Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Ouders met handicap

Ik ben een moeder met een zoontje van ruim anderhalf. Ik lees in fora en op sites wel over ouders die een kind met een handicap hebben, maar weinig tot niets over ouders die zelf een handicap hebben.

Ik zie zelf slecht (kan nog net fietsen) en heb daar geen overdreven 'last' van, maar het roept wel vragen op waar een ouder zonder handicap nimder last van zou hebben. Wie herkent dit verhaal? Ik zou graag eens van gedachten wisselen!

Goreten,
Lisa

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

08-06-2009 om 20:08

Lisa

Lisa, er zijn hier beslist andere ouders die iets "mankeren". Zelf ben ik gedeeltelijk beperkt door een reumatische aandoening, maar niet zo erg dat ikzelf het handicap wil noemen (een ander misschien wel).
Wat bedoel je met "het roept wel vragen op waar een ouder zonder handicap minder last van zou hebben"? Bedoel je uitwisselen waar je tegen aanloopt vanwege de combi handicap en kind?

Ziva

Ziva

08-06-2009 om 20:21

Visuele handicap

Hoi Lisa,

Er lopen hier meerdere moeders rond met een visuele handicap. Is ooit al eerder een draadje over geweest. Zelf heb ik Retinitus Pigmentosa.Mijn gezichtsveld is het afgelopen jaar zo hard achteruit gegaan dat ik niet meer fiets maar alles lopend doe. Verder heb ik niet het idee dat mijn handicap mij beperkt.

Ik heb vier kinderen in de leeftijd van bijna negen tot bijna twee.

Groetjes, Ziva

Vera*

Vera*

08-06-2009 om 21:15

Lisa

Ik heb ook een visuele handicap, in mijn geval is dat albinisme. Ik ben weer gaan fietsen omdat ik met mijn zorgenkind naar allemaal therapien moe(s)t en dat toch erg lastig is als je twee kleine kinderen hebt.

Moeder en kind

Hoi,

Mijn dochtertje en ik hebben allebei beperkingen. Mijn dochtertje heeft o.a. een hersenaandoening en daardoor algehele achterstand en ik heb low vision vanwege afsterven van de oogzenuw en ben rolstoeler.

Ik ben vrij plotseling achteruit gegaan, waardoor het nogal wat aanpassing en inventiviteit vroeg om door te leven.

Toch komen we nu wel weer op ons pootjes terecht. We hebben een vakantieboerderij. Ik kan gewoon mijn werk doen (koken voor de gasten, geiten melken, kaas maken, kippen verzorgen, tuinwerk en administratie)en ook regelmatig even time out nemen.

De zorg voor onze dochter kost mij wel wat moeite, omdat ze niet echt meewerkt en behoorlijk zwaar is.

Ook luistert ze nauwelijks. Veel komt daarom neer op mijn man en onze oudere dochter.

we hebben schoonmaakhulp en oppas in de weekenden. Door de weeks gaat onze dochter van 8.00 tot 3.00 naar school.

Groetjes, Zofia

lisa07

lisa07

09-06-2009 om 15:50 Topicstarter

Uitwissel inderdaad

Ik bedoel inderdaad uitwisselen. Mijn kleine gaat net los lopen en dan doemt bijvoorbeeld het spookidee op van hem ergens kwijtraken terwijl hij eigenlijk vlakbij is.

Verder heb ik gelukkig een verbaal ventje dat graag kwebbelt, ook tegen zijn garage en ander speelgoed, dus ik weet al snel waar hij uithangt

En hij kreeg al snel door dat hij hij bij zijn vader alleen maar het speelgoed omhoog hoeft te houden om een reactie te krijgen, maar dat hij bij mij ook geluid moet maken. Super vind ik dat!

Gaandeweg verzin ik steeds wel een oplossing als ik iets tegenkom, maar het lijkt me erg leuk en vooral nuttig zulke dingen eens uit te wisselen. Waarom zou je zelf opnieuw het wiel uitvinden??

Ziva

Ziva

09-06-2009 om 22:03

Lisa

Kinderen hebben supersnel door dat je niet alles (lees weinig) ziet. Mijn oudste twee geven mij automatisch een hand en leiden mij dan door onoverzichtelijke situaties zoals schoolplein, klas, drukke winkel etc. Ze leren ook al vlug dat ze altijd met geluid moeten reageren als ik ze roep. Ik ben ze regelmatig kwijt (juist als ze vlak naast me staan) maar als ik dan hun naam roep reageren ze meteen.

Natuurlijk houden ze me ook wel eens voor de gek of nemen ze wel eens stiekum twee in plaats van 1 snoepje maar daar lig ik eigenlijk niet zo wakker van. We hebben er ook nooit een Big Deal van gemaakt naar de kinderen toe dat ik slecht zie. Ze weten het wel maar het is gewoon iets wat bij mij hoort net zoals er moeders zijn die vaak rugpijn hebben of vaak moe zijn.

Ik loop eigenlijk heel vaak hand in hand met ze. Het grote voordeel is dat je dan altijd weet waar ze zijn en je tegelijkertijd langs allerlei obstakles geleid wordt. De jongste zit in de kinderwagen of buggy en dan kan hij er natuurlijk niet vandoor gaan ,-)

Wat voor oogafwijking heb je als ik vragen mag?

lisa07

lisa07

10-06-2009 om 15:53 Topicstarter

Voor het ootje houden

Wat jij beschrijft, Ziva, sta ik ook een beetje voor hoor! Het hoort gewoon bij je!

Die kleine van mij wil geregeld kleine dingetjes van de grond oprapen die hij dan braaf komt brengen. Ik prijs hem dan enorm, want als ik ff snel onder de tafel de troepjes wegveeg wil ik wel eens iets misssen! We gaan nu dus samen vegen en dat vindt hij een superspel.

Waar ik wel erg voor wil waken is wat ik jaren geleden bij een blinde kennis zag: zijn jongste zoon was een soort mini-assistentje. De vader accepteerde en eiste die hulp min of meer en gaf zijn zoon te weinig kans kind te zijn.

Dan idd maar een keer stiekem twee snoepjes

Mijn moeder had toen zij in verwachting was toxoplasmose. De effecten op mij zijn vergelijkbaar met als je tijdens de zwangerschap rode hond krijgt: beschadigingen in de ogen die niet te herstellen zijn.

Voordeel is wel dat het zo blijft, geen degeneratie ofzo. Ik hoef me dus niet steeds op een nieuwe situatie in te stellen.

Tirza G.

Tirza G.

10-06-2009 om 19:14

Anders

Ik zie alles nog, maar ik ben niet zo bar mobiel sinds een autooongeluk. Ik kan niet tillen, niet goed bukken en reiken en amper draaien (achterom kijken zeg maar). Ik kan niet lang staan, zitten en liggen gaat het beste. Mijn kinderen weten niet beter, ze zijn al wat ouder (15 en 19) maar ook toen ze klein waren, waren ze al heel snel met dingen aangeven, dingen naar me toe brengen, enzovoort. Dat gaat eerst spelenderwijs, íedere peuter brengt dingen naar zijn moeder waarop moeder dan oooooooooo moooooooooooi dank je welllll! roept - alleen bij mij bleven ze het doen
Er gaat er bijv. altijd eentje mee bij boodschappen doen en ze zijn de enige kinderen (volgens de cassieres) die zonder vragen of mopperen alles op de band en vervolgens weer in het karretje zetten terwijl ik in mijn tas sta te grabbelen. Het is vanzelfsprekend voor ze en dáár gaat het om.
Bij jou is het zoals het is en het blíjft ook zo, dus je zoontje zal gewoon op jou reageren zoals iedere zoon op zijn moeder reageert.

Tirza

lisa07

lisa07

11-06-2009 om 16:40 Topicstarter

Oooo, moooi werkt nu idd prima

Ik denk idd ook dat dat zo gaat werken ja
Met als toegevoegde waarde dat je kind 'anders' normaal vindt.

Waar Daantje nu al heel goed reageert is als ik na het roepen van: 'even kijken hoor', iets tijdelijk afpak om het even van dichtbij te bekijken. Dat vind ik superstoer voor een dreumes van anderhalf die het woord MIJN hoog in het vaandel heeft staan

Groeten,
Lisa

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.