Slecht gebit
Mijn dochter heeft een erg slecht gebit helaas. De oorzaak is niet bekend, maar het glazuur is niet goed aangelegd waardoor ze vaak gaatjes heeft, al vanaf de eerste controle met 2,5 jaar.
Toen ze vier was had ze een ontsteking onder haar voortandjes en deze zijn toen getrokken. Door de ontsteking was het slecht te verdoven waardoor ze veel pijn heeft gehad en ook wat angstig is geworden. Alleen voor trekken. Controles en vullen gaat heel goed.
Inmiddels is ze bijna zes, maar vandaag bleek dat alle vier haar melkkiezen in de bovenkaak dusdanig slecht zijn dat ze er uit moeten. De grote mensen kiezen die daarachter zijn doorgekomen zijn ook niet goed aangelegd helaas. Deze zullen helemaal uitgeboord en gevuld worden en daarna komt er een rvs kroon overheen met daar aan vast ijzertjes om de ruimte te behouden. De tandarts gaf aan dat hij het liefst een aantal weken achter elkaar haar ziet en dan steeds een deel doet. Dus eerst twee keer twee kiezen trekken, dan de ene kies uitboren en opvullen, dan de andere kies en daarna de kronen en ijzertjes plaatsen. Dochter is vooral heel erg verdrietig en boos dat ze zo'n pech heeft met haar gebit en riep dat ze niet wilde. Maar met pijn blijven lopen is ook niet fijn. De tandarts gaf aan dat het ook onder narcose kon maar dat dat vooral wordt gedaan bij onbehandelbare en extreem angstige kinderen en dat narcose ook een risico is maar wel een mogelijkheid. Ik twijfel. Ze is op zich goed behandelbaar maar ik wil ook geen trauma. Anderzijds is ze afgelopen jaar aan scheelzien geopereerd en daar is ze echt wel een paar weken van uit haar doen geweest. Veel huilen en snel boos worden om niets, nachtmerries, woede uitbarstingen en ik gun het haar en mezelf niet om dat nog eens over te doen want ze zat toen ook wel een beetje met zichzelf in de knoop omdat ze haar gevoelens niet kon duiden.
Als ze hier al vanaf haar 2e last van heeft, had de tandarts haar kiezen moeten sealen en elk half jaar een fluorbehandeling moeten geven. Kaaskiesjes heten ze, als het glazuur niet goed is. Raar dat de tandarts dat niet gedaan heeft, dat had aantasting van het volwassen gebit kunnen voorkomen.
Ik zou op zoek gaan naar een andere tandarts.
Ik weet niet waar je woont, maar ik zou naar de SBT gaan, stichting bijzondere tandheelkunde. Bel ze in ieder geval op voor advies. Ze zitten in Amsterdam, maar misschien ook wel in andere steden.
ik zou niet kiezen voor steeds een klein beetje, maar in één keer alles laten doen onder narcose. Wat doe je je kind aan door steeds naar de tandarts te gaan, steeds de prik van verdovingen, de napijn, het niet kunnen eten?
waarschijnlijk zijn het kaasmolaren, daarvan is oorzaak onbekend, maar de tandarts kent die toch wel? en de tandarts had inderdaad moeten sealen, maar daarvoor is het nu te laat en het had er niet voor gezorgd dat de kiezen ineens goed waren geworden.
Ze heeft inderdaad kaaskiezen, zowel alle acht haar melkkiezen als de eerste grote kiezen (daar zijn geen melkkiezen van). De tandarts heeft die diagnose wel degelijk gesteld. En de kiezen ook geseald, maar het is geen wondermiddel. Het is een beetje alsof je een laagje verf over rotte kozijnen smeert. De basis is gewoon niet goed.
Een andere tandarts weet ik niet of dat momenteel een goed idee is. Dan komt ze daar binnen bij een vreemde tandarts die meteen heftige behandelingen gaat uitvoeren. Ik heb vanavond met mijn dochter gepraat en uitgelegd wat er met haar kiezen aan de hand is. Ze begrijpt het naar mijn idee wel, maar is er ook verdrietig om (wat ik snap, heb er zelf ook verdriet van). Ik heb haar ook gezegd dat het een optie is om in het ziekenhuis alles in één keer te laten doen terwijl ze slaapt, net als met haar oogjes rechtzetten afgelopen jaar. Ze riep dat ze nooit meer in het ziekenhuis wilde slapen omdat dat heel erg stom was. En daarna volgde een vrij hysterische huilbui waarna ze in mijn armen in slaap is gevallen. Ik weet het gewoon niet. Ik vind zoveel nare behandelingen heel heftig voor een kind, maar die narcose afgelopen jaar vond ik ook heftig (meer dan ik toen verwacht had).
MamaE, het is echt kiezen tussen twee kwaden. Alles in één keer, heel heftig, maar dan is ze ervan af (alleen het trekken), of steeds kleine beetjes.
toch adviseer ik je contact op te nemen bij de SBT. Ik heb er tijdens mijn studie als assistente gewerkt. Ze behandelen gehandicapten, heel moeilijke gevallen zoals mensen die na kanker heel ingewikkelde gebitten hebben en kinderen met bijzondere gebitten. Niet-aangelegde gebitten, kaasmolaren, afwijkende kaken.
ze hebben geduld, ze werkten toen met lachgas. Hoe het met narcose werkt, weet ik niet, ik weet niet of een tandarts dat zelf mag?
heeft de tandarts ook over de kosten gehad? Bij de SBT kijken ze in hoeverre het medisch is en wordt dus alles vergoed door de verzekering. Dat speelt nu nog niet, maar je dochter moet waarschijnlijk later ook nog vaak voor van alles naar de tandarts. Heeft ze nu al een medische indicatie, dan werkt dat misschien door voor later.
Veel sterkte.
Slecht gebit en gevoeligheid voor ontstekingen kunnen te maken hebben met tekorten aan voedingsstoffen. Een biologische tandarts kan dan verder kijken. Uiteraard niet alles op te lossen.
Scheel zien kan te maken hebben met scheefstand van de atlas. Atlascorrectie kan dan helpen.
En let op oestrogeen dominantie, toch, Guppie, misschien was je die vergeten?
gr Angela
Guppebeestje schreef op 09-04-2021 om 16:09:
Scheel zien kan te maken hebben met scheefstand van de atlas. Atlascorrectie kan dan helpen.
Scheel zien schijnt vooral te maken te hebben met scheefstand van de ogen ...
En je moet ook je schoenzolen laten egaliseren anders komt het met die atlas nooit goed!
gr Angela
PS Guppie, is het tegenwoordig niet een Google-correctie ipv atlas-correctie?
Gr Angela
Nou verrek, de atlas stond hier ook echt best scheef in de boekenkast!
Vandaag de halve dag bezig geweest met dingen uitzoeken over bijzondere tandheelkunde en bellen met de tandarts, centra voor bijzondere tandheelkunde en de verzekering. Afin, mijn dochter heeft dus een initiële aanlegstoornis van het glazuur, zoals dat heet en komt daarmee in principe in aanmerking voor bijzondere tandheelkunde. De tandarts heeft ook een verwijzing hiervoor afgegeven. Het SBT ligt alleen in Amsterdam/Haarlem/Hoofddorp, dat is voor ons nogal ver weg. Er zijn ook dergelijke centra dichterbij. Ik heb daar contact mee opgenomen en ze kan daar wel terecht al is de wachttijd overal makkelijk 2-3 maanden, soms al voor de intake en daarna nog een week of 6 voordat er behandeld gaat worden. Ik vind dat erg lang, zeker gezien het feit dat ze geen angst heeft voor de tandarts op zich. Het gaat alleen om het trekken, wat ze bij haar voortandjes als naar heeft ervaren door de ontsteking die er onder zat. Ik heb haar wel aangemeld bij een centrum in de buurt. De tandarts wilde wel proberen te bemiddelen om de intake/behandeladvies eerder te laten plaatsvinden zodat we weten waar we aan toe zijn.
Dingen als biologische geneeskunde/tandheelkunde ben ik niet mee bekend. Het is voor mij logisch dat gezond leven bijdraagt aan een gezond lichaam en gebit, maar dat doen we al en een of ander specifiek dieet of iets dergelijks gaat niet zomaar goed glazuur laten aangroeien. Dat is er in de aanleg gewoon niet en zal er ook niet komen, hoe vervelend het voor mijn dochter ook is. Er werd ook iets gezegd over de atlas en scheel kijken. Het verband is me niet echt duidelijk, maar dat zal wel samenhangen met biologische geneeskunde. Het goede nieuws is dat mijn dochter sinds die operatie afgelopen zomer niet meer scheel kijkt. Het scheel kijken werd overigens veroorzaakt doordat ze een lui oog heeft, wat weer komt door een sterkteverschil tussen beide ogen (ene oog -3, andere oog -5). Ze is prematuur geboren en heeft rop (premature rethinopatie) gehad. Niet heel ernstig, is vanzelf over gegaan, maar de kans op oogafwijkingen, scheel kijken en luie ogen is dan een stuk groter dan bij kinderen zonder rop. Helaas heeft ze dat allemaal, maar het scheel kijken is al operatief verholpen en met het afplakken zijn we al behoorlijk aan het afbouwen dus dat gaat de goede kant op. De bril is helaas blijvend, ze heeft een minsterkte en zal daar niet meer vanaf komen. Maar goed, daarover ging dit topic niet.
Herkenbaar verhaal MamaE.
Ik heb ook een dochter met "kaaskiezen", waar de gaten invielen ondanks goed poetsen, fluoride behandelingen en sealen. Het drama bij de gewone tandarts werd steeds groter en zelfs bij gewone controles deed ze haar mond niet meer open.
Wij zijn doorverwezen naar een gespecialiseerde kindertandarts. Daar zijn onder volledige narcose 6 kiezen (4 melk- en de eerste 2 "grotemensen" kiezen) getrokken en zijn er tijdelijke rvs-kronen om te beschermen.
Ze is onderhand 13 en we sluiten deze maand de periode kindertandarts af om terug te gaan naar een normale tandarts. Haar angst is weg en met behulp van een beugel staat alles weer keurig op zijn plek ondanks het gemis van twee blijvende kiezen.
ik zou je daarom aanraden om naar een gespecialiseerde kindertandarts te gaan!
Sterkte voor je dochter en jou!
Mijn dochter had ook kaaskiesjes. Met sealen, fluorbehandelingen en twee keer per dag minimaal 3 mjnuten poetsen heeft ze het kunnen redden tot de volwassen kiezen doorkwamen. Die waren gelukkig wel goed, dus nu heeft ze geen last meer.
Denk bij zwak glazuur ook aan bepaalde celzouten. Uitwendig mineraliserend tandpoeder. Onder andere van Orawellness.
Fluoride in onnatuurlijke vorm in allerlei opzichten slecht voor je gezondheid. Onder meer voor je schildklierwerking. In de vorm van celzout wel goed.
roodborstje en meikeT, wat vervelend voor jullie kinderen dat ze ook kaaskiezen hadden. Wel heel fijn dat het nu goed gaat, geeft hoop voor de toekomst. Het gekke is dat mijn dochter dus niet bang is voor de tandarts en ook alles behalve trekken heel makkelijk laat doen. Een uur in de stoel liggen voor drie of vier vullingen is geen enkel probleem. Ze blijft netjes stil liggen en geeft geen kik. We plakken al bijna vier jaar haar 'goede' oog af en buiten af en toe een diepe zucht omdat ze er even geen zin in heeft, klaagt ze daar nooit over. Terwijl die operatie voor mijn gevoel veel minder inspanning en uithoudingsvermogen van haar vroeg en toch vond ze dat vele malen erger. Ik weet zeker dat ik op die leeftijd zeker weten een trauma had gehad als ik al zo jong zo'n slecht gebit had gehad. Blijkbaar heb ik een heel bijzonder kind.
Ik merk wel dat ik er echt verdrietig van word als ik er aan denk wat ze allemaal moet doorstaan. Heb daar ook wel wat tranen om gelaten. Toen mijn dochter dat zag, veegde ze mijn tranen weg, gaf me een knuffel en zei 'niet huilen mama, alles komt goed'. Nou, uiteindelijk vast wel, maar we hebben nog een lange weg te gaan.
