Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

L.

L.

16-04-2009 om 14:48

Smeken bij huisarts voor een verwijzing naar de internist

mijn man tobt al een poos met vage klachten; vooral heel moe, maagpijn en maagzuur, misselijk bij het ruiken van eten en ook heel weinig tot geen eetlust en nog een aantal meer. Waar we ons ook zorgen om maken is dat hij flink pijn heeft bij zijn lever en nieren. We zijn daarvoor bij één van de huisartsen terecht gekomen van onze h.a. praktijk, niet onze eigen arts. De eerste keer na veel heen en weer gepraat 'meneer gaat u maar sporten en valt u maar wat af en geen melk en koolproducten meer want er zit lucht in uw darmen' (hebben we geprobeerd maar helpt dus niks) heeft hij, omdat ik die suggestie deed vanwege de vermoeidheidsklachten van mijn man, aanvraag gedaan voor een bloedtest. daaruit kwam wel naar voren dat de alatwaarde van zijn lever verhoogd zijn en de gammawaarde ook iets maar dat hij het niet verontrustend vond. Dus een nieuwe afspraak gemaakt omdat de klachten aan bleven en de pijn ook erger werd. Proberen om toch een uitgebreider medisch onderzoek maar ook vooral dat zijn maag zou worden onderzocht. Hij slikt al 10 jaar omeprazol maar er is nog nooit gekeken waarom eigenlijk en een dag zonder medicijnen, daar is hij dan echt ziek van. Oke, daar ging hij mee akkoord omdat hij daar het nut dan wel van inzag.
Dat onderzoek heeft plaatsgevonden, we wachten nu op de uitslag, maar het zag er van binnen niet goed uit. Totaal ontstoken van de slokdarm af tot helemaal onder, poliepen waar kweken van zijn genomen (de uitslag wachten we nu op), een twaalfvingerige darm die ook een opdonder heeft gehad en een gescheurd middenrif.
Maar de internist kon niet direct een verklaring geven voor de pijnklachten aan lever en nieren. Advies was van hem om terug te gaan naar de huisarts en het verder te laten onderzoeken. Dus ik een afspraak gemaakt voor gisteren. En wij er samen naar toe.
nou alles werd echt door hem weggewuifd, ook de zorgen, vond hij letterlijk 'onbegrijpelijk' dat we die hebben. Echt moeten pleiten en smeken voor een uitgebreider onderzoek. En maar ironisch kijken met een zuinig mondje. Nog weer herhaald dat hij niet onder de indruk is van de leveruitslagen bla bla bla. Dus man moest zich weer uitkleden en hij kloppen op buik en rug. Het was erg pijnlijk voor mijn man, vooral op de plekken waar dus lever en nieren zitten. 'ja meneer u heeft nou eenmaal lucht in uw darmen'.
Ik zat het al met argusogen aan te kijken maar toen hij die opmerking maakte voelde ik mezelf zo kwaad worden, echt vanuit mijn tenen. Ik was er zo klaar mee. Dus ik stond al schrap om hem eens goed te zeggen wat ik ervan dacht maar blijkbaar had hij ook wel door dat we niet van plan waren zonder verwijzing weg te gaan, dus net op tijd gaf hij wel die verwijzing. Wel op een manier die niet sympatiek was, maar a.s. maandag (waarom dan pas?) kan ik de verwijzing bij de balie ophalen. WE hebben allebei een naar gevoel over de afspraak van gisteren en ik vraag me af of dit nou normaal is. Als je een klein beetje minder sterk in je schoenen staat dan laat je je door zo'n man wel weer terug je hok in praten.
Ik weet dat ik niet van het ergste uit moet gaan, er zijn vast nog legio andere mogelijkheden, maar de zorgen zijn daarmee niet weg. En als het mis is dan is elke dag er één en zo'n arts zou je dan zo een paar weken of maanden met een kluitje in het riet sturen. Zijn we dan zo overdreven bezorgd? Ik denk van niet. Mijn man is niet bepaald het type hypochonder (ik heb daar meer last van helaas Maar zelfs hij zegt 'er zit iets goed mis van binnen.' Hij is jaren niet bij de ha geweest dus kan hij ook niet van aanstellerigheid worden beticht.
Is het nou normaal dat een arts zo reageert? Waarom laat zo'n man je het hele gesprek in de onzekerheid of je die verwijzing wel of niet gaat krijgen? Ik vind dit zo'n belachelijke situatie eigenlijk. Een arts is toch niet je vijand, en een beetje meedenken kan echt geen kwaad van zo'n persoon, ipv je het gevoel te geven dat je ze niet op een rijtje hebt.
Een klacht indienen is wel door mijn hoofd gegaan maar ik vind het daarvoor nu te vroeg. Eerst de onderzoeken maar eens afwachten. Er zal vast niks ernstigs aan de hand zijn, dat hoop ik in elk geval maar, maar wij zijn vast niet de enige die bij deze man tegen die muur aanlopen. Heeft het met het oog daarop zin om er iets aan te doen en zo ja, wat dan?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
reina

reina

16-04-2009 om 15:15

Is het een huisartsenpraktijk of is hij alleen? Ik zou een andere arts willen bezoeken, heb ervaring met artsen die niet snel doorverwijzen (dat werd hier destijds door de Zorggroep gezien als een groot pluspunt van een huisarts....). En als daarna blijkt dat er wel iets is (hoeft helemaal niet echt ernstig te zijn) een klacht indienen.

Yta Chalne

Yta Chalne

16-04-2009 om 15:42

Drie dingen

Ten eerste: andere huisarts nemen. Eerst je spullen bij deze ha ophalen, rustig je dossier lezen (dan kun je de flauwekul er eventueel uithalen) en dan een andere bellen, anders krijg je die onzin van 'we nemen geen patienten van elkaar aan' enzo.
Ten tweede, als je je zorgen maakt, maak dan vast vandáág die afspraak met de internist (waarom geen mdl arts?) Dat kun je nu al doen, die verwijsbrief helpt er niet bij en er zijn altijd wachttijden.
Ten derde: maak de verwijsbrief open en léés 'm voordat je hem afgeeft. Kan zomaar nuttig zijn.

ik heb ook wel eens een afspraak gemaakt bij een specialist zonder verwijzing. Ik was 'per ongeluk' de verwijsbrief vergeten en de specialist had hem ook niet nodig want het was goed dat ik kwam.

Kari1

Kari1

17-04-2009 om 08:46

Maar

jullie zijn toch bij een internist geweest? En het zag er helaas niet goed uit.
"het zag er van binnen niet goed uit. Totaal ontstoken van de slokdarm af tot helemaal onder, poliepen waar kweken van zijn genomen (de uitslag wachten we nu op), een twaalfvingerige darm die ook een opdonder heeft gehad en een gescheurd middenrif."
Ik neem aan dat de internist daar wel mee verder gaat? Dat je man nu in een traject zit van onderzoek tot duidelijk is waar zijn klachten vandaan komen en of/wat er moet worden gedaan? De andere pijnklachten krijgen dan ook een verklaring daaruit, of niet. Als gaat blijken van niet, dat die los staan zeg maar, dan hebben die evt. ander onderzoekstraject nodig. Als de internist waar jullie nu zijn de klachten daarvoor als ernstig genoeg inschat dan zal hij zeker dat traject nu al inztten. Het lijkt me vreemd om op dit moment 2 trajecten bij 2 verschillende internisten naast elkaar op te gaan starten.
Kari

ijsvogeltje

ijsvogeltje

17-04-2009 om 15:28

Snap het niet

Ik begrijp het geloof ik niet helemaal. Je bent bij de internist, hij constateert dat het er niet goed uitziet. Je moet vervolgens terug naar de huisarts, om bij hem te moeten smeken opnieuw naar de internist te mogen. Je wás toch al bij de internist? Waar is die extra stap voor nodig?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.