Herfstvakantie tip: prachtige vakantieplek midden in de natuur mét luxe accommodaties!
Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Zoon wil vriend moeder niet meer zien

7 jaar geleden gescheiden omdat het niet meer ging. We leefden langs elkaar heen en er was veer ruzie. Ex is in ouderlijk huis blijven wonen en ik ben op de hypotheek blijven staan omdat ik het ex en kindjes gunde om in de woning te kunnen blijven wonen. Kids waren destijds 5 en 2,5 jr, nu 12 en 9.  Huurwoning betrokken (10 min verderop) en co-ouderschap. Ik heb de kids in hun omgeving op school gelaten, omdat ik ze in hun vertrouwde omgeving wilde laten omdat er al zoveel zou veranderen.  In afgelopen 7 jaar heeft ex meerdere malen beloofd de woning op zijn naam te krijgen maar dit verzuimt hij. Wij willen graag een huis kopen in het dorp waar de jongens hun sociale leven hebben maar dat is niet mogelijk omdat het huis nog op mijn naam staat.  Ex heeft sinds 6 jaar een nieuwe relatie en ik 5 jaar waaronder 3 jaar samenwonen. Ex woont niet samen. In het begin ging het hier thuis goed.  Mijn vriend doet veel met en voor de jongens. Ex maakt veel regelmatige denigrerende opmerkingen over mijn vriend tegen de kinderen en ze bespotten hem. Als ze terugkomen van mijn ex praten ze in de taal van ex en wordt mijn vriend belachelijk gemaakt. Ex bespreekt alles met de jongens, ook dat ik weg ben gegaan en papa dus alleen achterbleef en dat dit zo zielig was.

Vorig jaar net iets voor de zomervakantie was de relatie uit met ex en zijn vriendin.  Dat vond ik jammer want het is een lieve vrouw. Ze ging niet meer mee op vakantie. Dit hoorde ik van mijn kinderen. Ze vonden het heel zielig voor papa dat hij alleen was en hebben 14 dagen lang elke dag met papa gebeld en geappt ( papa zei ze zo erg te missen en belde dagelijks) ze hadden zo'n medelijden. Papa moet altijd alles alleen doen en mama heeft hulp van vriend. Na die vakantie is er iets veranderd. Mijn ex geeft aan dat hij de vader is en ze niet hoeven te luisteren naar mijn vriend. Inderdaad hij is de vader niet maar ik vind wel dat als ik er bijv niet ben dat ze moeten luisteren. Andersom wordt er niet gebeld naar mij, dat wil ex niet. Afgelopen zomervakantie is het misgegaan. Ik had de kleding van hier enz meegegeven voor tijdens de vakantie zodat hij dit niet hoefde te kopen. Ik ging deze weer ophalen na de vakantie. Om een lang verhaal kort te maken: Tijdens deze avond werd mij verteld dat mijn vriend hun zou corrigeren en zou knijpen en een keer hebben geduwd.   Ze wilde dat ik de relatie zou beëindigen. Ik was perplext. Thuis aangekomen belde ik samen met mijn vriend mijn ex om hierover te praten. We wilden hierover graag in gesprek. Dit hebben we gedaan met de jongens erbij. Tijdens het gesprek was er eigenlijk niks aan de hand maar werd mijn vriend wel zwart gemaakt door ex. Het knijp verhaal bleek niet zo te zijn en had jongste zoon verzonnen om mee te kunnen praten, dit was tijdens het stoeien gebeurd. Ex bleef olie op het vuur gooien omdat het met vriend en kids gewoon gezellig was. Op een gegeven moment beledigde zoon vriend en ex moedigde hem aan en complimenteerde hem en zei scherpe opmerking. 

Sindsdien kan vriend niks meer goed doen, ze haten hem lijkt het wel.  Ook wordt mijn vriend vaak belachelijk gemaakt. Zoon is flink aan het puberen, dat geven ze op school ook aan. Mijn vriend pikt het niet als zoon mij uitscheld en spreekt hem dan aan. Vooral als ze bij ex zijn geweest is het raak. Ex maakt denigrerende opmerkingen over vriend in bijzijn kinderen. Vorige week was er een escalatie. Zoon was heel brutaal en schold mij uit. Ik liep even naar boven. Vervolgens heeft vriend de telefoon van zoon afgepakt, waarop zoon de telefoon terug wilde pakken.  Vriend heeft toen zoon in de bank gezet ( geduwd). Zoon kwam vervolgens naar boven en zegt dat vriend hem heeft geduwd en aan zijn haar heeft getrokken. Vriend ontkent dit en ik weet niet wie ik moet geloven. Ben hier wel heel erg van geschrokken. Daarna kwam vriend naar boven en hebben we gepraat. Alles ging de dagen erna gewoon goed. Vriend heeft zoon nog naar de voetbal en school gebracht, niks aan de hand totdat zoons naar vader gingen. Toen kreeg ik te horen dat zoon vriend niet meer wilde zien en terug zou komen als ik vriend het huis had uitgezet. Ex heeft het met iedereen besproken met de kinderen erbij en niemand vindt het normaal. Ex heeft geen vertrouwen meer zegt hij. Zoon scheld vriend vooralles uit en ex zegt dat dit logisch is omdat hij zo boos is op vriend. Totaal geen respect.  Kids zijn nu bij vader en ik zie ze alleen tussen de middag en na schooltijd als vriend er niet is. Jongste zoon heeft op school gehuild en mist mij maar wil zijn broer en vader ook niet in de steek laten. 

Ik heb de school gesproken om te vragen of ze jongens in de gaten willen houden. School heeft nog nooit iets gemerkt.  Veilig Thuis ( had mijn ex afgelopen zomer al gebeld nadat hij kreeg te horen dat mijn vriend zoon geduwd zou hebben). Veilig Thuis denkt dat kinderen vriend niet accepteren omdat vader vriend niet accepteert. Vriend is zo lief doet alles voor ons en de jongens. Mijn kinderen staan op 1 en doe alles voor hun, heb het zelf te ver laten komen en had hun moeten corrigeren. Ex wil de kinderen inpalmen er is nog veel meer gebeurd wat erop wijst dat vader bang is dat de kinderen het hier leuker hebben en hij de jongens voor zich wil winnen. Ik wil alles doen om hier uit te komen en hulp te krijgen. Het is verder altijd heel fijn en gezellig hier thuis, maar een corrigerende tik oid zou ik nooit goedkeuren. Ex heeft heel veel mensen ingelicht dat de jongens niet veilig zijn hier en dat hij er geen vertrouwen meer in heeft. Ik sta nu dus te boek als de moeder die niet voor haar kinderen op komt en partij kiest voor vriend. School zegt dat ik hier niks van moet aantrekken omdat ze mij kennen als lieve en zorgzame moeder die alles voor ze over heeft. 

Mijn gedachten gaan op en neer.. deze goede relatie beëindigen met vriend om mijn zoon en ex tevreden te stellen? Maar aan de andere kant is mijn zoon gewoon heel brutaal en een echte puber. Hulpverlening is ingeschakeld. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik buitenspel wordt gezet en dat ze een echte drie eenheid zijn en dat het bij papa alleen maar lang leve de lol is. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.  Alvast bedankt, een hele bezorgde en radeloze mama


Het is een lang en gecompliceerd verhaal dus misschien heb ik het niet helemaal helder. Maar het is me in ieder geval duidelijk dat je beide zoons van 12 en 9 sinds vorige week bij hun vader zijn en niet meer naar jou willen komen. En dat omdat de oudste grieven heeft geuit tegen jouw vriend en vader daar bij aansluit en dat zelfs heeft aangewakkerd. Veilig Thuis is in de zomer ingeschakeld door vader en ook nu is hulpverlening ingeschakeld. Je vraagt je nu af of je je relatie met je vriend moet verbreken. 

Ik zou zeggen: Nee, doe dat zeker niet. Als de situatie is zoals jij schetst, is een volwassen man via een kind bezig controle over jou te krijgen en jou te verzwakken en beschadigen. Dat heet ook wel coercive control. Het slechtste wat je kunt doen is daaraan toegeven. Dan houdt het zeker niet meer op. Hij weet dan dat je zult toegeven als hij de duimschroeven maar stevig genoeg aandraait. Ook sta je er dan helemaal alleen voor. Ik zou naar je ex man en de kinderen proberen op dit moment de rust te bewaren en er alles aan doen je kalm op te stellen, weinig emoties te laten zien aan ex en kinderen en de boodschap uit te stralen: ‘Ik vind dit heel onverstandig. Ik hou van jullie, kinderen. Ik zie de situatie heel anders. Ik schakel hulp in en ga er vanuit dat dat we er met die hulp op een goede manier uit zullen komen.” 

Je zegt: Veilig Thuis ziet waar het vandaan komt. School ziet waar het vandaan komt. Kennelijk is het voor de buitenwereld niet moeilijk te zien wat er gebeurt. Dat is een enorm voordeel! Probeer erop te vertrouwen dat dit gaat helpen om tot een oplossing te komen. Dat zal zeker niet van de ene op de andere dag gaan maar probeer de paniek op afstand te houden, te bespreken met ‘veilige’ mensen en (ook) door te gaan met de andere aspecten van je leven. Overleg met de hulpverlening. Overleg eventueel met Veilig Thuis (als je wil kun je ook eerst een keer anoniem bellen, dan nummerherkenning wegdrukken). Vraag ook juridisch advies. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat je je jongste kunt helpen door op juridische gronden af te dwingen dat hij weer bij jou moet komen. Dan hoeft hij het niet zelf te beslissen. Maar tegelijkertijd kan dat natuurlijk tot meer verbale en psychische agressie van vader leiden en kan je jongste daar dan ook weer tussen komen te zitten. Je zou ook eens contact kunnen zoeken met bijvoorbeeld: https://www.sietske-dijkstra.nl/publicaties/ouderverstoting/

En als laatste: onderschat de schade die een puberzoon die, in dit geval waarschijnlijk in het kielzog van zijn vader, controle probeert te krijgen over zijn moeder niet. Of het nou uit zichzelf komt of uit zijn vader, dit kan een verwoestend effect hebben. En hij is pas twaalf. Ik zou dus ook naar je kind zeker geen al te toegeeflijke houding aannemen: houden van en wangedrag gladstrijken zijn twee totaal verschillende dingen. Probeer dat steeds van elkaar gescheiden te houden en blijf de grenzen helder aangeven. Want als hij in de illusie gaat geloven dat hij terecht druk op jou uitoefent en daarmee resultaat boekt, ben je nog veel verder van huis! 

Ik zou me even concentreren op iets anders, namelijk de woning. Dat zal ook weer boosheid van ex opleveren, maar het is wel iets aan de basis van de huidige scheefgroei. De kinderen hebben daar hun eigen, oude woning, die vertrouwd is en jullie hebben eigenlijk nog niet de woning die je zou willen.
De relatie met je vriend verbreken zou ik niet doen. Mogelijk kunnen er andere omgangsafspraken gemaakt worden, waarbij het zelfs wellicht nodig zal zijn om dat 'onder toezicht' te doen. Niet omdat er echt iets aan de hand is, maar omdat dat een mogelijke stap is op weg naar normalisering.
Wat je wel kunt doen is actief nadenken over hoe je zelf in elk geval het kontakt met je kinderen onderhoudt, bijvoorbeeld de mogelijkheid open houden om alleen met je kinderen op vakantie te gaan, dus zonder vriend. Aanwezigheid van je vriend in het leven van de kinderen is geen noodzaak, dus wellicht kun je daar praktisch naar kijken en niet principieel.

Tsjor

Ik sla ook meteen aan op die woning: hoe is het mogelijk dat die 7 jaar na de scheiding nog niet verdeeld is? Daar zou ik echt snel werk van maken

Omnik schreef op 22-01-2023 om 10:50:

Het is een lang en gecompliceerd verhaal dus misschien heb ik het niet helemaal helder. Maar het is me in ieder geval duidelijk dat je beide zoons van 12 en 9 sinds vorige week bij hun vader zijn en niet meer naar jou willen komen. En dat omdat de oudste grieven heeft geuit tegen jouw vriend en vader daar bij aansluit en dat zelfs heeft aangewakkerd. Veilig Thuis is in de zomer ingeschakeld door vader en ook nu is hulpverlening ingeschakeld. Je vraagt je nu af of je je relatie met je vriend moet verbreken.

Ik zou zeggen: Nee, doe dat zeker niet. Als de situatie is zoals jij schetst, is een volwassen man via een kind bezig controle over jou te krijgen en jou te verzwakken en beschadigen. Dat heet ook wel coercive control. Het slechtste wat je kunt doen is daaraan toegeven. Dan houdt het zeker niet meer op. Hij weet dan dat je zult toegeven als hij de duimschroeven maar stevig genoeg aandraait. Ook sta je er dan helemaal alleen voor. Ik zou naar je ex man en de kinderen proberen op dit moment de rust te bewaren en er alles aan doen je kalm op te stellen, weinig emoties te laten zien aan ex en kinderen en de boodschap uit te stralen: ‘Ik vind dit heel onverstandig. Ik hou van jullie, kinderen. Ik zie de situatie heel anders. Ik schakel hulp in en ga er vanuit dat dat we er met die hulp op een goede manier uit zullen komen.”

Je zegt: Veilig Thuis ziet waar het vandaan komt. School ziet waar het vandaan komt. Kennelijk is het voor de buitenwereld niet moeilijk te zien wat er gebeurt. Dat is een enorm voordeel! Probeer erop te vertrouwen dat dit gaat helpen om tot een oplossing te komen. Dat zal zeker niet van de ene op de andere dag gaan maar probeer de paniek op afstand te houden, te bespreken met ‘veilige’ mensen en (ook) door te gaan met de andere aspecten van je leven. Overleg met de hulpverlening. Overleg eventueel met Veilig Thuis (als je wil kun je ook eerst een keer anoniem bellen, dan nummerherkenning wegdrukken). Vraag ook juridisch advies. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat je je jongste kunt helpen door op juridische gronden af te dwingen dat hij weer bij jou moet komen. Dan hoeft hij het niet zelf te beslissen. Maar tegelijkertijd kan dat natuurlijk tot meer verbale en psychische agressie van vader leiden en kan je jongste daar dan ook weer tussen komen te zitten. Je zou ook eens contact kunnen zoeken met bijvoorbeeld: https://www.sietske-dijkstra.nl/publicaties/ouderverstoting/

En als laatste: onderschat de schade die een puberzoon die, in dit geval waarschijnlijk in het kielzog van zijn vader, controle probeert te krijgen over zijn moeder niet. Of het nou uit zichzelf komt of uit zijn vader, dit kan een verwoestend effect hebben. En hij is pas twaalf. Ik zou dus ook naar je kind zeker geen al te toegeeflijke houding aannemen: houden van en wangedrag gladstrijken zijn twee totaal verschillende dingen. Probeer dat steeds van elkaar gescheiden te houden en blijf de grenzen helder aangeven. Want als hij in de illusie gaat geloven dat hij terecht druk op jou uitoefent en daarmee resultaat boekt, ben je nog veel verder van huis!

Dit vind ik een goed advies. Ik vind het heel verdrietig dat het zo loopt. Dat vader de kinderen loopt op te stoken tegen jouw vriend. Is het jaloezie over dat zijn relatie uit is en die van jou niet?
Puberen en het moeilijk hebben...dat kan. Dat bekent niet dat je dan alles hoeft te accepteren van je kinderen. En ook je vriend niet. Het is sowieso onzin dat je niet hoeft te luisteren naar andere volwassenen dan je ouders. Op school moeten ze ook luisteren naar leerkrachten, op de sportclub naar de trainers etc. 

Verder; ga dat huis verdelen. Hierdoor betaal jij voor hem terwijl je zelf stil blijft staan.
Je bent niet voor niks uit elkaar. Dan moet je ook zorgen dat je beide op eigen benen gaat staan. Kinderalimentatie daargelaten, maar verder moet je ieder je eigen broek ophouden.

Ja wat Omnik zegt. Het is controle over jou en de kinderen willen hebben en zie maar dat je daar niet aan toegeeft. Het is naar genoeg hoe dit nu gespeeld wordt. Blijkbaar was je ex daar afgelopen jaren niet zo druk mee toen hij zelf een vriendinnetje had.

Jij denkt wel verder in voordeel van de kinderen en hebt hem genoeg tijd gegeven in jullie gezamenlijke huis, het is namelijk nog steedsjouw bezit ook. Dus het is aanleiding om hem op scherp te zetten. Maar pas op, zodra je dit nu ook direct doet zal je ex ongetwijfeld dit gaan zien als aanval op zijn handelen. Dus op scherp zetten is in eerste instantie voldoende als wisselgeld voor normaliseren van zijn kant richting kinderen. Waarbij de vraag natuurlijk is of hij dit wel kan. Dus ik zou kijken wat er gebeurt en je meest op de kinderen focussen. Gaan zij weer achter papa aanhobbelen is de schade straks dat jij hun oud vertrouwde plekje hebt afgepakt. Kijk uit met hoe je dit aanpakt en dat je dus niet straks nog meer verwijten kan incasseren. Hoe belachelijk ook want hij heeft blijkbaar alleen maar zijn slachtofferrol om steeds in de strijd te gooien en daar lukt het dus mee de kinderen erin te betrekken.

Johannaatje

Johannaatje

23-01-2023 om 16:18 Topicstarter

Bedankt voor de berichten! Dat doet me goed, lief dat jullie hiervoor de tijd nemen.  De jongste appte me gister omdat hij mij zo mist en ik jarig was.  Het was mijn weekend en de jongens wilde graag uiteten, dit hadden we weken geleden vastgelegd. Etentje is doorgegaan zonder mijn vriend. Etentje was gezellig. Voelde wel moeilijk alsof ik de jongens hun zin gaf en ze me zo voor het blok zette. 

Ze gaven aan maandag tussen de middag en na schooltijd hier te willen zijn en woensdagmiddag. Vandaag heb ik ze tussen de middag opgehaald. Jongens vertelden dat papa ze uit school zou halen en woensdagmiddag kwamen er vriendjes bij hun spelen ( bij papa) terwijl het mijn dag is. Conclusie ik zie ze volgende week maandag tussen de middag pas weer, als zij het aangeven, maar ze slapen hier niet meer zolang mijn vriend hier is. Ik ben dus nu elke keer bang om iets verkeerd te zeggen of te doen omdat ze dan meteen naar papa gaan. Jongste zoon vroeg nog waarom ik geen foto's meer stuur. Ex had tegen mij gezegd in het bijzijn van de jongste dat ik de jongens stalk met foto's sturen. Jongste vindt dat juist leuk en gaf dit aan. ( we kijken vaak oude foto's en filmpjes, dat vinden ze leuk).  Gister vroeg hij waarom ik geen foto's meer stuur. Ik heb er eerst om heen gedraaid omdat ik niet wil kwaadspreken over vader, maar heb vervolgens gezegd dat papa dat niet wil, waarop oudste zoon zegt dat papa dat niet heeft gezegd, waarop jongste zoon zegt hier bij te zijn geweest en zo zijn er nog tig voorbeelden. 

Ik wilde de berichten van jullie citeren maar dat lukt niet. 

Mbt hypotheek
: Ik betaal deze niet meer mee. Wel is het zo omdat ik samenwoon ik geen recht heb op Kindgebonden budget. De jongens staan op zijn adres ingeschreven zodat hij dit ontvangt. Hier zie ik niks van terug. Alimentatie krijg ik niet meer ( staat wel in het convenant maar ex hing een zielig verhaal op en is ermee gestopt) omdat hij aangaf minder salaris te hebben, terwijl hij nu meer salaris heeft en ik juist minder omdat ik een andere baan heb waar ik mijn rooster beter kan regelen met de schooltijden ed van de jongens. Ik ontvang de kinderbijslag en koop hiervan kleding ed. Verder betaal ik alles voor de helft mee. Ik voel me steeds verder verwijderen van vooral de oudste.

Als jongste graag foto's wil ontvangen en jij en hij vinden dat beide leuk, gewoon doen. Vader bepaalt dat soort dingen niet.
Daarbij vind ik het vreemd dat vader eenzijdig de omgangsregeling kan aanpassen naar dat ze niet meer bij jou slapen en ook op de momenten dat ze normaal bij jou zijn toch bij hem zijn als dat beter uitkomt. Afspreken met vriendjes kan toch ook bij jou?

Ik vind het ook apart dat vader zo makkelijk voor iedereen bepaalt wat er gebeurt. Is hij zo intimiderend naar de kinderen? 
Ik zou je adviseren om zo weinig mogelijk mondeling met vader te bespreken en hem alles op de mail of op de app te laten zetten. De kans dat dan zichtbaar wordt hoe dwingend en dominant hij is, is dan een stuk groter. 
Appt hij zijn kinderen ook dwingende boodschappen? Ik zou proberen de telefoon van jongste in handen te krijgen en daar eens in te kijken en eventueel foto’s van te maken met jouw eigen telefoon. Je moet het voor je kind natuurlijk wel veilig houden dus je mag hem niet voor je karretje spannen maar ik zou wel proberen wat onderzoek te doen en een dossier op te bouwen. Ook over wat er gebeurt en wat ze je vertellen. Er komt een moment dat je hier een beeld van moet schetsen en dan helpt het voor jezelf om het op een rijtje te hebben. 
Is er familie van vaders kant die je om hulp zou kunnen vragen? 

Hoe kan het dat jij kinderbijslag ontvangt terwijl de kinderen bij vader ingeschreven staan? Zijn de regels hieromtrent veranderd ofzo?

Wat is de reden dat jij na zoveel jaar nog steeds niet alles goed hebt geregeld administratief, zoals hypotheek etc? Wordt het daar nu geen tijd voor, gezien hij nog steeds zoveel controle heeft over hoe en wat er  wanneer gebeurt? Ik zou proberen eens wat meer voor mezelf op te gaan komen als ik jou was.

Johannaatje schreef op 23-01-2023 om 16:18:


Mbt hypotheek: Ik betaal deze niet meer mee. Wel is het zo omdat ik samenwoon ik geen recht heb op Kindgebonden budget. De jongens staan op zijn adres ingeschreven zodat hij dit ontvangt. Hier zie ik niks van terug. Alimentatie krijg ik niet meer ( staat wel in het convenant maar ex hing een zielig verhaal op en is ermee gestopt) omdat hij aangaf minder salaris te hebben, terwijl hij nu meer salaris heeft en ik juist minder omdat ik een andere baan heb waar ik mijn rooster beter kan regelen met de schooltijden ed van de jongens. Ik ontvang de kinderbijslag en koop hiervan kleding ed. Verder betaal ik alles voor de helft mee. Ik voel me steeds verder verwijderen van vooral de oudste.

Mijn god, wat laat jij je ringeloren. Zorg eerst even voor een zakelijke instelling en ga als de wiedeweerga aan achter geld waar je recht op hebt. Dus zoek een advocaat en zorg ervoor dat hij je uitkoopt. Je hebt recht op de helft van het de waarde van de woning. Daarnaast kun je een nieuwe alimentatie berekening laten uitvoeren en kun je het LBIO inschakelen je alimentatie te betalen. 

Kom op, zorg eerst voor jezelf en stel je wat harder en zakelijker op. Je ex zal gaan sputteren en mogelijk je kinderen proberen te manipuleren, maar dat doet hij nu ook al. 

Duizendpoot schreef op 23-01-2023 om 17:35:

[..]

Mijn god, wat laat jij je ringeloren. Zorg eerst even voor een zakelijke instelling en ga als de wiedeweerga aan achter geld waar je recht op hebt. Dus zoek een advocaat en zorg ervoor dat hij je uitkoopt. Je hebt recht op de helft van het de waarde van de woning. Daarnaast kun je een nieuwe alimentatie berekening laten uitvoeren en kun je het LBIO inschakelen je alimentatie te betalen.

Kom op, zorg eerst voor jezelf en stel je wat harder en zakelijker op. Je ex zal gaan sputteren en mogelijk je kinderen proberen te manipuleren, maar dat doet hij nu ook al.

Hij lijkt er inderdaad wel aan gewend geraakt dat hij heel gemakkelijk zijn zin krijgt als hij wat blaast en blaft. We weten natuurlijk niet hoe bont hij het gemaakt heeft. Maar het is wel tijd om heel stevig positie in te gaan nemen, zowel juridisch als persoonlijk. Het moet maar eens afgelopen zijn dat hij standaard zijn zin krijgt als hij begint te sputteren. Je zult niet kunnen verhinderen dat hij moeilijk gaat doen en boos wordt. Je kunt wel leren om je daar minder door te laten intimideren. Hoog tijd voor een advocaat, zou ik ook zeggen. En met hulpverlening spreken. Dat je jongste meegaat in het niet bij jou willen slapen omdat hij zijn vader en broer ‘niet wil afvallen’ is natuurlijk een enorme rode vlag. En als jij je afwachtend en passief opstelt, laat je hem eigenlijk in de steek. Je moet een manier vinden om die beslissing bij hem weg te halen. Je moet er alles aan doen om het te regelen. Of dat lukt of niet, is weer wat anders maar je moet die rol in ieder geval pakken. Dat moet je wel strategisch doen want zonder tegenstand zal het niet gaan. Wees dus niet naïef, zoek bondgenoten en doe het stap voor stap. Maar kom wel in actie. 

Johannaatje

Johannaatje

23-01-2023 om 18:22 Topicstarter

RoodVruchtje schreef op 23-01-2023 om 17:28:

Hoe kan het dat jij kinderbijslag ontvangt terwijl de kinderen bij vader ingeschreven staan? Zijn de regels hieromtrent veranderd ofzo?

Wat is de reden dat jij na zoveel jaar nog steeds niet alles goed hebt geregeld administratief, zoals hypotheek etc? Wordt het daar nu geen tijd voor, gezien hij nog steeds zoveel controle heeft over hoe en wat er wanneer gebeurt? Ik zou proberen eens wat meer voor mezelf op te gaan komen als ik jou was.

We hebben dit apart aangevraagd met behulp van een medewerker van SVB. 

Johannaatje

Johannaatje

23-01-2023 om 18:25 Topicstarter

Omnik schreef op 23-01-2023 om 16:52:

Ik vind het ook apart dat vader zo makkelijk voor iedereen bepaalt wat er gebeurt. Is hij zo intimiderend naar de kinderen?
Ik zou je adviseren om zo weinig mogelijk mondeling met vader te bespreken en hem alles op de mail of op de app te laten zetten. De kans dat dan zichtbaar wordt hoe dwingend en dominant hij is, is dan een stuk groter.
Appt hij zijn kinderen ook dwingende boodschappen? Ik zou proberen de telefoon van jongste in handen te krijgen en daar eens in te kijken en eventueel foto’s van te maken met jouw eigen telefoon. Je moet het voor je kind natuurlijk wel veilig houden dus je mag hem niet voor je karretje spannen maar ik zou wel proberen wat onderzoek te doen en een dossier op te bouwen. Ook over wat er gebeurt en wat ze je vertellen. Er komt een moment dat je hier een beeld van moet schetsen en dan helpt het voor jezelf om het op een rijtje te hebben.
Is er familie van vaders kant die je om hulp zou kunnen vragen?

Klopt bedankt voor je advies, daar heb ik ook al over nagedacht, hij verspreidt leugens over mijn vriend ( ook bij zijn familie) dat hij mijn jongste zoon tijdens oud en nieuw bij zijn arm heeft gepakt en op de trap heeft gegooid. Dit is niet waar, mijn vriend heeft de jongens wel aangesproken. Gelukkig waren er vrienden en familie bij die de jongens hebben aangesproken op hun brutale gedrag. 

Johannaatje

Johannaatje

23-01-2023 om 18:30 Topicstarter

Omnik schreef op 23-01-2023 om 17:50:

[..]

Hij lijkt er inderdaad wel aan gewend geraakt dat hij heel gemakkelijk zijn zin krijgt als hij wat blaast en blaft. We weten natuurlijk niet hoe bont hij het gemaakt heeft. Maar het is wel tijd om heel stevig positie in te gaan nemen, zowel juridisch als persoonlijk. Het moet maar eens afgelopen zijn dat hij standaard zijn zin krijgt als hij begint te sputteren. Je zult niet kunnen verhinderen dat hij moeilijk gaat doen en boos wordt. Je kunt wel leren om je daar minder door te laten intimideren. Hoog tijd voor een advocaat, zou ik ook zeggen. En met hulpverlening spreken. Dat je jongste meegaat in het niet bij jou willen slapen omdat hij zijn vader en broer ‘niet wil afvallen’ is natuurlijk een enorme rode vlag. En als jij je afwachtend en passief opstelt, laat je hem eigenlijk in de steek. Je moet een manier vinden om die beslissing bij hem weg te halen. Je moet er alles aan doen om het te regelen. Of dat lukt of niet, is weer wat anders maar je moet die rol in ieder geval pakken. Dat moet je wel strategisch doen want zonder tegenstand zal het niet gaan. Wees dus niet naïef, zoek bondgenoten en doe het stap voor stap. Maar kom wel in actie.

Klopt helemaal, hij is inderdaad gewend zijn zin te krijgen en die geef ik dan ook meestal wel. Als ik tegengas geef dan ben ik een egoist, dan denk ik alleen aan mezelf en niet aan de kinderen. Hij is zo zielig en ik heb alles voor elkaar.  Ik heb het veel te ver laten komen omdat ik geen conflict scheiding wilde voor de kinderen en daar steeds aan heb gedacht. Ik heb de mediator gebeld die destijds het convenant heeft opgemaakt. Zij geeft aan dat een mediator geen zin heeft omdat hij alleen doet wat hij wil. Hem kennende maakt ze totaal geen indruk op hem en sommige zaken kunnen alleen worden geregeld mbt van een advocaat, dit zijn haar woorden. 

Ik moet leren me minder te laten intimideren. 

Johannaatje

Johannaatje

23-01-2023 om 18:33 Topicstarter

Duizendpoot schreef op 23-01-2023 om 17:35:

[..]

Mijn god, wat laat jij je ringeloren. Zorg eerst even voor een zakelijke instelling en ga als de wiedeweerga aan achter geld waar je recht op hebt. Dus zoek een advocaat en zorg ervoor dat hij je uitkoopt. Je hebt recht op de helft van het de waarde van de woning. Daarnaast kun je een nieuwe alimentatie berekening laten uitvoeren en kun je het LBIO inschakelen je alimentatie te betalen.

Kom op, zorg eerst voor jezelf en stel je wat harder en zakelijker op. Je ex zal gaan sputteren en mogelijk je kinderen proberen te manipuleren, maar dat doet hij nu ook al.

Precies dat, dat is denk ik ook de reden dat ik het zover heb laten komen omdat ik bang was dat hij de kinderen zou manipuleren. Dat doet hij nu toch al dus dat maakt nu ook niet meer uit. Ben altijd bang geweest dat hij de kinderen zou inpalmen en dat is nu dus ook gebeurd. De kinderen geven nu aan het niet veilig te vinden als mijn vriend er is omdat mijn vriend hun zou tegenspreken en een keer heeft geduwd. Ik hoor precies mijn ex praten, alles wordt overgenomen. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.