Wel/niet terug naar mijn ex?
Ik sta voor een grote keus in mijn leven en kom er niet uit.
We zijn/waren 24 jaar samen en hebben 2 kids (10 en 13). We hebben elkaar ontmoet toen we 16 waren en zijn altijd bij elkaar gebleven. Tot 2 jaar teug ging het goed en kabbelde ons gezinnetje voort met de normale ups en downs. Maar mijn vrouw is de afgelopen twee jaar langzaam steeds meer afstand gaan nemen en wilde de wereld ontdekken buiten het gezin. Ze ging regelmatig op pad en had de behoefte aan andere mensen ontmoeten. Dingen samen doen zat er niet meer in en ze wilde de leuke dingen enkel nog met anderen doen. Uiteindelijk ontmoete ze een man wat een hele goede vriendschap werd. Ik heb hier veel pijn en verdriet van gehad, omdat ik het gevoel had dat het meer zou worden dan een vriendschap. Ze gingen regelmatig (twee keer per maand) samen op pad wat me altijd heel erg raakte. Uiteindelijk kwam het moment dat ik ze een half jaar geleden zoenend in ons huis moest betrappen.
Een half jaar geleden hebben we besloten te scheiden. De reden: het ontbreken van de liefde van haar kant, de ruimte die ze nodig had in combinatie dat ik haar benauwde in de vrijheid en het feit dat ik het niet meer langer trok om geen liefde te ontvangen en alleen het gezin bv te zijn. Tot op heden wonen we half/half in ons huis en zijn er ook nog best wat tijd samen. Er is geen ruzie en we kunnen goed met elkaar praten.
Ze is het afgelopen half jaar heel duidelijk geweest dat het niet meer goed zou komen en daar heb ik veel moeite mee gehad. Tot ik twee maanden geleden de knop kon omzetten en heb besloten dat het nu tijd was voor mij. Ik ben een huisje gaan zoeken (volgende week tekenen), ben gaan daten, en ben vooruit gaan kijken. Ik heb bij het daten onverwacht snel een vrouw ontmoet waar het heel erg mee klikt en we hebben liefde, plezier en alles wat fijn is.
Maar nu het punt. Sinds ik een nieuwe vrouw heb ontmoet ziet mijn ‘ex’ de gevolgen van haar besluit. Ze beseft nu pas echt wat ze kwijt raakt. Ze heeft een punt achter haar nieuwe vriendschap gezet (en die is echt 100% over) en heeft weer rust in haar lijf en hoofd. En nu wil ze mij terug en er voor vechten.
De keus is nu opeens aan mij en ik kom er niet uit. En aangezien ik volgende week moet tekenen voor mijn huurhuis (huurtermijn minimaal 12 maanden) moet ik binnen enkele dagen de knoop doorhakken. Terug naar mijn ex en er voor vechten of het nieuwe leven gaan ontdekken. Beide hebben hun risico’s, voordelen, nadelen, enz.
Ergens heb ik ook het idee dat als we echt voor elkaar gemaakt zijn we elkaar tussen straks en 2 jaar weer tegen gaan komen, onze paden weer kruizen en we weer verliefd worden. Als dat niet gebeurd is het ook goed en had het zo moeten zijn.
Wat te doen? Wat te doen? Ik had de knop al omgezet en was aan mijn nieuwe leven aan het bouwen en dat bevalt goed. Spanning, mezelf herontdekken, veel bewuster over alles nadenken, de wereld aan mijn voeten. Of toch naar terug naar mijn ex, waar ik nog van hou, maar met de risico zoals het terug vallen in de oude patronen.
Tekenen
Misschien is het maar goed voor jou dat je een jaar op jezelf woont, zonder vrouw in huis. Dan kan je de nieuwe vriendin beter leren kennen maar ook ervaren of je vrouw degene is waar je toch verder mee wilt.
Lastig
Wat zegt je hart ? Je geeft aan dat je nog van haar houd. Hoe zit dat met je nieuwe vriendin en de gevoelens die je voor haar hebt ? Dat is nog maar heel pril, dus kun je daar al iets uit concluderen ?
Als ik puur uit verstand moest besluiten dan zeg ik: tekenen. Je 'ex' zou inderdaad terug kunnen vallen, en ben jij je vriendin kwijt en begint alles van voor af aan.
Als ik naar mijn hart moest luisteren dan zegt deze vaak een ander verhaal.
Hoe zit het met je andere woning, is deze in dezelfde woonplaats ? Voor de kinderen wel zo handig en wellicht ook het bekijken waard in deze beslissing. Dan zou je voor het tekenen kunnen gaan, en kijken wat jullie gevoelens nog gaan doen het komende jaar. Als jullie niet zonder elkaar kunnen dan is de stap terug snel gemaakt toch ?
Al met al een hele lastige keuze. Het is zo makkelijk praten als je niet voor deze keuze staat..
IK wens je veel sterkte !
Tekenen
Als ik jou was zou ik nu kiezen voor apart wonen en van daaruit gaan ontdekken of jij en ex toch weer voor elkaar kunnen kiezen. Door uit elkaar te gaan en een eigen leven op te bouwen (vooral jij) kun je zorgen dat je straks niet in oude patronen vervalt (inderdaad groot risico denk ik). Als jullie echt bij elkaar horen dan kom je daar vanzelf achter, en zo niet, ook dan wordt dat het komende jaar wel duidelijk.
Wel lijkt het me heel belangrijk dat je die nieuwe vriendin niet bij je in laat trekken, maar dat je ook daar voorlopig alleen maar mee gaat daten.
Voor de kinderen lijkt me dit allemaal erg verwarrend trouwens, ik weet niet hoe oud ze zijn en hoe open je kunt zijn. Ik denk dat je bij pubers best uit kunt leggen dat je als je zo jong al een relatie hebt je na verloop van tijd kunt gaan twijfelen. En dat jullie nu aan het ontdekken zijn wat je precies voor elkaar voelt. Dat jullie het ook niet weten. Voor kleine(re) kinderen lijkt dat me lastiger.
Anyway, sterkte en wijsheid gewenst!
nou
'Sinds ik een nieuwe vrouw heb ontmoet ziet mijn ‘ex’ de gevolgen van haar besluit. Ze beseft nu pas echt wat ze kwijt raakt. Ze heeft een punt achter haar nieuwe vriendschap gezet (en die is echt 100% over) en heeft weer rust in haar lijf en hoofd. En nu wil ze mij terug en er voor vechten.'
Wil ze jou terug zoals je was tijdens jullie huwelijk? Of wil ze gewoon de man die nu een andere vrouw het hof maakt, toch ineens voor zichzelf houden? Dat zou ik eerst willen weten. Want in jullie huwelijk zul jij al snel weer dezelfde zijn als je was, en je vrouw ook. En ik vraag me af of je vrouw dan nog steeds zo graag wil vechten.
arch..
daarom roep ik altijd, net iets te hard misschien, begin nou niet zo snel aan een nieuwe relatie in je leven. 4 Maanden, 6 maanden. Een scheiding verwerken kost tijd, zelfs als je er allebei achterstaat en het geen vechtscheiding is.
Wie zit er straks misschien op de blaren? Je nieuwe relatie. Eerlijk is dat niet; je moet ergens gewoon pas in een nieuwe situatie stappen als je er echt echt een tijd klaar voor bent.
Idd, misschien ziet je exvrouw nu hoe jij gelukkig lijkt te zijn en wil ze dat ook weer. Maarja, ook de verliefdheid zal gewoon gaan zakken op een gegeven moment. En zoals hierboven genoemd: jullie verzanden straks toch weer in wie je was, het loopt nu eenmaal makkelijker in de uitgesleten sporen.
Ga alleen wonen, zet je nieuwe relatie stop totdat je weet wat je wilt. Dat is wel zo eerlijk tegenover haar. Dus word in je eentje een volledig gelukkig en compleet mens en ga daarna eens kijken wat er verder nog is: nog steeds je vrouw? Je snelle vlam of gewoon alleen of heel iemand anders die je eerst goed leert kennen?
In elk geval zou ik de rem er nu opgooien.
Dat wilde ik zeggen
Dit wilde ik zeggen, maar Jojo schreef het al:
"Ga alleen wonen, zet je nieuwe relatie stop totdat je weet wat je wilt. Dat is wel zo eerlijk tegenover haar. (INDERDAAD) Dus word in je eentje een volledig gelukkig en compleet mens en ga daarna eens kijken wat er verder nog is."
In je eentje gelukkig worden duurt meestal zo'n 2 jaar. Je hebt geen haast. Als jij en je ex voor elkaar voorbestemd zijn, komen jullie wel weer samen. Neem de tijd. Begin na die 2 jaar (of hoe lang het ook duurt om alleen gelukkig te worden) met latten en kijk dan hoe het loopt. Zie dit als een kans om te ontdekken wie je op deze leeftijd bent, wat jij belangrijk vindt en hoe je je leven wilt leiden. Een halte van de mallemolen. Niet veel mensen nemen die kans.
Kan
Kan zijn dat je vrouw de betrekkelijkheid heeft leren inzien van een liefdesrelatie buiten de deur en dat ze er weer vol voor gaat.
Kan ook zijn dat er weer kriebels ontstaan en dat ze zich op jou gaat storten om te veranderen en de relatie te upgraden.
Zelf zou ik bedanken voor de eer en apart gaan wonen. Dan bepaal je vanaf een zelfstandige positie of het weer bij elkaar komt of niet. Dan heb je in elk geval je eigen plek om je emotioneel veilig te voelen en de uitdaging aan te gaan die er naar mijn mening van komt.
Een LAT relatie is ook goed mogelijk. Als het goed gaat kun je ook bij elkaar logeren en als het niet goed gaat je terugtrekken op jezelf. Maar je staat er steviger in. Ook is het dan je vrije keus om weer bij elkaar te komen en niet onder de druk van weer te moeten verhuizen en je veilige plek, die geen veilige plek meer is, kwijt te raken.
vertrouwen
waar ik ook bang voor ben als je toch naar je vrouw terug gaat is dat het vertrouwen tussen jullie kapot is. Je zal je steeds afvragen of je nog steeds goed genoeg bent voor haar, of dat ze na een ruzietje alweer afgeknapt is op je... dat zal jou erg onzeker maken en leef je jouw leven niet meer, maar die van haar, om haar te pleasen.
Kies voor jezelf. Dat zou ik toch maar doen als ik jou was.
Ben eigenlijk wel benieuwd naar wat je gaat doen ?
Dank!!!
Dank voor jullie reacties. Heel fijn!!
Nu in een nieuwe relatie stappen gaat tegen alle adviezen in, ik weet het. Enige voordeel is dat zij net als ik ook 'kort' geleden is gescheiden. Beide officieel een half jaar, maar al wel twee jaar strijd in een moeilijke relatie. We staan er hierdoor wel het zelfde in, hebben de zelfde rugzak en zijn ons bewust van de risico's die we samen nemen.
Van samenwonen of elkaar aan de kids voorstellen is geen spraken. Eerst willen we allebei voelen hoe echt het is.
Maar terug op wel/niet. Ik neig naar de keus om niet terug te gaan. Het gaat geloof ik nu even niet. Ben zo moe gestreden de afgelopen twee jaar en heb niet de energie die nodig is om er voor te vechten. Heb rust nodig. Wil dingen doen waar ik energie van krijg i.p.v. die energie kosten.
Het lastige is dat het 60/40 is en ik niet met volle overtuiging de keus kan maken. Maar vind dat mijn ex een keus van mij verdiend, want twijfel is slopend voor ons beide.
De basis voor een besluit is het volgende. Terug en er samen voor gaan is geen garantie dat het gaat lukken. Het wordt vanaf dag 1 vechten en er energie in steken. Na een paar maanden kan bij een van ons beide het gevoel dat we nu hebben gehad, 'vrijheid', weer heel makkelijk de kop op steken als we weer in oude patronen belanden. Daarnaast vind ik dat we het niet tegenover de kids kunnen maken om als het niet lukt een tweede keer te moeten scheiden en met zijn alle weer door de ellende heen. We moeten er dus beide 100% achter staan en er van overtuigd zijn dat het gaat lukken. En die 100% overtuiging heb ik nu niet. Wat het echter zo moeilijk maakt is dat ik nog zo ontzettend veel van haar hou.......
De overweging om alleen te gaan wonen (50% met de kids) maak ik op basis van de vrijheid, rust en het opnieuw ontdekken van het mezelf en het leven. Niet op basis van een vrouw die ik nu heb ontmoet. Die is onderdeel van de ontdekkingsreis, niet een vast gegeven. Ook speelt mee dat ik nu even rust nodig heb. Ik heb al twee jaar niet de energie om mensen iets te kunnen geven en dat wil ik terug. De woning is overigens in de zelfde woonplaats en 400 meter van de oude, dus voor de kids handig met school e.d.
Maar ik ben met deze keus zo bang dat ik haar voor altijd kwijt ben en of ik dat wil......
Wat ik al zei, het is denk ik 60/40. Weet niet wat mij het geluk gaat geven en hierbij de goede keus is. Het ene moment denk ik A en een uur later weer B. Word alle kanten opgeslingerd.
Kwijt?
Je blijft altijd samen ouders en dat stukje houd je in elk geval over. Dat kan genoeg zijn. Samen terugkijken op de tijd dat het goed was kan genoeg zijn om vrienden te blijven al wordt het dan mogelijk geen partnerrelatie meer.
Juist als je weer bij elkaar gaat wonen is de kans groot dat het alsnog een breuk wordt.
Zo zonde van je leven en dat van de kinderen om zo heen en weer geslingerd te worden.
Is er niet iemand met wie je hierover kan spreken, een van je ouders, of een goede vriend of zo? Soms kan het helpen om je argumenten goed uit te spreken voordat je ze goed kunt wegen. Een forum kan helpen, maar een goed gesprek misschien nog wel beter.
Nog lang niet klaar voor nieuwe relatie...
"Wat het echter zo moeilijk maakt is dat ik nog zo ontzettend veel van haar hou......."
Weet je nieuwe vriendin dat?! Je weet toch zelf hopelijk wel dat het voor haar én voor jezelf niet eerlijk is dat je nu al in een andere relatie stapt? Je houdt jezelf en je nieuwe vriendin voor de gek. Zij is een pleister op je wonde, maar niet je nieuwe grote liefde. Wees eerlijk tegen haar en stop ermee voordat je haar hart breekt.
Ik raad je aan alleen verder te gaan, eerst te helen (sorry voor de vage term, maar je wonden moeten genezen) en goede co-ouders voor de jonderen te worden. En daarna ga je nog eens nadenken over een eventuele lijmpoging of een andere relatie.
goed van je
Ik denk dat je een juiste keuze hebt gemaakt, door niet bij haar terug te gaan. Heel dapper !
En net wat de anderen zeggen : je raakt elkaar niet zomaar kwijt, je blijft de vader en moeder van... Het slijt, veel succes met je aanloop naar je nieuwe leven. Probeer niet teveel achterom te kijken, maar ga ervoor ! Als jij hier positief in kunt staan, dan zien ook je kinderen dat en gaat het vast goedkomen.
Succes !
Gemeld
Bij forumbeheer
AnneJ
Ik dacht dat het serieus was. Dit forum heeft de laatste tijd een grote aantrekkingskracht op verwarde types en mensen in extreme crisissituaties.
Toen ik vader werd ging ik op zoek naar een forum voor het uitwisselen van tips enzo. Maar de mannen/vaderforums die ik vond zaten vol met verbitterde echtscheidingsslachtoffers. Dan was OO een stuk beter.
Helaas begint OO daar ook steeds meer op te lijken. Volgens mij komt dat door de vindbaarheid op Google. Als je op heftige problemen zoekt vind je... OO.
Dt is een oude bekende Ad
Deze berichtjes hebbeb hier al eens eerder gestaan, al dan niet in google-translate engels. Ik denk dat AnneJ het bij het rechte eind heeft.
Ik denk dat OO getipt wordt door mediators, advocaten, e.d.
Vindbaar was OO altijd al. Maar de explosie van scheidingsberichten is enorm.
Bij berichten van nieuwe mensen gaat denk ik 80% over scheidingsperikelen. Dit op basis van gevoel, ik heb het niet berekend.
Lente
Als je googlet op forum en echtscheiding staat OO op de eerste plaats na de advertenties. Dus ouder zijn staat tegenwoordig gelijk aan scheiden 
Ja hoor
Even verder gevolgd door het VIVA forum.
Je kunt nog meer googelen. Kinderbescherming bijvoorbeeld. Ook VIVA forum en OOL.
Ik geef toe 'borstvoeding' gaf geen hoge hit.
'Vaccinatie' weer het VIVA forum, blijkbaar zijn wij hier niet hoog genoteerd.
Maar 'zindelijk' geeft ook weer VIVA forum en OOL een hoge notering.
Beetje kort door de bocht Ad
forum en kinderen
forum en school
forum en kleuters
Allemaal hits voor OO.
reuring
Ik zou idd eerst gaan tekenen voor je huurwoning.
Er is gevoel voor je ex, maar zo ook voor de ander... hoop dat je er voor jezelf uit gaat komen. Hoop ook dat je er open over kunt zijn naar je vriendin.
Ik kom zelf uit een achtbaan en bij mijn huidige partner kwam vooral het schuldgevoel naar zijn kinderen naar voren, waarin hij dacht dat beter was om het dan maar te proberen met zijn ex. maar de deur bleef immer op een kier... had ik die deur zelf dicht moeten doen? het is hem en mij niet gelukt en we zijn nu samen, maar die periode heb ik als een zwarte bladzijde in mijn leven gevoeld. Geen duidelijkheden... ik hoop dat jij die wel kunt verschaffen, want je kunt er diepongelukkig van worden. Uiteraard jij zelf ook, maar ook de vriendin die wellicht hoopt op meer.
Ga het eerst zelf allemaal op een rijtje zetten. Veel sterkte daarmee. grtz!
Misschien moeten we weer eens een borstvoedingsdraadje starten. Lekker ranten.
Tamar
Goed plan, begin jij? Ik ben wel af toe positief verrast als er dan toch eens iemand met een baby opduikt.
Ik heb ook geen babies meer
Maar ik ben tegen de borstvoedingsmaffia en heb al mijn kinderen grootgebracht met een flesje! Ziezo, en nou de reacties afwachten...
Reuring
Nog even terug on topic.
Je twijfelt. Je houdt van je vrouw. Maar je nieuwe leven en vriendin doen je ook goed.
Op jezelf wonen is geen gek idee- om te onderzoeken wat je wilt. Ik kan mij vinden in de vorige reacties.
Ik mis alleen de kinderen in je overweging. Als het erin zit en jullie kunnen samen verder als gezin- hoe mooi zou dat zijn voor jullie kinderen? Je zegt dat vrouw en jij nog van elkaar houden. Het zou voor mij de moeite waard zijn je vrijheid en vriendin te parkeren (lees; stoppen) en toch eerst nogmaals - met hulp- proberen de relatie met je vrouw te herstellen.
Kan zijn dat alles wat jullie geleerd hebben een mooie start kan worden van iets nieuws. De vrijheid die jullie beiden geroken hebben kan bijdragen aan een nieuw leven samen. Vervallen in oude patronen ligt op de loer- vandaar therapie.
Ook als je op jezelf woont kunnen jullie samen werken aan een toekomst samen. Als jullie daarin slagen is dat een groot kado aan jullie kinderen.
Reuring?
eigenlijk wel benieuwd hoe het is met Reuring, en vrouw of vriendin nu dit draadje ineens zo op komt. Zijn laatste post is van 18/4/2016. @Reuring?