Hart staat stil
Nu de grootste schrik is weggeëbd, gooi ik het op OOL, om te vragen of iemand het herkent:
Vorige week donderdag begon mijn hart raar te doen. Het klopte niet meer regelmatig, en stopte één keer een fractie van een seconde. Ik werd echt heel misselijk, en ontzettend bang. Mijn man vertelde dat ik helemaal grauw werd. We zijn bij de huisartsenpost geweest, en uiteraard, was alles toen weer normaal. De huisarts had het over hyperventilatie, en wilde me iets kalmerends geven. Dat heb ik resoluut geweigerd. Hij vertelde me iets over hartritmestoornissen en ik ben wat geruster naar huis gegaan. Zondagmiddag ging het helemaal mis. Drie keer achter elkaar stopte mijn hart, en werd ik heel misselijk. Weer naar de huisartsenpost. En ook toen was alles weer normaal. Via mijn eigen huisarts heb ik geregeld dat ik een 24-uursregistratie krijg, dat gaat volgende week gebeuren. Ik ben ontzettend blij dat de artsen me tot nu toe zo serieus nemen. Want het was heel erg eng. Maar het rare is, dat ik me sinds maandag weer normaal voel. Ik fiets tegen windkracht 6 in, eitje! Ik sta op de crosstrainer, en word ontzettend boos op een collega zonder dat het iets met mijn hart doet. Ik weet het niet meer. Wat is me overkomen? Om herkenning te voorkomen maar eventjes een gelegenheidsnick:
Digitalis
Ritme stoornis
zoek via google anders eens op VES (ventrikel extra systole) kan heel onschuldig zijn, ik had het een paar dagen, mijn hart sloeg dan een slag over, beetje benauwdig gevoel en dan klopte de volgende slag extra hard..
Ik ben helemaal door de molen geweest bij de cardioloog,waar niets werd gevonden (natuurlijk waren toen ook de klachten al hoog en breed over.
Mijn cardioloog noemde medicijngebruik (ik had een kuur Nitrofurantoïne) dat dit een trigger kon zijn (al had ik vaker Nitro geslikt zónder..)
Sowieso maar eens naar de cardioloog, die kunnen dmv onderzoeken kijken of ze iets vinden.
Meestal zijn zulke extrasystoles onschuldig, maar ik zou het toch even laten onderzoeken.
Eng
Het hoeft bij jou niet zo te zijn als bij mij, iedereen is anders. Maar toch even dit:
Het is inderdaad heel erg eng, ik heb ze soms zo vaak per uur dat ik er duizelig van wordt. Bij mij is het een soort sluipende stress waar ik me heel lang niet van bewust was, integendeel ik dacht dat ik juist lekker op dreef was: studie, kinderen, veel nevenactiviteiten. Maar ik was roofbouw aan het plegen en daar betaal ik nu na twee jaar nog altijd de prijs voor want 100% top ben ik nog steeds niet. Ik ging door tot tegen de grens van een burnout.
Het opvallende bij mij was dat ik ook gezwind een brug op fietste, het bewijs volgens de ha dat mijn hart op zich oké was, want met een zwak hart krijg je doorgaans juist problemen bij erge inspanning. Ik had die ritmestoornis op gelijk welk moment, ook bij ontspanning. Ik kreeg ook een 24u-registratie maar die toonde alleen veel stress, geen afwijkingen.
Misschien toch niet slecht om je leven en je bezigheden even onder de loep te nemen, kijken waar het rustiger kan, het kan een lichamelijke oorzaak hebben maar het kan ook een algemeen signaal zijn van je lichaam dat 'hé doe even trager' betekent.
Ondertussen neem ik dik tegen mijn zin een licht kalmeermiddel en een minimum ad maar ik voel me dan tenminste lichamelijk oké. Ik hoop dat het voor jou niet hoeft natuurlijk.
Oja, mocht het stress blijken: waar ik veel baat bij had was een antistress product als seriane of bioptimum stress. Dat zijn voedingssupplementen. Vooral dat eerste hielp mij schitterend bij die hrs.
Het beste met de 24u-registratie!
Digitalis
Hoi,
Bij een hartritme stoornis kan je hart rare slagen maken, of slagen overslaan. Je kunt je er moe door voelen. en duizelig. Mijn man heeft een hartritme stoornis en is nu al 3x een ablatie gehad, is te jong voor hart tabletjes. Wel slim dat ze 24 uurs regristratie die (holter onderzoek). Als er rare slagen zijn zullen ze die zeker zien. ik zou alleen vragen of je verwijsbrief naar cardioloog kan krijgen. Beter teveel naar kijken als te weinig.
Succes!
Kan heel onschuldig zijn.
Toch kan dit ook best een vorm van hyperventilatie zijn. 2 jaar geleden raakte ik ineens zomaar spontaan terwijl ik rustig achter de klapjap zat zomaar van de wereld. Voelde inderdaad heel erg angstig. Ik ben toen ook helemaal door de medische molen gegaan, ben ook in die periode nog een keer met de ambu afgevoerd, heb het hele cardiologische circuit doorlopen met 24 uursmeting, echo's, fietstest en nog een stukje neurologie erbij (MRI van mijn hoofd) en ze hebben niets kunnen vinden behalve dat mijn hart af en toe een keer een extra slag maakte (\heel onschuldig, schijnt heel vaak voor te komen). Maar juist door de stress en de angst dat er wel wat met je is is de kans ook aanwezig dat je onbewust toch gaat hyperventileren. Bij mij was het overigens een voorbode van flinke angst-en-paniek-stoornis die ook nog eens met depressieve klachten gepaard ging. De tip om af en toe een kalmeringsmiddeltje te nemen vind ik zo gek nog niet. Als het wél een vorm van hyperventilatie zou zijn dan heb je er misschien baat bij. Lijkt me in ieder geval wel de moeite waard om een paar keer te proberen voor je jezelf echt helemaal gek maakt met zorgen.
Hoi digitalis
Ik herken je angst bij dit akelige gevoel. Toch is het meestal niet zo dat je hart echt stil staat als je even een slag of paar slagen niet voelt. Het hart maakt dan vaak juist een extra slag(zoals Mien al beschreef).
Ik heb een geschiedenis van hartritmestoornissen en op een bepaald moment heb ik daarbij een hartritmestoornis in de hartkamer(ventriculaire tachycardie) en hartpauses gekregen. In dat geval staat je hart echt even stil.
Vreemd genoeg heb ik heel lang niet eens in de gaten gehad dat ik juist toen regelmatig een levensgevaarlijke ritmestoornis had.
Ik voelde dit niet als een hartstilstand, maar was gewoon meteen helemaal van de wereld. Daarom dacht ik dat ik epilepsie had.
Het is in mijn geval gezien tijdens een 24-uurs holteronderzoek. Ik heb daarna meteen een pacemaker gekregen.
Niet over
Ik had nog de stille hoop dat het eenmalig zou zijn, maar vandaag was het werkelijk heel akelig. Mijn angst is natuurlijk dat ik er in blijf. Ik zou graag de geruststelling krijgen dat dat niet gebeurt. Ik heb mijn familie verteld wat er aan de hand is. Na een week vond ik dat ze wel het recht hadden om te weten of er iets aan de hand is. Ik weet verder niet of ik mijn leven moet aanpassen. Vandaag durfde ik niet te fietsen en te sporten.
Naar de
CSO (spoedopvang) gaan op het moment dat je het hebt, dan kunnen ze misschien wat zien op een ECG..
Het kan idd ook maar zo hyperventilatie zijn, maar ik zou sowieso eens de cardioloog bezoeken.
Zo raak je in een cirkeltje van angsten en vermijdingsgedrag en beperk je jezelf, met als gevolg dat je allemaal stress opbouwt
Let ook op wat je eet
mijn vader heeft hartrimtestoornissen gehad (is eraan geopereerd), maar merkte dat de smaakversterker Ve-tsin zorgde voor ritmestoornissen. Vooral in chinees eten wordt dit gedaan, maar ook in andere producten. De echt naam is: Mononatriumglutamaat.
Sterkte ermee, hopelijk heb je snel duidelijkheid.
Mien, je hebt gelijk.
Ik had de hele dag een beklemmend gevoel op de borst. ik wilde toch beslist naar de markt, 2,5 km fietsen. ik heb het gedaan, met een briefje met mijn gegevens in de portemonnee. Regelmatig wilde ik terug. Maar ik heb doorgezet. Bij de groentekraam moest ik wachten. En weer had ik de neiging om weg te gaan. Ineens begon het te spoelen. Iedereen op de markt holde onder de afdakjes van de kramen. Het zag er zo mooi uit: alles was even stilgezet door de regen. Die enorme druppels die weer omhoogspatten, en het gekletter op het doek. Ik werd er helemaal vrolijk van. De druk op mijn borst werd lichter, en ineens hoefde ik niet meer zo nodig snel naar huis. Op de terugweg heb ik zitten zingen op de fiets. Hartritmestoornissen is één ding. Maar ik ga er geen angststoornis bij ontwikkelen! Bekijk het even! dankjewel. Ik heb veel aan de reacties.
Alles bij elkaar
zo de dingen lezend, klinkt het meer als hyperventilatie...ik heb het een paar jaar geleden ook gehad, en inderdaad, het leek soms of mijn hart stilstond en vervolgens op hol sloeg. Heb ook een paar dagen met zo'n apparaat gelopen om alles te registreren, maar er kwam niks bijzonders uit. In tijden van stress keert het nu nog weleens terug....En inderdaad, ik heb ook altijd, ondanks de druk die ik voelde, alles gewoon gedaan....maar heb dus weleens zwetend en zuchtend in de rij bij de kassa gestaan, en zo blij als ik klaar was....maar ik weigerde het mij de baas te laten worden, anders had ik nu denk ik altijd binnen gezeten en niet meer naar buiten gedurfd! Goed van jou dat je dat ook gedaan hebt!!!
Ik heb geen zin in hyperventilatie!
Als het inderdaad hyperventilatie is, dan heb ik dat te accepteren. Maar wat mij zo verbaasd heeft, was dat ik het voor het eerst had tijdens een fietstocht, en later terwijl ik lekker op de bank een boek lag te lezen. Dus zonder stress! De stress kwam pas later 
Ik voel me ook trots dat ik het gedurfd heb.
Digitalis
Lees mijn verhaal nog eens. Ik kreeg een soortgelijke aanval terwijl ik thuis achter de laptop een filmpje zat te kijken en later terwijl ik bed t.v. lag te kijken. Het kan heus best hyperventilatie zijn en hoe ongeruster jij jezelf maakt des te erger het wordt. Je raakt in een vizueuze cirkel en met een beetje pech zit je binnen een paar maanden net als ik met een angst-en-paniekstoornis en bijbehorende depressieve verschijnselen. Geloof me, dat wil je nooit. Je huisarts wilde je kalmeringsmiddelen voorschrijven. Ik vind dat in eerste instantie niet eens zo'n gek idee. Achteraf wilde ik dat mijn huisarts dat had gezegd, misschien was me dan een bak ellende bespaard gebleven.
En....
Kijk eens op www.hyperventilatie.org
Daar vindt je veel info.
Evenveel
Bij is het zo: Samengeteld per minuut slaat mijn hart evenveel keer als het normaal zou doen maar het slaat twee keer snel na elkaar en laat dan iets meer tijd om toch aan een normaal slagen per minuut te komen, daarna is het weer een paar slagen gewoon. Dat kan je zelf makkelijk meten, je telt een minuut of halve minuut je hartslag, als je aan een doorsnee hartslag komt, krijg je misschien wat rust omdat je dan voelt dat het niet zo is dat je slagen mist ofzo. Het voelt alleen creepy, dat wel, ik heb het nu zelf net weer na te hard en vooral te onregelmatig werken en man is danig ongerust als hij mijn hartslag hoort. Tijd voor rust dus hier.
