Vrijetijdsbesteding kinderen

zus

Oh en trouwens ook beter lezen want ik heb niks over je zus gezegd...

Bus

Natuurlijk kan een 14 jarige prima in het donker alleen met een bus en/of met een pond. Een `14 jarige die zelfstandig genoeg is om te werken kan ook prima dat ritje met de bus tenzij er een handicap is waardoor dat fysiek of psychisch echt onmogelijk is.

Natuurlijk is het vervelend dat je ex niks wil doen voor de kinderen maar hij is je ex en je kan er dus weinig aan veranderen. Jouw invloed op hem is minimaal. je kan hem niet dwingen om te halen en te brengen. Je kan wel je kind zelfstandiger krijgen zodat hij gewoon dat stuk met de bus kan gaan. Daar is een niet gehandicapte 14 jarige echt prima toe in staat.

Genoeg meegemaakt

Beste Jip,
Ik heb meer dan genoeg meegemaakt,dat mij niets meer toe te wensen is.
Wat ik gewoon in jou schrijven herken is het chagrijn richting je ex, zo ook in je laatste bericht. "Wat jij al niet zoal heb meegemaakt" kort samen gevat: klaag klaag en dat alles door die kut ex.
Laat ik je een goede raad geven: dat geklaag interesseert werkelijk niemand ene reet, ieder heeft zo z'n of haar ellende meegemaakt.
Er worden je verschillende ideeën geboden maar die wil je eigenlijk niet horen, het enige wat je wilt horen is bevestiging wat een kut x je hebt. Verschillende opties zijn geboden waardoor jij het wel kan oplossen maar het enige wat jij kan zeggen is ja maar, ja maar! En laat ik dan maar weer at doen want die lapzwans, flapdrol, eikel doet niks.
De negatieve gedachte wat betreft je ex druipt er aan alle kanten vanaf, mijn ervaring en ook bij anderen gezien is dat zoiets ook bij de kinderen overkomt. Je gaat het vast ontkennen.
Weet dat je kinderen die negativiteit opvangen en dat zoiets pijn doet bij kinderen.
Je moet gaan leren om te gaan denken in oplossingen, niet in gejammer naar of over je ex, jij doet wat jij doet en hij doet wat hij doet.

Eddeped

Er staat nergens dat alles wat we meegemaakt hebben door ex komt...

Ga je frustraties over je eigen ex lekker ergens anders ventileren...

Annej

Dat denk ik dus ook...... hij vind dat 1 keer prima 2 keer ook nog wel maar dan is hij er wel klaar mee...

Tijd zal het leren...

veel geluk

dag jip!
veel geluk met je zoektocht naar ja knikkers, die heb je toch het liefste om je heen.
snap niet dat je hier je vraag stelt want je weet toch al wat je wil, kunnen anderen niet bij jou veranderen want dat wil je niet.
veel geluk, zeker voor je kinderen.

Hee Eddeped

Mijn hemel man, ga je lekker? Heb je ooit met deze manier van communiceren iemand succesvol overtuigd van jouw gelijk? Daar ben ik dan wel benieuwd naar.

Jip, ik zou zeggen: probeer het gewoon uit. Mobieltje opgeladen mee, kind op de bus, contact houden. Als puber zelf afhaakt is het toch vroeg genoeg om dan verder je plan te trekken?

Ely

Ik probeer niemand te overtuigen van mijn gelijk want er is niemand te overtuigen. Niet alleen Jip heeft de volle overtuiging dat het aan ex ligt, dat, zo'n overtuiging hebben de meesten. Het enige wat Jip in dit geval hier zoekt is bevestiging en medestanders.
Wat ik doe is ervoor zorgen dat als later blijkt dat de kinderen toch schade hebben opgelopen door dit gekissebis er niet gezegd kan worden: " oh, maar dat wist ik toen niet! Als ik dat had geweten!"
Die houding van "kijk eens wat ik allemaal wel niet doe, en hoe moeilijk ik het heb en ik zorg wel voor de kinderen en hij doet alleen maar leuke dingen en heeft weinig aandacht voor de kinderen enz enz.
Het is zo'n clicheverhaal, ik heb dat nou al zo vaak gehoord en de enige die hier de dupe van zijn dat zijn de kinderen. Het enige wat in dit geval Jip maar het kan ook zo een ander zijn, ziet is het negatieve van de ex en niet de eigen rol, en die is net zo verkeerd. Zoals een wijze spreuk luidt: als je met een vinger naar iemand wijst wijzen er drie naar jezelf.
In dit geval dan Jip, maar er wordt helemaal niet om een eventuele oplossing van het probleem gevraagd, er is onvrede en die onvrede wordt op de kinderen over gebracht en daar worden kinderen door beschadigd. Dat moet stoppen! En in dit geval is het dus Jip die dat kan stoppen.
In dit geval van Jip, er is een probleem van kind en sport, dan zorg jij dat dat kind op de sport komt en dan zorg je ook dat kind nog optimaal contact houd met de andere ouder. Dat is zorgen voor je kind. Het allermooist is als je dat samen met de andere ouder geregeld kan worden, maar ja er is niet voor niets gescheiden.
Als je het uiteindelijk toch wel doe met een attitude van " oké, dan zal ik het wel weer doen (zucht) dan straal je alweer negatief over de ander uit. En die ander? Tja, het kind bestaat toevallig uit die ander en het kind voelt de negativiteit als een persoonlijke aanslag.

De kritiek

Blijkbaar herken jij die kritiek wel Eddeped?

Jip

Ik kan me heel goed voorstellen dat je doodmoe bent. Probeer bij de keuzes die je maakt, je ex niet mee te wegen. Ben je fit genoeg om het voor je kinderen (!) te doen? Dan doe je het. Ongeacht of je ex daar (ook) voordeel van heeft. Ben je te moe? Dan doe je het niet. En dan leg je de kinderen uit dat jij te moe bent, zónder te mopperen over of je ex het wel had kunnen/moeten doen. Want dat staat daar los van.

Clichés

Zijn vaak niet voor niks clichés, het komt ergens vandaan. Tegelijkertijd betekent dat niet dat het in alle gevallen zo werkt en kun je er dus niet van uitgaan dat iets is wat het lijkt.
Wat ik om mee heen zie is dat er bij gescheiden ouders er geregeld één meer moeite doet, meer zorg en regel taken op zich neemt en de ander wat meer zijn eigen leven heeft. Of dat karakter is, een wisselwerking tussen twee mensen, expres en ingegeven door iets akeligs als wraak, egoïsme, onmacht of onkunde (het gewoon niet zien) of iets anders is, wie het weet mag het zeggen. Feit blijft dat het vaak een rotsituatie is en je je behoorlijk gevangen kan voelen in zo'n rol, dat geldt volgens mij voor beide rollen.
Om uit zo'n patroon te stappen vraagt denk ik (zelf)vertrouwen, kracht en moed. En ik denk dat je die dingen makkelijker kan opbrengen als je begrepen voelt en gesteund, niet alleen. En het helpt natuurlijk enorm als je weet waarvoor je het doet maar daar twijfel ik niet aan bij Jip en bij jou ook niet.

Maar hee, dat is slechts mijn idee he, niet De Waarheid ofzo.

Imogen en Ely

Kijk daar kan ik iets mee...een beetje begrip en inlevingsvermogen doet zo goed..

Imogen denk dat je gelijk hebt...ik moet kijken tot hoever ik wil en kan gaan en het daarbij laten...
Wat stage betreft had ik al voorgesteld dat hij brengt en ik zoon weer ophaal en naar de pont breng...
Dat is voor vandaag nu geregeld...nu de andere twee keer nog even kijken hoe we het oplossen.

De rest laat ik maar even los...heb jongste niet meer concreet gehoord over de scouting dus even kijken wat ze wil...ze zit ook op turnen en dat is vooralsnog op maandag...

zie je wel

ze zoekt alleen maar meelij .

Eddeped

Kleuter...

Eddeped

Maar serieus, wat heeft jouw levenshouding je dan opgeleverd? Ben jij na een nare scheiding dermate in staat geweest over je eigen schaduw heen te springen dat je het tij hebt weten te keren en nu in goede harmonie een fijne band hebt met je kinderen en een constructieve verstandhouding met je ex? Hoe heeft dat dan bij jou gewerkt? Wat waren de momenten waarvan je nu terugkijkend zegt: ja, dat was een wijs besluit want mede daardoor heb ik nu.....
Andermans ervaringen kunnen heel leerzaam zijn, al is het maar om je minder alleen te voelen

Meelij wil iedereen wel eens, lijkt me niks mis mee.

Eddeped

ik vind meelij heel wat anders dan inlevingsvermogen en begrip. Misschien helpt het als je een keer een woordenboek erbij pakt ...

Ely

Je ziet de reactie van Jip.
Deze mensen willen helemaal geen oplossing. Wat mijzelf betreft, mijn ex wilt ook helemaal geen oplossingen, altijd zeuren om niks. Afspraken, hele simpele, gewoon niet nakomen.
De verhouding tussen mij en m'n kinderen? Opbouwend! Heel subtiel probeert ex telkens een wig er tussen te wringen, vooral door over te willen brengen van hoe goed zij wel niet voor de kinderen zijn, hoe zorgzaam zij wel niet is en dat zij het allemaal dan wel doet. Mijn ex klaagt ook dat ik niks doet met de kinderen enzo maar ze verteld er niet bij dat elk aanbod van mij door haar is afgeslagen, tot je op gegeven moment zegt: oké! En dat is niet alleen m'n ex, dat is bij velen. Wij hadden vroeger een vriendin (is nu nog vriendin van m'n ex) die deed precies hetzelfde. Wij geloofden haar, hadden melij met haar. Wat een sterke vrouw was ze toch! Ze deed het toch maar mooi in haar eentje. Haar ex was een flapdrol. Tot ik per hele grote toeval die ex eens ontmoette, ik wist niet wie of wat hij was maar per toeval kwamen we in gesprek. Toen hoorde ik ook zijn kant, hij had ook jaren geprobeerd en ook zij wilde het nooit tot hij op gegeven moment ook besloot van bekijk jij het maar! Als jij het zo wilt dan doe je het maar zo. Wat ik van hem geleerd heb is om de kinderen te laten zien dat ik niet ben zoals hun moeder graag wilt dat de kinderen mij zien. Ik had ook afstand genomen, voor de rust. Nu weet ik dat dat alleen maar bevestigend voor moeder was. Het contact met m'n dochters is verschillend, eentje komt gewoon, sluit zich er van af, de ander zijn we onder begeleiding weer aan het opbouwen.
Contact met ex is als met een klein kind, het is bij haar altijd nee of totaal geen antwoord of reactie, haar wil is wet, zij weet het het beste. En dat mag ze van mij allemaal geloven, denken en zeggen zolang ik er maar geen last of hinder van heb, en dat laatste probeert ze nog steeds.

En dat zie ik ook in het probleem van dit onderwerp. Een kind wilt sporten in het weekend maar is dan ook wel eens bij vader. Nergens heb ik nog kunnen lezen waarom vader het niet wilt. Misschien heeft hij ondertussen ook wel zoiets van " Jip, je bekijkt het maar!" Je zoek het maar uit! Je weet het toch zo goed!" Zoals ik zeg, nergens wordt aangegeven waarom vader niet wil, alleen maar dat het een weigerende eikel is. Verschillende oplossingen worden er geboden maar het is allemaal "nee, kan niet!" Waar haakt Jip wel op in, op de reactie's waarin de schrijvers meegaan in het eikelbeeld van de ex, ook bij deze schrijvers hangt het beeld van de ex is een eikel zonder dat dezen ook maar iets van de beweegredenen weten van deze eikel!

En wat dus herkenbaar is dat er met een diepe zucht wordt verklaart dat zij het dan wel weer zal oplossen, perfect in de beeldvorming van de goed Guy en de bad Guy.
Jip wilt helemaal geen oplossing of goede verstandhouding met ex. En dat klinkt voor sommigen misschien wat ongenuanceerd, helaas!

Imogen

Hoe kan je nou inleven als je niet alle gegevens heb?
Hoe kan je je de ex nou een eikel vinden als je die eikel niet eens kent? Als de info die je hebt zeer miniem is en zeer eenzijdig? Is daar je mening altijd op gebaseerd?

Eddeped

Je verwijt Imogen wat jij precies hetzelfde doet...de situatie invullen zoals jij het ziet en gebaseerd op jouw eigen ervaringen...jij kent mij toch ook helemaal niet?
En toch zet je me neer als de heks die het allemaal verzint.
Wel heel makkelijk vind je niet?..
Omdat het jou overkomen is en je dingen herkent zal het tussen mij en ex ook wel zo zijn..
Lekker genuanceerd...

Mijn kinderen gaan om het weekend naar hun vader,dat verloopt redelijk goed,ik heb ze nooit weggehouden of wat dan ook.
Er word wel degelijk een reden genoemd waarom vader het niet wil,omdat hij niet van plan is om een uur in de auto te gaan zitten in zijn weekend. Dat is de reden en dat mag je geloven of niet.

.

huh?

'Hoe kan je je de ex nou een eikel vinden als je die eikel niet eens kent?'

Waar lees jij dat ik die ex een eikel vind?

Eddeped, ik vind jouw manier van reageren erg dicht tegen stalken aanliggen.

Eddeped

Ik zit je bijdrage aan dit forum eens door te lezen..

Maar iemand die over zijn dochter zegt dat ze waarschijnlijk wel verknipt en misschien wel afgewerkt op een matras in een kelderbox eindigt en dat hij hoogstwaarschijnlijk echt niet trots op haar zal zijn kan ik niet echt serieus nemen.
Als jij het allemaal zo goed weet zou je dat iig niet laten gebeuren,het is ook jouw kind! Neem je verantwoordelijkheid!

Je zet jezelf neer als de zielige ex die nergens bij betrokken word, en dan mij gelijk trekken met jouw ex...knap hoor...

Eerlijk gezegd

De reden die vader aan geeft is gewoon zijn reden. Jij wilt ook niet rijden om net zulke valide redenen dus kan het kind niet op die sport. Jammer maar helaas.

Je ex ga je niet veranderen. Wat er moet veranderen is wat JIJ van je ex verwacht. Het is je ex vragen kan maar neeis gewoon nee.
Je klinkt nu als een dwarse kleuter die haar zin wil hebben. Kost vooral energie maar levert niets op.
Ja zo'n ex is niet leuk maar wel duidelijk. Een kind wordt niet mishandeld als het niet altijd alles krijgt. De situatie is nu eenmaal zo.

Tjonge Jip

Wat reageer jij onaardig op Eddeped. Ik heb zijn laatste bijdrage een paar keer gelezen en ik vind dat hij wel een punt heeft. Wij kennen je ex niet. Jij reageert helaas wel erg stekelig op iedere suggestie die anders is dan je ex is een eikel omdat hij dat niet wil.

Je ex ziet zijn kinderen een weekend in de twee weken. Hij haalt ze dan op en brengt ze weer terug. Hij wil niet tornen aan de ophaal en wegbreng tijden. Hij wil ook niet twee keer rijden. Tja. Kan ik mij ook wel iets bij voorstellen. Hij ziet ze al nauwelijks.

Een teamsport voor een 14 jarige is heel leuk maar heeft veel meer consequenties. Mijn 13 jarige blijft na een wedstrijd altijd hangen op het voetbalveld. Wedstrijden zijn ook steeds later. Vroeger om half negen en nu om half twee. Denk daar heel goed over na. Samen. Verder zijn er de trainingen. Ook steeds later. En ja, hij fietst in het donker. Het isvreselijk genant om door je moeder gebracht te worden. Wil je zoon zoiets echt dan zal hij dit ook met zijn vader moeten bespreken. Misschien is het toch wel een optie om dat dan in zijn woonplaats te doen. Hebben vader en zoon ook iets samen.

De jongste heeft geen keuze. Een sport of iets anders iedere zaterdag kan niet. Dus of om de week of iets door de week.

Jullie kinderen zijn heus niet de enige die iets niet mogen of kunnen. Ik ken ook mensen die geen sporten op zaterdag willen omdat ze die verplichtingen niet willen en in het weekend altijd willen kunnen uitslapen. Dat kan. Dn is dat jammer voor de kinderen. Sporten op zaterdag kost echt vreselijk veel tijd (denk ook aan selectietrainingen, uitjes, team van de week, toernooien, kamp en weet ik veel wat nog meer)

Inderdaad

Niet 2x willen reden is een valide reden. Je kan het er niet mee eens zijn maar je ex vindt dit gewoon te veel. Hij heeft de kinderen natuurlijk maar een paar dagen dus ik kan me ook voorstellen dat hij niet de hele zaterdag kwijt wil zijn aan kinderen heen en weer rijden naar sport en baantjes.
Bovendien praktisch lijkt me dat ook al lastig. Kind A heeft een baantje en Kind B sport. Dan moet je het dus al zo uitwerken dat dit op precies dezelfde tijden is. Anders krijg je de situatie dat kind B 's ochtends moet sporten en kind A 's middags moet werken. Dus dan wordt zo'n dag wel heel veel hangen en wachten. In elk geval kan ik me er wel iets van voorstellen bij de reden van je ex.
Nu kun jij het geen goede reden vinden en dat is natuurlijk ook prima. je ex en jij zijn echter andere mensen en nemen andere beslissingen en soms zal je het niet eens zijn met elkaars beslissingen. Je kan daar echter niks aan veranderen.
Het enige wat je kan doen is kijken binnen je eigen mogelijkheden wat je zou kunnen doen. Een van de oplossingen kan zijn je oudste wat zelfstandig maken zodat hij gewoon net als zijn leeftijdsgenoten een stuk met de bus kan gaan. Een andere oplossing kan zijn dat hij doordeweeks gaat werken/sporten of dat hij een baantje vindt voor 1x in de twee weken.

Verder hoef jij natuurlijk ook niet perse een oplossing aan te dragen. Je kind is de persoon die wil werken. Hij kan het ook zelf aan zijn vader vragen. Als vader dan nee zegt kan je kind ook zelf gaan nadenken over een alternatief plan. Misschien bedenkt hij zelf wel iets wat hij op andere dagen kan gaan doen.

Voor de sport van de jongste kan je kijken of die doordeweeks ook wordt aangeboden of dat er de mogelijkheid is dat hij 1x in de twee weken gaat. Kan dat niet dan is het jammer en kan de jongste dus niet op die sport.

Jij zou misschien andere keuzes maken maar je bent nu eenmaal gescheiden en dat betekend dat zowel jij als je ex zelfstandig keuzes maken. Keuzes waar de ander het niet perse mee eens is.

Vlinder72

Als je niet alleen de laatste post van Eddeped in deze discussie zou hebben gelezen dan begrijp je misschien waarom ik zo reageer.

Tuurlijk zijn er punten waarin hij gelijk heeft, en zo zijn er meerdere reacties waar ik heus wel dingen uitpik.

Maar er word ook erg veel geschopt richting mij omdat hij zelf toevallig zo'n ex heeft.
Ik heb ex nergens een eikel genoemd,ik heb nergens gezegd dat alles wat er gebeurd in het leven van mij en de kinderen dat dat ex zijn schuld is.

En nogmaals ik heb nu de energie niet om de kar aan alle kanten te trekken. Ik heb de weekenden dat ik geen kinderen heb hard nodig om bij te tanken en nee dan ga ik ook niet nog eens heen en weer rijden.
Ik doe wat lukt en wat in te passen is qua tijd en verder ga ik het proberen los te laten.

Jip die verknipt

Beste Jip,
Jij zit mijn bijdrage op te zoeken, vind iets wat ik ergens geschreven heb en gebruikt het hier om haar mening over mij te kunnen uiten. Daarbij datgene uit z'n verband rukkend.
Wat ik over mijn dochter heb geschreven heb ik geschreven n.a.v. De omstandigheden waarin mijn dochter verkeerde en waar ik geen grip of invloed op kon uitoefenen. Het contact was mede door moeder verbroken. Typisch dat jij hetzelfde zegt als mijn ex namelijk neem je verantwoording! Dat ben ik nu dus ook aan het doen, contact tussen mijn dochter en mij is weer herstellende met hulp en zoveel mogelijk zonder inmenging van moeder.
Mijn andere dochter komt ook om de week het weekend en elke maandag/dinsdag. Mijn ex doet ook (net alsof) ze dat prima vind maar kan ze daar een dag vanaf snoepen, om wat voor reden dan ook dan doet ze dat graag. Een extra dag vanwege mijn verjaardag zit er bij haar niet in. Dus kom bij mij niet aan met je standaardzin als " mijn kinderen gaan om het weekend naar vader en het gaat redelijk goed" dat woordje redelijk"! Hoezo redelijk? Waarom niet gewoon:" het gaat goed" ?door dat woordje redelijk gaan mijn nekharen al overeind staan want het suggereer dat het niet helemaal goed gaat.
En ja, ik basser het op mijn eigen ervaringen maar niet alleen daarop, ook op ervaringen van anderen en daar zitten heel veel overeenkomsten in.

Eikel

Inderdaad is er nergens het woordje eikel gebruikt.
Je hele toon is wel dat ex een eikel is omdat hij iets niet wil doen en dat jij het dan wel weer opknapt.
THE good guy THE bad guy

Pfff Eddeped

Laten we maar stoppen met deze zinloze verwijten heen en weer...wij gaan het niet eens worden met elkaar...dat hoeft ook niet maar op een volwassen manier met elkaar discussiëren zou prettig zijn..

Ik wens je veel geluk met je dochters en hoop dat je op allebei even trots bent en blijft.

Ik snap

wat je zegt Eddeped. Mijn vriend heeft ook zo'n ex. Als ze de kans heeft, dan zal het niet nalaten om tijd af te snoepen van de tijd van de kinderen met hun vader. Ook doet ze uitingen dat zij het niet verantwoord vindt dat de kinderen meer dan 2 weken achter elkaar vakantie zouden hebben met hun vader. In haar ogen is zij de enige die het goed doet. Ondertussen gaat het niet goed met de kinderen, maar dat ligt volgens haar ook allemaal aan de vader en niet aan haar.
Het is frustrerend, het voelt onmachtig en bovenal het is verschrikkelijk voor de kinderen. Bij ons maken we het gezellig er wordt niet gesproken over de situatie behalve als de kinderen daar om vragen.

@Jip, waarom zeg je dat het redelijk gaat met de regeling? Wat is voor jou de oorzaak dat het niet gewoon goed gaat?