Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

m@ss

m@ss

12-09-2010 om 21:08

Ondergewicht

Ik heb blaasproblemen gehad en daar heel lang ziek van geweest en ben nog steeds herstellende. Alleen ben ik 5,5 kg afgevallen en krijg het er niet bij. Ik ben 1,76 en weg nu 56,5 woog voor dat ik 2kids altijd 58 en kwam ook niet tot nauwelijks aan. Maar nu kom ik dus niets aan... Ga van de week naar een dieetist, maar kan die mij snel helpen? of heeft iemand andere tips> Ik blijf zo futloos en zo ben ik nooit geweest. Altijd energiek, en wil mijn fitte leven terug, loop al bij uroloog voor blaas, bij een bekkentherapeut voor bekkenboden en ga nu dus ook naar dieetist...

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Via de huisarts?

Ik neem aan dat je via de huisarts bij de dieetis beland bent? Als dat niet zo is zou ik even terug gaan naar de huisarts. Die zou een aantal dingen moeten checken zoals schildklierfunctie etc.

Mariel

Aankomen

lach niet: ga op een dieet en vooral jo-joen. Binnen no time. Of ga eens blowen en krijg een eetkick.

koentje

koentje

13-09-2010 om 16:19

Judith

dat werkt voor jou misschien om aan te komen maar niet bij iemand die die aanleg niet heeft. Ondergewicht is een serieus probleem en wordt vaak niet serieus genomen omdat iedereen gericht is op niet te veel willen wegen.
Maar echt, er zijn ook mensen die echt ongezond weinig wegen en die hebben ook een probleem.

Ja zo was ik ook. Ik moest flink bij eten om op gewicht te blijven. En daar heeft m@ss wellicht de overtreffende trap van. Toch ben ik serieus.

Wilma

Wilma

14-09-2010 om 14:41

Van die gore nutrixdrankjes

Weet even niet meer zéker of 't nutrix heet, maar wel zoiets. Energierijke drankjes die je bij de apotheek kunt kopen. Niet te drínken, maar wel met heel veel voedingsstoffen erin.

Toen ik nog heeeel weinig woog, kreeg ik die voorgeschreven, maar je kunt ze ook zo kopen. Dit dus náást alle gewone voeding, gewoon als extra calorieën en bouwstoffen.

Sterkte!

Groetjes,
Wilma

Elisa Gemani

Elisa Gemani

14-09-2010 om 23:05

Herstellen

Als je lang ziek bent geweest heeft je lichaam al zijn energie nodig gehad om te vechten tegen de ziekte en ook herstellen vreet energie. En tijd, veel tijd. Hoe langer je ziek bent geweest, hoe langer de herstelperiode duurt. En hoe langer het duurt voordat je lichaam weer uit die "fight" stand komt en energie kan opslaan in de vorm van reserves. Tot die tijd zal het lichaam al die calorieen die je binnenkrijgt (op)gebruiken. Je lichaam heeft nu veel meer nodig van alle voedingsstoffen; wellicht meer dan je nu binnenkrijgt danwel met een "normaal" voedingspatroon kan binnenkrijgen en opnemen.
Ik zou eerst (voorzover dat niet al gedaan is) je bloed op alle vitamines, mineralen etc. laten testen. Idem schildklierfunctie, hemoglobine en zaken die met je afweer te maken hebben. Daarna kan je gericht aan de slag met een dietist. Het zou best kunnen zijn dat je tijdelijk aan de verrijkte voeding moet om je lichaam even een oppepper te geven. In de tussentijd kan je proberen om meer eiwitten te eten, meer onverzadigde vetten en wat extra ongeraffineerde koolhydraten. Naast veel groente en fruit natuurlijk. Volle melkproducten, biogarde joghurt, olijfolie, noten, avocado, een biefstukje of zalm etc. en liefst meerdere kleine porties verspreid over de dag. Maak eens een lekker milk- of joghurtshake. Neem daarnaast een goed multi-vitamine/mineraalsupplement met extra vitamine B-complex. Overdrijf niet maar luister naar je lichaam. En vooral: wees geduldig. Een lichaam kan best veel hebben maar het heeft absoluut tijd nodig. Sterkte!

m@ss

m@ss

16-09-2010 om 10:24

Elisa

Heel hartelijk bedankt voor je uitgebreide bericht.

Inmiddels zijn alle uitslagen binnen, en daar lag het niet aan. Ik ben dit jaar (begin) ook overspannen geweest en dat heb ook een boel energie gevreten. En sinds eergisteren erachter gekomen dat ik daar nog steeds nier van hersteld ben. Ik had het zelf niet in de gaten. Dit keer ga ik het beter aanpakken, hoop ik. Want je komt er gewoon moeilijk van af. En dit keer dus nog inclusief angstaanvallen en hyperventilatie terug gekomen. Ga morgen naar psyciater.

Ik hoop snel toch eens mijn leven terug te krijgen, zucht.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

16-09-2010 om 14:03

Herstel

Het fijne is dat nu in ieder geval weet dat het niet iets lichamelijks is en dat je je kan richten op het herstel van je overspannenheid. Ik weet hoe zwaar het is. En ik weet hoe ontzettend graag je liever vandaag dan morgen weer helemaal fit en "ready to go" zou willen zijn. Accepteer het gegeven dat je nog (veel) tijd nodig zal hebben, werk eraan en laat het verder los. Je krijgt echt je leven weer terug, echt waar! Wees lief voor jezelf in alle opzichten. Eet gezond, zoek iets waar jij je lekker bij voelt qua ontspanning en geef het tijd. Ikzelf hou me er aan vast dat dit soort dingen danwel heel vervelend zijn maar dat ze altijd ergens goed voor blijken te zijn. Je leert ervan, komt er sterker uit en hebt meer waardering voor de "gewone" dingen in het leven. Je energie komt echt wel weer terug. Soms moet je een stapje terug doen om twee stapjes vooruit te komen maar hou vol. Ja, het is een moeilijke weg maar ook jij kan herstellen. Heel veel sterkte!

m@ss

m@ss

16-09-2010 om 16:21

Lief

dat je nog zo opbeurend berichtje stuurt!

Tja het is vorige keer ook goed gekomen, alleen heb ik dit keer echt het gevoel in een valkuil te zijn gelopen. Echt zo blind als een paard erin gestapt.
Dat maakt het mij nu erg zwaar. En dat het nu met medicatie goed gaat is erg fijn alleen mag ik daar niet mee auto rijden wat mijn wereld weer kleiner maakt. Daar wil ik dus zo snel mogelijk vanaf. Als dat mogelijk is he... ze hebben een spoed aanvraag voor gesprek gedaan, en dat gaf me wel rust. Eindelijk ik word serieus genomen. Je word bij alle artsen tegenwoordig zo snel weer die deur uit gezet met een taletje of een half antwoord, en ja dat heb je zelf in de hand, en toch gaat het in de praktijk soms anders. Heb met blaasklachten gelopen, zelf een biopt van laten nemen en toen had ik alle klachten weer terug waar ik net vanaf was.... en in dat circuit loop ik nu dus weer. Ik ren rondjes lijkt het wel.

Nou de 1e stap is gezet, we gaan in actie voor het herstel en ik denk inderdaad het heeft zo moeten zijn, we gaan hier wat uit leren.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

16-09-2010 om 19:25

Zet hem op!

Wees niet te hard voor jezelf; dit soort dingen gebeuren nu eenmaal en jij bent ook maar een mens... En je bent echt niet de enige Blijf positief en richt je op de positieve dingen; juist de kleine. Alleen al het feit dat je nu serieus genomen wordt is al een hele goede zaak. Vandaaruit kun je verder gaan. Enne, ook zonder auto kan je je wereld groter maken; ik heb zelfs geen auto en ben beperkt met lopen op het moment maar er zijn zat andere manieren om contact te maken en te genieten van de wereld. Kijk naar wat je wel kunt en niet naar wat je niet kunt anders raak je alleen maar gefrustreerder. Koppie omhoog, borst vooruit en ga ervoor! Succes!

m@ss

m@ss

16-09-2010 om 19:39

Hihi

als je hier zou staan zou je me volgens mij nog een schop onder mijn kont geven! hahahah

Als ik jou zo hoor, ken je het circuit of zit er nog in?
als je het wilt vertellen he...

Het positieve is dat onze nieuwe auto nu heeeel nieuw blijft voor mij, hahahahah

Elisa Gemani

Elisa Gemani

16-09-2010 om 20:31

Lol

Kijk eens aan, dat van die auto is toch ook maar weer mooi meegenomen dan toch??=P
En ja hoor, iedereen heeft weleens een schop onder zijn kont nodig; of laten we het anders zeggen even een andere, verfrissende blik op de stand van zaken
Ja, ik ben al aardig gepokt en gemazeld na 40 jaar. Laat ik het zo zeggen; niets menselijks is me meer vreemd. Ben dus al geruime tijd knetteroverspannen, loop bij drie specialisten, therapie zus en therapie zo en dan nog een zorgenkind met wie het nu ook niet jofel gaat en een moeder die slecht gaat. Alles komt natuurlijk tegelijkertijd net op een moment in je leven dat je het er eigenlijk niet bij kan hebben. Maar ja, het is zoals het is. Gewoon doorgaan, rustig blijven en jezelf voor houden dat echt alles weer goed komt. Misschien niet morgen, niet volgende maand; maar het komt goed. We hebben gelukkig goede specialisten en therapeuten en dat scheelt enorm. Echt. En dan ben ik daar gewoon ook dankbaar voor. Bovendien, ieder huisje heeft zijn kruisje en het kan altijd nog erger. Blijf positief, doe rustig aan, wees niet te hard voor jezelf en wat humor is ook heeel belangrijk om de zaak te relativeren

m@ss

m@ss

16-09-2010 om 20:38

Tjee.

Ja dat is een ook een kruisje o jou huisje.
Ik zelf ben 34 en volgens mij is het bij mij begonnen na ons 2e kind, die word 3 volgende maand. Is een behorlijke vrolijke drukke peuter, en echte engerie vreter.

Vandaag voelde ik mij stukken beter, dinsdag hadden ze me ook mogen plat spuiten..
Het fijne is nu wel dat ik weet dat ik me ook weer goed kan voelen. Dat geeft wel weer kracht. We zullen morgen weer verder kijken na het gesprekje.

bedankt

rubens

rubens

17-09-2010 om 09:48

Ook veel gewicht kwijt

Begin dit jaar ook ziek geweest en twee maanden herstellende,toch terug beginnen werken alhoewel ik het gevoel had dat het me niet echt afging.Maar volgens de dokter was er geen enkele reden om nog thuis te blijven,volgens hem was ik weer in orde.Dus wie ben ik dan om daar tegenin te gaan he?
In ieder geval,in't ziekenhuis was ik al meteen 5 kg kwijt en dat was niet meteen een probleem.Ik was de voorbije maanden enorm veel bijgekomen en dus een paar kilootjes minder was zeker geen ramp.Ondertussen een half jaar later dus,ben ik in totaal 15 kg verloren.Om mijn gezondheid op peil te houden ben ik op aanraden van de arts wel wat op men eten gaan letten.(minder vetstoffen,koekjes enz...)en wat sporten als aanvulling.
Ik vond het leuk om weer het slanke lijntje te hebben als jaren terug,voelde me beter in men vel.
Iedereen was vol lof en ik kreeg heel wat goede kritiek.
Maar...ik begin me eerlijk gezegd een beetje zorgen te maken,omdat ik me momenteel overspannen voel,onrustig en mijn humeur zit ook niet altijd mee...piekeren,snel boos worden,vele dingen gewoon zwart zien enz.
Niet fijn voor de mensen om me heen.Mijn eetlust is tot een laagtepunt gekomen de voorbije weken én...ik blijf afvallen,terwijl ik nu met 54,5 kg echt wel aan de limiet zit,denk ik toch.Mensen die eerder zo enthousiast waren,beginnen stillaan te waarschuwen dat ik nu maar niet meer moet afvallen.Wil ik ook niet meer,want genoeg is genoeg.Wat moet ik hiermee?Als ik tegen de dokter er wat van zeg,dan wimpelt hij het gewoon weg,want mijn bloed was in orde.

Sancy

Sancy

17-09-2010 om 11:09

Rubens

"Als ik tegen de dokter er wat van zeg,dan wimpelt hij het gewoon weg,want mijn bloed was in orde."
Is je schildklierfunctie ook getest?

Rina

Rina

17-09-2010 om 14:33

Fantomalt

Bij de drogist en apotheker kun je blikken Fantomalt krijgen.
Dit is een (smaakloze) poeder die je kunt oplossen in warme of koude dranken. Het levert extra energie en je komt er goed van aan (wordt ook veel gebruikt in klinieken voor eetstoornissen). Je hoeft er dus niets extra's voor te eten of drinken, gewoon oplossen in de drankjes die je toch al neemt op een dag.

Succes.

Kiki

Kiki

17-09-2010 om 22:36

Hier ook te licht

Ik ben anderhalf jaar geleden op een onverklaarbare reden veel kilo's kwijt geraakt en ik krijg het niet bijgegeten.
Ik heb het ook maar opgegeven.

Ik ben 175 met een gewicht dat schommelt rond de 57/58 kilo. Volgens de huisarts mocht ik nog terug naar 56 kilo voor het een probleem zou worden. Ook de molen ingegaan, niets kunnen vinden.
Stress werd er gezegd

m@ss

m@ss

20-09-2010 om 14:24

Kiki

Ik ben 176 en weeg nu 57,5. Bij mij is het nooit anders geweest dat ik makkelijk afval als aankom. Alleen nu krijg ik het er gewoon niet bij. Nu is stress bij mij wel aan de orde. Ik ga donderdag naar de dieetist en dan zullen we het maar eens vragen wat we nog kunnen doen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.