Hypochondrie, uitlaatklep

Hallo, ik ben nieuw aangemeld hier op het forum. Ik kwam niet zo veel tegen over hypochondrie. Ik ben er zelf ook niet zo bekend mee, dus vandaar dit topic. Maar toch vind ik mijzelf in bepaalde dingen erg terug. Ik wil gewoon even dit van mij af schrijven. Opzich ben ik niet eens bang om ziek te worden, want dit hoort bij het leven. Maar ik kan mij wel heel erg obsessief gedragen als het om klachten gaat. Ik zoek op wat het kan zijn en kn hier dan ook dagen mee bezig zijn. Bij de huisarts kom ik eigenlijk niet omdat ik weet dat het vaak niks voorstelt en sommige klachten gewoon bij het dagelijks leven horen. Toch helpt het me om verhalen van andere hypochonders te lezen. In veel dingen herken ik mijzelf, maar ook in veel dingen niet. Ik ben bijvoorbeeld niet bang om ziel te worden, of bij elke klacht de huisarts bellen doe ik niet. Maar het obsessief bezig zijn van wat kan het zijn wel, dat kan ik op zo’n moment ook niet los laten. het is bij mij dan misschien niet extreem maar ik herken mezelf wel in bepaalde dingen van hypochondrie. langzamerhand heeft zich een patroon ontwikkeld: ik voel iets, zoek op google, helemaal fout en dat weet ik zelf ook. en mijn dodelijke ziekte was geboren. Ik heb al aardig wat kennis op gedaan 😅ik denk dan ook wel eens van als ik google over bepaalde klachten dan ontwikkel je ze ook. Het triggert me op de één of andere manier. Dus ik probeer het los te latenNu ik mijn verhaal zo opschrijf en teruglees, is het net of het over iemand anders gaat. Appart toch? Ik noem het maar mijn alter ego hahaIk hoop dat er mensen zijn die zich hier in herkennen, of hun ervaring willen delen.