Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Mari

Mari

31-03-2009 om 21:11

Overwerkt of overspannen?

Ik heb vandaag tot 2 maal toe een huilbui op mijn werk gehad, erg genant.Eigenlijk ook zonder echte aanleiding. Nu is het wel dat mijn prive situatie erg ongunstig is en ik beschouw de situatie thuis momenteel als erg zwaar (alleenstaande moeder met 2 autistische kinderen). Maar tot nu toe heb ik altijd werk en prive gescheiden kunnen houden. Het was een opluchting om naar werk te kunnen gaan, andere omgeving, normale gesprekken enz. Maar het vraagt ook veel van mij, de werkdruk neemt toe en ik merk dat ik steeds minder goed onder druk kan werken. Wordt vergeetachtig, maak stomme fouten en ik raak snel geirriteerd. En dan die huilbuien vandaag, echt helemaal niets voor mij, ik vind het zo erg, mijn collegas wisten er geen raad mee.
Maar nu zit ik met de vraag hoe verder? Hopen dat het een eenmalige blunder was? Of aanvaarden dat ik misschien na jaren mijn grens aan het bereiken ben? Ik weet dus eigenlijk niet zo goed wat ik er mee aan moet.

gr. Mari

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Minet

Minet

31-03-2009 om 21:54

Ik denk dat je het wel weet

Mari, als ik jouw verhalen zo lees de afgelopen jaren, dan lijkt het me helemaal niet vreemd dat de emmer een keer flink overloopt.
Tegen elk ander zou ik zeggen: neem tijd voor jezelf, maar ik weet hoe zwaar jij het hebt met jouw gezin.
TOch zeg ik het!
Neem tijd voor jezelf, jij bent de spil van jouw gezin, als jij niet goed voor jezelf zorgt houdt het al snel op.
Dus...............naar de huisarts, meldt je ziek, en zorg dat je er bovenop komt.
Sterkte!
Minet

reina

reina

01-04-2009 om 07:01

Mari

Ik slit me helemaal aan bij Minet. Nu even goed tijd voor Mari nemen!!

Petra-

Petra-

01-04-2009 om 09:14

Mari

Ook ik sluit me aan bij Minet en Reina, het is Mari-tijd! Alleen als je goed voor jezelf zorgt kan je zo goed voor je kinderen blijven zorgen!

Sterkte!

wendelien

wendelien

01-04-2009 om 09:17

Iets ander geluid

Lieve Mari,
Jij hebt waarschijnlijk lang op je tenen gelopen: veel zorgen om je kinderen en eindelijk een baan gevonden waardoor je wat meer armslag kreeg. Het is allemaal nogal wat en nu is het even op. Is het mogelijk contact op te nemen met de bedrijfsarts en een openhartig gesprek aan te gaan? Ik vraag me namelijk af of het wel goed is je volledig ziek te melden en thuis af te wachten tot het beter gaat. Je wereldje wordt dan zo klein. Je werk geeft je immers ook voldoening (laten we wel wezen: er is ook heel veel goed gedaan, anders zat je er niet meer!!) en afleiding van de zorgen thuis. Misschien kun je er wat ontzien worden en krijg je de kans op adem te komen. Je hebt namelijk een olympische prestatie geleverd. Verder zou je (zie draadje Jacci hierboven) multivitaminen etc. kunnen overwegen en voldoende beweging in de buitenlucht. Daar slaap je beter van en dat scheelt enorm. En vergeet niet jezelf regelmatig een schouderklopje te geven: je hebt het meer dan verdiend! Ik wens je sterkte. wendelien

Mari

Mari

01-04-2009 om 10:25

Ik weet het

Maar ik ben het met Wendelien eens dat ziek melden geen oplossing is. Werk is een afleiding, als ik thuis zit komen de muren op mij af en raak ik steeds somberder. Op werk kon ik tenminste nog lachen. Eigenlijk ligt de oorzaak van het probleem voornamelijk thuis en daar zie ik geen oplossing. Het zijn vooral de tegenslagen waar ik nu slecht tegen kan. Vanochtend een gesprek bij zoon op school gehad en alweer zitten de tranen erg hoog tijdens het gesprek. Gelukkig deze keer wel kunnen inhouden tot thuis. Het wordt weer tijd om weer hevig aan de bel te trekken bij de instanties. Elke keer krabbel ik weer omhoog maar ik vrees dat de rek er nu echt (bijna) uit is. Ik neem ook echt tijd voor mezelf, de kinderen hebben beiden logeergezinnen en zoon gaat nu structureel 1 dag in de week naar ze toe, naast een lange weekend eens in de maand. Dat zijn dan weekenden waar ook niets uit handen komt behalve heel veel slapen.
Wat werk betreft, ik denk dat ik beter met mijn baas kan gaan praten. Het bedrijf is klein,dus bedrijfsarts is er niet(wel ergens, maar wordt nooit gebruik van gemaakt).

Toch tijd voor jezelf

Ook dat huilen en bijslapen heb je nu kennelijk nodig, zelfs als je beide kinderen even niet thuis zijn. Ik zou met je baas gaan praten, wellicht valt er wat te regelen dat je 80% inzetbaar bent oid, zodat er wat werkdruk wegvalt, maar je toch de afleiding van daar hebt. Of toch gedeeltelijk ziekmelden, bijvoorbeeld 1 dag per week, zoals ook bij zware zwangerschappen wel gebeurt, en dan die ene dag per week vooral NIET thuis blijven, maar iets gaan doen: het park in, naar een museum, koffiedrinken bij iemand anders, iets wat jou aanspreekt.
En is er niet iemand te vinden die jou bijstaat in gesprekken en regelingen regelen mbt de kinderen? Dat je het niet allemaal alleen hoeft te sjouwen? Want ik ben inderdaad bang dat je aan je tax zit - en dan gaat dit wel een tijd duren, vrees ik.
Sterkte, knuffel.

reina

reina

01-04-2009 om 15:25

Misschien

Misschien, na overleg met je baas, op arbeidstherapeutische basis werken? Werken kan zeker afleiding geven en voor heel gezellige momenten zorgen, maar ook voor druk als je moet, maar eigenlijk niet meer kan. Wel goed voor jezelf zorgen hoor!

Petra-

Petra-

01-04-2009 om 19:44

Mari

Ik denk dat het inderdaad goed is om met je baas te gaan praten, kan me goed voorstellen dat werk ook een uitlaatklep is, waar je even geen moeder hoeft te zijn.

Is twee keer in de maand logeren tijdelijk geen mogelijkheid?

Sterkte!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.