Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

Weerstand opbouwen, hoe

Ik ben de laatste drie maanden van 2010 overspannen thuis geweest. In januari halve dagen weer begonnen maar mijn energie blijft laag. Steeds gaat het wat beter en dan krijg ik weer wat: griep, zware verkoudheid en nu dus een long- en luchtpijpontsteking. Gek word ik ervan. Ik sport, slik vitamines, eet gezond... Wat kan ik nog meer doen om mijn weerstand te verhogen zodat ik niet steeds weer ziek word? En dat ik mijn energie weer echt opbouw en niet steeds het opgebouwde weer verlies?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ontzien

Je bent enorm ingeteerd op je reserves: je lijf en geest zijn niet voor niets op. Het duurt heel lang voor dat weel op niveau is. Misschien helpt het om jezelf meer te ontzien en pas wat later heel voorzichtig te beginnen met sporten. Misschien past rustig wandelen nu meer bij jouw lijf(&geest) zoals het nu is. Daarnaast kan je denken aan extra vit. C (stress vreet nl vit. C). Ik heb zelf heel veel baat bij spirulina, wat ik gebruik als een multi vit. Daarnaast slik ik nu ook af en toe wat vit. D (helpt ook tegen een dip in de winter) en soms wat vit. C. En misschien helpt een dagje sauna wel, is het niet zozeer de sauna zelf dan wel die infrarood cabine.

Geduld

Het duurt een tijd voordat het stresseffect weer weg is. Dus helaas moet je geduld hebben. ( en goed eten en vroeg naar bed, zoals oma vroeger zei)Sporten schijnt inderdaad erg goed te zijn, en dan liefst elke dag...
en goed bedenken waardoor je overspannen bent geworden en die oorzaak vermijden.

Lou

Lou

25-02-2011 om 22:49

Misschien ga je te snel

Ik weet het niet, maar zou het kunnen dat je te snel aan het opbouwen bent? Mijn eigen ervaring met overspannen thuis zitten is namelijk dat het herstel wat langzamer ging. Tenminste, als ik je goed begrijp: je bent drie maanden overspannen thuis geweest en werkt nu vijf halve dagen? Overweeg eens of je het allemaal misschien wat kalmer aan zou moeten (en kunnen) doen.

Gonzo18

Gonzo18

26-02-2011 om 08:37 Topicstarter

Geduld...

Misschien moet ik inderdaad meer geduld hebben, maar wat is dat moeilijk... En de oorzaak vermijden, dat is een lastige. We hebben veel problemen gehad afgelopen jaar met aspergerdochter. Gelukkig beginnen wr daar meer balans in te krijgen. En ik doe het thuis al anders, neem meer tijd voor mezelf, laat meer aan mijn man over. Ik ben best goed bezig, maar ik vind het moeilijk te accepteren dat mijn lijf nog niet goed wil. En die halve dagen werken ging goed maar ik vind het wel lastig dat het opbouwen zo langzaam gaat. Ze zijn heel lief op mijn werk hoor, maar ik begin daar ook wat ongeduld te proeven, of misschien maak ik dat er zelf van...
Dank jullie wel voor jullie reacties!

dihanne

dihanne

26-02-2011 om 10:22

Weinig te bieden, wel herkenning....

Ha die Gonzo,

wat balen dat je nu weer ziek bent!

Helaas heb ik je weinig te bieden, maar ik herken het zeker. Ik heb ook zo gesukkeld en was dat zo verschikkelijk verschrikkelijk zat.

Ook veel ziek, moe, slap, en ik had vooral veel koortslippen. Wel 10 maanden achter elkaar een koortslip gehad, afwisselend boven en onder. Grrrrrr. Weerstand was helemaal weg.

Geduld is natuurlijk belangrijk, hoe moeilijk het ook is.

Ik doe aan Dru Yoga, dat bevalt me erg goed, voel ik me zeker energieker door.

Ook ben ik een paar keer naar een kuuroord in Zeeland geweest (sapvasten met begeleiding). Ik weet eigenlijk niet of we hier dat soort namen mogen noemen, maar ze adverteren vaak in de kleine advertenties in landelijke kranten (volgens mij wel iedere zaterdag)

Ik vond het daar erg prettig, en profiteerde er zeker van. Moet je wel met een gerust hart je gezinnetje achter kunnen laten, anders heeft het geen zin.

Verder zou ik zeggen: zoveel mogelijk de natuur in, ik voel me daar goed bij, maar is ook persoonlijk natuurlijk.

En het moet ook gewoon voorjaar worden!!!

groetjes,
Dihanne

Lastig

Dat is inderdaad dus niet mogelijk, de oorzaak vermijden. Een vriendin van me heeft een zoon met autisme/asperger en ik zie aan haar dat het niet meevalt. Sterkte.

Valkyre

Valkyre

26-02-2011 om 11:03

Voorzichtig sporten

Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten - had op m'n 28ste al een burnout - en ik sluit me aan bij de anderen: rustig aan, gezond eten, ruim voldoende slapen, en geduld, geduld, geduld. Moeilijker dan het lijkt, inderdaad. Het is gewoon enorm frustrerend dat je lijf niet mee wil. Maar bedenk goed dat als jij niet aan de rem trekt, je lijf dat wel voor je doet!

Over het sporten: ik zou je willen aanraden op een zeer lage intensiteit te sporten. Als je een hartslagmeter gebruikt, probeer dan eens je hartslag een paar weken op het LAAGSTE niveau voor vetverbranding te houden (op het internet zijn vast wel schema's met leeftijd en gewicht te vinden, of anders op de sportschool). Pas als je niet meer regelmatig ziek en moe bent, kun je je hartslag weer langzaam gaan verhogen.

Zelf heb ik vijf maanden thuis gezeten, en het heeft daarna nog wel anderhalf jaar geduurd voor ik weer een beetje normale dagen kon maken. En nog steeds moet ik regelmatig extra rust inbouwen. (Dat zou eigenlijk iedereen moeten doen, ter voorkoming!) Maar ik ben er uiteindelijk ook veel gelukkiger van geworden!

Heel veel sterkte. Ik weet hoe frustrerend het is!

Gonzo18

Gonzo18

26-02-2011 om 11:16 Topicstarter

Ja, voorjaar...

Ha Dihanna (en anderen),
je weet me weer te vinden hé Dat klinkt niet bemoedigend, dat dit nog wel even gaat duren... Vind het voroal lastig op het werk. Ben je aan het opbouwen en dan klap je weer terug. Dat is zo wat ik niet van mezelf ken... En het vervelende is ook, dat mijn meisje ook wel een beetje doorheeft dat mama niet goed in haar vel zit door haar. Dat vind ik ook zó moeilijk, om dat schuldgevoel niet te pakken... dat ik het niet kan verbergen dat het niet helemaal ok gaat...
En een sapkuur... mmm... daar ben ik te bourgondisch voro inegsteld Maar ik ben bezig om begin april met een vriendin naar Valencia te gaan en daar verheug ik me erg op. In super de luxe hotel met sauna, hamam, massage, en aan het strand! Dat gaat me vast goed doen, die zon op mijn kop. Want het is wat je zegt, het moet ook gewoon voorjaar worden. Zei de dokter ook, dat dit een nare winter is, met allemaal complicaties.
Hopelijk herstelt jouw voet goed??! En ik zal maar in mijn hoofd gaan prenten dat ik 2011 nodig heb om helemaal op te knappen. Maar tjee, wat heb ik er ontzettend genoeg van om me niet ok te voelen, daar heb ik zo genoeg van...
Groetjes,
Gonzo

Tinus_p

Tinus_p

26-02-2011 om 13:01

Schildklier-vitamineb12-vitamined

Gonzo:
"Ik ben de laatste drie maanden van 2010 overspannen thuis geweest. In januari halve dagen weer begonnen maar mijn energie blijft laag."
Als je echt overspannen was, dan is je vermoeidheid/lage weerstand in de eerste plaats psychisch, en dan is 'rust' de enige oplossing voor je lage energie.
Maar het loont, om een bezoekje te doen aan de huisarts, en te laten prikken op (let op: stokpaardje van mij) het rijtje schildklier-vitamineB12-vitamineD. Ook al slik je vitamines.

Gonzo18

Gonzo18

26-02-2011 om 14:16 Topicstarter

Tinus

Er is in september twee keer bloed geprikt en de waardes van schildklier waren in orde. Ik geloof wel dat dat klopt. Zoals gezegd dochter werd heel angstig waardoor ik er een klein jaar drie tot tien keer per nacht uit moest. Plus de zorgen die ik had over haar... Dat maakt dat mijn batterij leeg was. Maar dat het zo lang zou duren om 'm weer te vullen... Pfff, dat vind ik echt een tegenvaller. Maar goed, het is niet anders, zei ze dapper

Anna

Anna

26-02-2011 om 16:40

B 12, vitamine d, schildklier

Ik sluit me aan bij Tinus en Gonzo. Als er iets niks klopt met je vitamines of je schildklier zul je niet goed opknappen. Kijk anders eens hier voor meer info en advies.http://www.stichtingb12tekort.nl En vraag een kopie op van je bloeduitslagen en post die op dat forum. Goed is namelijk niet altijd goed. Veel artsen missen de kennis over schildklier en of vitamines.

dihanne

dihanne

26-02-2011 om 17:15

Valencia en vitamines

Hoi Gonzo e.a.

dat plan om naar Valencia te gaan, dat klinkt erg goed!

Leuk dat je zo'n slim en gevoelig kind hebt, maar de keerzijde is inderdaad dat ze zoveel doorheeft. Het is niet anders. Hopelijk heb je genoeg energie om iedere dag iets leuks met haar te doen. Daar lette ik wel op: iedere dag even samen spelen, en 's avonds voorlezen, en dan voelde ik me minder schuldig. (alsof je schuld hebt, maar ja, zo denk je toch snel)

Over vitamines e.d. weet ik niets. Als ik die lijsten lees met klachten die van een tekort kunt krijgen, heb ik er altijd wel een paar. Maar wat zegt dat? Ik vind dat wel verwarrend, vooral als je je niet goed voelt. Kun je daar ook nog over gaan piekeren!

Je arts heeft al gezocht naar schildklierproblemen, dat lijkt me een goede stap. Het klinkt alsof je vertrouwen hebt in je arts, dat is heel belangrijk.

De komende maand zoveel mogelijk rust, en dan lekker naar Spanje, en als je terugkomt is het hier ook echt voorjaar.

Hier gaat het goed, maar mijn voet doet het nog niet helemaal. Heb nu fysiotherapie. Lange stukken loop ik nog met kruk. Kan nu wel weer fietsen en autorijden, dat is fijn.

groetjes,
Dihanne

Lekker eten

Wat mij er bovenop heeft gehouden is mijn werkster en mijn gewoonte om elke dag gezond te koken en te eten. Verwen je zelf extra met een gebakken visje of makreel, glaasjes vruchtensap, biefstuk, zelfgemaakte bouillon met verse groenten, lekkere thee, gekookt eitje, yoghurt met fruit. Gourmetten met de kinderen vind ik gezellig, lekker en gezond. Maak je favorieten.
Kinderen houden hier niet van vis maar ik ben zelf dol op visfile met uitjes, bietjes en aardappelen, dus dat maak ik dan toch maar af en toe voor mezelf.
En muziek maken. Dingen doen waar je energie van opdoet. Douchen en dan een handdoek warm klaarleggen.
En tijd inderdaad. Het wordt beter.
Maar ik heug me een tijd dat ik ook alles aannam en regelmatig in het weekend op zoek was naar een avondapotheek oid.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.