Verschil kaas of puur melk

heftig

Lijkt me een heftige allergie. Ik zou het maar houden bij de producten waarvan je zeker weet dat je het kan eten. En niet teveel experimenteren. Het zal w.s. toch een toevoeging zijn die in kaas zit en niet in melk. En die mogelijk niet op de ingredientenlijst wordt genoemd. Wat niet mag natuurlijk.

Melkpoeder?

Ik denk zelf dat t melkpoeder is. Van die creme tussen koekjes is funest, en koffiemelk of cornettoijs of magnum ook. Maar ambachtelijke of pure kaas (niet de fabriekskaas) juist niet. Wat we niet snappen is waarom t niet te zien is bij div. allergie testen. De ene dag is er geen probleem, de volgende dag piepende benauwdheid en dan gaan we zoeken waar t in gezeten kan hebben.

Het is geen voedselallergie maar iets dat via een andere weg binnenkomt, huid, luchtwegen?

Mijn boerenverstand...

zegt dat kaas kaas is, dus ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat een allergie verschil ziet tussen 'kwaliteits'-kaas of 'supermarkt'-kaas. Tenzij de 'goede' kaas echt anders gemaakt is, zoals rauwmelkse kaas.

Wij zitten hier trouwens met een soortgelijk probleem. Hier ook twijfel over zuivel, maar ook knoflook. De huisarts is bij dochter nog niet veel verder gegaan dan bloedtesten, waar alleen huisstofmijt uit is gekomen. Bij haar komen de klachten neer op meer inwendige problemen. Diarree, misselijk o.a.. Mij lijkt een stap naar een "allergoloog" op een gegeven moment zinvol. Ik heb hier nu even voor gegoogeld en ik zie bij ons in de stad één hierin gespecialiseerde dermatoloog in een kliniek waar ik ook kom voor spataderen. Je zou kunnen kijken of er ook iemand in jouw omgeving is met dat specialisme en of je daar een doorverwijzing naar kunt krijgen.

Ik heb hier ingrediënten van Edammerkaas:
Vet 40+, gepasteuriseerde koemelk, stremsel, zout, zuursel, vitamines A, B en D.

Dit is tekst van een biologische kaasmakerij van rauwmelkse kaas:
Wat wij vooral laten is kunstmest, bestrijdingsmiddelen, onthoornen, ontwormen, verpompen, antibiotica, synthetische vitamines, krachtvoer, pasteuriseren, homogeniseren, ontromen, bactofugeren, thermiseren, calciumchloride, salpeterzuur en (synthetisch) geraffineerd zout.

Hyperreactief

Doenja:”Wat we niet snappen is waarom t niet te zien is bij div. allergie testen. De ene dag is er geen probleem, de volgende dag piepende benauwdheid en dan gaan we zoeken waar t in gezeten kan hebben.”
Toch hadden mijn kinderen dat 25 - 30 jaar geleden al en daar was ook ‘gewoon’ een naam voor: Hyperreactiviteit.

Het is wel overmatig reageren, maar niet consistent op hetzelfde. De theorie toen was dat er waarschijnlijk meer factoren een rol spelen. Zo kon mijn zoon de ene dag met smaak een gebakken eitje peuzelen, maar kreeg hij de volgende keer al een longontsteking van alleen maar de lucht ervan.

Dito met melk/mayonaise/en nog zo duizend dingen, want ook luchtvochtigheid (weersverandering), inspanning en pollen (of gemaaid gras) konden hetzelfde doen.
Te veel van het een of teveel van het ander, of van alles een beetje maar toch net teveel en dan ook nog een gebakken eitje.

Later ontdekten we toch nog een echte allergie.
We hadden een verse ananas gekocht en zaten die, tjonge wat lekker, met zijn drieën op te peuzelen totdat alles rood kleurde. Bij hem, bij mij en bij zijn zus.
Alledrie een opgezwollen tong met grote scheuren.

Dat doen we niet meer, die verse ananas.

O ja! Mijntje

Zeker, dat blijkt ook invloed te kunnen hebben: inspanning.
En wat Miriam Lavell noemt, herken ik ook: niet consistent reageren. Het is een enorme uitzoekerij...

Hyperreactiviteit

Interessant! Weer iets geleerd.

hitte

en met de hitte van de laatste tijd, ook niet bevorderlijk

Melk en kaas

Overigens hebben mensen met koemelkeiwitallergie vaak meer last van melk en minder van kaas, yoghurt en andere zure melkproducten.

Kan het ook nog lactose-intolerantie zijn? De symptomen lijken op die van KEA (vooral maag- en darmklachten), alleen is er geen sprake van eczeem, in elk geval niet door de lactose.
Of lactose-intolerantie in combinatie met een pollenallergie, kan ook nog (om het even lekker ingewikeld te maken).

Mijntje

Ah, pollen, ja die ook nog natuurlijk
Maar inspanning kán ook een rol spelen. Onze allergoloog heeft patiënten die alleen reageren op hun allergeen na fysieke inspanning.

Doenja

"Wat we niet snappen is waarom t niet te zien is bij div. allergie testen."

Je hebt een te rooskleurig beeld van een allergie-test. Er is zoveel waar je allergisch voor kan zijn, dat kan niet zomaar met een testje worden opgespoord. Hoe kom je erbij dat dat wel zou kunnen? Allergologie is een medisch specialisme, en dat is het niet voor niets.

"Veel vertrouwen in artsen is er niet meer nadat er medicijnen op basis van lactose zijn voorgeschreven nadat we gemeld hadden dat er sprake was van een allergie voor melk."

Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Helaas.

Maar daardoor geen vertrouwen meer in artsen in het algemeen? Sorry Doenja, maar ik vind dat echt een overtrokken reactie. Uit wat je hier op het forum schrijft, weet ik dat je veel hebt meegemaakt, maar met dit soort reacties maak je het voor jezelf onnodig moeilijk. (en betalen voor onjuist voorgeschreven medicijnen? Je hebt het toch gewoon kunnen omruilen voor een alternatief medicijn?)

Waarom

"En t is vooral vervelend de allergie maar t gaat ook weer over."

Waarom denk je dat?

Goed lezen, goed luisteren en opletten

Doenja, hyperreactiviteit is een ingewikkelde kwaal die voortdurend opletten, goed kijken en goed lezen vraagt. Je moet ook elke keer weer uitpuzzelen wat je het beste kunt doen en soms op voorhand compenseren.
Doenja “T idee dat n allergie altijd even hevig optreed, was dus iets wat wij dachten maar wat helemaal niet zo hoeft te zijn! ”
Wat ik schreef en waar anderen bij aansloten, gaat over hyperreactiviteit. Niet over allergie. Allergie heeft de eigenschap om steeds erger te worden en kan zelfs dodelijk zijn. Dus geen dingen door elkaar halen.
Als er wel heftige reacties zijn, maar ze zijn niet consistent en er is geen duidelijk aanwijsbare allergie, dan is er sprake van hyperreactiviteit.
Kun je ook heel ziek van worden, maar je kunt er ook overheen groeien. Met een echte allergie gebeurt dat niet.
Doenja “Veel vertrouwen in artsen is er niet meer nadat er medicijnen op basis van lactose zijn voorgeschreven nadat we gemeld hadden dat er sprake was van een allergie voor melk.”
Is er sprake van allergie voor melkeiwit of lactose? “Allergisch voor melk” bestaat niet echt. Informatief https://www.dailyspoonie.nl/koemelk-vrij-en-lactose-vrij-wat-is-het-verschil/
Ondertussen: ja, dat soort fouten worden gemaakt. Mijn man is allergisch voor peniciline en dat is een gevaarlijke, bekende en erkende allergie. En toch werd er met regelmaat de fout gemaakt toch een peniciline voor te schrijven.
Als ons zoiets nu zou overkomen, dan zou ik trouwens wel degelijk de kosten ervan verhalen op de apotheek, cq de rekening niet betalen. Dat moet je dan natuurlijk wel onmiddellijk voorleggen aan je verzekeraar. Mind you: natuurlijk stond die notitie in de computer van de apotheek. Het is de functie van de apotheek om dit soort vergissingen van artsen te voorkomen.
Maar ja, je kunt niet aankomen met iets vaags als ‘melkallergie’, want wie heeft dat dan vastgesteld? Ik neem zomaar aan dat voor die melding geen code bestaat.
Hyperreactiviteit is lastig. Het komt je steeds koud op je dak vallen, steekt zomaar weer de kop op na maanden of zelfs jaren weggeweest te zijn en kan zelfs van gedaante verwisselen: Soms uitwendig (bulten, vlekken jeuk), dan weer inwendig (longontsteking, darm problemen).
Je doet er goed aan om een dagboek te maken waarin je bij elk ziek worden opschrijft wat er vooraf ging. Vergeet beweging (sport, spel), spanning (stress om leuke of vervelende dingen, maar ook ruzie), en weersomstandigheden niet.
Daaruit kun je een beeld krijgen welke factoren doorslaggevend zijn.

Miriam

"Allergie heeft de eigenschap om steeds erger te worden en kan zelfs dodelijk zijn. "
Op zich klopt dat. Toch is het, óók bij "echte" allergieën zo, dat de reacties op het allergeen kunnen fluctueren. Dit kan onder invloed van inspanning, hormonen, de hoeveelheid van het allergeen en "wie weet welke factoren nog allemaal een rol spelen" (aldus onze allergoloog). En dat gaat dan ook over gevaarlijke allergieën (mijn zoon is allergisch voor bepaalde noten).

Dat wil niet zeggen dat dat altijd zo is. Vele mensen zullen steeds ernstigere reacties vertonen. Maar dat blijkt geen wet van meden en Perzen.

Er overeen groeien doe je inderdaad niet. En of je na een zeer ernstige reactie ook nog mild kunt reageren, weet ik niet. Maar dat wil je ook niet uitproberen :S

Ja dat kan

Het is opbouwend maar je reageert niet altijd hetzelfde als omstandigheden anders zijn.
Zet mij op 2 x op een kinderboerderij neer en ik reageer van mild tot ernstig (ben allergisch voor o.a. konijnen). Geen keer hetzelfde, maar wel met zekerheid een reactie. Kan gaan van prikkende tranende ogen tot niezen, of van netelroos tot astmatische bronchitis.

Soms is het voldoende om een reactie te krijgen als een ander daar geweest is en soms kan ik er zelf een half uur verblijven met hooguit wat niezen.

Mijn neusslijmvlies is wel hyperreactief volgens de allergoloog en KNO-arts.
Ik heb antihistaminica tabletten, neusspray, oogdruppels en 2 puffers. De eerste 2 mag ik geen dag overslaan en de andere altijd bij me hebben. Mijn hoornvlies kan zo opzwellen dat het gevaarlijk wordt.

Biogene aminen

Kaas bevat, door het fermentatieproces, veel biogene aminen, zoals histamine en tyramine. Hoe ouder de kaas hoe erger. Franse kaasjes zijn helemaal erg. Waarom de ene kaas wel en de andere niet zou ik niet weten. Ook bevat zuivel veel exorfinen. Dan heb je nog een verschil tussen een allergie en een overgevoeligheid. In dat laatste geval bepaalt de hoeveelheid of je een reactie kan krijgen. Biogene aminen en exorfinen moeten onschadelijk gemaakt worden met hulp van enzymen en als je enzymcapaciteit tekort schiet krijg je eerder klachten.

Sulfiet

Ik kom nog wat tegen over sulfiet in bepaalde producten, zoals rode kaas. Overigens kan een tekort aan molybdeen een sterkere reactie geven op sulfiet.
https://moniquevandervloed.nl/sulfiet-zo-onschuldig/

huh?

Ben even verbaasd over de reacties. Wat er blijkbaar allemaal gelezen wordt tussen de regels, maar goed, ik probeer t even uit te leggen aan de hand van de reacties:

bloemetje: " Je hebt een te rooskleurig beeld van een allergie-test. Er is zoveel waar je allergisch voor kan zijn, dat kan niet zomaar met een testje worden opgespoord. Hoe kom je erbij dat dat wel zou kunnen? " Blijkbaar had ik vertouwen in allergietesten; zo wordt t ook gesteld. We kunnen niets vinden dus t is er niet. Zo begreep ik t antwoord van de arts.Ik moet blijkbaar kritischer en wantrouwender zijn.
" Maar daardoor geen vertrouwen meer in artsen in het algemeen? Sorry Doenja, maar ik vind dat echt een overtrokken reactie." Het ging me er meer om dat we niet meer zoveel behoefte hadden om verder te gaan onderzoeken. T leverder alleen maar meer klachten op en het initaitief voor de medicijnen kwam van de huisarts. We hebben t al afgewezen, omdat we t prima onder controle hadden. Maar t zou echt een verbetering zijn. Met de verkeerde medicijnen een hele heftige reactie en met de nieuwe medicijnen 0,0 verbetering. Dat vond de huisarts ook, dus laten we t erbij. Zo bedoelde ik dat.
Target: " "En t is vooral vervelend de allergie maar t gaat ook weer over."

Waarom denk je dat?"
Ik denk dat je me verkeerd begrijpt; ik bedoel ermee te zeggen dat de klachten na een uurtje weer afnemen. Ik bedoel er niet mee te zeggen dat een allergie overgaat....

M Lavell: Ik dacht je bedoelde dat hyperreactiviteit een onderdeel was van een allergie. Maar ik begrijp t nu. Het gaat om allergie voor melkeiwit, ik noem t dan snel allergisch voor melk. En omdat t nooit officieel is vastgesteld, maar we ons wel aan een melkvrij dieet houden, of t zoveel mogelijk beperken noemen we t zelf altijd.

Eigenlijk valt t allemaal wel mee, en we willen er niet veel aan gaan dokteren. Zo erg is t niet en laten ze vooral de echt zieke mensen helpen. Ben wel blij met de info, want we begrijpen nu beter waarom sommige dingen zo gaan. Dat was t meer.

Precies zijn is wel belangrijk

Er is dus nogal een verschil tussen een allergie en hyperreactiviteit.
Het is belangrijk om daar precies in te zijn.

“Het gaat om een allergie voor melkeiwit”
Je had het eerder over lactose “Veel vertrouwen in artsen is er niet meer nadat er medicijnen op basis van lactose zijn voorgeschreven nadat we gemeld hadden dat er sprake was van een allergie voor melk.”

Het een is het ander niet.

Fijn dat je toch wat aan de informatie gehad hebt.

Toch anders

Lactose is ook melk. Daar kwam de reactie op. Ik noemde het allergie omdat we nooit uitsluitsel hebben gekregen. Dat van hyperreactiviteit had ik tot nu nooit van gehoord. Dan had ik t ook nooit kunnen zeggen tegen een arts. Lactose intollerant ben ik zelf. Daar krijg je maag en darmklachten van. Niet benauwd en jeuk. Dat wist ik.
Hoe had ik precies kunnen zijn als wij zelf nooit officieel bewijs hebben gekregen wat het is? Daarom stel ik hier ook de vraag. Jammer dat het vooral voor verwarring zorgt.

Nu lees ik opeens dit

Is het astma? Nee, het is melk…

Zesenveertig jaar lang heb ik gedacht dat ik astma had. Ik groeide op met de diagnose astmatische bronchitis, later had ik ‘gewoon astma’. Hoewel ik van kinds af aan wekelijks op sportvelden, in sporthallen of in de bossen aan sport doe, was ik altijd op afstand te herkennen aan mijn kuchje, mijn hoesten, mijn geschraap met de keel. Benauwdheid en luchtweginfecties waren altijd aanwezig of lagen op de loer, maar mijn medicijnen waren altijd paraat. Ik heb ze allemaal voorbij zien komen, in willekeurige volgorde, in alle doses en samenstellingen: Lomudal, Ventolin, Flixonase, Flixotide, Foster, Atimos, Alvesco, Singulair, Cetirizine, Seretide en vele, vele antibiotica met onuitspreekbare namen.

Ziekenhuis
Achteraf durf ik te stellen dat geen van de medicijnen voor mij heeft gewerkt, integendeel misschien. Diverse huisartsen, longverpleegkundigen en longartsen van zowel het toenmalige Oudenrijn Ziekenhuis (nu Sint Antonius), het Diakonessenhuis Utrecht en het UMC Utrecht zijn nooit verder gekomen dan het vertrouwde recept voor een vermeend probleem: Meer of andere medicijnen wegens ‘astma’. Lactose-intolerantie en koemelkallergie zijn op mijn verzoek ook onderzocht maar nooit aangetoond. Dit alles kon niet voorkómen dat ik eind 2010 voor elf dagen in het ziekenhuis moest worden opgenomen wegens zware longontsteking en longvliescomplicaties. Het was de zeer pijnlijke apotheose van de jaren daarvoor, waarin twee tot vier longontstekingen en luchtweginfecties per jaar heel normaal was. Starend naar het ziekenhuisplafond wist ik dat er ergens iets niet klopte en dat ik iets moest veranderen.

Leefstijl
Omdat ik vermoedde dat het met mijn leefstijl te maken had, ben ik meer gaan wandelen, hardlopen en fietsen, minder gaan snoepen en als ondernemer minder lange werkweken gaan maken. Ook plande ik meer tijd in voor ontspanning, sauna en ademhalingsoefeningen en ging nog vaker naar de bergen wegens de schone lucht. We hebben serieus overwogen te verhuizen naar buiten de Randstad wegens de mogelijke invloed van luchtverontreiniging op mijn longen en voorhoofdholtes. We hebben de schoonmaakfrequentie van ons huis opgevoerd, anti-allergie beddengoed gekocht en de deo-spray vervangen door rollers. We hebben zelfs een luchtreinigingsapparaat aangeschaft, mét ionisator uiteraard. Het had geen énkel effect op mijn ‘astma’.

Leven lang antibiotica
Alles veranderde precies twee jaar geleden. In korte tijd gebeurde er drie dingen die mijn leven voorgoed veranderde. Ademhalingsspecialist Stans van der Poel, die onder meer Olympische topsporters begeleidt bij het vergroten van hun prestaties, vertelde tijdens een cursus Excellent Health voor ondernemers over de relatie tussen astma en melk. Ik wist als vermeende astmapatiënt en melkliefhebber niet wat ik hoorde. In dezelfde periode concludeerde mijn longarts in het UMC Utrecht, na enkele maanden uitvoerig second opinion-onderzoek “dat ik er maar rekening mee moest houden dat ik de rest van mijn leven antibiotica moest gebruiken.” Ik checkte nog zijn kennis over de invloed van melk, maar dat wuifde hij met een handgebaar van tafel: dat kon een enkele keer voorkomen, maar daar was geen wetenschappelijk bewijs en (dus?) geen reden voor. Ik stond perplex, mijn leven lang aan de antibiotica? Het was een teleurstellende conclusie en een ongewenst vooruitzicht dat niet goed voelde.

Doorslaggevend
Een derde gebeurtenis gaf de doorslag: ik besloot een week geen melkproducten te gebruiken en simpelweg te kijken hoe mijn lichaam, longen en luchtwegen erop zouden reageren. Een flinke opgave voor iemand van de generatie die opgroeide met schoolmelk, Joris Driepinter, 'Melk moet, melk doet goed', 'Melk is goed voor elk' en Melk de Witte Motor campagnes en die (ongetwijfeld mede daardoor) gek is op melk. Ik stopte met mijn dagelijkse twee glazen melk of Optimel, drie cappuccino’s, boter, kaas, hagelslag, middagreep Bounty of Twix, koekjes en zuiveltoetjes zoals yoghurt, kwark, vla of pudding. Room, crème fraîche, sour cream of ijs bij het eten hebben we ook maar even achterwege gelaten, net als bakken in boter. Ik schrok van het aantal producten dat zuivel bevat, dat had ik me niet eerder gerealiseerd.

Verbijsterend
Het resultaat was verbijsterend: al mijn luchtwegklachten verdwenen binnen een paar dagen, sommige klachten al binnen een dag. Ik was niet meer benauwd, was mijn hoestje kwijt, had schone voorhoofdholtes, had meer lucht in mijn longen, kon lekkerder en langer squashen en hardlopen en voelde me fitter. Ik plakte nog een paar weken aan het experiment. De positieve effecten bleven.
Ik belde mijn longarts om het goede nieuws te melden en te vragen of en hoe ik het beste van mijn medicijnen af kon komen. Hij reageerde niet echt verrast: “Geen astmaklachten meer doordat je gestopt bent met zuivel? Ja, dat zou kunnen.” Hij stelde een afbouwprogramma voor van een half jaar van de twee inhalatiemedicijnen die ik destijds twee keer dagelijks gebruikte.

100% correlatie
Inmiddels zijn we twee jaar verder en ik eet of drink nog steeds nauwelijks tot geen zuivel. Ik gebruik al anderhalf jaar géén medicijnen meer. Ik sla de jaarlijkse griepprik over. Ik ben sinds de dag dat ik nauwelijks tot geen zuivel meer eet of drink niet één keer ziek geweest, laat staan verkouden of benauwd. Als ik het wél doe, merk ik het meteen, wat voor mij een correlatie van 100% betekent. Ik ben als onbedoeld bijeffect structureel een paar kilo lichter. En bij toeval ben ik erachter gekomen dat ik niet meer allergisch blijk te zijn voor noten, terwijl ik daar twee jaar geleden nog de gebruikelijke lichamelijke reacties op had. Een prettige bijkomstigheid omdat ik mijn dagelijkse boterhammen met boter, hagelslag, kaas en melk heb omgeruild voor muesli met noten, fruit en fruitsap of zuivelvervanger afgewisseld met brood met avocado, humus, makreel, tomaat of salade. Ik denk dat mijn immuunsysteem nu pas werkt zoals het hoort te werken. Ik ben nu 48. Had ik het maar eerder geweten: Mijn vermeende astma blijkt een reactie op zuivel te zijn.

De witte sloper
Het breed delen van kennis en ervaringen hierover kan het leven van heel veel mensen letterlijk tot een ware verademing maken. Ik ben blij dat Alissa Hamilton – die 1 juni te zien was in RTL Late Night naar aanleiding van haar nieuwe boek ‘Melk de witte sloper’ – een term heeft geïntroduceerd die net als Broodbuik en Voedselzandloper het gesprek op gang brengt en houdt over de invloed van voeding op de volksgezondheid in het algemeen en ons dagelijks leven in het bijzonder. Nog even los van het mogelijk eenzijdige karakter van het boek, zoals het Voedingscentrum beweert. Ik was er tot voor kort nog maar nauwelijks mee bezig. En melk bleek inderdaad mijn witte sloper.

Aan het denken zetten
Dus beste astmapatiënten, experimenteer eens een weekje zonder melk en melkproducten en kijk hoe je lichaam daarop reageert. Wie weet heb je helemaal geen astma, hoe geweldig zou dat zijn?
Beste artsen, longverpleegkundigen en diëtisten, kijk eens verder dan de gebruikelijke diagnoses of normeringen en onderzoek liever standaard bij luchtwegklachten ook of iemand lactose-intolerant is, een koemelk-allergie heeft of nog beter: hoe iemand reageert op zuivel.
Beste Longfonds, wetenschappers en onderzoekers, ga alstublieft door met het uitgebreid onderzoeken van de relatie tussen melkproducten en luchtwegaandoeningen in het algemeen en astma in het bijzonder. Of als u nog niet begonnen bent, maak alsnog een begin.
Beste Voedingscentrum, politici en beleidsmakers in de volksgezondheid, maak budget vrij om onderzoekers in de gelegenheid te stellen om hier grondig naar te kijken, om te leren hoe de relatie werkt en om voorlichting te geven over de mogelijke keerzijde van melkproducten.
Beste bedrijven in de zuivelindustrie, neem je maatschappelijke verantwoordelijkheid, werk mee aan onderzoek en wijs mensen op het mogelijke bijeffect van het eten of drinken van melkproducten, mijn voorbeeld staat écht niet op zichzelf als ik alleen al in mijn omgeving kijk.

Ik kan niet wachten op de dag dat het eerste bedrijf het aandurft om op de verpakkingen te vermelden: “Het eten of drinken van zuivel kán uw luchtwegen ernstige schade toebrengen”. Dit zou mij in elk geval al als tiener, twintiger of dertiger onmiddellijk aan het denken hebben gezet.

Utrecht, 2 juni 2015

Wout Ritzema

#zuivel #astma #dewittesloper #melk #melkproducten #luchtwegen #luchtweginfectie #eenweekzuivelvrij #kanmelk?

Tja

Gewoon proberen dus. Een paar dagen tot een week nul koemelkeiwit. Dan weet je het. Allergie is ook gewoon een praktische zaak.

Lees wel goed de etiketten. Er zit heel vaak toch iets van melk in producten en je wil om te beginnen echt nul binnen krijgen. Later kun je dan wel weer eens wat proberen met aangezuurde melk zoals karnemelk of kaas in beperkte hoeveelheden, of een keertje zondigen.

Echter onder artsen wordt daar nog steeds verdeeld op gereageerd.

Levert niks op

Dit is dus wat het is denken we. Melk vermijden doen we al. Maar artsen kunnen er niks mee want t levert niks op. Een leven lang medicijnen voorschrijven wel.

Vermijden

Vermijden kan onvoldoende zijn. Ik kreeg van de CB arts het advies om nul koemelkeiwit te doen. Ze wilde ook wel iets smeren en dergelijke.

Maar omdat ik het zelf toch al vermeed was het een relatief kleine stap.

Maar bij ons was het een mirakel. Binnen een paar dagen was zoon van zijn loopoor en zijn diarree (vanaf zijn geboorte, alles gehad tot aan testen op tropische parasieten) en kon hij eindelijk zindelijk worden. Dochter had met 2,5 week al nattend eczeem van kruin tot navel. Ook opgelost.

Helaas heeft ze wel asthma. Ondanks dat we nog lang nul koemelkeiwit hebben gedaan. Maar dat is dan weer huisstofmijt en hooikoorts.

Vanwege mijn eigen koemelkeiwitallergie, al vanaf mijn geboorte, vermeed ik al melk en dat was voor mij voldoende. Maar niet als de allergie op scherp staat.