We beginnen weer opnieuw
ong. een jaar geleden hier al eens een erg lange draad gehad. Voor de geinteresseerden onder ons. "Wat is goed voor de kinderen"?
Inmiddels een jaar verder en er is veel gebeurd in dat jaar. Ze wou eerst naar een andere stad verhuizen met de kinderen ( bijna 2 en bijna 4). dat is bij de mediator veranderd in deze stad te blijven wonen. Door mijn contacten in mijn werk ( bouw) heeft ze nu een huurwoning hier 5 minuten fietsen vandaan. Ik heb haar ook enigszins geholpen met dingen in haar huis te doen.
Ze woont inmiddels een 2 maand hier dus in de buurt
Het heeft 6 maanden geduurd bij de mediator totdat we een voor beiden werkbare omgangsregeling tot stand hebben kunnen brengen. Ondanks meningsverschillen in het afgelopen half jaar zijn we in ieder geval weer on spesking terms.
Doel bij start van de mediation was een Co-ouderschap.
Problemen waren vooraf: de communicatie, haar wantrouwen jegens mij , dat ik volgens haar niet in staat was een goede vader te zijn. Mijn grote probleem naar haar toe, waren de eenzijdige beslissingen die ze neemt t.a.v de kinderen. Afspraken maken en vervolgens mij inlichten.
Zoals ik al zei, communicatie is ( dacht ik) redelijk verbeterd. Ze heeft ook uitgesproken dat ze het terugneemt van mijn vaderrol. Ik doe ondertussen naast mijn werk als ZZP er gem. 3 dagen/week mijn kinderen.
ene week wo en do. andere week do. tot zo. 16.00 uur. Zal niet zeggen dat het een eitje is, maar doe het volgens mij niet slecht.
Tot zover de positieve dingen.
Zoals ik al zei, we waren er bijna uit. Zouden vorige week een vasstellingsovereenkomst tekenen bij de mediator. Dat is dus allemaal niet gebeurd.
Omgang was geregeld, hoofdverblijfplaats , financien.
Daarvoor hebben we dik 6 maanden zitten praten.
3 weken geleden moest mijn oudste zoon voor de laatste keer naar het consultatiebureau voor dktp. Ik heb haar sávonds gebeld om te vragen hoe het met hem was, omdat ze daar nogal last van kunnen hebben. Ze pakt niet op en belt me 2 uur later terug. ( kan, was nog niets aan de hand.) Hij vond het wel een beetje eng die prik. Opeens vertelt ze mij tussen neus en lippen door, dat er over 2 dagen iemand van het consultatieburau bij haar thuis komt om een videoopname van M. te maken.
Ik vraag , een videoopname?????. " Ja, om het gedrag van M. te observeren omdat hij moeilijk is en in zichzelf gekeerd is. " Ik zeg haar dat ik dit allemaal niet zo'n goed plan vindt en dat ze mij daar in ieder geval tevoren van op de hoogte moet stellen. Dat doe ik toch, zegt ze ook nog. Nee, zeg ik, de afspraak heb je al gemaakt en nu krijg ik het te horen. Nou ze heeft alleen maar tips nodig. Ik vind dat dit geen tips zijn. Ze woont op dat moment 1 maand alleen ( daarvoor 9 maanden bij haar ouders, die groot gedeelte van de zorg overnamen). Ik vraag nog wie zij dan wel niet is van dat consultatiebureau? Kinderpsycholoog? Nee, verpleegkundige. Heb haar dus gezegd , dat ik het hier niet mee eens ben en al helemaal niet de manier waarop.
Antwoord: Ik heb niets met jou te maken. Ben je verwijten zat. Heb jou nergens meer voor nodig en een grote klootzak natuurlijk.
Is allemaal prima dat je dat vindt, maar je behoort me te informeren. Totaal weer helemaal mis.
Zouden dus vasstellingsovereenkomst ondertekenen en daarvoor ouderschapsplan samen in elkaar zetten. Allemaal weer niet van gekomen. Ze praat niet met me en heeft 3 weken gedurd voordat ze zlef een ouderschapsplan in elkaar heeft gezet.
Omgang weer compleet anders, want ze heeft een andere baan ( van 2 dagen maar liefst) Hoofdverblijf eist ze op. Hadden al 1 kind overgeschreven. Toeslagen wil ze allemaal weer veranderd hebben.
Mediator weet het ook niet meer en vertrouwen in mediator is wat mij betreft ook wel weg. Ik geef haar namelijk aan dat voor mij altijd een heel belangrijk punt is, dat eenzijdige besluyiten nemen. Haar antwoord blijft vaag en gaat doodleuk in, op het nieuwe voorstel qua omgang met moeder.
Ben onderrtussen weer terug bij af. Zoals veel mannen zullen beamen, ( sorry dames) Moeders kunnen alles bedenken en zo zaql het gebeuren. Dreigt zelfs alweer met een rechtzaak ( dat is zeker goed voor de kinderen)
Wordt weer zo boos. Maar eigenlijhk vraag ik mij af, of het voor een rechter een uitgemaakte zaak is, als een omgangsregeling al meer dan een half jaar goedloopt ( ik hoor geen tegenberichten) om dat zomaar even om te gaan gooien , omdat een moeder een andere baan heeft van 2 dagen.
2 jaar
Kun je peuterzwemmen. Gewoon voor het plezier dat je dan hebt als kind met ouder. En het geeft ze ook weer iets om trots op zichzelf te zijn. Zoon kon met 3,5 zelfstandig op zijn puppies in het diepe de kant bereiken, dus de grote glijbaan was toegestaan.
Klopt niet
"Hoofdverblijf bij moeder? Oeps, zou ik toch niet doen, daar gaat je kinderbijslag, je zorgtoeslag en je onderhandelingsruimte met moeder en je positie in een eventuele rechtzaak. "
Kinderbijslag wordt niet automatisch gekoppeld aan het hoofdverblijf van de kinderen. Beide ouders kunnen als zij het ouderlijk gezag delen en de verzorging, ook ieder de helft van de kinderbijslag ontvangen. Dit neem je dan in het convenant op.
Voor meer informatie: http://www.svb.nl/int/nl/kinderbijslag/veranderingen_in_gezin/uit_elkaar/index.jsp
Hoofdverblijf?
annej, het gaat om de oudste van bijna 4. Judo , heb ik ook al aan gedacht. Voor de rest als ik ze heb ben ik overigens al een soort van pretvader. Als ze het lange weeknd hier zijn, gaan we altijd tot nu toe min. 1 dag wat leuks doen, afhankelijk van het weer. Naar groot naturmeer, lopen koetjes en paardjes , altijd leuk. kinderboerderij met speeltuin, om de hoek.
Binnenspeeltuin. Naar vrienden die buiten de stad wonen. nee, wat dat betreft genoeg te doen. En natuurlijk pappa helpen met bouwen vind ie helemaal geweldig.
Over die toeslagen, maak ik me niet zo druk. Maar het wantrouwen naar ex is natuurlijk nogal groot, dat ik steeds maar denk? Gaat het nou echt alleen om die toeslagen. Maar ik wil de strijd niet meer aangaan. Zoals ik een week geleden hier al van veel vrouwen ook heb gehoord. Dat heeft me wel enigszins aan het denken gezet. Maar ben nou eenmaal niet het type wat snel over zich heen laat lopen en het er snel bij laat zitten. Kan ook wel lastig zijn hoor. Zou soms ook willen dat ik het iets minder had.
Ga toch eens uitzoeken of dat hoofdverblijf haar recht geeft om te gaan verhuizen. We heben gezamelijk gezag overigens. Convenant wordt opgesteld en is nog niet getekend overigens.
Puppies?
anne j, wat zijn puppies bij het zwemmen??
We zien wel...
Ik kan me best voorstellen dat je behoorlijk moe wordt van al het gedoe. Maar om nu op te geven, dat vind ik jammer. In vergelijking met vorig jaar heb je zoveel bereikt, dat moet je niet zomaar uit handen geven.
Ik zou stoppen met die mediator, volgens mij heb je daar helemaal niks aan. Het ouderschapsplan zoals dat klaar lag is dan gewoon jouw uitgangspunt. En het werkt, want zo doen jullie het al een half jaar. Die mediator gaat veel te veel met je ex mee, en op basis van jouw verhaal zou ik niet weten waarom.
Wat is de reden voor het veranderen van de hoofdverblijfplaats? Dat geeft alleen maar nadelen (voor jou dan), en geen voordelen voor je ex. Ik zou ook achterdochtig zijn als ik jou was, en er niet mee instemmen. Dus niet laten gaan omdat je het zat bent, maar opkomen voor jouw rechten. En die van de kinderen, want zo stabiel lijkt me de situatie van je ex me nou ook niet.
Ik ben het overigens helemaal niet eens met posters die denken dat je niet los bent van je ex. Ze geeft nou niet echt aanleiding tot vertrouwen, ik kan me voorstellen dat je goed op de hoogte gehouden wil worden van wat er met je kinderen gebeurt.
Ben trouwens wel verrast dat je echt een woning voor haar hebt kunnen regelen, dacht eigenlijk dat dat grootspraak van je was. Mijn complimenten dus wat dat betreft!
Puppies
De zwemtechniek voor peuters lijkt op die van hondjes.
Ik zou niet toegeven in hoofdverblijf
Zorg dat één kind bij jou ingeschreven staat. Dan hoef je volgens mij veel minder te vechten in de toekomst, ook al ben je ook zonder die inschrijving officieel ouder van je kinderen .
Nu laat je veel lopen in belang van de goede vrede. NIET DOEN!
Blijf volhouden en zorg dat je co-ouder bent en blijft.
MOcht je in belang van je ex het financiële deel belangrijk vinden, dan kun je altijd haar een extra bijdrage geven.
Ook naar een school komt het beter over als één van de kinderen bij jou het hoofdverblijf heeft.
Maar
Als de kinderen 4 nachten bij jou zijn tegen 10 bij ex dan is het hoofdverblijf toch ook bij haar?
Niet rot bedoelt.
Snuggle's
Hoofdverblijf
snuggle, ja als je zo hoofdverblijf wil zien is dat zo. Maar wat kan de reden zijn voor iemand om hoofdverblijf op te eisen, afgezien van de fiscale voordelen. Zij heeft er niet echt voordee; van maar zeker geen nadeel. Ik krijg daardoor geen een-ouderheffing, die op kan lopen tot € 300,00/maand ( bruto) Zij krijgt gewoon hetzelfde. Dit is volgens haar niet zo, maar ze heeft het ook niet uitgezocht. Lijkt haar ook niet te beoien, ze heeft er zelf ook niets aan , dus dat kan een reden zijn. Maar ben bang dat ze nog meer macht naar zich toe trekt. Nogal onrustig geslapen toch na gisteren.
Vraag het haar dan
Bij twee kinderen lijkt het me heel logisch dat de een bij de een en de ander bij de ander wordt ingeschreven.
Dus als je ex- dat anders wil en dat levert veel nadelen op voor jou, mag je toch wel op zijn minst verwachten dat ze even goed uitlegt waarom dat nou zo belangrijk is voor haar.
Ik zou het niet doen.
Ook niet doen
Ik zou het ook niet doen. Je zegt wel dat je niet veel over je heen laat lopen, maar ik vind dat ex en mediator je aardig onder druk zetten en dat je veel slikt voor de goede vrede. Reken zelf eens uit wat het belastingtechnisch scheelt voor jou, leg haar die rekensom eens voor en zeg dat je in ruil voor hoofdverblijf dat geld dan van haar wil hebben.
Of gewoon op het laatste moment weigeren om te tekenen. Je ex heeft dat soort bewegingen (op het laatste moment) al vaker gedaan. Niet tekenen, eerst kinderen verdelen, ieder op één adres.
Wat betreft het voorstel dat jij hulp zoekt, ook dat vind ik vreemd: ex wil niet met je praten over de problemen, gaat vervolgens zelf wel mee in een voorstel voor observatie, jij blokkeert dat, en nu moet jij het voor haar gaan uitzoeken? Rare mediator.
Kom ik toch even terug op mijn eerste voorstel: neem zelf kontakt op met het consultatieburo, waarvoor was die video, alleen voor haar, dan gaat het jou niets aan; voor je kind, dan wil jij betrokken blijven.
Overigens: paardrijden, zwemmen, judo, als het op jouw dagen is en jij betaalt hoef je daarover niet te overleggen met je ex. Het kan gewoon als mededeling.
Tsjor
Ook gedaan rosase
rosase, dat heb ik haar ook gevraagd, bij de mediator.
"Waarom wil jij nou perse beide kinderen op jouw adres ingeschreven: Antwoord: ( je gelooft het niet) ,"Dat wil ik gewoon". Heb haar gezegd , dat dat M. van bijna 4 dat ook altijd zegt. Hoe serieus moet je iemand dan nog nemen. Heb het al vaker gezegd en vermoedt, dat het niet helemaal jofel metr haar gaat. Maar met dat soort opmerkingen moet ik erg oppassen. Mediator heeft ook gevraagd, waarom dan? Zelfde antwoord, dat wil ik gewoon anders ga ik naar de rechtbank.
Dat is juist wat ik zo lang mogelijk wil uitstellen. Haar dat ook gezegd, omdat het de verhouding direkt weer op scherp zet. Inderdaad Tjor, rare vraag weer van mediator, dat ik nu moet gaan zoeken voor hulp, omdat ik volgens haar toch veel kritischer ben.
Heb haar vandaag ook mail gesturd , met nogmaals de vraag en een berekening bij gedaan wat het verschil is, voor mij dan. Deze mail ook nog aan mediator cc gestuurd. Van beide geen reactie.
Tsjor, het is een goede ,als jij dan perse hoofdverblijf wil, dan ga jij die inkomsten maar vergoeden naar mij toe.
Hulp zoeken
Ik vind het niet zo vreemd dat de mediator wil dat jij op zoek gaat naar hulp: jij wil al langer dat er hulp komt, en als die hulp dan ingeschakeld wordt ben jij degene die het tegenhoudt. Tsja, dan zou ik dat denk ook zeggen: zoek dan maar iemand die jij wil. Bovendien is het gunstig voor jou, want je kunt het nu in eigen hand houden. Ik zie het probleem niet.
Ik vind
Ik vind dat het hoofdverblijf van de kinderen zou moeten zijn waar ze het vaakst verblijven. Het 'opsplitsen' van kinderen om zo maximaal belastingvoordeel te krijgen vind ik eigenlijk niet kunnen.
Ik vind het
wel kunnen.
(zo, ik heb gesproken 
)
Overigens
zou ik ook niet toegeven in hoofdverblijf. Eerlijk gezegd zou ik gewoon vast blijven houden aan het eerder overeengekomen plan. tuurlijk gaat die mediator mee met je ex, dat brengt haar nog meer geld op, weer wat weken langer. Hou je vast aan het plan, laat je ex maar naar de rechter stappen als ze dat zou doen, jij bent immers bereid om jouw deel van de eerder gemaakt afspraken na te komen. Ik denk dat rechters echt niet meer vallen voor het wereldargument "Omdat ik dat nou eenmaal wil".
Probeer jezelf wat minder snel en erg op de kast te laten krijgen door haar. Ik kan me goed voorstellen dat haar gedrag allerlei emoties triggert, maar ik zou zeggen: reageer je hier op het forum maar af, dan kun je haar kalm en volwassen van repliek dienen en standvastig blijven. Is goed voor jou, goed voor je kinderen.
Probeer verder duidelijkheid voor jezelf te scheppen in hoe je het voor je ziet, gescheiden je kinderen opvoeden. Lees de bijdragen van tsjor nog eens door, ik vind die altijd heel duidelijk en verhelderend. Idd betekent samen co-ouderen niet dat je recht heb te bepalen hoe het bij de andere achter de voordeur gaat. Laat dat los, je wordt er alleen maar gefrustreerd van. Dat kost veel energie en je hebt er niets aan, krijgt er alleen maar last van en het verstoort de verhoudingen.
Probeer zo snel en zo goed mogelijk een stabiele situatie voor je kinderen te creëren en ga zo min mogelijk mee in het gewiebel van je ex. (makkelijk gezegd...)
'ik bemoei me niet met haar maar met de kinderen'
'Ik bemoei me niet met haar maar met de kinderen'
Kinderen zijn inderdaad een prachtig middel om je te pas en te onpas met het leven van je ex te bemoeien en daar invloed op uit te oefenen. En je kunt ze daarbij nog achter ze verschuilen ook. En ik vind dat jij beide dingen doet. Pas maar op dat dit gedrag je uiteindelijk geen ots oid oplevert of je het gezag gaat kosten. Of erger nog: kinderen met slechte jeugdherinneringen.
En ja, je zal wel weer boos op me worden of me toewerpen dat het aan haar ligt. Maar jij plaatst hier een bericht, dus ik reageer op jou.
Emine
Eens met emine
Emine: "Kinderen zijn inderdaad een prachtig middel om je te pas en te onpas met het leven van je ex te bemoeien en daar invloed op uit te oefenen. En je kunt ze daarbij nog achter ze verschuilen ook. En ik vind dat jij beide dingen doet." Ja dat gevoel heb ik ook Hans, al een jaar. Ik heb het idee dat jij je pijn over de scheiding verpakt in aanvallen op je ex met de kinderen als kapstok.
Wat grappig
om te lezen dat iedereen weer wat anders uit het verhaal van Hans haalt. Blijkbaar zijn we allemaal nogal gekleurd vanuit onze ervaringen uit het verleden.
Ik zie toch vooral een zeer wispelturige ex waarmee geen afspraken te maken zijn, die gewoon haar eigen gang gaat en die niet het belang van de kinderen voorop heeft staan. En persoonlijk zou ik niet zover in haar grillen meegaan als Hans dat doet.
Ik snap dan ook echt niet waarom ots en ontzegging van gezag erbij worden gehaald. Wil je dat eens uitleggen Emine en/of Maria?
Balans
Uiteindelijk moet Hans zelf de afweging maken of het zinvoller is om mee te buigen of om de confrontatie op te zoeken en een gang naar de rechter te riskeren. Dat kan niemand voor hem doen.
Het is makkelijk gezegd om iets niet te accepteren maar je kunt de consequenties niet goed overzien. Een gang naar de rechter maakt de zaak onvoorspelbaar, je hebt kans dat je gelijk krijgt maar ook de kans dat er zich mensen met je gezin gaan bemoeien die de zaak verder kunnen compliceren. Maar toch denk ik dat Hans een goede kans maakt om het ook bij de rechter in zijn voordeel te kunnen maken. Tot hier en niet verder.
Maar ja, dat kost wat en heeft echt wel het risico op een OTS.
Gezag en ots
Hoezo dit invloed kan hebben op het gezag of tot een ots kan leiden?
Zoals ik schreef zijn kinderen een prachtig middel om invloed uit te oefenen op het leven van je ex. En als iemand er wat van zegt, dan zeg je: ja, maar 't zijn mijn kinderen. Er wordt alleen vaak vergeten dat de ouder die iets probeert te regelen maar iedere stap die hij/zij zet weer terug moet draaien omdat de ex gebruik maakt van zijn/haar veto-recht, het uiteindelijk dus voor de kinderen gewoon NIET geregeld wordt. Leuk om toestemming voor een paspoort of medische behandeling, schoolinschrijving of whatever te weigeren puur omdat je 'tenslotte ook wat te zeggen hebt', maar je bindt de ander natuurlijk met handen en voeten om het voor de kinderen te regelen. En ja, je kunt het er op aan laten komen dat de rechter uitspraak moet doen over bv een medische behandeling, maar als dergelijke dingen keer op keer gebeuren en alles wat voor de kinderen geregeld moet worden loopt vertraging op of wordt helemaal niet geregeld, dan loop je echt het risico dat een van de ouders uit het gezag gezet wordt, zodat de andere ouder in ieder geval kan regelen wat hij/zij nodig acht voor de kinderen. En ik denk dat dit zo'n zaak zou kunnen zijn.
Het is natuurlijk altijd moeilijk te bepalen welke ouder gelijk heeft en het het beste voor de kinderen ziet en misschien hebben ze ook wel allebei gelijk, maar dat doet er in praktijk niet eens toe. Meestal wordt het gezag dan aan de meest-zorgende ouder toegewezen. Dan kunnen de dingen geregeld worden die geregeld moeten worden en zitten de kinderen neit meer klem. Een andere optie is een OTS, dan hou je beiden je gezag, maar zijn beslissingen (mede) aan de gezinsvoogd. Klinkt misschien als goed alternatief maar het kan gemakkelijk tot uithuisplaatsing leiden. Zeker als de strijd ondanks tussenkomst van jeugdzorg doorgaat.
Een uithuisplaatsing klinkt misschien goed omdat je ex kennelijk helemaal niets goed kan doen, maar kan ook jou treffen. Heel gemakkelijk zou het zomaar kunnen zijn dat men vindt dat de kinderen in loyaliteitsconflict worden gebracht en ze bv voorlopig alleen bij meoder wonen. Of bij geen van beiden. Zo vreselijk in het belang van de kinderen is strijd om van alles en niks: ze worden er met bosjes voor uit huis geplaatst of uitsluitend aan een van de ouders toegewezen.
Mijn advies is en blijft dat je eens echt naar je kinderen meot gaan kijken en de strijd met in feite jezelf moet loslaten. In hun, maar ook in jouw belang.
Emine
Emine
Ik snap jouw verhaal wel, maar de voorbeelden die jij noemt komen toch helemaal niet overeen met het verhaal van Hans? Toestemming weigeren voor medische behandeling of een paspoort heb ik niet langs zien komen, of heb ik wat gemist?
Hij wilde niet meegaan in het laten observeren van zijn kind, omdat dat niet in overleg is gegaan. Ik kan me dat goed voorstellen, omdat zijn ex van alles regelt zonder iets te overleggen. En dan schiet er wel eens iets in het verkeerde keelgat. Maar dat zegt toch niks over zijn houding tov medische behandeling oid?
Emine & hans
Het komt op mij over alsof je in een ander draadje zit. Of misschien een gekleurde bril op hebt door omstandigheden ?
Hans wil dat de omgangsregeling en BSO tijden van zijn kinderen stabiel is. Hoezo kijkt hij niet naar zijn kinderen en voert hij zijn eigen strijd? Die stabiliteit lijkt mij zeker in het belang van kinderen.
Op mij komt Hans ook boos over en dat wekt misschien de indruk dat hij emotie de boventoon laat voeren maar inhoudelijk vind ik dat hij sterke punten heeft en zeer in het belang van zijn kinderen praat.
Het enige wat ik je zou willen adviseren, Hans, is pick your battles, wat is het allerbelangrijkst voor jou en waar is er ruimte voor onderhandeling? En dat als een mantra voor jezelf herhalen.
Hoofdverblijf gaat m.i. over gelijkwaardigheid als ouder, zou voor mij belangrijk zijn. De opvoedcoach en wanneer erover geïnformeerd zit in de categorie volgende keer ajb anders, maar geen halszaak. Maar dat is heel persoonlijk.
Ots en uithuisplaatsingen erbij halen om Hans ervan te overtuigen dat hij mee moet gaan in grillen Ex vind ik beetje omgekeerde wereld. Er kan in de meeste situaties vooraf overlegd worden, dan hoeft de ander zich ook niet gedwongen te voelen iets te blokkeren.
Grtjs
Ely
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Gelijk roosje
roosje katoen,
ik moet je helemaal gelijk geven, maar zal wel komen omdat ik de vader ben.
Zwaktebod.
annej, Ik denk ook , dat een gang naar de rechter waarschijnlijk in mijn voordeel zal uitpakken. Maar ik vind dat een gang naar de rechter geen winnaars oplevert, louter verliezers. De kinderen nog het meest. Wie er dan ook gelijk krijgt, het zal de verhouding met ex, er echt niet beter op maken en daarmee krijgen de kinderen de rekening gepresenteerd. Het is echt een enorm dilemma, meebuigen of er tegenin gaan. Ik ga maar voor het eerste, niet dat ik het daarmee opgeef. Ik vind in dit geval naar de rechter gaan een enorm zwaktebod. Ik kan me nog steeds daarin vergissen, maar heb sterk de indruk dat ze wordt opgestookt door een achterban. Ze is een half jaar meegegaan met allerlei afspraken en gooit dat op het allerlaatste moment overboord. Dan zit ze alleen ( bij een mediator) en komt er niet uit. Ik krijg dan de indruk , dat ze haar gelijk wel even haalt bij de rechter, enkel en alleen gebaseerd op het feit dat ze de moeder is.
Luiermaat
"Idd betekent samen co-ouderen niet dat je recht heb te bepalen hoe het bij de andere achter de voordeur gaat. Laat dat los, je wordt er alleen maar gefrustreerd van. Dat kost veel energie en je hebt er niets aan, krijgt er alleen maar last van en het verstoort de verhoudingen."
mirreke, ik wou dat het ook wederzijds zo was. Ik krijg in ons overdrachtschriftje opdrachten mee van de bedtijd, wat ze leuk vinden, tot en met de maat van de luier voor de kleinste van 1,10 mnd . Bemoei je er niet mee denk ik dan . Zit hier al 1 jaar met 2 kids alleen . ik probeer ook om het zoveel mogelijk langs me heen te laten gaan. Eigenlijk nu weer iets, maar zeg er maar niks meer van, of moet dat dan weer wel. De oudste 3, 10 mnd. wil hier bij mij schietspelletjes doen op de pc. Mag bij mamma en heeft ie van haar broer geleerd. Bij mij mag ie ong. 1 uur per dag pc , niet meer, maar zeker geen schietspelletjes. Hij doet er niet moeilijk over bij mij , maar vindt dit gewoon niet goed voor een jongetje van nog geen 4. Of ben ik nu echt een ouwe lul, haha. Maar vindt het niet kunnen. Ben nota bene dienstweigeraar geweest. Maar ja , daar ga ik maar geen strijd meer over aan. Maar vindt het wel iets anders dan een maat van een luier.
Helemaal eens
emine,
Wat je allemaal schrijft ben ik volkomen met je eens.
Daarom wil ik juist niet naar de rechter.
Toelichting op wat ik bedoel
Roosje Katoen schreef mijn verhaal over ots, uithuisplaatsing en gezagontzegging bij ouders die blijven strijden over vanalles en niets te begrijpen, maar vroeg mij toe te lichten waarom ik vind dat dat op de situatie van Hans van toepassing zou kunnen zijn, omdat hij geen toestemming weigert voor medische behandelingen, paspoorten etc, maar (citaat Roosje): "Hij wilde niet meegaan in het laten observeren van zijn kind, omdat dat niet in overleg is gegaan."
Dat is precies wat ik bedoel! De enige reden er niet in mee te gaan is omdat het niet overlegd is, maar niet omdat er an sich een bezwaar is. Er is met andere woorden dus geen inhoudelijke reden om het niet toe te staan, enkel en alleen het feit dat het niet overlegd is, is reden om er dwars tegenin te gaan. Bezwaren op formele gronden, noemen ze dat. En als je daar van beticht wordt, dan ben je echt de pisang bij de rechter. Als je inhoudelijk wel goede redenen hebt om het nooit eens te zijn ben je daarmee zeker nog neit gered: dan kan een het gezag krijgen of kan er een ots komen om de strijd eruit te halen. Ik heb de uithuisplaatsing niet genoemd als dreigement om Hans maar met alles akkoord te doen gaan, ik zie het risico van ots/gezagswijziging als dit bij de rechter en de raad voor de kinderbescherming komt en wijs Hans daar dus op.
En ik weet niet wie zei dat ik door een bepaalde kleur bril kijk, dat ontken ik ook niet. Maar dat doet een ieder hier, ook degene die het heir voor Hans opnemen en hem aansporen vooral niet naar de moeder toe te buigen omdat die het niet goed voor zou hebben met de kinderen. Daar is het een forum voor: om ieder te laten reageren vanuit eigen visie/ervaring, zodat degene die het draadje start zijn/haar voordeel kan doen met al die visies.
Wow hans
Ik zit echt met verbazing naar mn scherm te staren. ik val nu pas in je verhaal en ik vind het echt allemaal erg rot voor je, maar je bent wel heel verbitterd he? Zou je daar niet eens aan gaan werken?ik schrik er echt een beetje van dat je kind blijkbaar hulp nodig heeft en dat jij alleen maar blijft hangen in :' ik ben niet tijdig op de hoogte gebracht'.
Ik lees nergens in jouw berichten bezorgdheid of schrik of wat dan ook. Sorry dat ik het zeg, maar je lijtk te zwelgen in je gelijk en je boosheid. En het belang van je kinderen is volgens mij wat naar de achtergrond verdwenen.
ik heb makkelijk prsten hoor, dat realiseer ik me heus wel. Maar misschien heb je er iets aan om te weten hoe je op een buitenstaander overkomt. Veel sterkte in ieder geval!
Zorg voor de kinderen
Meika, het lijkt me dat Hans wel zijn zorg voor de kinderen heeft. Opbellen hoe het gegaan is bij een vaccinatie lijkt me wel zorgzaam namelijk. Verder denk ik dat Hans zijn best kan doen om zijn woede en irritatie te laten zakken. Maar wie zijn wij om dat te veroordelen als dat gesteggel bij de mediator maar doorgaat.
Rust in de omgang lijkt me beter voor de kinderen dan een cb-verpleegkundige. En juist dat gaat nu weer zo moeizaam. Maar lijkt we wel een argument. Moeder heeft blijkbaar tips nodig of heeft zich laten overhalen. Daar kun je mee voor de dag komen. De volwassenen hier kunnen de kinderen helpen door rust in de omgang te brengen. Zonodig bij de rechter.