Borstverkleiningsoperatie

1/2 twin

Volgende keer een helderziende gynaecoloog nemen!

au (ad hombre)

"Ik ben persoonlijk van mening dat borstvergrotingen en -verkleiningen meestal niet bepaald een teken van een gezonde geest zijn. Een normaal mens is tevreden met zijn of haar lichaam met of zonder 'snijdende bh bandjes'."

Au Ad. Die opmerking doet pijn, want ja ik neem 'm persoonlijk.

Met mijn geest is werkelijk waar niets mis. Nu niet en toen ook niet. Met mijn borsten daarentegen wel. Die zorgden voor zodanig veel klachten dat ik jankend van de pijn in bed lag.

Bij snijdende BH banden (bij een H cup heb je het niet meer over bandjes) en smetplekken gaat het niet om een broek die te strak zit en wat knelt. Dan gaat het om tot bloeden's toe snijden, schuren en smetten.

Bij beperkingen hebben gaat het niet om geen leuk jurkje kunnen kopen, het idee hebben dat mensen naar je kijken of de marathon niet kunnen lopen. Het ging om altijd langzaam moeten lopen omdat bij alles wat in de buurt van rennen kwam de tranen in mijn ogen sprongen.

Misschien dat jij de verkeerde voorbeelden in je omgeving hebt maar bij de mensen die ik ken was er altijd duidelijk sprake van fysieke problemen.

Ik hoop dat jouw (klein) kinderen nooit met dergelijke problemen te maken krijgen.

Ad doe verstandig

En reageer niet meer in draadjes over typisch vrouwelijke aangelegenheden. Je bent heel erg bevestigend bezig. Ten nadele van jezelf straks wordt je nergens meer serieus genomen.
Ik en met mij denk ik velen, ergeren zich dood aan mannen die precies denken te weten hoe weinig last je hebt van een zware boezem, dat een bevalling allemaal wel meevalt.

Hoezo had ik een helderziende gynaecoloog moeten nemen? Mijn krukken stonden in dw verloskamer en mijn blessure in mijn status. En nog meent die man te moeten zeggen kom kom mevrouwtje zo zeer doen die weeën niet. O nee? Zeker nog nooit zelf bevallen?

Mijn oma (al 20 jaar niet meer bij ons om aan te geven uit welke tijd zij stamde) zei in gesprekken over vrouwen zaken altijd dat ze overtuigd was dat God een man was/is. Als God een vrouw zou zijn (geweest) had hij de wereld niet zo ingericht. Mannen kunnen al die vrouwenzaken helemaal niet aan. Het ongemak van een grote boezem, zwanger zijn en bevallen, iedere maand menstrueren met alle ongemakken die daarbij horen.
Dus Ad doe wijs en onthoud je voortaan van commentaar in zulke draadjes.

1/2 twin

Dat zie je fout. Als je goed oplet zie je dat mijn goed getimede bijdragen de discussie vaak in een nieuwe (zinvolle) richting sturen. Een richting waarin de dames zelf zonder een klein duwtje niet durven gaan (taboes, sociale druk). Zonder mij en de andere mannen zouden de discussies hier veel te eenzijdig worden.

eens met Ad

Wat dat betreft voel ik me nog zeer ongeëmancipeerd!
Ik durf heel veel dingen niet te zeggen die mannen wel vaak durven te zeggen...oeps.
Maar merk ook dat veel opmerkingen echt veel beter ontvangen worden door mannen.
Mannen mógen bot zijn.

ik weet het niet

maar misschien werkt het andersom ook wel?
Dat mannen kritiek beter kunnen verdragen van vrouwen dan van mannen?
In ieder geval denk ik dat mannen minstens zo weinig mogen als vrouwen op communicatief gebied.
Mannen mogen dan misschien wel bot zijn, maar mogen ze ook niet-bot zijn?

Bijna een jaar verder

Omdat mijn gewicht 'plotseling' weer dusdanig is dat ik een borstverkleining aan kan vragen, zit ik nu op het puntje van mijn stoel om de huisarts hierover te bellen. De BMI grens mag niet hoger dan 30 zijn, mijn zus waarschuwde dat dat nog steeds een onverstandig hoge BMI is in verband met eventuele complicaties, dus dat het echt lager moet (ze is verpleegkundige en heeft de ingreep zelf jaren geleden ook laten doen). Met kleren aan was ik 92 kg, daar zou ik 2 kg af mogen trekken, in dat geval is mijn normale BMI 27,17, volgens een nieuwe berekening zou het 26,18 zijn. Geen idee of die nieuwe berekening wordt gebruikt, dus ik ga maar van de oude uit. Maar goed, zover het gewicht. Ik heb net de voorgaande reacties nog eens gelezen. Wat ik graag zou willen weten, of er inmiddels ervaringsdeskundigen zijn die het zelf hebben laten doen en wat de ervaringen zijn. Ik ben lid van een Facebookgroep met daarop succes- maar ook met bepaald ontmoedigende ervaringen, dus dan schrik ik toch wel een beetje.

Ik weet inmiddels dat ik artrose in mijn ruggewervel heb, in het midden, dus elk grammetje wat minder belastend is voor mijn rug is welkom.

N@nny

Mijn hemel... 850 gram per kant? Dat is nogal wat! Ik heb ook H. Dan is het wel verstandig geweest van je dochter. Als je bedenkt dat ik van 80 B naar 85 H ben gegaan vanaf de leeftijd van je dochter, dan zou het voor haar wel erg vervelend geworden kunnen zijn. Fijn dat ze er zo blij mee is.

Bijna iedereen, waarbij de nasleep toch wat tegenviel, zegt tóch dat het de moeite waard is geweest. Het is wel vervelend dat je in de eerste zes weken heel weinig mag doen, waardoor ik, in mijn geval, man wel extra moet belasten.

Jota

Het is niet gezegd, dat je bij gewichtsverlies ook een kleinere cupmaat zult krijgen. Ik heb er nog nooit iets van gemerkt. Het hangt kennelijk af van hoeveel vetweefsel je hebt, of hoeveel klierweefsel. Het kan dus zo zijn dat aan de zijkant minder vet overblijft, dus waar je arm tegenaan hangt maar de borstomvang niet minder wordt. Als het al minder wordt, dan wordt het niet minder dan G, dat vind ik nog steeds teveel. Ik heb maandag een uitgebreid gesprek gehad met een specialist in het ziekenhuis, wat de risico's voor mij zijn van zo'n operatie. Daar maakte ik mij vooral zorgen over. Zijn reactie heeft mij gerustgesteld, dit icm mijn lagere gewicht, is voor mij nu wel het startsein om het aan te zwengelen. Het is niet alleen het gewicht, maar bij warmte, dus door hogere temperaturen of inspanning, kan het ook gaan smetten. Dat is vervelend en gaat niet over door een lager gewicht.

Echt?

Misschien heb je gelijk hoor, ik weet er ook niet zoveel van. (ondanks mijn ferme cupmaat)
Maar ben je echt al ooit op veel lager gewicht geweest met nog steeds precies dezelfde cupmaat?

onlangs laten doen

Ruim 2 maanden geleden ben ik van een F/G cup naar een D cup gegaan.
Bij mij is alles goed verlopen, de wonden zijn inmiddels goed genezen.Ik heb natuurlijk wel wat open plekjes gehad, maar dat is volgens mij eerder regel dan uitzondering. Ik heb mij laten opereren in een gewoon ziekenhuis en ben niet allerlei artsen afgegaan. Het voornaamste doel was dat ik verlost werd van van mijn enorme borsten. Mijn lengte is 165 en ik heb een normaal postuur, mijn borsten werden ook niet kleiner als ik een dieet volgde.
De operatie is mij erg meegevallen en ik heb amper pijn gehad en was de narcose (1ste keer) een 'eitje'. De eerste 2 weken heb ik heel rustig aan gedaan, daarna geleidelijk meer. Voor mijn operatie was ik in goede conditie, ik heb mezelf echt opgetraind voor de operatie.
Zoals gezegd, 2 maanden verder en doe alles weer als voorheen.

Ik zou het zo weer doen

Kaaskopje

Zelf ben ik afgevallen en van g naar f gegaan.
Durf het bijna niet te zeggen, maar ik vond het best jammer zelfs.
Maar goed, een g is nog geen h, dat snap ik.
En, hoewel ik een stuk kleiner ben dan jij, had ik er nooit last van.
Natuurlijk zitten er nadelen aan en sporten is iets minder makkelijk. Maar tegenwoordig zijn er veel goede bh's te krijgen voor grote maten, ook betaalbaar. Dat was vroeger wel anders.
Maar gelukkig nooit smetlekken oid.
Wel rug en nek klachten en lastig lang kunnen staan, dat klopt.
Maar voor mij zou dat nooit opwegen tegen een operatie.
Wil trouwens ook nog verder afvallen, hoop niet dat mijn borsten helemaal verdwijnen! Ondanks het ongemak zijn ze van mij en wil ik ze niet kwijt.

N@nny

Het lijkt mij echt een opluchting voor de rug. Ik probeer het zelf ook wel eens te voelen door het gewicht op mijn armen te laten rusten en dan voel je gewoon dat je rug daar gelukkig van wordt.