wel of geen intimiteit
Mijn ex-vrouw en ik zijn gescheiden. Op haar verzoek. Na 18 jaar.
We hebben nog een jaartje bij elkaar gewoond.
Nog genoeg geknuffeld dus ook met elkaar in bed doorgebracht.
Nu ze op haar zelf woont heeft ze opeens de stekker uit de intimiteit getrokken.
Daar moet ik erg aan wennen.
Van de ene op de andere dag maakt ze deze keuze of beslissing.
Ik begrijp niet dat ze het niet afbouwt of zoiets.
Daardoor is de relatie ineens 10 x anders.
Ze neemt heel veel afstand.
Gaat heel formeel met me om.
Ze lijkt wel gehecht op onze vriendschap. Vanwege kids?
Heb zo niets aan haar.
Vraag me af waarom ik nog enige vriendschap met haar zou willen.
Ik kan de vriendschap ook verbreken of minimaliseren.
Mis haar gewoon.
Heb zo niets aan haar.
Nou, bij het grofvuil dan maar?
Dit meen ik niet echt, maar jeetje dat zég je toch niet? Ik ben zelf nooit gescheiden, maar ik stel me zo voor dat ze zich tijdens het jaar na de scheiding, samen nog onder een dak, min of meer in de rol van 'dat doe ik dan nog maar voor hem', liet duwen. Nu ze zelfstandig woont, hoeft ze de schijn niet meer op te houden. Jullie zijn gescheiden op haar verzoek. Dat heeft ze vast niet gewild om na de scheiding en éindelijk apart, nog vrolijk door te gaan. Dat je daar verbaasd over bent! Hard, maar de realiteit waar je nu aan moet leren wennen en moet leren accepteren.
Ik heb heel veel respect voor gescheiden mensen die door kunnen gaan in vriendschap. Dat lijkt me in het begin best moeilijk, maar wel fijn voor alle partijen. Dus als jullie dat op kunnen brengen, is dat mooi natuurlijk. Je kunt er ook voor kiezen om het contact te beperken tot de kinderen en daar een beleefde vorm aan te geven. Het is maar net hoe jullie je leven nu verder op kunnen pakken naar elkaar toe en apart van elkaar. Je moet nu eerst de scheiding rustig verwerken en tot je door laten dringen dat je afscheid moet nemen van haar als je vrouw.
Sorry hoor
Maar scheiding aanvragen maar dan nog wel intimiteit. Daar kan ik met mijn pet niet bij. En dan nog wat Kaaskopje 'Ik doe het maar even voor hem', snap ik al helemaal niet.
Zo snel mogelijk loslaten en hopen dat je iemand tegenkomt die wel 100% aan je geeft.
Overigens ben wel met Kaaskopje eens. Zo iets als 'Heb ik toch niks aan' zeg je ook niet.
Scheiden is geen intimiteit meer willen
Beste Henk, mijn man en ik liggen momenteel in scheiding. Nog in de regelfase en ook nog onder een dak. Nadat mijn man vertelde te willen scheiden, was ik heel verdrietig. We praatten veel en zijn een paar weken na de melding ook weer intiem geweest. Dit voelde voor mij meteen daarna niet goed, soort van dubbele boodschap. Ik heb hem toen ook naar de logeerkamer verwezen. Het kon er bij mij niet in dat hij wel wil scheiden want hij houdt niet meer van mij, maar wel vrolijk in het twee persoonsbed stappen. Ik denk als ik hem niet uit mijn slaapkamer had gezet, ik net als jij de hoop bleef houden dat het wel goed zou komen, hij zich wel zou bedenken.....
Probeer je leven op te pakken en jouw liefde aan iemand te geven die wel bij jou wilt zijn! Sterkte!
Vriendschap groeit misschien als je wat langer uit elkaar bent en alles hebt verwerkt.
meer uitleg
Ik vond het een lastig onderwerp en ben zeer tevreden met de reacties. Het geeft me een duw in de goede richting. Hoewel ik er al een jaartje mee bezig ben, ben ik er nog niet uit.
Een scheiding is een unieke ervaring. Als de ene deur deur gaat, gaat er een andere open. Kost bakken energie. Soms heb je dit niet in de hand.
Het is merkwaardig dat je alle doorloopt. Lijst met te verdelen spullen. Rechtbank, trouwringen afdoen. Verder verandert er weinig. Net als dat je het opbouwt. Maakt een ring of een akte van samenwonen of een trouwakte het mooier. Elkaar een weekje niet zien maakt ook geen verschil.
Niet meer met elkaar knuffelen vind ik het echte verschil. Het is nu dus anders.
Vroeg me wel eens af hoe andere mensen dat doen. Afspreken dat je uit elkaar gaat en in één huis wonen. En uit elkaar komt meestal bij een van de twee vandaan.
Ze sliep apart maar stapte soms even over. Afwisselend tot `nooit meer`tot `ik wil het graag`. Of vlak erna, `dit was de laatste keer` Soms, `denk dat je wel weer eens wilt`.
Heb een jaar afgewogen om te zeggen, laat maar. Dan hadden we samen in een huis gewoond en had ik ook de toegang kunnen weigeren. Het niet gedaan.
Mijn hele periode altijd geprobeerd om het haar ook naar haar zin te maken. Altijd een teveel flirtende partner gehad. Maak je niet druk ik ga niet vreemd zei ze altijd. Totdat ze de stekker eruit trekt. Met je doorgaan tot er een ander huis is en dan koeltjes, het is over, zeggen. Gevoelens zijn soms niet in woorden te vangen.
Het lijkt me inderdaad beter om energie te stoppen in een relatie waar ook weer de energie uit terug komt.
Scheiding aanvragen en intimiteit is heel raar. Ga het nu loslaten. Zonder schuldvraag en zonder analyse.
Er niks aan hebben zal ik proberen te verklaren. We zijn nu gescheiden. Gedeeltelijk ouderschap. Hebben het goed gedaan zonder vechtscheiding. Nu kerst. Zij wil het met gezin vieren. Allebei eigenwijs. Kerst is toch een bijzondere periode. Zij ziet het als, leuk dat je op bezoek bent, leuk voor kids, leuk dat ik grenzen aangeef, leuk dat er afstand is, hier heb jij je knuf, bij binnenkomst en bij vertrek. dat is niet wat ik wil.
Ik zie het als, een bijzonder jaar, elkaar op een andere manier leren kennen, we kunnen niet zonder maar ook niet met elkaar. Het afscheid verloopt in stapjes. Ze heeft het huis netjes verlaten en gevraagd of ik haar er niet uit wil gooien. Nu kerst, rust, het gezellig maken, elkaar het beste gunnen voor de toekomst. Nog wat mooie momenten beleven. Even het gedoe vergeten. Volgend jaar, week later, op afstand. Dat is niet wat zij wilt.
Ben gewend aan compromis.
Dus krijg het gevoel, je had er geen zin meer in, prima, graag of niet, ging met al je wensen akkoord, jij wilt vriendschap, gun ik je graag, gun je mij ook iets, neen, nou, heb ik toch niets aan, laat die vriendschap maar zitten. Ik wilde niet scheiden. Jij wel. Jij wilt vriendschap, ik niet. Ga meer lekker alleen met kerst zitten. Veel plezier. En bij kids afleveren, heel kort en heel veel afstand.
En dan hebben we ook nog kids. Die moeten ouders hebben zonder conflict.
ff_zo
En dan nog wat Kaaskopje 'Ik doe het maar even voor hem', snap ik al helemaal niet.===
Ik ook niet, maar ik kan geen andere verklaring vinden.
Pardon?
Het is vrij normaal dat er vanaf de scheidingsmelding ("ik wil scheiden") geen seks meer is, hoewel het natuurlijk niet verboden is. Je vrouw heeft het afgebouwd en nu is het nul. En jij bent verbaasd? Wat dacht je eigenlijk dat een scheiding inhield? Je gaat uit elkaar, de relatie eindigt. Je maakt je los van elkaar en gaat elk je eigen weg.
Zo heb je niks aan haar? Pardon? Weet je wel dat vrouwen heel veel meer zijn dan seksobjecten? Ze blijft toch de moeder van je kinderen. Ze gaat fatsoenlijk met jou om. Noem jij dat niets? Ze had je ook botweg kunnen negeren of erger, kunnen zwartmaken bij de kinderen. Count your blessings, man.
Ik wens je sterkte met het verwerken van het feit dat de relatie met je ex-vrouw voorbij is. Voorbij. Uithuilen, verwerken, het kost tijd, soms jaren. Als het geen pijn meer doet, kun je eens gaan rondkijken. Maar 1 tip: zie vrouwen als MENS, met een eigen karakter, talenten, interesses, ervaringen, goede en minder goede kanten. Neem rustig de tijd, ontdek of iemand op al die vlakken bij jou past. Daarna komt seks pas.
Henk
Duidelijke uitleg. Maar toch: elkaar seks gunnen hoort m.i. niet bij het leven na een scheiding. Ze heeft je (mogelijk uit eigenbelang) een jaar lang in beperkte mate seks gegund, dat is in mijn ogen al meer dan ze had hoeven gunnen. Of je kunt vrienden met elkaar zijn zonder seks, of je kunt het niet, daar gaat het nu blijkbaar om. Als jij 'zonder seks' ervaart als 'daar heb ik niets meer aan, dan heb je vanuit jouw gedachten gelijk, maar dat is wel een rare gedachtengang. Als jij niet 'gezellig' aan kunt zitten omdat je deze nieuwe omgang niet trekt, moet je goed nadenken over wat je komende kerst gaat doen. Wat vind je belangrijker: een goede omgang met ex-vrouw en daardoor nog samen aan de kerstdis aanzitten, of het hoofdstuk afsluiten en het voor de kinderen duidelijk maken door aparte huishoudens te voeren met aparte vieringen en feestelijkheden. Wat kun je aan? Kies voor wat jij aan denkt te kunnen. Dit is het moment.
Mijn vriendin heeft ook nog een periode niet duidelijk stelling genomen. Ze waren wel uit elkaar, maar feestdagen bracht ze bij haar gezin door (kinderen waren bij vader). Ik vond het héél knap van beide partijen, maar niet duidelijk. De kinderen weten niet beter dan dat vader en moeder nog een redelijk goede verstandhouding hebben, ze staan waar nodig voor elkaar klaar, maar die gezamenlijkheid is er nu echt wel af. Mijn vriendin wilde namelijk niet meer zo afhankelijk zijn van ex en duidelijkheid in dat ex niets meer over haar leven te vertellen had. Ik vermoed dat hij mede daardoor weer ruimte in zijn hoofd kreeg voor een nieuwe relatie.
Kan wel hoor
Wij vieren kerst aleen jaar of vier samen na de scheiding. Kinderen zijn ouder en vinden het fantastisch, hun vrienden zijn blij verrast, ongeving reageert verbaast maar heel positief. Het kan omdat we allebei die keuze maakten om dat te laten slagen.
Maar intimiteit? Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt. Wat ik begreep is het hier de vrouw die flirterig was, wilde scheiden en intimiteit zich bij ts.
Dat is verwarrend. Het is dus niet zo dat hij neer kreeg dan zij hem had hoeven gunnen...zij heeft genomen in een periode waarin ze dat niet had moeten doen en hij liet het toe.
Nu heeft zij er genoeg van, is afstandelijk..wil toch kerst samen vieren.
Kortom gemengde signalen die verwarrend werken.
Je kunt doen wat je wilt, maar ga niet meer mee in onduidelijkheid. Zorg dat je je grenzen aangeeft want zoals het nu klinkt heeft zij alles bepaald en ging jij daar in mee.
Stap naar voren voor jezelf. Verwerk de scheiding voordat je een ander in je leven laat, dan is de kans van slagen veel groter.
Jojo
Het is dus niet zo dat hij neer kreeg dan zij hem had hoeven gunnen...zij heeft genomen in een periode waarin ze dat niet had moeten doen en hij liet het toe.===
Ja zeker, ik heb ergens ook het woord eigenbelang gebruikt.
bedankt en nog meer uitleg
Voor Niki
Ik citeer:
"Ze had je ook botweg kunnen negeren of erger, kunnen zwartmaken bij de kinderen."
Bij scheidingen komen emoties te pas. Laten we zeggen dat ze in haar uitlatingen in boosheid dingen als negeren of zwartmaken heel dicht in de buurt kwamen.
Op een gegeven moment loopt alles door elkaar. Respectvol, emotie, woede, leuke dagen,het goedmaken, vergeven,
Verder veel wijze raad. Allemaal.
Wat ik ook voel en hier weer lees:
"zij heeft alles bepaald en ging jij daar in mee."
Verwarring.
Aantrekken ,afstoten.
Ben er redelijk van overtuigd dat ze geniet van het op afstand houden. Zeker als we elkaar regelmatig zien.
Ben er ook redelijk van overtuigd dat als het contact minimaal is ze het behoorlijk gaat missen en beseft wat ze achter heeft gelaten. Heb het geven nooit kunnen stoppen.
Welke energie ik er ook in stop, het lukt nooit.
Pas als ik er geen energie in stop komt eruit wat ik er ooit in stopte.
In mijn ogen is ze niet makkelijk en was ik niet de oorzaak van haar ongenoegen.
Als ik haar los laat kan ik me ook focussen op de toekomst.
"Zij heeft alles bepaald en ik ging daar in mee"
Wellicht wordt het tijd dat ik iets bepaal wat zij minder vind.
Er niet over nadenken, geen analyse, mijn eigen weg volgen, is een stuk beter.
ongeloofelijk
Mijn ex wilde ten tijde van de echtscheiding ook via de psycholoog van veilig thuis, mij verplichten tot een zgn. ' afscheidswip'. Na het huiselijk geweld was dat werkelijk t allerlaatste wat ik wilde. Mijn ex kon niet begrijpen dat ik als vrouw daar niet toe verplicht was.
Misschien kun je eens nadenken over de vraag dat als je zo in elkaar zit, het waarschijnlijk de oorzaak is dat je vrouw wilde scheiden.
" Wellicht wordt het tijd dat ik iets bepaal wat zij minder vind. "
En bega niet de fout door het principe poets-wederpoets toe te passen. Heb verdriet om het verlies, en ga bij jezelf te rade waarom je haar kwijt ben. Maar denk NOOOOIIITT dat je recht hebt op intimiteit met iemand.