Gezondheid Gezondheid

Gezondheid

RiaK

RiaK

20-12-2008 om 13:56

Zorgen maken als je kind ziek is

De afgelopen dagen viel het me op dat een bepaalde forummer zich zoveel zorgen maakte toen haar kind ziek was: griep en oorontsteking. Ik kwam het wel in drie rubrieken tegen en het duurde helemaal niet zo erg lang.

Niet om door te gaan op dit voorbeeld maar maken jullie je zorgen bij dit soort dingen? Zit ik fout als ik gewoon mijn kinderen verzorg en het uitzit hoe zielig mijn kinderen ook zijn?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Nasha the first

Nasha the first

20-12-2008 om 14:15

Ria

als je het over Sini hebt, haar zoon is de laatste tijd erg vaak ziek geweest, kan me voorstellen dat je je dan inderdaad zorgen maakt....Hier nu ook 2 "zieke" kids, 1 die volgens mij oververmoeid is, nu ook ligt te slapen, vanmorgen heeft overgegeven.....andere is aan de diarree, dus nee, nog niet echt ongerust inderdaad....maar dat kan zo veranderen....

Nasha the first

Nasha the first

20-12-2008 om 16:10

Nou...

ik heb me ook weleens zorgen gemaakt als de kinderen niet in het ziekenhuis lagen en ziek waren hoor....als je kind vanuit het niks ineens op 41 graden koorts zit en er uit ziet als een dood vogeltje....of toen mijn dochter haar vingers tussen de deur kreeg, toen mijn zoontje met 4 weken knalgele spuug er uit spuugde....ja dt zijn dingen waar ik toch best ongerust over kan zijn....en als mijn kinderen heel vaak een griep of diaree of overgeven zouden hebben, dan zou ik daar ook best ongerust over worden....

Oorontsteking

Ik ken 2 kinderen die door een oorontsteking meningitis kregen met alle gevolgen van dien. Als mijn kinderen klagen over oorpijn zit ik de dag erna bij de huisarts (staat normaal 3 dagen voor) en dit weet mijn huisarts ook.

Bij koorts, overgeven, diarree maak ik me niet snel zorgen, als het kind maar wel goed drinkt. Tenzij het te lang duurt, maar dan geef ik mezelf niet de kans om me zorgen te maken, dan zit ik voor dat moment al bij de dokter.

Xyda

Je hebt ziek en ziek

Als zoon wat hangerig is, beetje verhoging en slaperig, dan maak ik me niet zo`n zorgen.
Maar als hij hoge koorts heeft en op zijn benen staan al te veel moeite kost, ja dan maak ik me wel wat zorgen.Gelukkig heb ik een kind dat weinig ziek is en zelden erg ziek. Maar ik kan me wel wat voorstellen bij een ongeruste ouder, vooral als je kind veel en erg ziek is.Sommige kinderen zijn niet zo "sterk" en lijken wel elk virusje mee te krijgen. Nee, dat lijkt me niet zo prettig.

Guinevere

Guinevere

20-12-2008 om 20:29

Instinct

De ene keer maak ik me meer zorgen dan de andere keer. En tot nu toe heeft mijn "instinct" me nog niet in de steek gelaten: de enige keren dat ik echt met spoed bij de huisarts aan de bel ben gaan hangen was er inderdaad iets aan de hand (een keer kinkhoest bij een kleine baby, een keer longontsteking bij dezelfde baby en een keer blaasontsteking bij zoon van 6).
Gewone koorts- en spuugaanvallen maak ik me meestal niet zoveel zorgen over. Maar als ik me wél zorgen maak komt de huisarts niet zo gemakkelijk van me af , maar dat blijkt dus iedere keer terecht te zijn. Scheelt weer voor de volgende keer, dan neemt ie me tenminste zeker serieus....

Mazzel gehad

Mijn zoon is gezegend met een robuust gestel en zelden echt flink ziek. Meestal inderdaad in de categorie 'hangerig, slaperig en even uitzieken'. Hij schijnt wel erg zielig geweest te zijn toen hij waterpokken had, maar toen logeerde hij bij mijn ouders, en hij heeft een keer een koortsstuip gehad waar de omstanders zich kapot van schrokken, maar dat gebeurde op het kdv en toen ik aankwam was het ergste leed geleden. Dus het ernstigste voorval heb ik eigenlijk gemist.

Dus tja, ik maak me zelden zorgen maar heb daar dan ook nog niet echt reden voor gehad.

Groeten,

Temet

reina

reina

20-12-2008 om 22:47

Instinct, guinevere

Heel herkenbaar, ik was bij mijn dochter nooit bezorgd als ze ziek was, bij mijn zoon veel sneller, vooral als hij hoge koorts of hoofdpijn had, dan was ik altijd bang voor hersenvliesontsteking. Toen hij een heel klein beetje een rood oog had was ik ontzettend bezorgd, m'n huisarts lachte me nog net niet uit toen ik 2 x achter elkaar daarvoor bij haar kwam. Toen bleek dat een tumor de oorzaak was, schrok ze zich rot. Toen hij ziek was kreeg hij ook nog hersenvliesontsteking.... Een verpleegkundige in het AMC zei me 'ik wilde dat artsen beter luisterden naar de intuitie van moeders, dan zouden sommige kinderen hier veel eerder terechtgekomen zijn'...

Lys Lionne

Lys Lionne

20-12-2008 om 23:05

Tegenstrijdig

Als mijn kinderen met 40 graden koorts snotterig en proestend op de bank tv liggen kijken maak ik me niet zoveel zorgen. Maar als ze met verhoging als een dood vogeltje op de bank hangen met 'een verkoudheidje' maak ik wel degelijk zorgen! Want verhoging en apathie zijn nou juist tekenen van flink ziek zijn....bij mijn zoon dan tenminste, want die bleek na flink aandringen voor onderzoek bij de huisarts herhaalde malen een longontsteking te hebben.

Nou is de lijst met kwetsuren en ziektes hier inmiddels dusdanig lang dat ik me niet zo heel snel zorgen (meer) maak. Ben niet zo snel uit het veld te slaan, de kinderen blijken erg veerkrachtig te zijn namelijk

"altijd naar de moeder luisteren"

..want zij kent het kind het beste.

Dat was wat mijn moeder het meeste uit haar artsenopleiding heeft gehaald. Het was een psychiater bij wie ze promoveerde die dat zei trouwens.

Grappig, ik hoor haar dit nu al bijna 40 jaar citeren... misschien moet ze eens een rondje langs al haar nieuwe collega-artsen maken. Het blijft kennelijk actueel.

Mayte*

Mayte*

21-12-2008 om 08:49

Moederinstinct

Daar vertrouw ik inmiddels volledig op. Net als bij Reina had ik ook altijd zorg om mijn zoontje en maak ik me om mijn dochter nooit echt zorgen als ze eens ziek is. Ik ben twee keer via de HAP met zoonlief in het ziekenhuis belandt (met het RS virus toen hij baby was en de opname naar aanleiding van de hersentumor). Beide keren nam de huisarts de klachten niet serieus. Als mijn instinct 'schreeuwt' dat het niet goed is, wordt er echt een leeuwin in mij wakker. En dan word je wel gehoord is mijn ervaring.

In het ziekenhuis (tijdens de periode van chemotherapie) nemen ze overigens de observaties van de ouders uiterst serieus. Ook al belde ik midden in de nacht, als ik het niet vertrouwde kon ik direct komen. En toen ik bijvoorbeeld bij de laatste controlescan aandrong op directe feedback omdat mijn intuitie zei dat er iets niet klopte, hebben ze de scan ook direct bekeken (terwijl je anders altijd een week moet wachten). Kortom op de kinderoncologieafdeling is het 'altijd naar de moeder luisteren' inmiddels wel doorgedrongen.

tonny

tonny

21-12-2008 om 12:02

Je eigen gevoel

als moeder is waar het om draait. Normaal gesproken grijp je dan op het juiste moment in.

Heb wel een periode gehad waarin ik totaal niet goed in mijn vel zat en me ook zorgen maakte als er niets aan de hand was... gelukkig had mijn huisarts in die fase daar begrip voor en kwam langs om me gerust te stellen.

Ernstige dingen beginnen vaak als iets griep-achtigs, je niet goed voelen... Het luistert nauw de grens te zien.

tonny

Guinevere

Guinevere

21-12-2008 om 13:46

Onze kinderarts....

De kinderarts van onze oudste zei het laatst ook: "Altijd naar de moeder luisteren. Als die zegt dat er iets aan de hand is, dan ís dat ook zo."
Trouwens, dreumes hier heeft nu ook opeens dikke koorts en is veranderd in een dood musje. Sinds vanmiddag eigenlijk. Maar vooralsnog maak ik me maar geen zorgen. Ja, dat ik morgen niet kan gaan werken

Riak

Ik maak me ook niet zo gauw zorgen hoor. Een keertje koorts of oorpijn hoort erbij en ik ren niet voor ieder wissewasje naar de dokter.
Maar ook ik volg wel mijn gevoel hierin, zoals denk ik iedere moeder doet. Soms voelt zelfs een gewone verkoudheid niet goed en dan vind ik het logisch om wél naar de dokter te gaan.

reina

reina

21-12-2008 om 16:00

Mayte

"Kortom op de kinderoncologieafdeling is het 'altijd naar de moeder luisteren' inmiddels wel doorgedrongen."
Ja, absoluut, dat was destijds bij mijn zoon ook al zo, ook op de andere afdelingen van het AMC trouwens,als we belden of zomaar langs wilden komen kon dat altijd en werd het altijd serieus genomen, ook veel later nog. Het zijn vooral huisartsen waar ik wat dat betreft slechte ervarngen mee.

Bastet

Bastet

22-12-2008 om 11:09

Sini

Ik zou,als mijn kind zó ziek was,ook mijn hollandse nuchterheid verliezen,en mij zorgen maken hoor.Maar nuchterheid en zorgzaamheid kunnen prima samen gaan,is mijn ervaring.
Groetjes,Bastet

Dat klinkt niet goed sini (ot)

hoe is het nu met hem ? Als mijn kind zo verzwakt was dat zij niet meer kon lopen dan had ik bij het ziekenhuis voor de deur gestaan, ook al is hier in Haarlem de seh niet al te goed geregeld (zie draadje hier onder) en van de vele andere ervaringen die ik al gehoord heb.

beterschap !

On topic

ik denk dat het totaal afhangt om wat voor kind het gaat. Ik maak mij zelden zorgen om de gezondheid van mijn dochter, vanaf dat ze in mijn buik zat voelde ik aan dat het goed zat, een soort diep vertrouwen. Ook al zijn er wel wat zorgelijke dingen geweest (ze heeft botgroeiachterstand) heb ik altijd dat vertrouwen gehad, wel zorgelijk en ook wel een nacht wakker gelegen maar altijd het hoofdgevoel dat die van mij gezond en gelukkig zou zijn.

Als ik dan naar een vriendin kijk waar van het kindje heel vroeg een zeer zeldzame hartafwijking heeft gehad dan zit je er heel anders is, dan is dat vertrouwen er niet, komt volgens mij dan ook niet meer, dan liggen zorgen altijd op de loer en bij elke zware verkoudheid oid zit zij met haar hoofd weer in het ziekenhuis bij de intensive care.

Eh..snipverkouden

Ik heb vaak genoeg snipverkouden kleuters bij het zwembad of op school gezien, waarvan ik dacht "Zielig, hij hoort op de bank met tissues en vers geperst sinasappelsap"

ik ben zo,n *nuchtere hollandse moeder*
bij mij gaan ze naar school als ze snipverkouden zijn,(zonder koorts) en dat doe ik uit liefde voor mijn kind,ik weet namelijk uit ervaring: als je snipverkouden op de bank gaat liggen word je alleen maar beroerder,terwijl als je bezig blijft het best wel meevalt.

Altijd dubbel

Ik maak me altijd zorgen bij mijn kinderen als ze ziek zijn. Die hete koortsige hoofdjes zijn altijd erg en het liefste wil ik ze weer zien rondspringen. En daarnaast hoop ik ook dat het snel weer over is, zodat ik zelf weer wat kan gaan doen....

Linda

Jujube

Jujube

22-12-2008 om 14:14

Ieder

Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is....
Ik begrijp de bedoeling van dit draadje niet zo goed. Is dit draadje nou alleen maar gestart om Sinilind te vertellen dat ze 'overbezorgd' is? Ik vind dit nou een schoolvoorbeeld van in bedekte termen laten weten dat 'je het zelf beter doet, want je maakt je geen zorgen'. Waarom wil je dat zo graag? 'Ga een leven zoeken', zou mijn puberzoon zeggen.....
Als ik me om dit soort dingen al druk moet maken.....
Groet,
Jujube

Riak

Ik snap niet goed wat je met dit draadje wil.

We zitten toch niet op dit forum om elkaar de les te lezen? Als iemand iets roept waarvan jij denkt mwah, tikje overdreven - dan sla je toch gewoon dat draadje over?

En daarbij, een paar regeltjes tekst zijn volstrekt onvoldoende om de situatie van een ander met al zijn eigenheden werkelijk te kunnen doorgronden. Dus ik zou uitkijken met oordelen en veralgemeniseren. En ja, Sini gaat nu ook eens wat globale dingen roepen, maar moeten we dat willen dan? Zit het allemaal zo simpel in elkaar?

Jujube

Jujube

22-12-2008 om 15:17

Kat

Een kat in het nauw maakt rare sprongen...
(leuk zeg, ik begin weer met een spreekwoord)
Sinlind werd aangevallen en verdedigt zich. Wellicht niet op een heel handige manier, want generaliseren is niet zo handig. Maar ik vind de insteek van dit draadje niet prettig, zodoende reageer ik even

Weet je wat het is

Ik beweeg me al zeven jaar op dit forum met veel plezier. Soms kom ik hier een paar maanden amper, dan weer meer. Nick ook al een keer gewijzigd.

Als ik in al die jaren de moeite genomen had om een draadje te beginnen iedere keer dat iemand iets postte waar ik vraagtekens bij zou kunnen zetten...ja dan had ik geen leven buiten OOL meer.

Je vraagt:
"Zit ik fout als ik gewoon mijn kinderen verzorg en het uitzit hoe zielig mijn kinderen ook zijn?"

..hoe kun je nou aan andere forummers toestemming vragen om op een bepaalde manier met je kinderen en hun ziekte om te gaan? Kunnen wij uitmaken of jij fout zit? Is er één fout en één goed? Een soort gezinsbijbel waarin je voor iedere situatie de beste benadering kunt opzoeken?

Ik herken best dat jij Sini's reactie niet helemaal begrijpt. zoals gezegd, dat heb ik ook vaak bij andere postings. Maar dat vind ik nu typisch iets om in real life even te polsen bij een vriendin of buurvrouw of mijn arme man als hij in de buurt is en niet kan uitwijken van mijn vrouwengezeur. Niet iets om hier feedback over te vragen aan anderen die jouw situatie niet kennen en die van Sini al evenmin.

Als je je ergens aan ergert zegt dat vaak iets over jezelf namelijk, dus het is nuttiger om het te bespreken met iemand die jou kent.

Plien

Plien

22-12-2008 om 16:15

En o.t.

Volgens mij komt Sini niet uit Estland maar uit Frankrijk.

Niet fout

Nee RiaK je reageert niet fout als je je pas zorgen maakt als je kind in het ziekenhuis belandt. Net zo min als dat Sinilind fout reageert door zich zorgen te maken als haar zoon door zijn ziekte niet meer zelfstandig naar de wc kan.
Jullie hebben gewoon een andere kijk op ziekte en hoe ermee om te gaan. Heel menselijk eigenlijk...
n@nny

Tja

ik hoor van vrienden die in Italie, Frankrijk, Engeland, Canada, Duitsland etc wonen/gewoond hebben dat de zorg daar beter georganiseerd is, meer en makkelijker te bereiken, vriendelijkere hulp dan het snauwerige cb, huisartsen die nog wel naar patienten komen (waarom is dat in NL niet meer ??), dat je als patient serieus genomen wordt.

De diverse ervaringen zijn werkelijk opvallend negatief.

Bezorgd of overbezorgd

Daar zit ergens een grens en die ligt bij iedere ouder ergens anders toch?
Als een moeder zich zorgen maakt omdat b.v. haar baby slecht drinkt heeft ze weinig aan een "nuchtere" reactie: "Ach joh, dat geeft niks, haalt de baby wel weer in."
Ik maakte mij geen zorgen als mijn baby eens een dagje minder dronk. Het was hollands welvaart met een geboortegewicht van 8 pond. Mijn vriendin had een 7 maands baby van nog geen 4 pond. Ik begreep haar bezorgdheid best.
Ik zou haar echt hebben gekwestst als ik haar zorgen had "weggewuifd." Ze was nier overbezorgd, ze maakte zich zorgen.

Even zo...

Even zo...

22-12-2008 om 22:47

Ik...

Ik maak me niet zo gauw zorgen. Ik weet redelijk goed waar je echt op moet letten. Ik laat mijn kind niet graag alleen als hij ziek is. Zelfs als hun superzorgzame papa bij hem is, voelt dat gewoon niet goed. Ik kom ook weinig bij de huisarts. De jongste (4 jaar) is volgens mij alleen geweest omdat hij een gat in zijn hoofd had. De oudste is niet vaak ziek maar moet altijd door naar kinderarts en krijgt dan een rits onderzoeken.
En nuchtere ik was helemaal in paniek bij zijn eerste koortsstuip. Ik wist dat het een koortsstuip was maar het voelde alsof hij dood ging. Echt doodeng. Gelukkig een hele lieve huisarts die mij opving en die aangaf dat zijzelf als huisarts slechts één koortstuip had gezien maar dat ook erg griezelig vond.
De oudste is ook ooit doodziek opgenomen in het ziekenhuis, uit de bloeduitslagen kwam in eerste instantie niets naar voren, kreeg daar 4 koortsstuipen (maar ja, het kon ook wat anders zijn) en dat de kinderarts niet naar huis wilde gaan, stemde me niet erg gerust... Daar in dat ziekenhuis kreeg ik mijn eerste kind, maar twee-en-een-half jaar later werd ik in dat ziekenhuis, naast mijn doodzieke kind, écht moeder. En toch heb ik toen nooit gedacht dat het niet goed kwam. Dat is een soort basisvertrouwen.

Guinevere

Guinevere

23-12-2008 om 11:31

Mwah sini

Volgens mij was ik de eerste die reageerde op je posting over zieke zoon. En ik, "nuchtere Hollander" heb volgens mij als advies gegeven hem schandalig te verwennen. Dat klopt dus al niet met het "niet zeurenbeleid". Echt ziek = echt ziek hoor, ook voor een kaaskop als ik. Maar een stevige loopneus valt daar beslist niet onder, dan zou ik altijd wel een kind thuis op de bank hebben met een dekentje en een stapel strips.
Wellicht is er hier in NL wel sprake van enige stoerdoenderij over ziekte. Maar gezien het aantal vragen in deze rubriek over gewone ziekteonderwerpen geeft al aan dat het met die zogenaamde nuchterheid reuze meevalt.

ishtar

ishtar

23-12-2008 om 12:01

En toch

verschilt het per ha en hap.
Mijn doodzieke kind met 40 graden koorts werd wel bezocht door de arts van de hap. Om 3 uur in de nacht. Ik hoef niet te soebatten bij de assistente (ha of hap)of ik alsjeblieft langs mag komen met mijn kind (zoals ik van anderen wel eens hoor), ik mag komen als ik dat nodig vind. (en meestal blijkt er dan ook iets te zijn)
Ook met de zorg moet je blijkbaar geluk hebben. En ja, dat is een verkeerde zaak, maar het is dus niet overal slecht. Ik kan me niet voorstellen dat mijn ha (en assistente) de enige is die zo 'makkelijk' is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.