Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Bang voor de tandarts

Hallo allemaal,
Ben eens benieuwd.... Ik ben ontzettend bang voor de tandarts, ik spreek mezelf altijd weer streng toe dat het echt nergens over gaat, maar toch... zit ik met lood in de schoenen werkelijk te bibberen in de wachtkamer. Waar zou dat nou toch vandaan komen? Normaal gesproken ben ik niet zo bang voor pijn, maar als het over mijn tanden en kiezen gaat schiet ik heel snel in de paniekstand. Het liefst zou ik hiervanaf willen komen, maar ik ben ook benieuwd naar verhalen van lotgenoten. En dan ook de manier hoe jullie ermee omgaan. Zelf probeer ik elk jaar in ieder geval 1 keer te gaan, zit dan maanden tegen het maken van de afspraak aan te hikken en ben altijd ZO opgelucht als het voorbij is.
En dat voor een vrouw van bijna 32.....

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ja hier ook

Hier ook een enorme angsthaas (verder niet zo bang uitgevallen, maar de tandarts is een uitzondering). Heb een paar jaar geleden grootscheeps renovatiewerk moeten laten verrichten en nu ben ik al weer een paar jaren niet geweest. Driewerf foei, maar een afspraak maken, ho maar (nu zeg ik dat ik maar wacht tot na de bevalling, maar ja, hoe lang...).

Ironisch genoeg ontmoette ik enkele jaren terug mijn partner en zijn vader is - jawel - tandarts (gepensioneerd. Maar bij hem in het badkamerkastje ligt zo'n akelig eng schraaphaakje. Bah!)

Je bent niet alleen..

Goede tips heb ik verder niet, maar ik vind het dus al heel goed dat je eens per jaar gaat.

Groeten,

Temet

brokkeltand

brokkeltand

25-12-2008 om 10:21

Ik ook

zooo bang ik kan nu al in de stress raken omdat ik misschien wel volgende maand naar de tandarts moet.
Mijn kiezen en tanden zijn wel echt aan een opknap beurt toe maar ik durf echt niet!!

Sanneke*

Sanneke*

25-12-2008 om 10:34 Topicstarter

Dank

Dank voor jullie reactie, zo snel al en dat met kerst!
Raar eigenlijk dat je zo bang kunt zijn voor de tandarts he? Het is bij mij ook het hulpeloze, je ligt daar met je kwek wijd open en moet maar afwachten wat de tandarts uitspookt....

Ja hoor

Natuurlijk ben je niet de enige!! Ook ik zit met bibberbenen in de wachtkamer (met knoop in maag) En meestal heb ik ook nog altijd iets...GRRR. Een gaatje hier of daar of een oude vulling die toch écht vervangen MOET worden... Bah ik HAAT de tandarts. Maar toch, ik ga (zelfs 2x per jaar, krijg kaartje thuisgestuurd..)) trouw, want ik wil nevernooitniet met een kerkhofje in mijn mond lopen!! Gelukkig heb ik het niet op mijn kinderen overgebracht. Ze vinden het niet fijn, maar bang zijn ze niet. En zo bang als een vriendin ben ik ook weer niet, zij ging gewoon niet. Gelukkig heeft ze nu, via een echte angst-tandarts haar angst overwonnen en gaat ze nu "huppelend" ernaartoe!! Groet Suus

Vriendin van suusmaria

Ik zou dus die vriendin van SuusMaria kunnen zijn.Ik was heel lang (jààààren) niet bij de tandarts geweest. En ga nu weer trouw 2x per jaar.
Ga niet echt huppelend naar binnen maar wel zonder kloppend hart en bibber knieën. En de nacht voor mijn afspraak slaap ik de laatste jaren gewoon. De benadering van deze angsttandarts is echt heel anders. Als ik wegga maak ik direct een afpraak voor de volgende keer. Ik ken mezelf, anders blijf ik weer uitstellen. Hoef ik ook geen moed te verzamelen om te bellen, het staat al in mijn agenda. En afbellen, nee dat doe ik niet. Eigenlijk ben ik best wel trots op mezelf, kinderachtig hè? Dat is ook het probleem. Eigenlijk vond ik mezelf ook maar een rare angsthaas. Dat gevoel is weg, deze tandarts vond me niet raar en daardoor is ook een groot stuk van de angst weg.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.