overgang?

Bertje1

Dat is niet bij iedereen hetzelfde. Mijn menstruaties werden eerst een paar jaar erg hevig, daarna frekwenter (elke 3 weken bijvoorbeeld) en nu pas slaat het af en toe een paar maanden over. Dit is al zo'n zeven jaar aan de gang. Mirena heeft mij erg geholpen. Nu slik ik hormoonpillen omdat ik ook erge opvliegers had. Menstruaties zijn nu kort en niet hevig en iedere maand, een soort kunstmatig opgewekte bloeding.
Overtijd zijn kan natuurlijk ook betekenen dat je zwanger bent, dus "normaal", dat weet ik niet.

Bij mij

Mijn menstruatie is ook heviger, ook meer pijnlijk. Veel last van ovulatiepijn. Door huisarts naar de gynaecoloog gestuurd om te kijken ofer niets aparts te zien was. Dat was het gelukkig niet, maar het begin van de overgang.
Het is bij mij nog niet dat ik heb overgeslagen ofzo, dus daarover kan ik niks vertellen.
Ik heb van de gynaecoloog ook het advies gehad om een mirena te nemen, maar wil zelf niks hormonaals meer, aangezien ik te heftig op hormonen reageer.
Mijn huisarts vroeg nog wel of ik wist wanneer mijn moeder was begonnen met de overgang, dat was een goede indicatie.

hier

ook minder regelmatig, vaker, heviger, het laatste half jaar juist weer minder.
Ik heb niet echt opvliegers zoals ik ze van mijn moeder herinner maar heb het wel sneller warm. Ook periodes van een half uur, een uur dat ik het erg warm heb.
Ik heb er niet veel last van dus onderneem verder geen actie. Ik ben nu net 50, veranderingen in menstruatie zijn ongeveer 2 a 3 jaar geleden begonnen.

Niets

Na de geboorte van mijn kinderen gaf ik lang borstvoeding en de menstruatie bleef daarbij grotendeels weg. Daarna had ik nog weleens een keer per jaar een lichte menstruatie.
En ik heb 1 vermoedelijke opvlieger gehad. Het was ook warm en die kinderen sliepen beiden bij mij in bed, vlak na de scheiding van hun vader.
Inderdaad, ook mijn moeder had geen klachten voor zover ik weet. Ik vroeg haar een keer of ze al in de overgang was en toen lachte ze me hartelijk uit dat het al tien jaar over was.

ik ben overigens pas 42

maar mijn moeder was ook vroeg...

Paperclip dat herken ik wel

Ik ben 47 en heb ook al 18jaar een mirena ivm erge bloedingen.
Ik herken wel je verhaal. Zo dat ik soms van mezelf denk...doe normaal!
Ik heb t den paar keer morgens heel warm gehad in bed,maar niet zweten. Ik word wel heel erg rood heel de tijd,een gloeiend hoofd lijkt t wel. Het valt ook echt op,de kinderen op Mn werk zeggen dan ook,hee jij wordt rood. En dan zitten we gewoon te kletsen en moest ik bv lachen en dan word ik zoooo rood?

Ovulatiepijn

Toevallig dat het genoemd word, ik wilde daar juist volgende week naar vragen bij de huisarts (wanneer ik voor het bevolkingsonderzoek moet dus hij toch de boel in beeld heeft). Maar ik heb dus ook sinds een tijdje een enorm pijnlijke eisprong, met pijnscheuten waardoor ik soms amper rechtop kan staan. Is dat een pre-overgangsdingetje? Verder heb ik ineens pms terwijl ik daar vroeger amper last van had. Hormonen komen er bij mij echt niet meer in want daar reageer ik heel slecht op. Mijn moeder is ongesteld geweest tot ver boven de 50, dus dan heb ik nog wel even te gaan.

o ja, ik herinner me weer

die ovulatiepijn. Dat heb ik dus ook heel erg gehad, de laatste jaren. Ik bleef steeds heel regelmatig ongesteld, tot 48 jaar. Hoewel de cyclus wel steeds wat korter werd. Als twintiger 30 tot 31 dagen, als veertiger nog maar 24 - 25 dagen. Daarna een jaar heel onregelmatig (lees: tussen 14 en 34 dagen) en nu is het helemaal gestopt (althans, een maand of 10 nu). Ook geen ovulatiepijn meer - heel fijn. Pf, dat was een soort wee van 30 tot 45 minuten.

Opvliegers (overdag) heb ik alleen een poosje gehad toen de menstruatie al gestopt was. Ik vond ze erg vervelend. Ik heb de koffie-inname drastisch terug gebracht en heb nu geen last meer van opvliegers (ik ga er van uit dat het daar door komt, maar misschien is het wel toeval...). En nachtzweten, ook een aantal jaren gehad, nu ook eigenlijk niet meer, bedenk ik me.

Achteraf was ik denk ik van 45 - 49 ongeveer in de overgang, alleen wist ik de symptomen niet te duiden. Ik had gehoopt dat mijn migraine-aanvallen (vroeger altijd de 3 dagen voor mijn menstruatie) na de overgang minder zouden worden of zouden verdwijnen, maar ik geloof dat dat niet het geval is, helaas. Vroeger wist ik dus wanneer de migraine zou komen, dan kun je daar met je werk rekening mee houden, maar nu komen de aanvallen willekeurig, erg lastig.

Vroeg

Wat zijn jullie vroeg allemaal. Ik ben 55 en het gaat onverminderd door met de opvliegers en de menstruaties (nu wel onregelmatig) , zie mijn eerdere post #2

overslaan

Na mijn laatste bevalling werden de menstruatie wat heviger en de cyclus wat langer. Vanaf 48 gaat ng ik merken dat het onregelmatiger werd. Soms 23 dagen en soms 35. Ook een keer 90 dsgen. Daarna toch weer een periode min of meer stabiel; cyclus van 4 weken met variaties van 1dag te vroeg of 1 dag te laat.
Sinds 11 maanden nu heel onregelmatig en heel veel opvliegers. . De cyclus kan maar 17 dagen duren en dan ineens 90 dagen. Nu al 5 maanden geen menstruatie meer gehad.
Volgens de huisarts is het nu echt begonnen. Bij ern jaar niet meer ongesteld geweest ben je er doorheen. Kan wel zijn dat de opvliegers blijven. Mijn moeder ruim 70 plus heeft ze nog steeds maar het zijn er wel minder dan rond haar 50e.

Hier nog steeds ongesteld en ook 55

maar wel steeds minder vaak. Dus de tussenliggende periode wordt steeds langer. Ik heb verder niet/nauwelijks last van zweten (heel af en toe een zweetaanval gehad 's nachts, maar sinds ik een veel dunner dekbed heb nooit meer, wellicht een tip!)
Bij mij veranderde de ongesteldheid heel erg na de geboorte van mijn eerste kind. Er veranderde nog wel meer, tijdens en na de zwangerschap van haar bleven mijn verschrikkelijke hoofdpijnen die ik daarvoor regelmatig had, voor altijd vrijwel volledig weg, mijn ongesteldheid werd minder. Ik gaf idd volledige borstvoeding op verzoek, en werd tijdens de borstvoedingsperiode niet ongesteld, daarna kwam het gewoon weer op gang. Dit was bij alle kinderen het geval. Jongste gaf ik bijna 3,5 jaar borstvoeding, en menstruatie bleef idd tot vrijwel het laatst weg. Alleen daarna veranderde mijn ongesteldheid heel erg. Werd veel erger en bleef stromen, alsof er een kraan liep. Tampons en zo volslagen onvoldoende, leidde soms tot lastige maar ook hilarische situaties.
Nu is dat wel veel minder aan het worden, tussenpozen duren zoals gezegd langer en ongesteldheid veel minder. Ik voel wel nog steeds de eisprong...
Nogmaals, geen last (meer?) van opvliegers, stemmingswisselingen, enz. enz. dus ik laat het gewoon gebeuren.
Iedereen is anders...

En ja, mijn moeder

was ook 'laat'...

Kaaskopje

Ja, ik ben behoorlijk laat, en ik heb er ook echt wel genoeg van. Lang leve de hormoonpillen! Was ik er maar eerder mee begonnen. Bij ons thuis werd ook nauwelijks over "vrouwelijke ongemakken" gesproken. En we waren nog wel een groot meidengezin. Mijn zussen doen er nog steeds spastisch over af en toe.
Alleen als mijn moeder een opvlieger had, dan rende mijn vader zich rot om ramen tegen elkaar open te zetten en te wapperen met allerlei kranten en gedoe . Maar verder vonden ze het maar gemiep bij ons thuis. Wat je zegt: tijden veranderen en mannen mochten vroeger ook niet huilen en nu wel.

Weinig bijzonders

Ik ben nu 53 en sinds ruim een jaar onregelmatig. Soms 2 maanden niks, maar vaker slechts 3 weken. En dan een redelijk normale menstruatie, één dag wat heftiger (voor mijn doen dan), gevolgd door een paar dagen minder. Mijn moeder was ook laat. Geen opvliegers, wel vlak voor de menstruatie vaak 1 of 2 nachten slecht slapen.

Mirena

Ik begon onregelmatig te worden met 43. Soms zat er nog maar 2 weken tussen. Daarna nam de bloedvloed toe, je hele bekende patroon veranderd. Heeft hier ook wel tot vervelende situaties geleid (zo hilarisch vond ik het niet!).
Op mijn 45ste op advies van mijn huisarts overgestapt van een koperspiraaltje naar een Mirena, om de bloedvloed te stoppen. Die stopte inderdaad, maar ik heb wel een jaar 'gespot'.. wordt je ook niet heel blij van.. Ondertussen kwamen de klachten; nachtzweten en hartkloppingen. Ben zelfs gecontroleerd op mijn hart maar er was niks aan de hand.. Ben nu 5 jaar verder en de hartklop-aanvallen worden minder. Blijkbaar zijn het mijn opvliegers, want een 'echte" heb ik volgens mij (nog) niet gehad. Ik merk dat mijn psyche veranderd. Voel me vaak onrustig, opgejaagd, zonder reden. Zit niet fijn in mijn vel.

Ongesteld wordt ik bijna niet meer. Heel af en toe vind ik nog eens een veeg. Nadeel van de Mirena is dat ik niet weet of dat door dat ding komt of gewoon van mezelf.. volgens de gyneacoloog (die m geplaatst heeft) mag ik m laten zitten tot mijn 52e (dus nog 2 jaar) en dan ben ik 'klaar'.

echt hevig

en langdurig, de menstruaties. Er lijkt geen begin of eind aan te zitten. Een paar weken geleden ben ik ervoor naar de huisarts geweest, kreeg voor 10 dagen primolut voorgeschreven en was toen ongeveer een week menstruatievrij. De kuur is inmiddels afgelopen en sinds dinsdag is het weer begonnen. Het lijkt echter nog heftiger te zijn, elk uur moet ik naar het toilet omdat ik anders doorlek (met super plus tampon) en maandverband. Volgende week moet ik terug komen bij de huisarts, in de verwachting dat de bloeding dan over is, hij gaat dan een inwendig onderzoek doen om te zien hoe het er vanbinnen aan toe is met het slijmvlies. Aan de hand daarvan wordt gekeken wat de volgende stap is want zoals nu blijf ik echt niet doorlopen!

Verder weinig klachten, geen opvliegers tot nu toe, alleen nachtzweten maar daarmee valt te leven. Dit is meestal onder de morgen, vaak tegen de tijd dat ik toch bijna mijn bed uit moet. Wat ik wel heb is heel veel moeite met afvallen. Waar ik een aantal jaar geleden al een paar kilo verloor door alleen al op mijn voeding te letten, nu helpt dat niet meer. Maar misschien komt dat later wel weer terug, ik hoop het.

Gynaecoloog

Je kunt je laten doorverwijzen. Hevig bloedverlies kan ook komen door cysten en endometriose (cysten door endometriose) of andere gynaecologisch problemen die op deze leeftijd ook vaker voorkomen. En dat kun je (laten) uitzoeken.

Je kunt vrágen

Je door te laten verwijzen, het is niet u vraagt wij draaien. De gynaecoloog verwacht dat de huisarts het voorwerk doet.

Bij mij is het op en neer, hevig en minder en die jaren kunnen lang duren. Er verandert van alles, maar wanneer de echte overgang is geweest bepaal je achteraf

stand van zaken

nog steeds heftig ongesteld hier, ik hou er al rekening mee dat het inwendig onderzoek begin deze week niet kan plaatsvinden en daar baal ik van want zo kan er ook niet verder gekeken worden naar de beste oplossing.

Dat is nog maar de vraag Zebra

Je kunt vragen of het onderzoek dan wel door kan gaan.
Ik had een paar jaar precies op het moment van mijn jaarlijkse uitstrijkje wat bloedverlies. Niet zo veel als jij maar toch.
De tweede keer vroeg ik de huisarts of ik dat onderzoek dan maar af zou zeggen als het zo was, en dat was niet nodig. Ook met bloedverlies kan een onderzoek doorgaan.

Zebra

Ik was ook bij de gynaecoloog toen ik leeg liep. Voor het onderzoek geen probleem. Maar dat was een inwendige echo, ik weet niet wat je huisarts gaat doen. Kan het niet zou ik een verwijzing vragen voor de gynaecoloog.

ik zal het eerst navragen

of het door kan gaan of niet. De huisarts heeft de afspraak toen ingepland in de veronderstelling dat het bloedverlies dan over zou zijn.

het onderzoek

is een inwendig onderzoek om te zien hoe het baarmoederslijmvlies eruit ziet, wellicht gecombineerd met het uitstrijkje dat ik nog niet heb laten uitvoeren.

tot mijn grote verbazing

en vreugde uiteraard, vandaag nog geen enkele druppel bloed gezien. Als dit zo doorgaat, dan kan het inwendig onderzoek morgen wel gewoon plaatsvinden. Geen pretje overigens maar dan weet ik wel sneller waar ik aan toe ben.