Sporten - ik vind het gewoon niet meer leuk
Sinds eind twintig tot en met nu (42) heb ik af en aan gesport op sportschool, (mn lessen zosls bodypump en andere Les Mills producten). Verder ook nog aan loopgroepjes meegedaan en cursussen om weer in shape te komen na zwangerschap. Enfin, van alles wat. Vandaag was ik weer in de sportschool, was al tijdje niet geweest om dezelfde reden, en ik vind het gewoon niet meer leuk. Niet de sportschool, maar gewoon het sporten zelf. Het hoeft van mij allemaal niet meer, gewoon geen zin meer in.
Herkennen jullie dit? Heeft het te maken met leeftijd (ben nu 42)?
Elisa
Ik vraag me ten eerste af of dat wel klopt, dat "de meeste mensen, vrouwen in het bijzonder, wel moeite doen om "gezond" te eten". Waar baseer je dat op?
En ten tweede: je zegt "ik vind het gewoon leuk". Dan is het ook geen moeite natuurlijk, want dat doe je iets wat je leuk vindt. Maar dat geldt dus duidelijk niet voor iedereen.
En ik zie werkelijk niet waarom het beter zou zijn om 3x per week in een sportschool bezig te zijn, dan om elke dag 10 km te fietsen. Ik denk zelfs dat dat laatste beter is. En in ieder geval goedkoper 
Jippox
Het hangt er natuurlijk van af wat je doet in de sportschool, maar je hebt er in ieder geval de mogelijkheid om wat veelzijdiger te bewegen en meer spiergroepen aan te spreken dan op een fiets.
Het handigste is om er 10km naar toe te fietsen, dat wel
vragen aan Sporty
Hoi, ik heb een paar vragen voor je:
- wat vond je er tot voor kort WEL leuk aan? Of heb je het nooit echt leuk gevonden?
- Hoe gaat het verder met je? Heb je wel zin in andere dingen dan sporten? Dus ligt het echt aan het sporten of meer aan hoe je je in het algemeen voelt?
Ik wil graag met je meedenken, ben personal trainer 
Heb in de andere reacties al veel zinnigs voorbij zien komen:
- bewegen kan ook door in de tuin te werken, boodschappen te sjouwen
- doe vooral iets waar je lol in hebt
- het is niet verplicht om te sporten
Maar ook:
- krachttraining is met het ouder worden heel belangrijk
- je in het zweet werken kan heel lekker zijn
- er is wel een verschil tussen bewegen (in het dagelijks leven) en trainen
Groetjes Carole
Trainen
Er is best veel aanbod aan leuke sporten. Lijkt mij dat er voor ieder wel wat wils is. Het belang van minimaal twee keer per week intensief trainen, met name voor vrouwen van 40+ wordt hier goed uitgelegd:
http://www.curvesblog.nl/2015/05/03/wat-ben-jij-aan-het-doen-krachttraining/
Met wat lopen of fietsen ben je er niet. Je moet je spieren en botten intensief trainen dmv gerichte belasting en je hartslag gedurende een bepaalde periode op een bepaalde hoogte krijgen en houden (maximale hartslag [HRMax]) ter verbetering van je conditie en zuurstofopname alsook ter verhoging van je metabolisme. Daarvoor is een combinatie van cardio- en krachttraining ideaal voor vrouwen. Ik doe twee keer per week 45 minuten high intensity interval circuittraining met een combinatie van krachttoestellen en cardiotoestellen. Daarna doe ik een aantal oefeningen gericht op het versterken van mijn wervelkolom vanwege mijn vroegere rug- en nekhernia's. En ik verbaas me er over dat het lichaam zo snel meer aan kan en dat mijn conditie en kracht zo snel toenemen. En ik heb zoveel meer energie, dat is echt een kick. Kortom, zoek iets wat je wel leuk vindt. Het hoeft niet zoveel tijd te kosten en het levert veel op.
Antwoorden
Tot voor kort vond ik de muziek leuk, de mensen en de oefeningen. Ik ben nu gewoon bored daarvan.
Het gaat goed met mij (dankjewel ). Ik werk fulltime, een goede relatie en twee kinderen.
Het bewegen in de vorm van 'dagelijkse bezigheden' vind ik niet voldoende. Ik heb het echt over krachttraining en intensieve cardio. Ik ben ervan overtuigd (en wel meer mensen hierboven) dat dat je gezondheid ten goede komt. En dat vind ik belangrijk en om die reden zal ik niet afhaken. Alleen ik ben de motivatie kwijt.
Sporten en bewegen
Ik wil heel graag weer iets aan sportieve beweginge doen om de hierboven al genoemde redenen.
Helaas valt er al heel veel af vanwege mijn zeer ernstige slechtziendheid. Daarnaast heb ik een evenwichtsprobleem (en is wandelen heel vermoeiend), een wrakke pols en aan de andere kant een wrakke schouder.
Af en toe voel ik me echt een oud mens.
Sporty
crossfit? paaldansen? triatlon? Iets totaal anders dus, eventueel gekoppeld aan een datum waarop je meedoet aan bijvoorbeeld een mudrun?
Lusithania
Slechtziendheid hoeft helemaal geen groot probleem te zijn. Maak een afspraak met een trainer om je op weg te helpen. Letterlijk op weg: waar staat wat en hoe werkt het. Ook trainen in een groep kan best. Gewoon vragen wat de mogelijkheden zijn!
schaatsen; gewichtdragende oefeningen voor thuis?
Ik zie dat schaatsen en skiën ook gewicht-dragende oefeningen zijn, evenals wandelen,joggen, tuinieren, traplopen, dansen, tennis, karate, judo, dansen, voetbal, basketbal, etc.
Fietsen en zwemmen niet.
Zwemmen in een buitenbad schijnt daarentegen weer erg gezond te zijn voor je hart en bloedvaten. En zwemmen geeft geen overbelasting van de gewrichten.
Ik zelf vind schaatsen en skiën erg leuk. Vooral dat laatste, maar helaas is het praktisch niet mogelijk omdat meer dan een week per jaar te doen...
Ik woon in de buurt van een ijsbaan en heb laatst schaatsles genomen. Ik schaatste altijd al, maar via de les heb ik eindelijk geleerd hoe je goed zou moeten schaatsen. Het is daarmee tegelijkertijd makkelijker en moeilijker geworden. Ik vind het een behoorlijk zware sport, nu. Waar ik vroeger vooral last had van mijn enkels en onderbenen, worden nu de bovenbenen, heupen, bekken, buik en rug meer aan het werk gezet.
Karate en dansles zijn ook leuk.
Dat gewichtdragende oefeningen zo belangrijk zouden zijn, wist ik niet.
Wie weet er gewichtdragende oefeningen die je thuis kan doen?
Een sportschool vind ik nl. vreselijk.
Kan je ook gewichtdragende oefeningen doen zonder gewichten?
Tsja
Op een site van curves staat dat krachttraining goed is tegen osteoporose. Het zal best hoor, maar het is natuurlijk wel een gevalletje: "wij van wc eend adviseren… wc eend!"
Er zijn ook nadelen aan sporten: je slijt er sneller van. Dat kan ook juist (gewrichts-)klachten geven op latere leeftijd. Daar zit je dan met je lekkere dichte botten
Haha
Gelukkig een goede reden om je toch wat te matigen. Versleten gewrichten of de nodige sportblessures zijn ook geen pretje als je ouder wordt. Bijna bejaard vind ik dat matigheid met voeding en beweging wel het recept zijn.
Ik ga liever nog wat langer mee.
Ik krijg nooit blijstofjes van extreem sporten. Nooit gehad.
Smoesjes
Je kan natuurlijk heel veel excuses en smoesjes verzinnen om maar niet te hoeven sporten maar het bewijs is er. Als je onder deskundige begeleiding gericht traint loop je geen risico op blessures en dat verslijten van gewrichten is natuurlijk ook nonsens. Er zijn al vele medisch-wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar osteoporose en het voorkomen daarvan en het staat als een paal boven water dat minstens twee keer per week krachttraining oftewel bot-dragende oefeningen osteoporose tegengaat en zelfs de botdichtheid laat toenemen. Het slikken van Calcium/Magnesium tabletten en vitamine D heeft weinig zin als je daarnaast niet regelmatig intensief beweegt. Als je met die paar keer per week trainen langer mobiel, zelfstandig en gezonder kan blijven leven, lijkt mij dat de investering meer dan waard.
http://voeding-en-fitness.nl/krachttraining-tegen-osteoporose/
http://www.reumazorgnederland.nl/18-leven-met-reuma/reumatische-aandoeningen/117-osteoporose
wat ook helpt tegen osteoporose...
... is overgewicht.
Dat geeft namelijk een permanente "gewichtdragende oefening". Letterlijk, je draag meer (eigen) gewicht.
Aanleg is overigens ook een heel belangrijke factor.
In mijn familie gelukkig geen botbreuken. Niemand die ik ken, vader, moeder, opa's, oma's, ooms, neven nichten, etc. heeft ooit een bot gebroken.
Totdat mijn broer onlangs een bot heeft gebroken, bij het sporten, met les! Een onhandige manoeuvre, onvoorbereid was hij bij het verkeerde niveau ingedeeld, kreeg een oefening die hij nooit zonder de voorbereidende oefeningen had moeten doen, en krak, een gecompliceerde botbreuk. Bah.
en ik
word heel tegendraads van al dat "sporten is gezond" en "sporten moet je zeker doen" Een zelfde gevoel als vroeger toen het was "leuk naar de speeltuin" of later "leuk uit naar de disco/ stappen". Levert het geen burnout of depressie op als je toch gaat sporten met tegenzin? Is daar eigenlijk onderzoek naar gedaan? (dus het toch doen onder sociale druk omdat iets goed/ leuk zou moeten zijn )
Smoesjes?
Overgewicht goed tegen osteoporose? Dan zit ik gebeiteld. Ik sport nooit maar heb wel overgewicht. En knettersterke botten, zoals uit een botscan bleek die ik als proefkonijn voor een onderzoek onderging. Ik zat boven de bovenmarge. Ik krijg wel genoeg dagelijkse beweging. Mijn moeder had wel osteoporose. Zij is flink gaan Nordic Walken en tot verbazing van de arts was haar botdichtheid in no time weer op peil.
Ik heb met het sporten dat ik vroeger deed o.a. een arm, een been en een rib gebroken, een hersenschudding opgelopen en mijn kuitspier doorgescheurd. Omdat sommige blessures last blijven geven kan ik heel veel sporten niet meer doen. En verder heb ik er tijd noch geld voor. Man doet ook niks meer aan sport, zijn knieën zijn aan gort. Een keer zijn meniscus beschadigd met voetballen en definitief verpest met hardlopen. Zwaar overschat, dat sporten.
skik
idd overschat en geen smoesjes
"Als je onder deskundige begeleiding gericht traint loop je geen risico op blessures en dat verslijten van gewrichten is natuurlijk ook nonsens."
Mijn ex loopt al jaren hard, maar kampt met de ene na de andere blessure (slijmbeursontstekingen, hielspoor, knie/heupklachten) en met klachten die maar niet herstellen willen, welke arts./specialist/sportarts zich daar ook over buigt. Lid van een hardloopclub, speciale schoenen, zolen van de podotherapeut en loopt momenteel weer krom van de spitaanvallen. Nee, in mijn ogen kun je je lijf echt naar de eeuwige jachtvelden helpen als het even tegenzit.
Met mijn aandoening krijg ik meer klachten en pijn dan dat ik profijt heb van sporten. Komt goed uit dat ik er een hekel aan heb.
Neteret mut
Inderdaad, ik heb exact hetzelfde. Ik hou wel van bewegen, zoals wandelen, fietsen, schaatsen of kanoën op momenten dat ik daar zin in heb, maar niet van sporten in groepsverband of in een sportschool op vastgestelde tijden. En als er dan gezegd wordt dat sporten gezond is en dat je zeker je spieren en botten moet trainen (post 35 van Elisa Gemani), dan motiveert mij dat voor geen meter. Gewoon niet. Ik heb een afkeer van sportscholen (en ik heb er jaren rondgelopen hoor, want 'sporten is zo goed voor je') en ook teamsporten en alles wat je in groepsverband doet trekken mij niet.
Een burnout of een depressie zijn wel grote woorden, maar het lijkt me ook niet goed om jarenlang tegen heug en meug een paar keer per week te gaan sporten. Doe je dan alle oefeningen nog wel goed of doe je dan maar wat? In dat laatste geval kun je dus net zo goed stoppen...
precies
keer op keer iets doen waar je een gruwelijke hekel aan hebt, dàt is pas ongezond!
ach
Ach, dan sporten jullie toch lekker niet? Ik heb er geen probleem mee als jullie niet willen sporten hoor. Je mag het helemaal zelf weten. Maar de gezondheidsvoordelen van wel sporten wegen voor mij persoonlijk zwaarder wegend dan het risico op een blessure. Met ongetraind lijf krijg je overigens een stuk sneller blessures.
Zo ontzettend boeiend is het niet op mijn fitnesskamer, maar met muziek erbij of een tv-programma ben ik die tijd zó door. En ben ik fit voor andere activiteiten (net spierpijn- en blessurevrij terug gekomen van skivakantie).
Goudvis
Natuurlijk mag iedereen dat zelf weten. Ik verbaas mij wel wat over het fanatisme waarmee sommigen hier hun sport-religie uitdragen. Dat begrijp ik niet zo, wat kan het nou schelen wat een ander doet (of laat)?!
Jippox
"Ik verbaas mij wel wat over het fanatisme waarmee sommigen hier hun sport-religie uitdragen. Dat begrijp ik niet zo, wat kan het nou schelen wat een ander doet (of laat)?!"
Iedereen mag weten wat hij doet en laat, maar vooral de ondertoon (misschien niet eens bewust) van "eigen schuld dikke bult als je ziek/stijf/geblesseerd wordt/raakt, had je maar intensiever moeten sporten" vind ik erg onprettig. En dat lees ik bijvoorbeeld hier echt wel in:
"Ach, dan sporten jullie toch lekker niet? Ik heb er geen probleem mee als jullie niet willen sporten hoor. Je mag het helemaal zelf weten. Maar de gezondheidsvoordelen van wel sporten wegen voor mij persoonlijk zwaarder wegend dan het risico op een blessure. Met ongetraind lijf krijg je overigens een stuk sneller blessures."
Vooral dat woordje "lekker" zegt genoeg.
Ik heb me in het verleden ook over mijn (helaas lage) grenzen laten jagen door die houding. Want ja, die lage grenzen lagen natuurlijk aan mijn ongetrainde lijf en niet aan het feit dat mijn plafond écht laag ligt. Gevolg: nog meer beperkingen, nog vaker ziek, al deed ik nog zo mijn best. Gelukkig laat ik me geen schuldgevoel meer aanpraten, maar ik merk wel dat het me flink irriteert.
sportblessures
Een kleine vier miljoen sportblessures per jaar.
skik
Hortensia
Als jij het lekker vindt om niet te sporten, dan doe je het lekker niet. Leg niet op alle slakken/woorden zout aub. Ik zeg juist dat het je eigen keuze is.
Het lijkt alsof de niet-sporters hier proberen de boel om te draaien. Alsof niet-sporten gezonder is dan wel sporten. Geloven jullie dat nou echt? Of is het om het goed te praten dat je eigenlijk gewoon geen zin hebt of het niet leuk vindt?
Voor iedereen is een passende sport of matig intensieve beweging te vinden. Ga desnoods op de gymvereniging. Toen ik (nog) slecht(er) belastbaar was (ja, ik mankeer ook echt van alles helaas, en dat wordt ook met sporten nooit meer beter) heb ik een jaar meegedaan met 60+ gymnastiek. Dat heeft echt mijn belastbaarheid vergroot. Ik ben al 3 jaar bezig langzaam de belastbaarheid te vergroten, ik heb nu eindelijk de kracht me op te drukken. Die dames bij mijn gymclub konden dat trouwens grotendeels, oud of niet. Ze zijn nooit gestopt met actief bewegen. Die dames zijn mijn grote voorbeeld.
tegenstrijdig
Mijn bericht komt wat tegenstrijdig over. Ook al ben ik er van overtuigd dat er voor iedereen iets passends te vinden is op sportgebied, het blijft eigen keuze natuurlijk. Fors actief in het dagelijks leven is uitstekend, zelf doe ik graag liever méér.
Sporty,
Hoe moe ben je? Is het mogelijk dat je de motivatie kwijt bent omdat je niet helemaal fit bent? Of omdat je het te druk hebt met je dagelijkse bezigheden? Kan het zijn dat je de motivatie kwijt bent omdat je 'niet verder' komt? Eén van de leuke dingen van sporten is de uitdaging om verder te komen. Als blijkt dat je niet verder komt, is de lol van sporten gauw weg. Dan is er al gauw sprake van 'bore out'.
welk fanatisme?
Sorry, ik zie hier niemand haar 'sport-religie' uitdragen.
Verder ben ik het met Goudvis eens.
Ik denk wel dat als je niet als kind al sportief bent geweest, je goed moet uitkijken wát je gaat doen, omdat bepaalde bewegingen er niet meer of niet goed in zullen komen. En dan krijg je blessures. Of als je vanuit het niks iets heel intensiefs gaat doen.
Ik heb eigenlijk nog nooit een blessure gehad, terwijl ik al meer dan 30 jaar bezig ben. Maar als ik ineens de hele dag zou gaan jeu de boulen zou ik dat zo krijgen
Niet met goudvis eens
Ik ben zelf flink fanatieke sporter, maar ik kan me wel eens met Jippox en Hortensia. Sommigen hier zijn wel erg fanatiek in het verkondigen van hun gelijk denken te hebben. Misschien komt de geschreven tekst ook anders over dan bedoeld is en ik kan me dan wel voorstellen dat de niet sporters zich dan aangevallen voelen. Hoe vaak moeten die zich niet verantwoorden dat het ongezond is wat ze doen ?(of juist niet dien). Ook ik denk dat sporten goed is voor lijf en leden, maar alleen als je er lol in hebt. Sporten omdat je t gevoel hebt dat t moet (voor jezelf of voor anderen) werkt gewoon niet.
Beter voor me maar leuk is anders
Zelf doe/bijna deed ik 2 keer in de week aan fysiofit. Op mijn 45e kreeg ik de diagnose versleten heup en darbij de mededeling dat ik door gericht te trainen moest proberen de operatie nog 10 jaar uit te stellen. Dus ga ik al 3 en eenhalf jaar naar een heupengroepje bij de fysio. Waar mw de Wit komt ter vgezieneiding op haar operatie, dan een x qantal weken niet en dan nog een paar maanden om weer kracht op te bouwen en dan wordt mw. De Wit vervangen door dhr Jansen, mw de Groot en dhr Klein. Iedereen komt en gaat weer de enige constante factor in de groep ben ik en ik ben ook nog eens de jongste.
Een week niet trainen merk ik meteen met pijn in mijn been dus ik ga trouw, maar leuk is anders. De dames en heren zijn allemaal even aardig maar wel gemiddeld 30 jaar ouder dus we delen weinig dingen in ons dagelijks leven. Ik kan bijvoorbeeld niet meepraten over de omroep Max programma's die zij hebben gezien.
Nu ga ik sinds een maand of 5 regelmatig met een vriendin naar een soort aqua jogging, oefeningen doen in het water. Daar heb ik ook wel baat bij en de andere dames zijn meer van mijn leeftijd.
Binnenkort ga ik een sessie fysio-fit laten vervallen hoop ik, dat oefeningen doen die al niet leuk zijn maar wel moeten en dan ook nog met mensen waar ik niets gemeenschappelijk mee heb daar ben ik klaar mee.
nooit gesport
Aangezien ik nogal hypermobiel ben, vallen de meeste sporten voor mij af. Bij iedere zelfverdedigingssport had ik in de eerste 3 proeflessen meestal minimaal evenveel gewrichten uit de kom gehad, met als record 2 benen en een arm in het eerste half uur van judo, we deden heup- en schouderworpen. Meestal werd ik door de trainer vriendelijk edoch dringend verzocht mijn gezicht niet meer te laten zien.
Turnen leek mij vreselijk leuk, kon ik eindelijk iets met die lenigheid van mij doen. Helaas weer een trainer die wat wit om de neus werd, zoveel lenigheid werd niet op prijs gesteld.
De huisarts en de fysiotherapeut heb ik moeten beloven niet op sporten als tennis, badminton, tafeltennis, voetbal of hardlopen te gaan. Gezien mijn blessure-verleden heb ik mij daar braaf aan gehouden.
Klimmen op zo'n klimwand, best leuk, maar als je tijdens de les gewrichten uit de kom kon zetten zodat je wel bij een lastige greep kon en vervolgens op spierkracht dat gewricht weer met de klimbeweging in de kom kun zetten, dat leidde tot ongeloof bij de trainer op de grond die er een filmpje van gemaakt heeft en die bij een bevriende sportarts heeft laten analyseren. Lang verhaal kort, ik stond weer buiten met de mededeling dat ik dingen kon die absoluut onmogelijk waren en dat de trainer dit niet aan kon.
Zwemmen, dat heb ik op aanraden van de fysiotherapeut geprobeerd, alleen baantjes trekken mocht. Dat heb ik op wilskracht 4 weken volgehouden, maar dat was wel zo saai...
Wandelen, dat doen we graag, lekker met de kinderen het bos in. Sporten is het niet, echt intensief bewegen doe ik namelijk niet met jonge kinderen, we passen ons aan hun tempo aan. Al moet ik zeggen dat de sprint op de korte afstand wel goed geoefend is.
vraag voor Fransien (ot)
Ik heb altijd begrepen dat als je meer spieren kweekt, je minder lenig wordt. Daar heb ik zelf wegens chronisch spiergebrek (aanleg + luiheid) geen enkele ervaring mee, maar ik heb het wel van anderen gehoord. Heb jij nooit het advies gekregen om door gerichte spiertraining je gewrichten een beetje in het gareel te houden?
Ik sta trouwens versteld van je verhaal. Zelf heb ik behoorlijk losse gewrichten en kan ook dingen in bochten wringen op een manier die sommige mensen niet bekend voorkomt, maar heupen en schouders blijven wel netjes op hun plek; en dat is maar goed ook, want die ene keer dat een arm bijna uit de kom werd getrokken (hij schoot gelukkig vanzelf weer terug) deed het verrekte zeer. Doet het bij jou niet enorm pijn als er weer eens wat losschiet?
Groeten,
Temet
