Ontsteking in borst
Anderhalve week geleden ontdekte ik in mijn borst een ontstoken plekje. HEt leek in eerste instantie op een puistje. Dit ging niet over en vorige week maandag naar de huisarts. Antibioticazalf meegekregen en woensdag moest ik terug komen. Geen verbetering, andere zalf. Daarnaast slik ik al enkele weken antibiotica i.v.m. bijholte ontstekingen. Vandaag moest ik terugkomen en weer was er geen verbetering. Nu heeft de huisarts het opengesneden en er een stukje uitgehaald. Woensdag moet ik me wer melden.
Ik merk dat ik hier super onrustig van word en eigenlijk een beetje de bibbers krijg....
Mooi niks dus
de afspraak werd 'gewoon'aan het einde van de dag afgebeld.... Vandaag naar de huisarts geweest en die heeft voor mij de mammapoli gebeld, er zit nog steeds een knobbel in mijn borst iets boven de plek waar een biopt is genomen. Woensdag kan ik op de mammapoli terecht. Zucht, ik had nog stille hoop dat de huisarts me gerust zou kunnen stellen, integendeel dus nu.
Mammapoli
Het hele circus doorlopen, mammografie, eccho, punctie zonder resultaat en vervolgens een hapje uit de knobbel. Daarna naar de chirurg die me vertelde dat het een tumor is met een kleine kans op kwaadaardigheid. Maandag krijg ik de uitslag.
Ik had zo gehoopt dat het een cyste was of net als vorige keer een bindweefseltumortje.
Petra-
wat een teleurstelling! En wat spannend... ik duim heel hard voor een goede uitslag maandag!
Sterkte,
heli
Hier
draaien de duimen ook voor je!!!
liefs,
Petr@
Petra
Ik duim mee en hoop van harte dat je je maandagavond super-opgelucht voelt!
Vandaag
even alles laten bezinken, het is toch wel een raar verhaal. Al met al ben ik al vanaf begin februari bezig. Nu zei de chirurg gister dat als het goedaardig is, ze verder in principe niets doen.. Maar ik weet niet of ik daar mee kan leven?! Vandaag bekroop me het gevoel van: 'ze zullen toch wel een hapje van het juiste stukje borstweefsel hebben genomen, waarom moest er drie keer gehapt worden?'
Als er iets zit wat er niet hoort moet dat toch weg??
En ook weer de angst dat ik niet weet of ik erfelijk belast ben...
Dus ja, de angst heeft toegeslagen, mijn grote mond is gesnoerd, ik ben bang. Hoewel ik ook weet dat als het niet goed is, dat ik waarschijnlijk er vroeg bij ben.
Nu doet het zeer, mijn borst is helemaal paars/blauw en opgezet. En het wachten valt me zwaar!
Wat moet ik nou doen
de tumor is goedaardig en het beleid tegenwoordig is om niets te doen. Maar ik vind dat zo moeilijk, er zit een knobbeltje wat er niet hoort. Wel willen ze regelmatige controlefoto's maken.
Maar wat moet ik nou, een klein stemmetje zegt me dat er iets zit wat niet klopt maar het verhaal van de chirurg is aannemelijk, door opereren kunnen eventuele foto's in de toekomst een vertekend beeld geven door littekenweefsel.
Moeilijk, moeilijk....
Vetbulten enzo
Fijn dat het om een goedaardige tumor gaat. Da's in ieder geval een stuk opluchting. Tja, dat laten zitten ... ik heb zelf nogal wat (eerlijk gezegd heel erg veel) vetbulten in mijn lijf. Ze zitten in mijn armen, benen, buik, rug en ook in mijn borsten. Heb diverse keren bij de mammapoli gezeten om een nieuw verschenen vetbult te laten controleren. Vetbulten kun je laten verwijderen, maar ze komen terug of geven littekens. Ik heb dus flink wat hobbels en knobbels in mijn borsten zitten - ik leef ermee. Ik houd ze in de gaten en zodra er één verandert of er een nieuwe bij komt, ga ik naar de huisarts. Mocht er dan onverhoopt iets anders spelen, dan wordt dit m.i. tijdig gesignaleerd .......
Manus
Of toch een second opinion
als je zo twijfelt, dan zou ik een second opinion vragen en dan wel bij een specialist op het gebied van borsten (,-) hjmm, dat klinkt ook weer wat dubieus, maar je snapt wel wat ik bedoel)
Gewoon doen!
Voor nu even rust
in deze dagen, vlak voor de sterfdag van mijn vriendinnetje(overleden aan borstkanker), en vlak voor mijn operatie aan mijn neus even geen beslissingen. Ik laat het even twee weken rusten en als dan mijn gevoel nog niet goed is dan ga ik een second opinion halen.
Alles bij elkaar moet ik even afstand nemen, even struisvogelen, anders val ik om en dat wil ik niet!
Petra-
klinkt heel verstandig; even rust. Hoewel rust; volgens mij heb je genoeg te verstouwen de volgende weken. Maar ik kan me voorstellen dat je dit er even niet bij wilt. Parkeer het lekker even, struisvogelen is niet altijd verkeerd (van Mien* geleerd 
).
Maar ik denk wel als dit gevoel zo steeds aan de oppervlakte blijft of als je het niet los kan laten dat een second opinion goed is om te doen.
Sterkte de komende tijd!
heli
Petra-
hier moeder struisvogel
Ik vraag me af of je een operatie moet ondergaan als je borst nog onrustig is? Een ontsteking is toch echt een reden om een operatie even uit te stellen!
Geef je zelf ook even de tijd om tot rust te komen vóór die operatie, zo rol je van het een in het ander en dat is meestal niet bevorderlijk voor het herstel...
Wat je ook kiest: sterkte, er komt nogal wat op je bordje!
