Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Terug
Terug van weg. Terug in de realiteit, moeilijk... Maar ook terugkijkend op een vakantie met mooie momenten.
Welkom thuis!
Welkom thuis
Kaatje, vorige week was ik op de begrafenis van de vader van de dirigent van mijn koor. Ik zong in het gelegenheidskoor voor het afscheid van die oude vader, die een respectabele leeftijd had bereikt, hoewel dat voor de familie daarom niet minder emotioneel was.
In de zaal zaten een aantal musici die ik herkende, die ook bij het requiem voor Bas gespeeld hadden. (En ik kende ze ook gewoon, dus niet alleen dáárvan). Na afloop sprak ik met een van hen, en ik vertelde dat ik hen voor het laatst gezien had bij het Requiem voor Bas, en we zijn er het volgende uur niet meer over opgehouden. Hoe ze dat requiem met z'n allen hadden beleefd, hoe goed Bas was, hoe onbevattelijk het nog voor hen was dat hij niet meer in hun orkest speelde.
En dat allemaal precies op de verjaardag van Bas.
Margje
Welkom thuis
Kaatje en kids.
Muziek kan zo ontroeren, raken, tot tranen toe. Ik kan me voorstellen dat jij dat nu niet kunt, hoe graag je ook mee wilde doen.
Fijn dat de bergen en zuivere lucht het praten, het schrijven in de sneeuw, jullie goed deed. Hoop dat de dikkere, zwaardere lucht hier toch te behappen is!
Sterkte,
Mien
Margje
Wàt een verhaal weer. Wat moet dat bij jullie allemaal een indruk gemaakt hebben, dat jullie elkaar op de verjaardag van Bas weer terugzagen. Heel bijzonder.
Ach lieve kaatje
Het laat me niet los, dat je geen muziek meer verdraagt momenteel. Ik kan het zo goed begrijpen, maar de stap terug naar de troost van muziek wordt groter en groter. Ik sla in gedachten een arm om je heen.
Weer terug
Ik heb veel aan jullie moeten denken de afgelopen tijd. Zo te horen hebben jullie er een mooie vakantie van gemaakt, petje af hoor Kaatje, voor jou en de kinderen. Papa Bas in de eeuwige sneeuw... mooi, ontroerend.
Ach Kaatje, dat muziek voor jou nu zo confronterend is... ik begrijp het goed maar ik gun je de troost ervan ook zo erg. Ik hoop echt dat het ooit weer terug komt, die warme deken die muziek kan zijn. Maar het is ook nog wel erg kort geleden allemaal.
Dikke knuffel, Mirjam
Bergen
Wat heerlijk dat jullie in de bergen even hebben kunnen ademhalen (letterlijk en figuurlijk).
Ik kan me heel goed voorstellen hoe je worstelt met muziek.
Een van mijn harpjuffen werd jaren geleden ook weduwe op een nare onverwachte manier, en als ik het me goed herinner heeft die toen ook een jaar geen lesgegeven.
Hoe troostend het kan zijn, het lijkt me dat het nu vooral pijn doet.
Heel veel sterkte!
Lieve kaat
Welkom thuis! Moeilijk om de juiste woorden te vinden als iedereen alles al zo mooi verwoord heeft. Ik wil je vooral heel veel sterkte wensen om de draad ook hier thuis weer een beetje op te kunnen pakken.
liefs Marith
Lieve kaat
weet ook niet zo goed de woorden te vinden.... fijn dat jullie het samen goed hebben gehad in de bergen!
Och kaatje
Ik zal aan je denken op de recordpoging en ook als wij over 2 weken in Zwitserland zitten zullen jullie en Bas in onze gedachten zijn
Lieve groet Pebbs
Slapen
Wat een meer dan lieve reakties van jullie!
Thuiskomen was echt te confronterend, ik had even tijd nodig om opnieuw te wennen aan het idee dat dít mijn leven is, zo zonder Bas. Tot onze vakantie was er eigenlijk niets wat Bas nog niets wist, van scheiding tot zwangerschap in mijn familie, alles volgens zijn (onze!) verwachting.
Maar nu lijkt een nieuwe tijd aangebroken te zijn. Met nieuwe dingen, waarvan hij echt geen weet heeft gehad. En dat is niet te verteren.
Gisteravond was ik op de begraafplaats, het werd al wat schemerig. Zoveel graven met brandende kaarsjes. Een bijzondere sfeer, vredig, kalm en liefdevol. Gek eigenlijk dat een begraafplaats altijd zo griezelig, spooky wordt voorgesteld in boeken en films. Opeens had ik gewoon zin om er te blijven, dichtbij Bas slapen. Natuurlijk niet gedaan, maar wat was het moeilijk om er weg te gaan!
Ach kaatje
Je berichtje raakt me weer.... zo zonder Bas, wat moet het zwaar zijn voor je. En er is niets wat ik voor je kan doen, ik geef jullie een virtuele knuffel en wens je heel veel kracht
Kaatje
Welkom thuis,ik hoop zo dat je het snel weer fijn vindt,dat thuis als echt thuis voelt....ik herken je opmerking over de begraafplaats,ik kom er ook graag.Sinds mijn dochter is overleden,kijk ik ook geen horrorfilms meer,waarin begraafplaatsen als gruwelijk oord worden verbeeld,ik ervaar het namelijk heel anders inderdaad.
liefs,bastet
Zijn er geen landen
waar ze eens of enkele malen per jaar met de familie naar de begraafplaats gaan om er een soort van te picknicken. Ik meen zoiets eens op televisie gezien te hebben. Sluit misschien beter aan bij jullie (Kaatje en Bastet) dan de standaard horror inderdaad.
Sterkte Kaat
Klopt
Ohja,er zijn zat culturen waar men heel anders omgaat met deze zaken,en waar je niet voor gek versleten wordt als je wandelt over een begraafplaats,omdat het een mooi park is,waar een serene sfeer hangt.
Groetjes,bastet
Even
Dag Kaatje en kinderen,
Even weer een teken dat jullie in mijn gedachten zijn. Niet alleen nu, op het moment dat ik dit schrijf, maar iedere dag. Als ik een cello of harp zie, als ik een vlinder voorbij zie komen, als ik ontroerd raak door muziek, als ik in de pannen sta te roeren. Er zijn veel momenten dat mijn gedachten en goede wensen jullie kant op gaan.
Liefs, Wieke
Kaatje
Ik zie WiekeB op dezelfde gedachte komen als ik 
Even een berichtje, gewoon om te laten weten dat jullie in onze gedachten zijn. De woorden zijn op, maar dat mag niet resulteren in stilte.
Knuffel voor jullie.
Berichtje van mirte
Gisteren hebben we gezwommen bij de Hoornse Plas met 2 andere kinderen. Toen ben ik (mirte) in iets heel scherps getrapt. De moeder van die kinderen heeft me geholpen (zij heeft een EHBO diploma). Merlijn ging mama halen terwijl die moeder de snee schoonmaakte. Ik heb een hele tijd in de zon gezeten. Na een tijdje mocht de pleister erop.
We gingen naar de auto en het begon verschrikkelijk opnieuw te bloeden, ik liet een heel bloedspoor achter (net als in dat filmpje van madelief dat Roos zogenaamd zo bloedt, drup, drup, druip, druip). In de auto heeft mama naar de huisartsenpost gebeld - ze wist dat nummer uit haar hoofd- en we mochten meteen komen. Ik kreeg daar 6 verdovingen en dat deed verschrikkelijk veel pijn. Ik ging tegen het plafond, terwijl mama tegen de grond ging. Het was een hele toestand. De dokter zag dat de snee was wel 3 cm. diep was! Hij moest gehecht worden maar daar voelde ik niks van (gelukkig). We hebben nog even zitten huilen omdat we papa zo ontzettend misten bij dit ongeluk. De huisarts was heel aardig en nam alle tijd, we konden ook nog veel over papa vertellen. Toen kregen we een glaasje water. We liepen langs de wachtkamer, nou ja, ik hinkelde dus, en die wachtkamer was inmiddels overvol met allemaal klagende mensen dat het zo lang duurde!
Het verband mag er over 2 dagen af en de hechting gaat er over 1 week uit.
'S nachts heb ik alle uren gezien op de klok. Vandaag heeft mama een mailtje naar het meerschap en de krant gestuurd, want ze vindt dat er wel aandacht voor dit probleem mag komen. Mensjes gooien 's avonds gewoon kapotte bierflesjes enzo in het zwemwater! Het meerschap zou een duiker sturen om te zoeken naar het glas en de krant gaat een artikeltje schrijven. Vandaag komt er een fotograaf en morgen (dan zijn we jarig!) sta ik in de krant. (het dagblad van het noorden)
groetjes van Mirte
(dochter van Kaatje Heksenvet)
Och mirte
wat een verhaal.....
Wat knap van jullie dat jullie dit onder de aandacht brengen! Heel veel sterkte!
Hé meis!
Wat een vervelend ongeluk zeg.Ik hoop dat je gauw minder last hebt,en dat je toch nog een beetje fijne verjaardag hebt,al zullen jullie papa vast enorm missen.
liefs van Bastet
Kleine aanvulling
Kleine aanvulling op het verhaal van dochterlief: bij de huisarts waren tijdens zijn dienst al vijf slachtoffertjes van glas in hoornse plas binnengekomen! Dat gaat voor mij net even te ver, in elk geval vond ik dat er serieus naar gekeken moet worden. Vandaar dus dat we er werk van gemaakt hebben.
Ondertussen geniet het kind van onbeperkt mogen computeren!
Mirte
Ach meis, wat zal dat pijn doen! Sterkte met je voet, ik hoop dat jullie verjaardag toch een goede dag zal zijn.
Knuffel van Wieke
Mirte
Sterkte met je voet! Wat akelig.
Ontzettend goed dat jullie aan de bel getrokken hebben! Hopelijk gebeurt er nu wat mee.
Overigens is de Hoornse plas wel een leuke plaats om te zwemmen, vind je niet. (Ik ken ook nog zo'n liedje van Pé en Rinus over de Hoornse plas, in het Gronings).
Margje
Mirte en ianthe
Ianthe en Mirte,
Van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag!!! Ik hoop dat jullie een leuke en goede dag hebben.
Ik hoop dat jullie papa's aanwezigheid zullen voelen, ik weet zeker dat hij trots is op zijn grote meiden.
Liefs, Wieke
Ianthe
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Als het goed is krijg je vandaag post. Het zal een vreemde dag zijn, zonder pappa en toch een feestdag.
Veel liefs van Dozenschuiver namens het OO-legioen
Mirte
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Natuurlijk krijg jij ook post, als het goed is. Kun je wel weer een beetje lopen met die zere voet? Een kus voor jullie en een traantje om pappa.
Veel liefs van Dozenschuiver namens het OO-legioen
Ianthe en mirte
Gefeliciteerd met jullie verjaardag, het zal een rare dag worden, met tranen van verdriet maar hopelijk ook met plezie!
Voor jullie wens ik een fijne dag!
Ianthe en mirte,
gefeliciteerd met jullie verjaardag. Een verjaardag zonder jullie papa, een dag met tranen, maar vast ook met gelach
En Mirte, beterschap met je voet. Da´s een knappe snee zeg.......
Liefs, Jade
Ianthe en mirte
een mooie dag vandaag, jullie verjaardag. Helemaal anders dan anders, maar jullie gaan er vast iets speciaals van maken.
Heb je het verhaal al uit de krant geknipt? Klopte de tekst?
tonny
Mirte en ianthe
Jarig, vandaag!
Een zonnetje vanmorgen, donkere wolken vanmiddag.
Hoop dat jullie veel plezier hebben, leuke kadootjes krijgen en sterkte omdat het ook weer niet fijn is dat papa er niet bij is.
Al is hij er natuurlijk altijd, in jullie harten, zodra je aan hem denkt, dan is hij erbij!
Gefeliciteerd!
Mien
