Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

OokZo

OokZo

04-10-2018 om 17:42

Wie was blij dat ouders eindelijk gingen scheiden?

Dit is een vraag namens Nina (van Even jullie mening aub).

Nina heeft al heel veel stappen gezet. Ik zal daar nu niet op ingaan en ik vraag jullie dat ook niet te doen, want we weten niet wie meeleest. Maar geloof me, we kunnen met zijn allen heel, heel trots op haar zijn.

Nina heeft nog wel een belangrijke vraag. Ze heeft nog steeds bijna elke dag hevige ruzies met haar man. Dat wil zeggen, hij schreeuwt en zij probeert rustig te blijven, wat meestal lukt. Op andere dagen spreekt hij helemaal niet tegen haar. Het is allemaal ontzettend stressvol voor Nina. Haar man gebruikt hun dochter als praatpaal, hij zegt veel nare, uiterst nare dingen over Nina tegen hun dochter. Ik hoef jullie waarschijnljk niet uit te leggen hoe chadelijk dat voor een kind is. Ik heb Nina dan ook op het hart gedrukt niet in hetzelfde gedrag te vervallen. Hun dochter geeft duidelijk aan het niet meer aan te kunnen, ze zoekt troost bij zowel vader als moeder. Ze kiest dus niet en dat hoeft ze ook niet, kinderen blijven immers loyaal aan beide ouders.
Nina vindt het nog steeds moeilijk om de definitieve stap te zetten en met haar dochter het huis uit te gaan, want ze wil haar dochter haar vader niet afpakken. Ik zie het als de dochter in veiligheid brengen, maar Nina wil graag meer meningen horen.

Daarom deze vraag. Ik weet dat er op het forum mensen meeschrijven die hebben aangegeven blij te zijn dat hun ouders na jaren van ruzie eindelijk gingen scheiden. Ik weet heel zeker dat de dochter van Nina ook heel opgelucht zal zijn als haar ouders uit elkaar zijn. Wie wil Nina vertellen over hoe het voelde als opgelucht kind?


Flavia

Flavia

04-10-2018 om 18:14

Al was het veel te laat.
Mijn ouders zijn pas na 40 jaar huwelijk gescheiden. Geen ruzies maar verder ook niets aan genegenheid thuis.
Nu heb ik een hele goede band met mijn vader die ik eerst niet had, relatie met mijn moeder is complex vanwege haar diagnose op latere leeftijd die veel van haar gedrag verklaard.

Het geeft rust veel rust dat ze gescheiden zijn. Ik denk dat als ze bij elkaar gebleven waren ik nu met geen van beiden meer contact zou hebben.

Tante

Tante

04-10-2018 om 18:16

Dichtbij

Niet zelf meegemaakt maar heel dichtbij in de familie: ouders hebben jarenlang hun best gedaan om vanwege de kinderen bij elkaar te blijven en de spanningen voor zich te houden. Oudste heeft al die jaren (vanaf haar 5e tot haar 14e) op haar tenen gelopen en haar uiterste best gedaan de ouders bij elkaar te houden, ze voelde het natuurlijk toch wel. Uiteindelijk toch gescheiden: dochter heeft heel lang het gevoel gehad dat haar jarenlange inspanning voor niets was. En ze was woedend, op haar ouders en op de hele wereld. Het heeft ook weer jaren en veel therapie gekost om daar overheen te komen, als dat ooit helemaal lukt.
Jarenlang ruzie of spanning is nooit fijn voor kinderen, of je ouders nou wel of niet uiteindelijk uit elkaar gaan.

Stam

Stam

04-10-2018 om 18:25

Ik heb het zojuist

Aan mijn dochters gevraagd.
Allebei zeggen ze in min of meer dezelfde woorden:
- je hebt een te groot offer voor jezelf gebracht. Wij leren daarvan dat dat iets is dat wij nooit zouden doen.
- jammer voor ons dat je zolang hebt geprobeerd, want al was er amper ruzie, spanning en irritatie waren er wel en daardoor was het bijna nooit gezellig.
- ik leer een andere moeder kennen, zo blij als je nu soms kunt zijn hebben we je nooit gekend. Jammer.
- al staan we niet achter vaders gedrag tov jou, we kunnen dat goed s heiden en van hem houden als vader.
- uiteindelijk zijn ze trots op mijn beslissing omdat ik ze uiteindelijk ( en toch veel te laat) liet zien dat ik nog iets van eigenwaarde had en opkwam voor mezelf.

ik vraag me overigens wel af

Als ik dat verhaal van Stam begrijp ik dat de ouders daar heel lang bij elkaar gebleven zijn voor de kinderen. Dat vinden de dochters nu kennelijk niet zo'n daverend idee geweest. Maar ik vraag me toch af: als Stam wel eerder was gescheiden, waren de dochters dan blij geweest? Want kennelijk hebben de ouders zich bewonderenswaardig goed ingehouden maar er waren spanningen en irritatie dus was het niet gezellig. Maar na een scheiding zijn er vaak ook spanningen en irritaties, dus of een scheiding in dit geval voor de dochters beter had uitgepakt, vraag ik me oprecht af. Ze weten nu alleen dat ze niet willen wat ze hebben gekregen. Het alternatief hebben ze niet meegemaakt.

Voor Stam vind ik dit overigens wel zuur: doe je zo je best, is het nog niet goed.

Maar dat zijn vragen die ik heb over de situatie van Stam. Die van Nina is een hele andere: knallende ruzies, afgewisseld met mokken en doodzwijgen, en een dochter die daarin vermalen wordt. Dat klinkt een stuk zwarter dan wat Stam beschrijft, en ik denk nog steeds dat dochter zo snel mogelijk uit die situatie moet.

Groeten,

Temet

Na vertrek

Hier was het na vertrek best ingewikkeld voor de kinderen. Voor zoon was het aanvankelijk vooral opluchting, zijn vader had het nogal op hem voorzien.
Maar dochter was tot dan toe zijn prinsesje en bovendien had ze zwaar medelijden met hem.
Ook ging het contact met vader zo goed mogelijk door en dat was soms heel dubbel. Leuk maar ook lastig gezien het dwingende rigide karakter van hun vader.
Ik ben vertrokken toen de kinderen net 6 en 8 jaar waren geworden omdat ik het zelf niet meer trok. Elke dag drama, constant op je qui vive zijn, en ook nog een paar kinderen die niet flexibel waren, en zijn.
Inmiddels begrijpen mijn kinderen heel goed waarom ik met hen ben vertrokken. Er is nog steeds een relatie met hun vader, maar dat blijft dubbel, gezien zijn moeilijke karakter.
Maar het is ook vaak leuk en we ondernemen ook samen dingen, met mij erbij.
We wonen vlakbij elkaar en helpen elkaar en zijn toch nog steeds een soort van gezin.

Mia

Mia

04-10-2018 om 20:32

Mmhh

Ik krijg de indruk dat je van 'scheiden' een soort van mooi sprookje wilt maken, maar dat lijkt me echt niet mogelijk.
De situatie is gewoon ontzettend complex. Scheiden is mi hierin gewoon een keuze, niet perse goed of slecht en zeker niet 'de oplossing'.
Mooi dat Nina haar dochter niet haar vader wil afnemen, want dat lijkt me geen strak plan.
(en zeker geen oplossing)

Flavia

Flavia

04-10-2018 om 20:37

Rust

Scheiden kan ook de rust voor vader geven, nadat de huidige paniek is weggetrokken, om tot een rustiger en normale relatie met dochter te komen.

Wellicht ontstaat er door die rust ook ruimte om op termijn met zijn 3en dingen te doen.

Anky

Anky

04-10-2018 om 20:46

Mijn ouders scheidden toen ik 10 was. Het was een opluchting voor ons, de kinderen. Daarna heeft mijn moeder er steeds voor gezorgd dat we onze vader konden blijven zien. Het is lang een moeizaam contact gebleven. Nu, nu ik volwassen ben en zelf kinderen heb, is het contact langzaam gegroeid en inmiddels zelfs goed. Ook is hij een fijne opa. Ik weet zeker dat in ons geval het contact niet goed zou zijn gebleven wanneer mijn ouders niet gescheiden waren.
Elke situatie is anders en die van Nina is gecompliceerd. Maar ik begrijp dat zij wil weten of het _mogelijk is_ dat ouders scheiden en er uiteindelijk toch een (goede) band blijft tussen kind en beide ouders. Bij mij dus wel.
Sterkte meid.

Ad Hombre

Ad Hombre

04-10-2018 om 21:39

Mia

"Ik krijg de indruk dat je van 'scheiden' een soort van mooi sprookje wilt maken, maar dat lijkt me echt niet mogelijk."

Ja, Mia, scheiden is een heldendaad, en een feministische overwinning

Het is bovendien een heel moeilijke vraag om te beantwoorden. We hebben de psychologische neiging om alles wat gebeurd is (we hebben het hier al snel over 20 tot 40 jaar terug!) te herschrijven tot het 'goed voelt'.

Je kunt de vraag ook anders stellen: Had je gewild dat je ouders hun relatie weer hadden kunnen herstellen en bij elkaar waren gebleven? Dan krijg je vast heel andere antwoorden.

Larisse

Larisse

04-10-2018 om 22:24

Mia

Jij schrijft: "Ik krijg de indruk dat je van 'scheiden' een soort van mooi sprookje wilt maken, maar dat lijkt me echt niet mogelijk.
De situatie is gewoon ontzettend complex. Scheiden is mi hierin gewoon een keuze, niet perse goed of slecht en zeker niet 'de oplossing'."

Ik geloof dat niemand scheiden een mooi sprookje vindt. En wat jij schrijft KAN in bepaalde situaties inderdaad "gewoon een keuze, .... en zeker niet 'de oplossing' " zijn. Maar soms wel.

Ik heb ook intensief contact met Nina, en echt (lees evt. haar draadje nog "even" door), de situatie waar ze nu in verkeert is een soort van hel. Moeilijk voor te stellen als je er niet in zit of een vergelijkbare situatie hebt meegemaakt, maar geloof me echt een helse plek om in te verkeren. Vergeleken met waar ze nu in verkeert, zal gescheiden leven voor Nina echt beter zijn. Dus niet alleen "een keuze" maar echt vele, vele malen beter dan haar leven nu is. In haar geval dus helaas echt de enige 'oplossing' om een beter leven te krijgen. En dat geldt nog meer voor haar dochter.

Larisse

Larisse

04-10-2018 om 22:33

Ad Hombre

Heb je het draadje van Nina gelezen?

Sorry hoor, ik weet dat jij erg tegen echtscheidingen bent, maar jee, joh, lees eerst haar draadje en bedenk dan even of je zo moet reageren zoals je nu doet. En als je het draadje hebt gelezen en je snapt het nog steeds niet, wees dan maar blij dat het kennelijk zover van je af staat dat je je niet kunt indenken hoe ellendig haar situatie is.

En jouw vraag: Had je gewild dat je ouders hun relatie weer hadden kunnen herstellen en bij elkaar waren gebleven?

Natuurlijk dat kinderen dan JA zeggen. Natuurlijk!
Maar we hebben het nu over een situatie waar Nina haar relatie met haar man (om welke reden dan ook) niet kan herstellen. Lukt gewoon niet.

En in die situatie zit ze nu.

En dan is *jouw* vraag dus een gepasseerd station en stelt OokZo bovenstaande vraag.

Dus fijn als mensen op die vraag willen reageren. En we hier niet een algemene discussie gaan voeren of scheiden al dan niet goed is of wenselijk is of liever niet zou gebeuren. Die discussie is al vaak genoeg hier op OO gevoerd en aan die discussie heeft Nina nu echt helemaal niets.

Mia

Mia

04-10-2018 om 23:12

Larisse

Ik heb haar draadje gelezen.

Pennestreek

Pennestreek

04-10-2018 om 23:15

Mijn mening kennen jullie al

In ieder geval tijdelijk uit elkaar om rust te creëeren voor alledrie. Lijkt me voor dochter essentieel. Of het definitief moet zijn weet ik niet.

Hier ouders die bijna 50 jaar getrouwd zijn, waarvan minstens 30 een soort van gewapende vrede dan wel langs elkaar heen leven. Ik ben zelf onder andere daarom al snel na mijn 18e uit huis gegaan. De laatste jaren thuis waren voor mij behoorlijk traumatiserend. Destijds heb ik mijn vader bijna gesmeekt om te scheiden. Maar ze kozen voor de relatieve veiligheid van het bekende. Ik ben ervan overtuigd dat ze beiden gelukkiger hadden kunnen worden als ze uit elkaar waren gegaan. Intussen hebben ze toch zo hun manier van samenleven gevonden en is het wel prettig en praktisch dat ze nog samen zijn. De scherpe kantjes zijn er wel een beetje af. Maar het is zeker geen liefdevol huwelijk. Ze leven nog steeds langs elkaar heen.

Of de scheiding een beetje prettig zou zijn verlopen, ik denk het niet, mijn moeder kennende. En dat had natuurlijk op ons als kinderen ook een negatief effect gehad. Dus of we er per saldo beter van zouden zijn geworden, ik denk het, met de kennis van nu, niet. Zeker mijn zus en broer niet. Die waren jonger en hadden er dus langer last van gehad. Maar toen vond ik echt dat het beter zou zijn geweest als ze uit elkaar waren gegaan.

Mia

Mia

04-10-2018 om 23:15

Ik ben ook niet tegen scheiden. (ook niet voor)
Wel heb ik mijn bedenkingen tegen iemand een bepaalde kant uit willen duwen. (of dat nu links of rechtsom is)
Ik denk dat het belangrijk is dat mensen zelf een keuze maken.

Geen enkel kind.

Persoonlijk ken ik geen kinderen die "blij" waren dat hun ouders gingen scheiden. Ouders gaan scheiden en kinderen komen in een loyaliteitsconflict.
Ouders gaan scheiden, soms is alles geprobeerd, maar ik ken geen kinderen die daardoor gelukkiger zijn geworden.

http://richtlijnenjeugdhulp.nl/scheiding/gevolgen-van-een-ouderlijke-scheiding-voor-jeugdigen/ernstige-gevolgen/

Optimist

Optimist

05-10-2018 om 00:07

Nina

Ik volg ook de topic van Nina. Ik leef erg mee en vind het echt een situatie waarbij iedereen beter af is met een scheiding....zegt zij die in principe vind dat veel ouders veel te makkelijk scheiden.

Mijn kinderen en ik hebben tot "de bom" niet in de gaten gehad dat het vreselijk mis was. Geen ruzies, geen jarenlange kilte en spanningen, geen relatietherapiën om de boel in het gareel te krijgen. Mijn kinderen zullen nooit zeggen dat ze blij zijn met de scheiding.

Maar soms is de situatie dusdanig dat het voor iedereen beter is. In het geval van Nina lijkt me dat duidelijk. Scheiden is nooit leuk voor kinderen, maar het leven dat Nina en haar dochter nu leven is nog vele malen schadelijker. Ik kijk uit naar de post met de mededeling dat ze definitief vertrokken is. Zij en haar dochter verdienen alle liefde, steun en kracht.

Ik was 35 jaar geleden niet 'blij' dat mijn ouders gingen scheiden. Wel opgelucht dat de situatie waarin we als gezin zaten eindelijk stopte. Er was sprake van veel en ernstige misstanden.

Een scheiding kan soms het enige middel zijn om zulke misstanden te beëindigen. Maar daar wordt geen kind 'blij' van hoor. De schade is nl al aangericht en de overlevingsstand staat al aan. Ook dat weet ik inmiddels. Dat wordt niet verholpen door een scheiding, hooguit wordt nog erger voorkomen.

Optimist

Optimist

05-10-2018 om 00:20

Erg, erger, ergst?

Stel er zijn vijf opties:
1. Je ouders samen echt gelukkig.
2. Je ouders samen in een "matig huwelijk".
3. Je ouders gescheiden.
4. Je ouders samen met landurige ruzie en spanningen.
5. Je ouders kampen met andere problematiek (psychiatrische problemen, verslaving, geweld, misbruik).

Voor kinderen die van 4 of 5 komen is 3 een verbetering. Maar elk kind wil toch optie 1, of anders desnoods optie 2?

Voor veel ouders is helaas situatie 2 al een reden om de stap te maken naar 3.

Anky

Anky

05-10-2018 om 07:32

Blij of niet

“Je kunt de vraag ook anders stellen: Had je gewild dat je ouders hun relatie weer hadden kunnen herstellen en bij elkaar waren gebleven?”
Nee, ik niet. Mijn vader was op dat moment niet in staat de vaderrol te vervullen. Vindt hij inmiddels zelf ook. Heeft in mijn geval niets te maken met geschiedenis herschrijven. Dit soort situaties komt gewoon voor. En of het op Nina’s situatie van toepassing is, kan alleen zij beoordelen.

“Persoonlijk ken ik geen kinderen die "blij" waren dat hun ouders gingen scheiden.”
Nu dus wel Ik was blij, en opgelucht.

Larisse

Larisse

05-10-2018 om 07:54

Optimist

Goed jouw indeling met 5 situaties.

Voor Ad, Nina bevindt zich in situatie 5. En ik hoop dat je het kunt accepteren als een gegeven dat ze er geen gelukkig huwelijk van kan maken.

Fijn als er mensen kunnen reageren op de vraag in de openingspost.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

05-10-2018 om 08:23

namens mijn kinderen

Mijn ex, de vader van mijn kinderen, was ook een bruller, maar deed niets over de rug van de kinderen. De sfeer was te snijden. Denk bijv. aan een jong kind dat niet mocht verven omdat pappa zeer boos werd als er geknoeid werd, of een peuter die aan de oren werd getrokken als het een onhandige actie had gedaan zoals een beker omgooien. Behoorlijk ongezonde situatie en op een gegeven moment heb ik besloten een punt achter mijn huwelijk te zetten.

De kinderen waren niet blij. Scheiden betekende verandering en dat was eng en vervelend. Ze waren toen 7 en 10. Maar ze ontdekten wel dat ik hen zonder hun vader beter een veilig thuis kon bieden zonder mijnenveld dat opeens kon ontploffen.

Later begrepen ze het beter. Ze hadden te vaak te maken met de grollen van pa (niet alleen brulbuien, maar ook steeds meer ontsporend gedrag en na de scheiding ook kwaadspreken over mij) en vroegen zich zelfs af waarom ik niet eerder was gescheiden van hem. Maar in de tijd van de scheiding konden ze dat nog niet begrijpen. Vader heeft het uiteindelijk heel erg te bont gemaakt en de kinderen hebben het contact met hem verbroken rond de tijd dat ze volwassen werden (heel lang verhaal heel kort samengevat).

Ik kan Nina met klem aanbevelen goed na te denken. Jij kunt de veilige haven van je dochter zijn. Dat kan niet als je man nog de allesbepalende factor thuis is met zijn gebrul en gemanipuleer. Want dat doet hij: je dochter manipuleren.
Het zal niet makkelijk zijn, want hij zal je dochter blijven manipuleren. Het is dan zaak om zelf een veilig thuis voor je dochter te zijn, zonder gebrul en gemanipuleer. Je moet sterk zijn dan!
Want je kan je dochter niet beschermen tegen haar vader, ook niet na een scheiding, maar je kunt dan wel dat veilige thuis zijn. En ik wil je geen scheiding aanpraten, maar je kunt pas dat veilige thuis bieden als je een thuis, letterlijk een huis, hebt zonder deze schreeuwende, manipulerende man.
Met of zonder scheiding, je dochter heeft het heel zwaar en zal het voorlopig ook zwaar hebben. Maar nu is dat veilige thuis er niet.

Ad Hombre

Ad Hombre

05-10-2018 om 09:06

Larisse

"Sorry hoor, ik weet dat jij erg tegen echtscheidingen bent, maar jee, joh, lees eerst haar draadje en bedenk dan even of je zo moet reageren zoals je nu doet."

Ik begrijp dat Nina en veel andere slachtoffers van een scheiding niet te benijden zijn. Maar voor mij ligt de grens als er - om iemand anders op te beuren - allerlei (onware) algemeenheden als 'scheiden is tegenwoordig heel gewoon' en 'voor de kinderen is het een opluchting worden gedebiteerd.

Ja, je bent zeker niet de enige en soms is het de enige optie en soms heb je als individu niet eens iets in te brengen en overkomt het je gewoon. Dat geloof ik best.

Ik ben net zo tegen echtscheidingen als ik tegen abortus ben. Ik ben ergtegen maar soms kan het niet anders.

eens met moederziel

Ik ken situaties waarin iedereen opgelucht was dat de scheiding zich voltrok. Blij is een ander woord. En schade is al aangericht voordat je gaat scheiden. Ervan uitgaande dat de mensen doorgaans niet gaan scheiden zonder dat er ook maar iets speelt binnen een relatie.

tegen echtscheiding zijn

Ik vind de opvatting " ik ben tegen echtscheiden" (net zo goed als "ik ben tegen abortus") eigenlijk niet relevant. Het zijn namelijk beslissingen die mensen zelf maken, los van de opvattingen van de buurman of hun tante.
Prima als je tegen echtscheiding bent, dan hoef jij die beslissing nooit te maken. Vraag is wel waarom je een oordeel hebt als anderen dat besluit wel nemen.

Ad Hombre

Ad Hombre

05-10-2018 om 09:51

Alkes

"Ik vind de opvatting " ik ben tegen echtscheiden" (net zo goed als "ik ben tegen abortus") eigenlijk niet relevant. Het zijn namelijk beslissingen die mensen zelf maken, los van de opvattingen van de buurman of hun tante."

Het is een reactie op een reactie en in dat kader wel relevant.

"Prima als je tegen echtscheiding bent, dan hoef jij die beslissing nooit te maken. Vraag is wel waarom je een oordeel hebt als anderen dat besluit wel nemen."

Die mening heb ik in individuele gevallen (meestal) niet. In de echtscheidingsdiscussie sla ik aan op twee dingen:

- De stelling dat echtscheidng normaal zou zijn en altijd/meestal het beste voor alle partijen.

- Als mensen vanuit hun eigen ervaring/trauma anderen aanzetten tot echtscheiding (nu sterk zijn, meid!) terwijl er nog mogelijkheden zijn voor de relatie. Zo moet iedere vorm van vreemdgaan volgens sommige bezoekers worden gevolgd door een scheiding.

Je begrijpt dat het hier om de eerste variant gaat.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

05-10-2018 om 10:06

Te laat

Mijn ouders gingen scheiden toen mijn zusje het huis uit ging. Veel te laat wat mij betreft. Ik denk dat het voor alle partijen beter was geweest als mijn moeder 10 jaar eerder weg was gegaan. Zelf ben ik hopelijk op tijd gescheiden, al heeft mijn dochter (toen 3) nog jarenlang kunnen vertellen over incidenten waar ze getuige van was. Inmiddels is ze dat gelukkig vergeten.

Devil's advocate

Devil's advocate

05-10-2018 om 10:10

ik was blij

Zoals ik in het draadje van Nina al heb aangegeven; ik herken mijzelf in de positie van Nina's dochter; klem tussen een manipulerende, kleinerende vader en schipperende moeder. Ik kan volmondig zeggen dat ik blij was toen mijn ouders eindelijk uit elkaar gingen. Werd daarna mijn leven rozengeur en maneschijn? Nee, allerminst, want op een vechthuwelijk volgde uiteraard een vechtscheiding. Maar de relatieve ontspanning die volgde nadat ik eindelijk niet meer hoefde te checken of mijn vader thuis was, was hemels vergeleken met daarvoor.

OokZo

OokZo

05-10-2018 om 11:22

Opgelucht dus

Nee, blij was inderdaad geen goede woordkeuze. Opgelucht is beter.

Volgens mij spreekt dit citaat van Devil's advocate vele mensen in zo'n moeilijke situatie aan:

"Maar de relatieve ontspanning die volgde nadat ik eindelijk niet meer hoefde te checken of mijn vader thuis was, was hemels vergeleken met daarvoor."

Dat dus.

Bedankt voor jullie reacties. Als er meer opgeluchte mensen zijn: schrijf!

neutraal

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 15j was. Ik had er niet echt een mening over, ik vond dat dat iets was tussen hun twee.

Wel had ik nadien veel minder contact met met mijn vader omdat we door omstandigheden bij ons moeder woonden, en ook omdat ons moeder nogal veel kwaad sprak over ons vader. Maar uiteindelijk werkte dat contra-productief; 3 jaar later ben ik alleen gaan wonen, en zag ik vanaf dan mijn vader veel regelmatiger dan mijn moeder.

Ad Hombre

"De stelling dat echtscheidng normaal zou zijn en altijd/meestal het beste voor alle partijen."
Nu ben ik zelf gescheiden maar ik beschouw mijn situatie niet als normaal als in voldoen aan de standaard. Scheiden is en blijft een vorm van falen. Dat een scheiding gelet op de staat waarin een relatie op enig moment terecht is gekomen, wel het beste is voor alle partijen, dat vind ik wel.
Het wordt een beetje een herhaling van zetten, maar ik ken in mijn omgeving aantal mensen die gescheiden zijn. In geen van die gevallen was het een beslissing die zo maar werd genomen. Er hadden al heel wat gesprekken, pogingen om te verbeteren, plaatsgevonden.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.