Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

klaproos

klaproos

06-12-2009 om 22:46

Dochter durft niet naar de dokter

Mijn volwassen en zelfstandig wonende dochter durft niet naar de dokter met een genant kwaaltje en nog een paar dingen die ze steeds voor zich uitschuift, maar die wel van belang zijn.
Of ik meega.

Liefst heeft ze dat ik de (dubbele) afspraak voor haar maak en dan ook nog het woord doe. Het is te gek voor woorden zeg!

Ze heeft het gevoel dat de dokters haar altijd afschepen. Als hij/zij vraagt of ze tevreden is met het antwoord en zij negatief zou willen antwoorden, gaat ze bijna huilen - zegt ze- en laat het er daarom maar bij zitten.

In het dagelijks leven heeft ze een zeer zelfstandige baan waarin ze wel degelijk de koe bij de horens vat.

Hoe komt het toch dat ze privé zo onzeker is? Ik zie me al zitten zeg, bij de dokter waar ik vroeger kwam toen mijn kinderen klein waren!

Komt nog bij dat ik zelf totaal geen behoefte heb aan 'meegaanders' als ik naar een of andere arts moet. Mijn inlevingsvermogen schiet tekort. Hellup!

Klaproos

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Carmen

Carmen

06-12-2009 om 23:07

Ach

Iedereen heeft zijn afwijkingen. Als ze verder zelfstandig is, laat haar dan op dit gebied lekker jouw kleine kindje zijn en help haar. Begrijpen hoeft niet, mijn inlevingsvermogen snapt het ook niet dus ik kan het niet uitleggen. Maar gezondheid is belangrijk. Doen dus!

Carmen.

Wel mee gaan

maar haar zelf de afspraak laten regelen. Haar het woord laten doen (desnoods met briefje erbij om niets te vergeten) en alleen maar aanvullen/steunen indien het gesprek vastloopt en ze het niet meer weet.
Misschien is je aanwezigheid al voldoende om haar over deze drempel heen te helpen.

Yvon Meijer

Yvon Meijer

07-12-2009 om 10:40

Ook gehad

Ik durfde vroeger ook nooit naar de dokter, ik ging alleen als het echt moest; heb wel eens twee weken met een gebroken hand doorgelopen en ging pas toen ik mijn vinger niet meer recht kreeg. Maar goed, ik had altijd het gevoel dat mijn klachten niet serieus genoeg waren en dat de dokter het maar stom zou vinden als ik daarmee kwam. Tot ik bij mijn huidige arts terechtkwam, vijf jaar geleden. Hij geeft me echt het gevoel dat ik altijd met alles kan komen, dat hij alle tijd voor me heeft, hij luistert goed naar me en ik voel me serieus genomen. Dus net zoals Pelle denk ik dat ze een andere arts moet zoeken, en hopelijk vindt ze ééntje die bij haar past en waar ze zich op haar gemak voelt. En ik zou haar angst wel serieus nemen, ze kan daarmee dan in elk geval bij jou terecht, straks durft ze dat ook niet meer. Groetjes, Yvon.

reina

reina

07-12-2009 om 11:03

Klaproos

Ik zou zeker wel meegaan. Ze heeft je nodig. Er zijn ook volwassenen die hun man of vrouw meevragen als ze naar de dokter gaan, dat is hetzelfde. Je kijkt op dat moment gewoon hoe het loopt, de kans dat zij het woord zelf doet is best groot, ze weet dat jij in kunt springen. Afspraak maken, tja, als zij het echt niet doet en het is wel belangrijk, zou ik het toch even doen.

Tirza G.

Tirza G.

07-12-2009 om 11:32

Al jaren

ga ik met mijn schoonmoeder mee naar alle mogelijke dokters. Ze wordt zenuwachtig van dokters, heeft nérgens meer last van als ze er eenmaal is en hoort niet wat ze zeggen. Durft niks te vragen en geeft antwoorden die helemaal niet van toepassing zijn als De Dokter iets vraagt.
Een aardige dokter die je vertrouwt helpt, maar is niet zaligmakend. Ik snap helemaal dat je er van baalt (het lijkt zo suf en kinderachtig) maar echt, ze is de enige niet.

Tirza

Wat (h)eerlijk + wat een vertrouwen in jou!

wt eerlijk van je (zelfstandige) dochter, heel dapper en knap dat ze aangeeft wat ze niet kan/durft. Maar ze is ook dapper om hulp te vragen, ze ziet in dat ze toch echt naar de huisarts moet. Stel voor dat ze je niets had gevraagd en dus nooit zou gaan...of als jij haar nu afwijst en ze een olgende keer niet meer bij je aanklopt...voor n serieuze kwaal?
Juist een compliment van haar aan jou, dat ze jou dit durft te vragen en jou hiermee vertrouwt!!!!
Gaan hoor, daar ben je moeder voor...geniet van wat je voor haar kan doen. Laat zien hoe je zoiets aanpakt, betrek haar steeds in het gesprek, vertel aan de arts dat ze jou meevraagt, uit angst en onzekerheid, (weet arts ook dat hij daar rekening mee moet houden).
Ik vind het zelf ook prettiger dat iemand meegaat bij de wat genantere kwaaltjes...(echtgenoot gaat mee).

Wel

Ik denk dat ik wel mee zou gaan. Misschien wel afspreken dat ze in eerste instantie zelf het woord doet en als het niet gaat jij haar helpt. Ze moet het uiteindelijk ook zelf leren. En weet je precies waarom ze niet alleen durft? Als het aan de dokter ligt misschien toch naar een ander dokter op zoek.

klaproos

klaproos

07-12-2009 om 15:57

Update

Ze heeft vanochtend vroeg gebeld voor een afspraak. Vandaag was alles vol, maar na wat aandringen (helaas is de assistente niet erg aardig, ik ken haar van vroeger) kan ze overmorgen terecht. Ze heeft een dubbele afspraak gevraagd.

Helaas kan ik die ochtend beslist niet mee wegens mijn werk, dat wist dochter ook.
Ik heb haar aangemoedigd een lijstje te maken en zich níet te laten afschepen. Zal haar die ochtend vanaf mijn werk nog even sms-sen.

Hartelijk dank dat jullie zo meedenken! Het gaat niet om een bepaalde dokter, ze heeft ze alledrie (groepspraktijk) wel eens gehad.

Ik denk dat ze op het moment supreme uit onzekerheid gewoon lief gaat lachen en meepraten waardoor ze haar niet zo serieus nemen. Ze zou kwaaier moeten worden! Meer op haar poot spelen.

Klaproos

Tinus_p

Tinus_p

07-12-2009 om 16:17

Kwaad zijn werkt niet

Klaproos:
"Ik denk dat ze op het moment supreme uit onzekerheid gewoon lief gaat lachen en meepraten waardoor ze haar niet zo serieus nemen. Ze zou kwaaier moeten worden! Meer op haar poot spelen."
Werkt allebei niet. Hoe zakelijker, hoe concreter, hoe effectiever, in het algemeen.

Rafelkap

Rafelkap

07-12-2009 om 18:40

Alleen

Ik denk eerlijk nu gezegd dat het goed is dat ze alleen gaat. Met support van buitenaf (lijstje maken, goed idee) Hoe jij over haar schrijft komt zij er miesmuizerig van af. Lijkt me niet leuk om te lezen/horen overigens. Als ze wat meer vertrouwen krijgt zal ze vanzelf assertiever worden.

Yvon Meijer

Yvon Meijer

07-12-2009 om 22:12

Bepaalde dokter

Ik heb zeven artsen artsen gehad waar ik niet heen durfde/wilde. Haar angst is zeker niet voor een bepaalde dokter maar het kan best zijn deze dokters haar niet goed aanvoelen. Het zou verfrissend kunnen zijn om eens een andere praktijk/dokter te proberen, wie weet vindt ze er één waar ze wel duidelijk kan maken wat er aan de hand is. En misschien ligt het niet aan de dokter die ze nu heeft, dan is het nog wel handig om er achter te komen wat dan wel de oorzaak is. Als deze afspraak op dezelfde manier gaat als eerder zou ik haar vragen hoe het gesprek ging en er samen proberen achter te komen waar het uit de bocht vliegt. Bij mij was het ook zo dat als ik eenmaal bij de dokter was ik écht niet meer wist waarvoor ik gekomen was.

klaproos

klaproos

07-12-2009 om 22:51

Miesmuizerig

oei ja, dat heb je goed gezien, en ze weet dat ik dat vindt. Maar je hebt gelijk, het is totaal niet aardig. Ik ga me schamen.

En Tinus heeft gelijk; zakelijk en concreet zijn heeft veel meer zin dat kwaad worden. Dank.

Klaproos

Chippie

Chippie

07-12-2009 om 23:49

Wat zou je doen...?

Wat zou je doen .... als je vriendin het je zou vragen? Ik heb mijn man ook wel eens meegevraagd omdat ik ergens enorm tegenop zag.

Of de sfeer?

Ooit hadden mijn ouders een aardige vriendelijk huisdokter. Die ging uiteindelijke samenwerken met een ander en dat werd na nog weer een tijdje een groepspraktijk met 5 huisartsen. Toen wij weer hier kwamen wonen, schreven we ons automatisch in bij deze groepspraktijk. Maar echt 'happy' hebben we ons er nooit gevoeld. Je was zo'n 'nummer', nummer zoveel...meer een fabriek dan een dokter...zeg maar. Nu zijn we toch al niet zo dokterig...maar als we er dan 's kwamen (en dan was er écht wel wat) dan wisten ze ook totaal niet wie we waren. Dat merkte je aan alles. Ik heb een chronische ziekte en mag dus niet alle medicatie en moest daar áltijd weer zelf op wijzen...(was nog voor de p.c. tijd). Tot het een keer gigantisch mis ging...Toen was man kwaad en terwijl ik nog in het ziekenhuis lag heeft ie een andere huisarts gezocht en ons daar in geschreven. Die tot mijn verbazing me opzocht in het ziekenhuis.(Had ik met die 5 artsen nog nooit meegemaakt) Ze (vrouwelijke arts) wilde van mij het verhaal van wat er mis ging horen...Dit was een heel andere dokter. Deze kent je, wil je ook leren kennen, neemt daar ook tijd voor. Heeft een afgepast aantal cliënten en neemt er ook niet meer aan. Er zitten ook nadelen aan...vrijdags heeft ze altijd vrij en als ze vakantie heeft (is best regelmatig, ze is al wat ouder) moet je dus naar een wildvreemde. Maar dat weegt niet op tegen het voordeel dat je voelt dat ze je serieus neemt. Als er wat is....en wij bellen, kunnen we ook altijd meteen terecht. Omdat ze weten (assistente en zij) dat áls wij bellen er écht wat is. Als er iets gebeurd en zij is afwezig...(b.v. in weekend) belt de assistente of zij achteraf op...hoe het gaat....Nog nooit heeft ze me medicatie voorgeschreven die ik niet mag en ik hoef nooit tekst en uitleg te geven voor de 100ste keer. Als we komen is het Hé albana, hoe is het ermee? En dat is toch 100 keer beter dan bij zo'n onbekende dokter in zo'n fabriek te zitten die niet eens je naam kan uitspreken zonder op de kaart te kijken.
Kan het niet zoiets zijn? Dat ze zich niet happy voelt bij die huisarts?
groeten albana

klaproos

klaproos

08-12-2009 om 10:23

Sfeer

Daar zit wel wat in Albana!

't Probleem is alleen dat het een dorp betreft, er is één huisartsenpraktijk.
En het zou ook al schelen als er een plezieriger assistente zou zijn!

Klaproos

tonny

tonny

08-12-2009 om 10:24

Chuppie

ook jij hebt gelijk... Voor een vriendin zou ik het wel doen. Wat raar, deze ontdekking!

Ik denk dat er bij mij eigenlijk heel veel irritatie achter zit. Je kunt elkaar soms ook te goed kennen misschien.
Nuttig, dit forum.

Klaproos

klaproos

klaproos

08-12-2009 om 10:28

Wow

leuk he, zo'n tijdelijke nick

amk

amk

08-12-2009 om 10:29

Albana

hebben wij dezelfde huisarts? Kan niet want die van mij is een man.
Maar idd hij kent je gewoon. ook als ik hem in de stad ergens tegen kom. Ik weet namelijk dat ze in de praktijk in het patienten dosier een tabblad hebben met sociale aangelegenheden. Die tikt hij er ook gewoon bij.

Kwamen we vorige week achter. Schoonzusje ging naar de ha. En hij vroeg hoe het met het onderzoek ging......
Eh, welk onderzoek, nou je promotie. Ze is 4 jaar geleden gepromoveerd en sindsdien niet meer bij hem geweest. Oeps... Daar ging de goede indruk.

Hier zijn ook alleen de vakantievervangers een ramp.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.