Zo snel

jouw vriendin

Jouw vriendin zal wel oud en wijs genoeg zijn zeker om te weten wat wel of niet goed voor haar is.
Ben je trouwens wel zeker dat ze die man nog niet kende van tijdens haar huwelijk (en er toen al een relatie mee had) ...

Binnen een week.

Ja, dat is snel, maar dat is ook maar een oordeel. Garanties krijgt niemand, of samenleven goed gaat, niet na een relatie van een week, niet na 20 jaar.
Voor de kinderen lijkt het me heftig, maar ja, dat is weer een oordeel.

Goede vriendin.

Je bent een goede vriendin, lief toch dat je je zorgen maakt?

Toch

Het is niet mijn relatie en zij doet natuurlijk wat ze wil.
Maar ben ik dan zo bizar dat ik dit echt heel snel vind? Mbt. 'garanties': heb je echt niet meer garanties als je elkaar langer kent vooraleer je gaat samenwonen; hoe lang je elkaar zou moeten kennen weet ik dan ook wel niet en daar is beslist geen vaste termijn op te zetten.
Ik had al niks gezegd en zal dat dus zeker niet doen, ze is inderdaad oud en wijs genoeg (al blijf ik dit overhaast vinden).

rutiel

Ik weet wat ze wil toewijzen van haar woning, en ik vind dat persoonlijk veel te ver gaan. Het is iets wat enkel gaat via de notaris. Ik hoop dat ze daar de nodige extra's in bij laat opnemen want het is geen klein ding. Maar het is een intelligente dame, dus ze begrijpt heus wel wat ze doet. Alleen is ze nu zo gelukkig na een lange slechte relatie, dat ik ervan versteld sta dat ze snel doorpakt.
Ik ben zelf nogal aan de wantrouwige kant, maar dat is natuurlijk mijn probleem.
Toch bedankt voor de reacties.

hier

had ik heel snel na mijn vorige relatie (geen kinderen, wel jarenlang samen) een date met de man met wie ik nu bijna 20 jaar getrouwd ben. We kenden elkaar wel vaag, het leek me 'gewoon leuk' om hem beter te leren kennen toen ik eenmaal weer single was.

Zelf ben ik wel wat minder voortvarend te werk gegaan dan jouw vriendin. We hebben, na een maand of 3, eerst een periode (3 maanden of zo) samengewoond in mijn huurhuis in de periode dat zijn koophuis verbouwd werd. Ipv latten woonden we toen dus samen in mijn huurhuis. Heel veilig: als t tijdens of na die 3 maanden niet echt goed ging, zou hij weer terug gaan naar zijn koophuis en konden we verder LAT-ten (of er een punt achter zetten). Als t wel goed zou gaan, zou ik mijn huur opzeggen en bij hem kunnen intrekken. Dat laatste werd t dus. Eerst nog wel langs n notaris om allerhande zaken juridisch goed te regelen.

Maar, ingaand op jouw vraag: ja, dat kan goed gaan.

delen

Kan je je zorgen toch niet beter met die vriendin delen?
Het verbaast me dat je dit niet durft te vragen aan haar.
Natuurlijk kan het ook goed aflopen, niks geeft garantie Het lijkt erop dat ze gewoon enorme mazzel heeft.

Vertellen

Ik deel de verbazing van Nijntje. Als het mijn vriendin was, had ik allang iets gezegd als: zo hee, en dat binnen een week?

Zoiets kun je toch heel aardig en bezorgd opmerken? Ik zou het eerder raar vinden als dit tussen vriendinnen géén gespreksonderwerp is.

Mijntje

Oh oh, sorry dat ik je Nijntje noem!

Kinderen

'Zelf snel' geeft als voorbeeld dat haar relatie snel ging maar bestendig bleek. Ik vind dat als er geen kinderen bij betrokken zijn je je lekker in het diepe kan gooien als het goed voelt. Maar als er wel kinderen bij betrokken zijn vind ik het niet zo'n goed idee. Laat die kinderen eerst wennen aan het feit dat hun ouders uit elkaar zijn voordat je een nieuwe man in huis neemt.

skik

reacties zijn logisch

Ik geef direct toe dat het idd heel anders is in een situatie zonder kinderen. En ook in mijn geval, dus zonder kinderen, heb ik heel wat reacties gekregen vanuit mijn omgeving. Dat vond ik niet storend, zeker niet van mensen die heel dicht bij mij stonden. Dus wat dat betreft vind ik het niet raar dat je daarover praat met je vriendin. (maar dat was niet je vraag in je openings post)

van jezelf uitgaan

Iedereen gaat vanzichzelf uit: ik zou dit of dat nooooooit.
Maar je weet het gewoon niet.
Je kan ook gewoon blij zijn voor je vriendin Ze durft wel!

blijf

Ja, blijf dicht bij haar. Ook als de kinderen het ineens niet meer zo leuk vinden. Alles is mogelijk!

roze bubbel

Tja, waarom ik niets zeg, of hoogstens subtiel?

Ze zit in een roze bubbel, het leven is mooi. Elke keer ik haar spreek is er wel een nieuwe 'mijlpaal'. Eerst was ze plots weg van haar (ex)man. Binnen de week dat ze alleen woont verteld ze me dat ze toch terug zin heeft om iemand te leren kennen en ze voegt gelijk woord bij daad en gaat diezelfde avond aan de praat via een social media website (waar ze zich trouwens na 1 dag heeft afgehaald want ze had al iemand ontmoet). Minder dan 2 weken later was er een live ontmoeting. En een paar maanden later trekken ze samen in haar huis. De snelheid van haar nieuwe leven is amper bij te houden. Maar, ze lijkt heel gelukkig en daarom wil ik niet haar nieuwe leven gaan afbreken of in vraag stellen. Ik heb heus wel eens verbaasd gekeken of een verbaasde opmerking gemaakt (zeker imv haar kinderen) maar ze hoort het gewoon niet.

Er zijn nog wat dingen waar ik zelf mogelijke moeilijkheden zou voorzien maar waar zij totaal niet bij stilstaat: een man zonder kinderen, nooit samengeweest met iemand die kinderen heeft - en zij heeft er 4; haar nieuwe woning is ver van school van haar kinderen (en die moeten omwille van leeftijd gebracht worden... en het is behoorlijk ver).

Dus ik hoop echt voor haar dat het allemaal wel losloopt. Maar toch begrijp ik die snelheid niet goed. Waarom niet even trager of eens zien wat het geeft door eens samen op vakantie te gaan, met de kinderen erbij, of eens 'proefwonen'.

Maar ik wil ook niet die zure vriendin zijn die klaar staat met kritiek; ik gun het haar van harte en zoals gezegd, het kan ook gewoon wel goed gaan.

Ik snap jouw standpunt

maar het feit blijft dat jij er niets aan kunt veranderen. Wat je ook zegt, ze doet toch wat ze wil doen. Als ze advies had gewild had ze dat gevraagd. Zeer waarschijnlijk staat ze niet open voor advies.
Daarbij kan het gewoon prima gaan. Er zijn maar weinig zekerheden in het leven. Dat je een langdurige gelukkige relatie hebt saat er niet bij. Net als de een mens altijd goede beslissingen neemt.

Is het een goede keuze? Nee, misschien niet. Zorg daarom dat je er voor haar bent, een luisterend oor biedt en klaar staat voor het geven van advies op het moment dat ze er wel open voor staat.

Persoonlijk had ik vrij snel een andere man in mijn leven. Werd ook door veel mensen die begrepen. Het officiele samenwonen heb ik wel pas na 5 jaar gedaan. Dit vanwege mijn dochter. Ik kom uit een relatie waarin ik psychisch werd mishandeld. Mijn partner heeft zo'n zelfde soort relatie gehad met zijn ex-vrouw. Hierdoor was er tussen ons een bepaalde klik, een diep begrip. Hij was al verder in zijn proces dan ik, dus we zijn samen de reis van herstel gaan maken. Gaat het allemaal makkelijk, nee, zeer zeker niet. Maar we zetten ons er beide voor de volle 100% voor in.

Ik vertel dit, omdat jij als vriendin niet precies weet wat voor relatie jouw vriendin heeft met haar nieuwe liefde. Misschien zijn het soulmates ofzo. Daarom kun je alleen maar hopen dat het goed gaat en nu vieren met haar dat zij gelukkig is.

En als het niet goed gaat..

Dan vang je haar weer op met thee, lekkers en een schouder.
Ik heb ook zo'n vriendin, heeft intussen vele relatie's achter de rug en ik weet dat er weer een volgende komt. Die roze bril...die spanning heeft ze blijkbaar nodig.

Leuk voor haar, maar ...

Ik snap best dat je niet degene wil zijn die moeilijk doet met beren op de weg maar dat geval met dat huis vind ik toch wel verstrekkend. Ik weet niet precies waar het om gaat maar als het gaat om een situatie waarin zij in grote problemen kan komen qua wonen of waarin zij grote financiële problemen kan krijgen als het misgaat, zou ik daar toch wel iets van zeggen.

Ik vind persoonlijk ook dat het delen van substantiële bezittingen met een ander dan de vader van je kinderen lastige vragen oproept. Ik zou daar op z'n minst wat langer over willen kauwen dan wat jij hier nu vertelt. Ik zou daar ook uitgebreid advies over willen van die notaris, wat de consequenties kunnen zijn.

Ik zou dat zeker aan mijn vriendin meegeven, niet als verwijt of terechtwijzing maar wel als perspectief. Als ze het niet oppakt, dan niet. Maar dan heb ik het in ieder geval gezegd en hoef ik mezelf geen verwijten te maken als het onverhoopt fout gaat en ze in de problemen komt. Ik gun verliefde mensen op zichzelf hun vrolijke waanzin van harte en een uitglijder links en rechts is helemaal niet erg. Maar zaken die onomkeerbare negatieve gevolgen kunnen hebben zou ik bij vrienden waar ik van hou wel aankaarten.

Groet,
Jo Hanna

Sorry, ik zit niet op te letten!

Het is wel omkeerbaar. Nou, als ze er verder geen risico's mee loopt, zou ik haar maar laten doen. Dan valt dit gewoon onder de vrolijke waanzin en de (mogelijke) uitglijders.

Groet,
Jo Hanna

Huis

Jij: “Ze heeft een eigen woning en is van plan één en ander toe te wijzen van deze woning aan deze man. Dit is haar eigen keuze (niet op vraag van deze man) en ze zal dit wel ongedaan kunnen maken moest de relatie toch niet goed lopen.”

Ik vind het een vaag verhaal. Ik kan me niet zo goed voorstellen wat het is, maar dat ligt vast aan mij.

Is het omkeerbaar als haar vriend meewerkt of ook als hij niet meewerkt?

Dat zou ik haar vragen.

Als het alleen omkeerbaar is als hij meewerkt, dan zou ik haar echt afraden het te doen. Met een woning en 4 kinderen moet je geen risico’s nemen met dat huis, zelfs niet als je verliefd bent.

En wat mij bezig houdt: WAAROM?

Daar is toch geen noodzaak toe?

Als ze verliefd op hem is kan ze toch een gewoon cadeau geven, een etentje, een uitje, evt een weekendje weg. Waarom iets van een huis toebedelen?

Sorry, ik wil de pret niet bederven, maar ik snap dir zo ontzettend niet, dat ik me toch zorgen zou maken dat er iets minder fijns achter zit.

Een tijdje geleden zag ik een vrouw op tv in een praatprogramma. Was een slimme vrouw (arts, specialist) en die had een man ontmoet waarvan ze bij de eerste ontmoeting (na binnenkomst) nog appte aan haar vriendin dat hij niet haar type was.

Een uur later was ze totaal verliefd op hem.
Vervolgens voor tonnen opgelicht!

Over de snelle relatie en samenwonen: tja, dat zou ik misschien maar laten (hoewel ik dat moeilijk zou vinden met 4 kinderen.

Maar over het huis zou ik serieus met haar praten. Wat dan precies, waarom, waar is het voor nodig, kan het niet over een half jaar als ze dan nog zo happy met elkaar zijn, etc etc. Wijzen op de risico’s als het niet zonder zijn medewerking omkeerbaar is.

Laat haar maar uitleggen wat voor constructie het is. Misschien kan jij een willekeurige notaris bellen om zijn/haar mening te vragen. Ik zou mijn vriendin niet een grote fout laten maken als ik zou denken dat dit zakelijk echt heel onverstandig is, zonder haar goed te waarschuwen.

Ik ben echt benieuwd hoe dat nou zit.

Loraine

Maar in dat programma zag je waarschijnlijk ook dat haar familie/vrienden niet tot haar door konden dringen.

Als de vriendin werkelijk op die roze wolk zit, dan staat ze niet open voor advies. Ze zal er niet naar luisteren. Het gaat hier niet om of het verstandig is. Op het moment dat de vriendin in kwestie zich dat gaat afvragen staat ze wel open voor advies.

Misschien lees ik het niet goed, maar naar wat ik ervan heb begrepen staat deze vriendin niet open voor dat soort vragen en adviezen.

woning

Ik had een tekst geschreven ivm de woning maar dan wordt de situatie wel erg herkenbaar. Misschien beter een vraag van mijn kant aan de mensen hier die een eigen woning hebben en waar later een partner bij komt wonen. Wat regelen jullie en hoe?

Ik woon in bij mijn partner

alles is van hem. Nu zijn we al behoorlijk wat jaar samen en volgend jaar gaan we zorgen dat ik mede-eigenaar wordt. We hebben dan 8 jaar een relatie waarvan 4 jaar samenwonend.

kinderen

denk dat je in deze situatie vooral de kinderen een beetje in de gaten moet/kunt houden. dit zal de vader vast ook doen.

zou zelf grote moeite hebben als met kinderen opeens en met deze snelheid met een vreemde man worden geconfronteerd.

wat je wel kunt doen tegenover je vriendin is af en toe haar situatie en eventuele problemen samenvatten. voor haar is alles roze en gaat alles snel. door dit (tussen neus en lippen) voor haar af en toe te samenvatten kan ze dit (bewust en onbewust) in haar koppie naleven en zelf over nadenken.

wat is de

leeftijd van de kinderen?

Geen raar gevoel

Hier hetzelfde met een vriendin. Nog lang niet zover als jouw vriendin.
Maar een maand nadat de kinderen hadden gehoord dat papa en mama uit elkaar gingen werd er een foto geplaatst op social media van haar met haar kinderen en de nieuwe liefde.

Ik stond met mijn mond vol tanden en vind dat persoonlijk echt niet kunnen en echt veel te snel voor de kinderen. Dan zet je wat mij betreft je eigen ego voor.

Ik zeg niet dat het makkelijk is je eigen ego opzij zetten. Zeker als je uit een ongelukkig huwelijk komt en je eindelijk weer liefde voelt. Dan wil je daar elke dag van genieten.
Ik heb hetzelfde gehad, maar heb toch echt wel driekwart jaar gewacht voordat mijn kinderen hem ontmoette en dan was het niet eens met de mededeling, kijk dit is mama's nieuwe liefde.

Maar goed vind het ook lastig om er wat van te zeggen en weet ook niet of dat mijn taak is.

Qua jouw vriendin kan je misschien wel vragen of ze overziet wat de gevolgen zijn van haar beslissing mochten ze uit elkaar gaan?

Vriendin

Je zegt heel stellig dat ze op eigen keuze (en niet op vraag van het nieuwe vriendje) dingen van het huis op zijn naam gaat zetten. Hoe weet je eigenlijk dat het niet op vraag van hem is? Heeft zij dat gezegd? En waarom zei ze dat dan (omdat jij dat vroeg, of spontaan)? En geloof jij dat?

Ik zou als moeder met kinderen enorm uitkijken met een nieuwe liefde (en ook nog eentje die je mede-eigenaar gaat maken).

Het klinkt leuk, en iedereen zegt laat maar gaan, ze is gelukkig enz. enz. Maar 1 week nadat ze apart woonde had ze ineens een ingeving om op een dating site te gaan daten? Meteen raak en profiel verwijderd? Ik vind h

Ik denk aan oplichting en manipulatie. Wist je dat pedofielen bewust alleenstaande moeders uitfilteren?

Negatieve blik? Dit is mijn stiefdochter overkomen. En ik las dat het bij Karin Bloemen ook het geval is geweest.