Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Anna NoNiempje

Anna NoNiempje

13-03-2012 om 16:02

Ben uitgeput

Dag allemaal,
Ik denk dat ik al ruim 6 maanden aan de rand van een depressie zit, zonder dat het echt "doorbreekt". Vier jaar geleden ben ik van carrière veranderd, het leek aanvankelijk een slimme zet maar ik merk dat mijn nieuwe baan me veel energie kost, meer dan het oplevert. Terug naar mijn oude baan is, i.v.m. de crisis, niet mogelijk. Het bedrijf waarvoor ik werkte is vorig jaar failliet gegaan en er zijn maar heel weinig bedrijven die het hoofd boven water weten te houden (culturele sector). Ik zit dus "vast" in mijn nieuwe baan. Daar heb ik al het aantal uren verminderd, ben van 32 uur naar 20 uur gegaan maar ik ervaar het nog als een belasting: op de dagen dat ik werk ben ik moe en chagrijnig.
Mijn relatie is daardoor onder grote drukte gekomen. Het was al niet 100% voor die tijd, maar mijn vriend verwijt me niet te weten wat ik wil en heeft al een keer gezegd dat hij zonder de kinderen waarschijnlijk weg zou gaan. Maar hij is dol op onze kinderen dus hij blijft. Daarbij komt dat een van onze kids een zorgkindje is, hij heeft PPD-NOS en is zeer angstig (hij is 8 jaar oud). We kunnen bij voorbeeld nooit een oppas regelen om samen iets te doen omdat hij dan zo angstig is dat hij dagen van tevoren niet slaapt, en daarna nog dagen van slag is. Zelfs als een van ons op stap is, wat steeds minder gebeurt, is hij angstig en gaat niet slapen totdat ik of mijn vriend thuis zijn. Hij staat al een jaartje onder behandeling van een kinderpsycholoog maar we merken tot nu toe weinig vooruitgang. Als alles volgens een vaste routine verloopt dan gaat hij goed, maar elk verandering is een kwelling en hij reageert super heftig. Dat heeft ook gevolgens voor ons ander kindje, die gelukkig zich normaal ontwikkelt.
Ik zou met mijn baan willen stoppen om bij te komen, meer tijd in ons mannetje te kunnen stoppen en erachter komen wat ik echt wil in het leven, welke richting ik moet, maar door de uitspraak van mijn vriend over onze relatie durf ik niet zonder baan verder te gaan. Wat is wijsheid? Ik loop sinds een maandje zelf bij een psycholoog maar veel baat heb ik er nog niet bij. Wie weet raad?
Anna Noniempje

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
moeilijk

moeilijk

13-03-2012 om 16:43

Oef

Klinkt wel heftig hoor.
Weet niet of je baan opzeggen een ideale stap is. Ik heb ivm verhuizing mijn parttime baan opgezegd en ik ben mede door het 'grote gat' juist depressief geraakt. Als je baan op zich wel je interesse heeft.. Zou ik dienporberen vast te houden.
Succes iig, ik hoop dat je goede hulp kunt vinden. Een superfijne oppas/begeleider waaraan je zoon zich kan hechten, zou al wat druk kunnen halen vd situatie dat jullie zo 'klem' zitten. Tot zover mijn 5 cents..

Ziek

Goh Anna NoNiempje wat vervelend allemaal!! Als ik het zo lees, herken ik veel. Volgens mij zit je tegen overspannen aan of ben je het zelfs al (ik kan niet beoordelen in welke mate).

Ik zou beginnen met een bezoekje aan je huisarts. Even wat dingen laten checken (bloed e.d.). Daarnaast zou ik het zelf heel verstandig vinden als je je ziek meldt. Je trekt het niet meer. Denk aan jezelf en zorg voor jezelf! Daar heeft je werkgever ook het meeste aan.

Ga vooral door met de psycholoog. Praat over wat je voelt, hoe je emmertje zo vol is geraakt, probeer te bekijken hoe je de "last" (je houdt enorm van je kindje zo te lezen en je gaat vast door het vuur voor hem,vandaar dat ik het woord last tussen aanhalingstekens heb gezet) van je kindje wat kunt beperken door extra of andere hulp. Waar ik zelf ook heel veel baat bij heb gehad is een psychomatische fysiotherapeut. Die heeft me weer leren ademhalen maar ook hele praktische dingen zoals ontspanning.

En bedenk: je bent niet de enige die dit meemaakt, maar wel de enige die het voor jezelf op kan lossen (met hulp).

Heel veel succes!!

Juulia

Anna

Als je je ziekmeldt en je contract wordt niet verlengd heb je aansluitend wel recht op een ziektewetuitkering. En nadien op WW (er zijn dacht ik plannen om WW en ZW te laten samenlopen in de zin dat je ZW je WW-rechten ahw opeet maar volgens mij is het nog niet zover). Je zit dan dus wel zonder baan, maar niet direct zonder inkomen.

Sterkte ermee

Temet

KGO

KGO

14-03-2012 om 15:28

Zorgboerderij

Zou je niet iets voor je zoontje kunnen regelen zodat jullie met z'n tweeen meer lucht krijgen. Ik bedoel bijv dat hij een keer in de week of 2 weken naar een zorgboerderij kan?
Onze jongste (7 jaar, Asperger) gaat er ook bijna wekelijks naar toe. Ik merk, en daar was het ook voor bedoeld, dat we die dag thuis meer rust hebben, tijd voor de andere kinderen en elkaar. De andere dag van het weekend heb ik dan meer energie voor de jongste.
En ik zou je werk niet opgeven zeker niet als het je ook wat oplevert; namelijk iets anders dan thuis, niet alleen maar moeder,
Kaatje

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.