houden. Ik heb behoefte aan reflectie en schrijven is altijd leuk.
Kortom, ik hou me staande maar ik zou het liefst in winterslaap gaan en
ergens wakker worden in maart. Ik zit helemaal niet te wachten op de
"feestdagen". Gelukkig ben ik niet thuis maar ga ik met zoon naar Zuid-Europa waar mijn vader en zijn vrouw overwinteren. Ik zal er
aankomen op mijn verjaardag even voor Kerst en op 27 dec. weer terugkomen.
Wat ik in die dagen ga doen is me een raadsel, maar ik zie wel.
Bedankt voor de niet aflatende steun.
Dat klinkt goed!
Jammer dat een bezoek aan je moeder er niet in zit, maar het uitstapje naar je vader is iets om naar uit te kijken. Heb je daar de rust/ruimte/vrijheid om je terug te trekken als je daar behoefte aan hebt, of moet je sociaal bezig zijn? Lijkt me belangrijk om van tevoren al aan te geven dat je niet overloopt van de energie en dat je echt bij moet tanken, zodat ze niet al teveel van je verwachten.
Ik herken het zo, dat van die winterslaap. Ik heb ook regelmatig gedacht, kon ik maar een jaar onderduiken en weer wakker worden als alles een beetje gewend is, als alle opstartproblemen en alle 'eerste keren' voorbij zijn. En de feestdagen, nee, heel feestelijk zullen die misschien niet zijn. Maar misschien ook wel. Misschien verras je jezelf. Ik zag vreselijk op tegen Sinterklaas, maar het was heel leuk en ik heb verschillende filmpjes gemaakt om naar man te sturen, die ik anders niet gemaakt zou hebben, maar waar ik nu nog met veel plezier naar kijk. Zo ook de vakantie. Ik had nog nooit gekampeerd, en was nog nooit alleen op vakantie geweest (ook niet in mijn eentje zonder kinderen), ik zag er tegenop, maar het was fantastisch. Een van de beste vakanties ooit, volgens mijn kinderen. Dat wens ik jou ook toe, dat dingen waar je tegenop ziet mee vallen, en dat je jezelf positief verrast af en toe.
Het gaat met ups en downs, zoals alles en altijd. Accepteer de downs, geef eraan toe, en geniet van de ups, wees je daarvan bewust en gebruik ze als bodem om op te staan tijdens de downs. Knuf!
Pennestreek
In Portugal zal ik wel een eigen ruimte hebben, ja. Mijn vader huurt iedere jaar in hetzelfde appartementencomplex, en omdat het buiten het seizoen is kan hij heel goedkoop een extra studio voor mij en zoon huren. Zoon begrijpt het prima als ik even een uurtje of twee op bed lig te slapen of met boek. Verder is mijn vader een verwoede golfer, en ik vind het ook leuk om een paar balletjes te slaan, heb ik vroeger gespeeld, als ik het geld had zou ik het weer oppakken maar het is te duur voor mij. Het strand is 100 meter verderop en als het weer het toelaat is het daar eerlijk wandelen. Kijken naar de zee werkt louterend. Voor de rest is het vooral de familie van zijn vrouw die er is (haar 2 volwassen kinderen met aanhang en 3 kleinkinderen), de volwassenen spreken allemaal Engels maar de kleintjes alleen maar Pools, laat ik het nou niet machtig zijn, goed excuus om even vaag voor me uit te kijken.
Het zijn meer de dagen tussen Kerst en weer aan het werk gaan dat ik vrees. Ik moet wel producten afmaken voor mijn studie maar zoon heeft plannen met zijn pa, dochter met haar vriend, en ik zal dus voor het eerst sinds... ooit, eigenlijk, helemaal alleen zijn. Ik heb een dagje Den Bosch gepland met een vriendin, maar met Oud en Nieuw geen idee of ik ergens uitgenodigd zal zijn of gewoon vroeg naar bed ga om maar niet na te denken. Tja. Misschien toch naar Frankrijk en aansluiten bij ooms en tantes als ze geen andere plannen hebben.
Ik heb ook mijn budget als alleenstaande berekend. Het kan allemaal, geen vetpot maar ik hou geld over iedere maand om te sparen. Hopelijk kan ik volgend jaar van schaal veranderen op mijn werk, ik zit al 2 jaar aan de bovenkant en moet solliciteren om naar de volgende schaal te gaan. Geen materiele zorgen dus, en ik realiseer me dat het al heel erg fijn is.
Houtplankje
Familie
Wat ik niet begrijp, maar dat kan aan mij liggen hoor, is dat jij zowel je moeder als je dochter dus niet gaat opzoeken met de feestdagen. En zij jou ook niet. Ik zie die moeder met die 13 katten steeds voor me...
Tja Jutta
Mijn moeder en ik, dat is een heel lang verhaal. Ik heb geen zin om uitgebreid te gaan vertellen wat het allemaal geweest is, want dan heb ik 20 bladzijdes nodig en meer tranen dan ik over heb in mijn lijf. Elk bezoek naar mijn moeder betekent dat ik een week nodig heb om bij te komen, hoewel ze nu ouser en minder fel is. Maar ik ga proberen met oud en nieuw te gaan en dan logeren bij een oom, want bij mijn moeder kan ik niet slapen. Mijn dochter heeft een eigen leven, ze woont al 8 jaar samen en ze brengt dit jaar de Kerstdagen door bij de moeder van haar vriend in Friesland. Wel is er een "grote" feest gepland omdat beide mijn kinderen in december jarig zijn. Het is dan mijn ex-man en zijn vrouw, onze dochter en haar partner, mijn zoon en zijn prille vriendin en ik.
Als het aan mij lag had ik beide mijn kinderen met hun lief voor Kerst bij me. Maar... met gescheiden ouders en met haar vriend die gescheiden ouders heeft is het ieder jaar heel erg schipperen.
Houtplank
Ouders in het buitenland
Ik heb sinds één jaar weer contact met mijn (eerst ook vader en) moeder en mijn ervaring is nu dat je ouders in het buitenland opzoeken niet te pas en te onpas uitgevoerd kan worden. Al is het maar vanwege de kosten die dat met zich meebrengt. En je ouwe moeder naar Nederland halen, is ook niet zomaar uitvoerbaar. Ik zou zelfs bang zijn dat dat teveel wordt voor mijn moeder. En ja... ik zie mijn ouwe kromme tengere moedertje van bijna 90 ook voor me tijdens de kerstdagen en ik vind dat een verschrikkelijk sneu beeld. Maar hoe hard het ook is, ze heeft daarvoor gekozen en staat daar nog steeds achter en dit zijn dus de consequenties. Dat ligt anders bij de moeder van Houtplankje, maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat als de onderlinge verhoudingen niet geweldig zijn, je niet staat te trappelen om daar 6 uur voor in de auto te zitten. Even vrij in Bijbelse beeldspraak: wie ... zaait, zal ... oogsten. Moeder van Houtplankje heeft kennelijk niet veel warmte gezaaid, dus oogst dat nu ook niet.
Oud en nieuw
Misschien kun je jezelf uitnodigen bij vrienden i.p.v. te wachten tot zij op het idee komen om jou uit te nodigen? De meeste mensen staan er niet bij stil dat de feestdagen voor mensen zonder relatie vaak een gedoe is, dus denken daar gewoon niet aan. Als iemand zich zelf zou uitnodigen zou ik dat echt geen enkel probleem vinden, gezellig juist. Zelf vier ik de feestdagen al jaren met vrienden die ooit allemaal single waren, en het ene jaar wel, het andere jaar geen partner meenemen. Er sluiten ook vrienden van vrienden aan die geen zin hebben om alleen te zitten. Is altijd heel gezellig.
Familiebanden
Goh, Houtplank, nu het met jou even niet lekker gaat kun je dus ook niet terugvallen op familie. Geen wonder dat je partner, naast jouw zoon, alles voor je was. De volgende generatie lijkt dit patroon voort te zetten. Toen ik 28 was, zo oud als jouw dochter nu, samenwonend en geen kinderen, werd mijn moeder weduwe, nou toen voelden mijn zussen en ik ons heel verantwoordelijk voor haar tijdens de feestdagen. No way dat een van ons alleen maar bij de schoonfamilie in Friesland of elders ver weg ging zitten.
Sorry, als dit te aanvallend klinkt.
Jouw situatie is anders vanwege de vele echtscheidingen in jouw familie. Ik vind dat best rot voor je en ik hoop dat het Grote feest veel goed gaat maken en jou de liefde geeft die je nu hard nodig hebt.
Nou ja Jutta
Ze gaat met haar zoon naar haar vader.
Ze is niet alleen met de kerstdagen. Ze is met haar zoon bij haar vader.
Jutta, Mijn dochter
Laat me niet vallen, maar ze heeft inderdaad gescheiden ouders en dus dubbele verplichtingen, en haar partner heeft ook gescheiden ouders dus ook dubbele verplichtingen. Ik kan niet verwachten dat ze alles laat vallen, ik ben niet veduwe geworden. Afgelopen 2 jaar was ze met mij voor Kerst, nu is iemand anders aan de beurt. Daarnaast ben ik inderdaad met Kerst bij mij pa en zijn vrouw + familie van zijn vrouw, dit samen met mijn zoon. Zo erg is het niet.
Het gaat me meer om Oud en Nieuw, dat vind ik meer een vrienden feest dan een familiefeest.
Houtplank
Vriendenfeest?
Het is maar net wat je gewend bent. Mensen in mijn omgeving zitten gewoon met oliebollen en de tv aan op de bank. Nieuwjaarsdag een flinke wandeling en er wordt eens wat onverwachts aangebeld.
Die enkeling met het feest en huis vol zijn er 2 op Facebook met olijke foto's, de rest zit een cabaretier te kijken in huispak.
Bij vriendenfeest
bedoel ik eerder met enkele gezellige mensen inderdaad op de bank zitten, lekker kletsen, naar de Conference kijken en op 24:00 champagne en oliebollen, om vervolgens op 01:00 weer naar huis te gaan en lekker naar bed terwijl het nog even doorknalt. Hoewel: ik kan mijn hond en de poes niet alleen laten met het knallen en ga waarschijnlijk thuis blijven. Met een onesie (heb er nog ergens eentje liggen, ooit cadeau van dochter gekregen) op de bank! Ik ben niet van hele nachten doorfeesten. Een keertje met ex-vriend naar vrienden van hem gegaan, we kenden elkaar net een half jaar, en om 01:00 viel ik in slaap op de bank. Ik ben geen nachtbraker.
Houtplank
Houtplank.
Geeft niets, kan gebeuren, ik heb dan ook een prachtige nickname, mag je best een keer lenen
Ja, lekker op de bank, lekkers in huis en kaarsje aan. Vind je alleen (met hond en kat) toch iets te alleen komt er misschien nog wel wat op je pad. Nog tijd zat tot O&N. Toch een vriendin of collega die komt omdat ze ook alleen zit of die buurvrouw waar je nooit veel contact mee had. Je weet het niet, alles ligt nog voor je open
Kerstdagen in Portugal, heerlijk!
Geld moeten lenen
Ex vriend heeft net van mij 900€ geleend om de borg van zijn nieuwe huis te betalen. Hij laat achter kunstwerken die in principe het bedrag moeten dekken. Het is veel geld voor mij maar als het betekent dat hij zondag echt weg is dan heb ik het ervoor over. Die laatste verzoek van hem is dan ook gelijk iets dat me sterkt in mijn beslissing. Hij had het aan andere mensen (vrienden) kunnen vragen, die zijn er ook tussen die meer dan bemmideld zijn. Maar.... het is bijna voorbij.
Houtplank
Houtplank
Het maakt inderdaad weer pijnlijk duidelijk waarom je deze beslissing hebt moeten nemen. Zie het als een investering voor een nieuwe toekomst. Hoe voel je je nu?
meteen verkopen
meteen de kunstwerken verkopen zou ik zeggen en als het niet genoeg is dan is de rest schuld aan jou. Leg je het wel schriftelijk vast met handtekeningen en foto's!
gr Angela
Duidelijke afspraken maken over terugbetaling en dan inderdaad met afspraak dat bij niet nakoming je de kunstwerken verkoopt.
Als je dat niet doet, dan blijft jouw ex je waarschijnlijk ook in de toekomst zien als iemand op wie hij terug kan vallen in moeilijke (financiele) tijden. Afstand scheppen is denk ik wel noodzakelijk.
even goed op papier zetten
lijkt me. Zakelijke afspraak met de 'borg' erbij genoemd.
Mijk
Stom dat het niet kan...
Ik bedacht in een opwelling dat ik het ontzettend leuk zou vinden als je met oud en nieuw bij ons op de bank komt zitten, maar dat kan niet vanwege onze hond 
.
Wij kijken ook tv met wat oliebollen op tafel, iets meer gezelschap zou ik juist wel leuk vinden.
Wat lief Kaaskopje!
Ik vind het echt heel lief. Maar ik ga inderdaad Loki niet achterlaten op 31 december.
Houtplank
Geen knallen
Wij wonen zo ver buiten af dat je echt geen knallen hoort en ons harig vriendje is dol op gezelschap en van hetzelfde soort als die van jou. Dus als je een oud en nieuw uitje wil in ' the country' met Loki ben je van harte welkom!
Hij is weg
na een laatste knuffel en een laatste kus.
En ik weet dat het gaat slijten maar ik weet niet wat ik met mijn verdriet aanmoet.
Houtplank
Ach...
Laat het verdriet er maar gewoon zijn, je hoeft er niets mee te doen...
Sterkte
Je moet hier inderdaad doorheen. 🤗
(Ik zou het aanbod van Doenja overwegen 😊)
Verdriet.
Verdriet mag er zijn en geef jezelf de tijd. Sterkte.
Ach Houtplankje
Naar dat het zo gelopen is. Dat is gewoon verdrietig en heeft tijd nodig. Zoals Tijgeroog zegt: laat het verdriet er nu zijn. Het is er. Ontkennen heeft geen zin. Boulevard of broken dreams. Je kunt er niet omheen, je moet er doorheen.
Maar ook: vandaag is de eerste dag van de rest van je leven. Het komt vast goed met je!
Sterkte met alles.
Sterkte!
Je klinkt als een lieve en dappere vrouw. Sterkte& liefs
Houtplank
Laat het maar gewoon komen al het verdriet. Het moet er toch uit.
Zakdoek?
Dat klinkt misschien bot, maar staat hier in huis voor; wil je een zakdoek om je tranen te deppen, dan omhels ik je om je te troosten.
Verdriet mag je voelen, opluchting, boosheid ook. Kopjes thee of wijn, chocola of worteltjes; alles mag als het maar is wat jou beter doet voelen.