Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Gerdina

Gerdina

21-04-2009 om 20:14

Bloedprikken kleuter

Morgen moet onze dochter bloedprikken bij het huisartsenlab. Ze ziet er heel erg tegenop en wil eigenlijk niet. Toch moet het gebeuren.
Ze heeft al wel eens gezien hoe het gaat, toen ik zelf bloed moest prikken. Toen stond ze er met haar neus bovenop en vond het erg interessant.
Hebben jullie nog tips hoe ik haar verder kan voorbereiden, of iets anders wat het makkelijker voor haar maakt?
Alvast bedankt!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
angel3

angel3

21-04-2009 om 20:28

Mmmm nee

is toch doorbijten. Maak er niet een al te groot issue van. Vertel gewoon simpel wat er gaat gebeuren. Ze zal vragen of het pijn doet en wees daar eerlijk in. Vertel haar dat ze best mag huilen. Zo deed ik het met zoon van net 5. Hij mocht een speeltje uitzoeken en een pleister en was het al snel weer vergeten.

Zoals angel3

Ik zou er idd geen big deal van maken. Mijn zoon (toen 5½) was behoorlijk bang, het was toch iets anders dan een vaccinatie. Ik heb hem eerlijk verteld dat het een beetje pijn doet, maar dat het ook heel snel weer over is, en vooral: dat het moet, en dus ook gaat gebeuren. Ik zou een kordate, vastberaden houding aannemen: het is vervelend, maar moet ff gebeuren. Voorbereiden e.d. maakt het denk ik te beladen. Hier viel het uiteindelijk enorm mee. Hij spartelde eerst flink tegen, maar samen met een kordate vpk, lukte het toch snel en hij was het idd zo weer vergeten.

Annet

Annet

21-04-2009 om 22:13

Arm stil houden loont

Ik heb toen uitgelegd dat het prikken het minst pijn doet als je heel stil zit. Als je je arm goed stil houdt, voel je alleen de prik. Het bloed afnemen zelf voel je dan niet meer.
We hebben ook samen bedacht in welke arm het prikken moest gebeuren. (linkerarm als kind rechts is) maar ik heb er wel bij gezegd dat het soms toch de andere arm moet zijn.
Hier verliep het prima.

Linda99

Linda99

21-04-2009 om 23:26

Zalf

Mijn dochter kreeg een zalfje wat de plek waar geprikt wordt licht verdooft. Gekregen via de huisarts (bij de apotheek) en het prikken was inderdaad toen een makkie.

ayla

ayla

22-04-2009 om 08:26

Speciale kinderprikdienst

bij ons in het ziekenhuis hebben ze een speciale kinder prikdienst. Ik ben met alle twee pas moeten gana, de oudste is bijna 5 de jongste net 2. De oudste ging eigenlijk vrij aardig. We hoorden pas 10 minuten van te voren dat ze moest bloedprikken dus ze kon ook niet echt nerveus worden. In de kamer hing een grote tv met nick jr op. Er was speelgoed, speciale prinsessenpleisters, cadeautjes, diploma's. Ik heb haar goed vastgehouden ondanks dat ze rustig was. In reflex trekken ze de arm terug als ze de prik voelen en daarom moet je goed vasthouden. Docher was tv aan het kijken toen de prik kwam, ze zei auww, keek boos naar de verpleegster, verbaasd naar de spuit. en toen was het eigenlijk alweer gedaan. Daarna kreeg ze een mooie armband en was ze helemaal blij. De zetpil die ze 2 weken later moest vond ze volgens mij erger

ik moet komende week weer gaan met ongste zoon. Dat wordt denk ik wel een drama, die moeten we echt met 3 man vasthouden

Zo laat mogelijk vertellen

Gisteren nog, moest ons zoontje van net vier bloedprikken. Helaas niet de eerste keer en hij vindt het verschrikkelijk. Komt ook doordat hij de reactie van zijn grote broer op bloedprikken een paar keer heeft gezien en die gaat werkelijk helemaal door het lint; schopt en slaat echt om zich heen.
Gisteren voelde ik de bui al hangen dat de kinderarts waarschijnlijk wilde dat er weer geprikt zou gaan worden en had zoonlief al beloofd dat als hij zijn best zou doen en goed zou luisteren (had al een morgen van allerlei onderzoeken achter de rug) hij een heliumballon uit mocht zoeken. Toen we zaten te wachten bij het lab en ik dacht dat we bijna aan de beurt waren (met zicht op de ballonnen ) heb ik hem pas verteld dat ze nog moesten bloedprikken. Hij raakte lichtelijk in paniek, maar heeft zich kranig gehouden. Liep zelfs vrijwillig mee naar de kinderprikkamer. In ons ziekenhuis zijn de laboranten altijd met z'n tweeen bij jonge kinderen (of kinderen waarvan ze strijd verwachten). Zoon ging bij mij op schoot; ik hield zijn benen tussen die van mij en hield zijn andere arm vast. De ene laborant hield zijn te prikken arm vast, de andere prikte bloed.
Ondertussen heb ik zoonlief verteld dat hij het zo goed deed en hem gerustgesteld. Dit werkt bij ons toch altijd het best (bij hem dan). Het was even huilen op het moment van de prik en nog wat nagesnik daarna, maar verder viel het erg mee. Ik ben altijd wel eerlijk en zeg dat het wel een beetje pijn doet, maar dat het daarna meteen weer over is.
Overigens heeft de arts nu meteen meer buisjes laten vullen om te bewaren; dan kan dit een volgende keer gebruikt worden als er verder onderzoek nodig is.
Sterkte!

ishtar

ishtar

22-04-2009 om 09:45

Emla (de toverzalf)

de meeste prikpolies hebben het wel. Het moet alleen een half uurtje inwerken. Daarom vraag ik altijd om een tubetje wat ik mee mag nemen.

Gerdina

Gerdina

22-04-2009 om 16:41

En zo ging het

Ten eerste allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik heb inderdaad geprobeerd het niet te zwaar te maken.
Vanochtend was ze er al aan 'gewend' dat het vanmiddag toch moest gebeuren.
Toen we zaten te wachten hebben we samen afgeteld tot ze aan de beurt was. Ze werd er zelfs enthousiast van. Toen we aan de beurt waren kroop ze toch wat in haar schulp, maar werkte wel goed mee. De prikster was helaas niet zo goed. Ze kon eerst geen ader vinden en heeft een collega er bij geroepen. Die heeft haar geholpen met prikken, maar moest haar wel steeds aanwijzingen geven. Dochter gaf geen kik, vond het wel eng, maar keek ook geïnteresseerd toe. Dus wij blij en opgelucht.
ZIjn we in de gang even aan het praten met een klasgenootje van haar die er toevallig ook was (haar opa moest geprikt) komt die prikster naar ons toe:"Sorry ik ben een buisje vergeten, ze moet nog een keer geprikt". Waarop dochter helemaal tegen me aankroop en met een zacht stemmetje zei:"mama ik wil niet meer." Was ze zo dapper geweest en dan dit. Toch ging ze wel weer mee, heel stil en sip. Gelukkig prikte deze keer de collega en ging het snel en goed. Maar nu heeft ze wel even hard gehuild. Ik vond het zoo sneu voor haar, huilde bijna met haar mee. Op de fiets was ze al weer lekker aan de klets en leek het leed geleden. Maar toen ze thuiskwam bij papa moest het er toch nog even uit en begon ze weer te huilen.
Ze is nu weer aan het spelen met een vriendinnetje en weer gewoon vrolijk.
Uiteindelijk is dit maar klein leed bij al het leed in de wereld, maar als ze dan zo onzorgvuldig omgaan met m'n kleine meid dan word ik toch wel erg boos.
Wat betreft die zalf, daar hadden ze in dit lab nog nooit van gehoord. Is dat bij de apotheek te krijgen? Voor als er nog eens geprikt moet worden.
Nogmaals allemaal bedankt!

Minet

Minet

22-04-2009 om 20:19

Nooit van gehoord?

Emlazalf is al sinds jaar en dag de gewoonste zaak van de wereld!
Je kunt het op recept gewoon bij de apotheek ophalen voortaan, ff de huisarts vragen dit voor te schrijven.
je kunt het dan een half uur van te voren zelf aanbrengen.
Groetjes, Minet

69er

69er

22-04-2009 om 22:32

Zalf

Het schijnt dat het prikken na het gebruik van verdovingszalf (toverzalf) soms moeilijker is. Misschien dat prikkers hier antwoord op kunnen geven.
69er

Zalf

Emla maakt het prikken niet moeilijker in mijn beleving, kan zelfs een beetje helpen omdat het soms de huid een beetje warm maakt.

Heb ook nog nooit iemand gehoord die dat vond.

Ik gebruik wel eens cold spray als Emla te lang duurt. Is even een gek gevoel maar werkt wel goed, ook bij volwassenen trouwens.

Mariel (prikt regelmatig kinderen)

Petra-

Petra-

23-04-2009 om 21:12

Wij gebruiken

lidocainespray, ook wel bananenspray genoemd . Dit omdat er een allergie is voor EMLA en het duurt te lang.

Lys Lionne

Lys Lionne

23-04-2009 om 22:28

Voordeel bananenspray

Het werkt veel sneller! Onlangs ook gebruikt bij zoon en die vond het véél prettiger dan Emla.

Dropke

Dropke

24-04-2009 om 00:00

Toverzalf

De zalfjes vind ik eigenlijk meer nodig als een infuus geprikt moet worden. Bloedprikken is geen pretje, maar zo erg is het nou ook weer niet. Kinderen zijn moeilijker te prikken en het is dan wel prettig dat het gedaan word door iemand die ervaring heeft en in een leuke kinder prikruimte. Een kleine beloning, zoals een sticker die op de pleister komt, en een keer grabbelen uit de grabbelton. Maakt ze ook enorm trots ! Moet er regelmatig geprikt worden...dan is het leuk een stempelkaart te maken. Na 5 keer krijgen ze een groter cadeau. Onze zoon staat te trappelen om weer te mogen.

Dropke

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.