Jongen 5 jaar en broekpoepen
Beste allemaal,
Onze zoon van net 5 poept altijd in zijn broek of luier en nooit op de wc. Tot zijn vierde was dat eigenlijk geen probleem, totdat hij naar school ging.
Doordat hij zich ervan bewust werd dat het niet hoort wat hij doet, ging hij het wel eens ophouden. Hij krijgt om de dag een zakje Movicolon, dit om alles wat zachter te krijgen. Hij poept soms wel 5 keer per dag, vaak 2 à 3 keer, een enkele dag niet.
Inmiddels gaan we met hem naar een kinderpsychologe, medische of lichamelijke oorzaken zijn door de kinderarts en fysiotherapeut uitgesloten.
Op school gebeurt het ook dat hij in zijn broek poept. Meestal ergens einde vd week als hij moe begint te worden. Vandaag haalde ik hem om 3 uur op en hij had met de overblijf gepoept zei hij. De stank was enorm, hij zat helemaal onder. Juf heeft niks gemerkt, ik kan dat bijna niet geloven. Ook heeft ze eerder aangegeven dat ze er geen tijd voor heeft om er iets aan te doen. Een paar keer zijn wij gebeld om hem te verschonen, ook terwijl ik op mijn werk zat. De juf geeft aan dat het niet de bedoeling is dat hij een luier draagt, doet hij ook niet en de psychologe raadt ook aan zonder luier te lopen.
Wie heeft er tips of advies over hoe dit op school beter kan verlopen? Of ervaring ermee. Het is al erg genoeg dat onze zoon broekpoept. Een jongen ophalen die al 2 uur met poep van voor tot achter in z’n onderbroek heeft zitten is echt vreselijk.
Als extra, ik krijg niet uit hem waarom hij niet op de wc gaat. Uiteraard hebben we vanalles geprobeerd.
Beginnen
Misschien kun je beginnen door hem met luier en al een tijd op de wc te zetten op deze manier. In de ochtend.
mwah
Ik vind een kind zelf verantwoordelijk maken voor iets absoluut niet "in zijn sop gaar laten koken". Natuurlijk begeleid je en help je waar nodig. Maar een zeer laconieke houding van de ouder, het zoveel mogelijk zelf laten doen en het vooral tijdrovende hiervan, maakt wel dat een kind ervaart: "hé, hier wil ik toch wel eens vanaf", zonder dat er nou een negatieve lading aanzit (die er wel aan zit als een ouder ongeduldig of geïrriteerd raakt)
Probleem verzwaren
Dan heb je al een probleem en dan maken degenen die jou verzorgen er nog een extra probleem van voordat het probleem verholpen kan worden. Een bekende neiging bij hulpverleners. Je kunt wel geholpen worden maar dan moet je wel......... en je goed realiseren dat het wel jou probleem is, dat jij gaat oplossen. Daar zou ik toch alert op zijn. Hoe denk je dat een kind zich daarbij voelt? Van vijf jaar?
Je houding
Ik zou het meer op vertrouwen doen. Je hebt een probleem. Dat gaan we samen oplossen. Ik ben er voor je. Anders maak je de toiletgang mogelijk nog meer beladen dan het al is.
Heel herkenbaar
Nu ik je uitgebreide uitleg lees, komt dit erg overeen met mijn eigen zoontje. Heel herkenbaar, maar bij ons dus met plas ipv poep. Ook hij is pas zindelijk geworden 3 maanden voordat hij 4 werd en naar school ging, en ook onder 'dwang';we hebben toen gezegd dat hij geen luier meer mocht overdag. Zowel met poep als plas ging dat helemaal goed, ik kan me niet meer herinneren dat hij die 3 maanden ongelukjes had. Maar toen hij eenmaal naar school ging, ging het binnen een aantal weken dus sterk bergafwaarts en sinds die periode is hij misschien 4 dagen ongeluk-vrij geweest in bijna 2 jaar. Ik denk dat er een bepaalde druk op is komen liggen doordat hij naar school ging. Of een druk die hij voelt, want op zich zijn ze op school nooit dwingend geweest daarin.
Ook ik heb sterk de indruk dat mijn zoontje wel zindelijk is (dat zei de bekkenfysio ook), maar er toch ergens iets mist waardoor hij op tijd naar de wc gaat. Soms wist hij het echt niet, dan zag ik hem verbaasd grijpen naar zijn broek als ik er wat van zei, maar er zijn ook heel veel momenten dat hij het volgens mij wel aanvoelt, maar zit te spelen en 'geen zin' heeft om naar de wc te gaan. Ook een negatieve associate met de wc hier dus.
Het vervelende is dat veel specialisten andere dingen aanraden. De huisarts en kinderarts zeggen gewoon te wachten met meer bekkenfysiotraining tot hij naar groep 3 gaat (na de zomer) - ik ben sowieso na een half jaar fysio gestopt (hij was toen bijna 5 en het had 0 effect) - en iemand van de GGD zegt juist te beginnen met een beloningssysteem, omdat hij anders in een soort cirkel blijft hangen en het een gewoonte wordt. Je weet het zelf ook niet he?
Nu hij ouder wordt heb ik af en toe wel het idee dat belonen zou kunnen helpen, daar heb ik echter geen goede ervaringen mee.
Zelf heb ik de situatie al enige tijd geaccepteerd (na een periode van onmacht, irritatie en frustratie), maar er zijn altijd buitenstaanders die er opmerkingen over moeten maken en dan raak je soms weer aan het twijfelen en ga je toch weer 'op zoek naar een oplossing'.
Bij ons doen ze er op school trouwens absoluut niet moeilijk over. Mijn zoontje kan zich ook als de beste omkleden, maar hij moet wel naar de wc gestuurd worden, anders blijft hij een hele tijd in een natte broek lopen.
Maar het gaat laaaaaaaangzaam wel beter.
Mijn zoontje loopt ook wat voor op zijn leeftijdsgenootjes op school, maar daar zijn zijn leraressen juist positief over. Daar ben ik wel erg blij om.
En ook herkenbaar dat je schrijft dat je denkt dat het probleem voorkomt uit iets anders, niet gelinkt aan de zindelijkheid. Dat idee heb ik zelf ook, maar ik kan de vinger er niet op leggen. Toch een soort druk denk ik, en negatieve associatie. Maar misschien toch ook het nog niet compleet 100% goed voelen van aandrang. Het blijft gissen. Zelf hoop ik altijd dat hij er geen knauw aan overhoudt...
probleem
Ik zou het niet zo keihard betitelen als 'een probleem'. Het is gewoon zoals het is. Kind poept soms in zijn broek, en moet dan verschoont. Ik denk dat op alle mogelijke vlakken het goed is een kind al op jonge leeftijd regie/verantwoordelijkheden te geven. En zoals ik al zei: waar hulp nodig is help je, waar een kind het zelf kan doet het het zelf.
regelmaat
"Hij is erg voorlijk voor zijn leeftijd op cognitief gebied, maar wordt daarin niet gezien op school. " en "Dit broekpoepen wordt gezien als een extra bewijs dat hij sociaal emotioneel erg jong is en dat er 'iets' met hem is. Dit gecombineerd met zijn persoonlijkheid natuurlijk"
Heb je dat al eens aan de psycholoog voorgelegd?
Het kan zomaar zijn dat jouw zoon ook denkt dat er "iets" met hem is omdat hij misschien toch wat anders is dan de rest. En dat weer kan er toe leiden dat hij zich anders gedraagt. Meer als een baby misschien.
In die context herken ik de klacht van de zoon van een kennis, al ging het toen over plassen.
Dat heeft echt heel lang geduurd. Tot een jaar of 8 zelfs.
We staan er niet zo bij stil, maar goed (ontspannen) plassen en goed (ontspannen) poepen is een aangeleerde vaardigheid. Leer je het niet of verkeerd, dan plas je onvoldoende uit waardoor er lek problemen en zelfs blaas ontsteking ontstaat. Of poep je onvoldoende ontspannen waardoor er verstoppingen ontstaan.
Wat werkelijk helpt is regelmaat.
Steeds hetzelfde doen. Op dezelfde tijd. Met tijd voor poepen en plassen.
Je kunt je zoon de tragiek van de poeptechniek uitleggen.
Niet goed poepen is harde en pijnlijke poep + diarree tegelijk.
Je kunt met hem een kalender maken met een haalbaar doel.
Het eerste lijkt mij dat hij zich afzondert als hij gaat poepen. Dat mag in zijn luier, maar wel afgezonderd. In de badkamer bijvoorbeeld. Met een boekje, zoals volwassen mannen dat ook doen.
Het lijkt me inderdaad ook goed dat hij zichzelf omkleedt.
Dat is geen straf, maar juist een handreiking van autonomie.
Hij mag het zelf doen, maar als hij hulp nodig heeft kan hij je vragen te helpen.
De wens van juf "geen luiers in de klas" lijkt me geen advies dat pedagogisch of ondersteunend bedoeld is. Het is zo simpel dat scholen vinden dat niet zindelijke kinderen, die in de luiers dus, niet welkom zijn. Waarschijnlijk staat dat ook in de schoolgids.
Ik zou dat negeren. Trek je zoon een luierbroekje aan. Leer hem zichzelf te verschonen.
Hij kan zich voor poepen beter terugtrekken en op zijn hurken gaan zitten, dan is verschonen makkelijker.
Frustratie en ongeduld. Dat snap ik. Maar dat helpt niet.
Dat werkt juist averechts.
Probeer met je zoon samen aan dit probleem te werken.
Heeft je zoon trouwens een periode van heftige pijnlijke ontlasting gehad, of is dat laxeermiddel als preventie voorgeschreven? Als dat laatste het geval is, dan is het misschien toch zaak om met je zoon te overleggen. Leg hem de werking uit. Stop met het medicijn en vraag hem te melden zodra hij vindt dat poepen pijn gaat doen. Misschien komt dat moment niet eens en scheelt stoppen met het medicijn wel een aantal keer beetjes ontlasting op een dag.
Dat is al een stuk rustiger.
Niet raar van de juf
Ik heb de draad gelezen. Ik vind het niet raar dat een juf een poepbroek afdoet. Dat hoort echt NIET bij haar taak. Ik snap dat het verveld is dat je daarvoor van je werk moet komen maar het jouw kind. De eis dat een kind zindelijk is vind ik dan ook echt normaal.
Een ongelukje kan natuurlijk maar volgens mij is dat in dit geval wel meer. Waarom mag een luierbroekje niet van de juf? Zou het ook niet mogen bij medische verklaring? Dan wordt het verhaal iets anders ondanks dat ik dan nog steeds vind dat je als ouder het moet oplossen bij ongelukje.
Verder zou ik ook de tijd nemen en er bij gaan zitten. Wat papier op het water leggen om plons te voorkomen.
Succes
Wel even doen
Sanneke, voortaan toch maar wel even de draad lezen.
Er wordt niet geklaagd over de juf.
bezinken
ik laat jullie verhalen bezinken op het moment en ga kijken wat ik ermee kan. Ik heb er wel veel aan!
Overigens wilde ik nog reageren op Lavell. Ik heb dit inderdaad aangekaart bij de kinderpsychologe. Omdat zoon daar is aangemeld vanwege zindelijksproblematiek focust zij zich daarop. Zij gaf verder aan dat er ontwikkelingsonderzoek gedaan kan worden(niet bij haar), mits wij daarachter staan en wel met in achtneming dat hij nog jong is. Ik heb namelijk sterk het vermoeden van een ontwikkelingsvoorsprong (waar op de peuterspeelzaal al zodra hij startte met 2,5 door een leidster over gesproken werd). Maar hoe rijm je dat met poepbroeken en zijn sterke (lees: snel boos en gefrustreerd) karakter. Iets wat ik zelf al moeilijk vind, maar waar de betreffende juf zich helemaal niet voor lijkt te interesseren, behalve te noemen dat er 'iets' met hem is. Ik vind dit echt heel jammer en ook wel verdrietig, Eigenlijk gaat dit verhaal dan ook niet over broekpoepen. Het is een gevolg van iets anders, ik heb het gevoel dat mijn zoon anders functioneert dan gemiddeld (voor zover er een gemiddelde bestaat). Overigens wilde de kinderpsychologe hem ook de tijd geven om te groeien, omdat het ene kind nu eenmaal zich anders op verschillende gebieden ontwikkelt dan het andere kind.
Ik heb vrijdag weer een afspraak. Bedankt hoor allemaal, het is echt fijn om jullie reacties te lezen. Zowel de reacties van herkenning als de adviezen.
ga kleien
Onze zoon (die naar later bleek ook een ontwikkelingsvoorsprong heeft) had ook moeite met op de wc zijn grote boodschap doen. Zijn zus was in die tijd bij een speltherapeut waar ik dit in een oudergesprek heb laten vallen.
Ik kreeg een tip die binnen een week of 2 goed resultaat opleverde. Zoon naderde zijn 4e verjaardag toen en ik wilde het voor het naar school gaan opgelost hebben.
Ken je die staafjes gekleurde klei? Plasticine? Koop zo'n kaartje bij de action (zonder dat hij dat weet). Maak van alle staafjes 1 grote klont, die dan een soort bruine kleur krijgt. Dan gaan jullie samen kleien, je vertelt hem niet dat dat is om zijn ontlasting onder controle te krijgen. Eerst moet de klei "soepel gemaakt" worden en dat kan alleen door in de klei te grijpen en het tussen je vingers door te "duwen" met je duimen. Laat je zoon dat kopiëren. Na ruim 5 minuten is de klei soepel genoeg en ga je poppetjes, huisjes, hondjes maken. En dat dan drie keer per week even volhouden.
Bij ons was het binnen 2 weken opgelost, hij poepte op de wc.
Later kreeg ik van een mondmotoriek logopediste ook nog eens die tip om op dezelfde manier aan het eten te voelen om een meer gevarieerd eetpatroon te ontwikkelen. Ook dat is gelukt, na lang tobben eet meneer nu eindelijk rijst.
Het schijnt iets te maken te hebben met een soort van koppeling tussen je maag-darmkanaal en het voelen met je handen, die bij jonge kinderen aanwezig is. Die klei is een schoner alternatief dan kliederen met echte poep.
Herkenbaar
Heel herkenbaar, mijn zoontje is net 6 geworden en eindelijk na een jaar hebben we er grip opgekregen. In de zin van grip bedoel ik dat hij standaard savonds voor het douchen moet poepen, eerder mag hij de wc niet af. Hij houd het nog wel de gehele dag op maar doet het nu dus wel dagelijks en heeft er daardoor geen last meer van op school.
De enige tip wat ik kan zeggen is wees consequent en plan een vaste "poep" tijd in, dat hielp hier echt, gaat in het begin zeker nog mis en kost je weken misschien wel paar maanden, mogelijk nog even gebruik van een luier op school (tenzij anderen hem dan echt pesten) maar als er een ritme in komt qua dagelijks poepen krijgt hij geen last meer van verstoppingen en zal hij als hij moet, aan zijn poepmoment denken wat hem veel opluchting kan geven.
Zoek naar wat er achter ligt
Ik denk dat je je gevoel moet volgen. Een ontwikkelingsvoorsprong kan heel veel te maken hebben met een sterk karakter en broekpoepen.
Hoewel dat kleien ook nuttig kan zijn.
Mijn tip is om je vraag te stellen op het hb-kind-forum.
Hier vind je ook wat interessante info: www.dotado.info/nl/142_zindelijkheidsproblemen.htm
en hoe gaat het nu?
We zijn inmiddels een aantal maanden verder.
Ik had midden februari een bel-afspraak met de kinderpsychologe om te kijken of ik nog een afspraak wilde maken. Ik besloot om dat niet te doen, omdat ik geen vooruitgang zag na de gesprekken daar en op mijn sloffen aanvoelde hoe het zou gaan lopen met mijn zoon. Ik wist gewoon dat het er ooit 'gewoon' van zou komen, maar het moment wanneer, dat had toen, nu of over 2 jaar kunnen zijn.
Diezelfde dag werd ik boos op hem en stuurde hem naar de wc. Hij poepte toen op de wc!!!! Hij was zo gigantisch trots op zichzelf, niet te geloven. Ik was zo ontzettend blij om te zien dat hij het kon dat ik ervan moest huilen!
Lang verhaal kort, sindsdien poept hij dus 'gewoon' op de wc. In het begin hielden we samen bij hoe vaak het al was gelukt en kreeg hij een cadeau bij bv 10 of 20 keer poepen. Op een gegeven moment was het niet meer bij te houden en was hij erdoorheen. Heel af en toe heeft hij een ongelukje, maar dat weegt niet meer zwaar, kan gebeuren.
Het is makkelijk praten achteraf, maar het werkt bij zoveel dingen zo bij hem. Hij wil het zelf in de hand hebben en leert zichzelf iets op momenten dat hij het nodig of belangrijk vindt. Voor mij als moeder en voor hem op school best wel lastig. Voor hem zelf persoonlijk niet, hij functioneert gewoon zo.
Bedankt voor jullie reacties toen.
