Hoe lang op verjaardagen
Hoe lang vinden jullie het normaal om de grootouders op verjaardagsvisite te hebben. Hier gaat het om een grootouder die niet helpt met het feest maar puur op verjaardagsvisite komt. Het is ongeveer een uur reizen.
Gingergirl schreef op 13-12-2025 om 23:02:
[..]
Dat je man een burnout heeft is nu en niet elk jaar hoop ik. In het geval zoals nu is het zeker logisch dat je het daardoor kort wilt houden. Maar zonder burnout wil je dat ook.
Zoals gezegd is het jouw goedrecht je feestjes op jouw manier te vieren. Maar dat een paar collega's het kort vieren maakt het ook niet meteen de norm natuurlijk. Is jullie sociale kring wellicht erg klein, waardoor je weinig vergelijkingsmateriaal hebt? Schoonfamilie die waarschijnlijk heel dichtbij woont en je geregeld ziet kan ik me voorstellen dat zij niet een hele dag komen maar een paar uurtjes.
Tegenwoordig werken veel mensen fulltime en dat is voor veel mensen echt geen reden om gasten maar max 3 uurtjes te laten komen. Waarom ik dit benoem is omdat ik je - los van de kwestie met je moeder - je erg inflexibel vindt overkomen. Jij benoemt veel dingen van je moeder, waaruit blijkt dat het een lastige dame is; wees gerust, ik geloof je zondermeer. Maar kijk je ook weleens kritisch en eerlijk naar jezelf, met name in deze kwestie? Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar het lijkt alsof je dat nauwelijks door lijkt te hebben. Scheelt het je wellicht een hoop stress als je wat meer dingen loslaat. Bijvoorbeeld: jullie gezin heeft 3 verjaardagen; ook al hecht je veel waarde aan de avond samen, hoeft het geen ramp te zijn als het 3x per jaar tot 20 uur duurt. Als je bang bent voor vlekken op de vloerbedekking kies je voor iets met een laag knoei gehalte zoals broodjes of warme snacks, je hoeft dan echt niet aan de eettafel te zitten. Of hou een winterbbq, doen wij ook weleens is erg leuk en zit je ook niet op een kluitje binnen.
Als je met moeder tot een oplossing wilt komen zou je in een gesprek kunnen aangeven dat bv de starttijd ( niet te vroeg) belangrijk is maar sta je bv ook open voor haar wens te willen blijven eten omdat zij toch van verder komt dan de andere gasten en jullie minder vaak ziet. Beiden je poot stijf houden zal m.i. niet snel leiden tot een oplossing.
Waarom zou ik hierin tegemoet moeten komen? Mijn huis staat al 5,5 uur open voor bezoek op de verjaardag, ik heb geprobeerd of ze inderdaad 3 uur Max wil blijven, doet ze niet dus geaccepteerd dat feest 5,5 uur te laten duren, op zondag kan ook niet dus moet op zaterdag. Als zij jarig is viert ze het op de dag, kost mij dus al vakanie. En nee dan accepteer ik niet dat ze er dan nog 45 minuten bij pakt ik met al met zoveel zaken rekening houden voor haar. Alleen maar omdat ik mijn zoon een oma hun, maar hij heeft haar steeds meer door gelukkig maar. Ergens is de grens we bereikt. En mijn moeder wurmt zich overal tussen en is zelden thuis dus die verjaardag is niet haar enige uitje. Altijd heeft ze wel wat maar als het niet gaat zoals zij precies wil dan is het huis te klein. En nu is de grens bij mij gewoon echt bereikt, ik pas met godverdomme al 45 jaar aan aan haar believen en nog is het niet genoeg er moet nog weer een stukje extra bij gepakt worden.
Kikki39 schreef op 13-12-2025 om 23:05:
Hoe oud is je moeder eigenlijk, als ze al 35 jaar met een rollator loopt, verwacht ik dat ze eind 80 jaar is? Hoe lang zal je moeder dan nog bij je zijn...Heeft je moeder misschien ook alleen maar jullie verjaardag, dat ze blij is ergens heen te kunnen?
Kun je niet met haar uiteten gaan volgende keer, jij en je zoon en je moeder, dan is het ook opgelost. En hoeveel verjaardagen vieren jullie zo per jaar, is het 1 keer of vieren jullie de rest van de familieleden ook?
Mijn moeder was 37 toen ze haar rollator had. En nee ik ga niet uit eten met mijn zoon en haar, de verjaardag draait om mijn zoon en niet om haar.
Gingergirl schreef op 13-12-2025 om 23:02:
[..]
Dat je man een burnout heeft is nu en niet elk jaar hoop ik. In het geval zoals nu is het zeker logisch dat je het daardoor kort wilt houden. Maar zonder burnout wil je dat ook.
Zoals gezegd is het jouw goedrecht je feestjes op jouw manier te vieren. Maar dat een paar collega's het kort vieren maakt het ook niet meteen de norm natuurlijk. Is jullie sociale kring wellicht erg klein, waardoor je weinig vergelijkingsmateriaal hebt? Schoonfamilie die waarschijnlijk heel dichtbij woont en je geregeld ziet kan ik me voorstellen dat zij niet een hele dag komen maar een paar uurtjes. Iemand zoals je moeder die verder weg woont en die je minder ziet wil wat langer komen dat is best begrijpelijk.
Tegenwoordig werken veel mensen fulltime en dat is voor veel mensen echt geen reden om gasten maar max 3 uurtjes te laten komen. Waarom ik dit benoem is omdat ik je - los van de kwestie met je moeder - je erg inflexibel vindt overkomen. Jij benoemt veel dingen van je moeder, waaruit blijkt dat het een lastige dame is; wees gerust, ik geloof je zondermeer. Maar kijk je ook weleens kritisch en eerlijk naar jezelf, met name in deze kwestie? Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar het lijkt alsof je dat nauwelijks door lijkt te hebben. Scheelt het je wellicht een hoop stress als je wat meer dingen loslaat. Bijvoorbeeld: jullie gezin heeft 3 verjaardagen; ook al hecht je veel waarde aan de avond samen, hoeft het geen ramp te zijn als het 3x per jaar tot 20 uur duurt. Moet wandelen echt perse elke dag? Als je bang bent voor vlekken op de vloerbedekking kies je voor iets met een laag knoei gehalte zoals broodjes of warme snacks, je hoeft dan echt niet aan de eettafel te zitten. Of hou een winterbbq, doen wij ook weleens is erg leuk en zit je ook niet op een kluitje binnen. Als je binnen in een kringetje zit ben je helemaal zo op elkaar gefocust. Relativeer het een beetje.
Als je met moeder tot een oplossing wilt komen zou je in een gesprek kunnen aangeven dat bv de starttijd ( niet te vroeg) belangrijk is maar sta je bv ook open voor haar wens te willen blijven eten omdat zij toch van verder komt dan de andere gasten en jullie minder vaak ziet. Beiden je poot stijf houden zal m.i. niet snel leiden tot een oplossing.
Ik denk dat dit ook en vooral te maken heeft met het feit dat de grenzen en voorwaarden van decembermamma al haar hele leven stelselmatig genegeerd en overschreden zijn. Omdat alles wat zij zegt en vindt en wil er niet toe doet en er nooit toe heeft gedaan voor haar moeder. Dat die starre houding mede voortkomt uit een soort traumarespons, een stukje controle willen hebben over situaties juist omdat je dat nooit hebt gehad.
Als je 45 bent en je moet op een forum komen vragen of het echt normaal is dat mensen van 10 tot 20 uur op visite komen voor een verjaardag zegt dat al dat het wereldbeeld dat je mee hebt gekregen niet normaal is. Nu is het strikt beperken tot drie uurtjes dat ook niet, maar dat is bij de meeste mensen ook niet nodig.
Of er warm gegeten wordt op een verjaardag is ook situatie afhankelijk. In mijn kring is dat niet gebruikelijk. Mensen hebben genoeg gebak en hapjes op, meestal eten we thuis ook weinig meer. Niet iedereen woont even groot en in de winter kun je ook niet naar buiten.
Als ik hier tien mensen wil laten eten, moet ik de tuinset binnen zetten en extra stoelen regelen en dan staat de woonkamer propvol. Dat is echt niet praktisch met een verjaardag. En op de bank eten vind ik ook niet ideaal.
Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 23:47:
[..]
Mijn moeder was 37 toen ze haar rollator had. En nee ik ga niet uit eten met mijn zoon en haar, de verjaardag draait om mijn zoon en niet om haar.
Voor jou draait de verjaardag van jouw zoon ook niet meer om hem maar om jouw strijd tegen je moeder zolang je haar bij jouw thuis blijft uitnodigen.
Je loopt jezelf helemaal op te fokken over haar.
Slaap er nou eens een paar nachtjes over en bedenk dan rustig hoe je verder wil in het contact met je moeder.
Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 23:45:
[..]
Waarom zou ik hierin tegemoet moeten komen? Mijn huis staat al 5,5 uur open voor bezoek op de verjaardag, ik heb geprobeerd of ze inderdaad 3 uur Max wil blijven, doet ze niet dus geaccepteerd dat feest 5,5 uur te laten duren, op zondag kan ook niet dus moet op zaterdag. Als zij jarig is viert ze het op de dag, kost mij dus al vakanie. En nee dan accepteer ik niet dat ze er dan nog 45 minuten bij pakt ik met al met zoveel zaken rekening houden voor haar. Alleen maar omdat ik mijn zoon een oma hun, maar hij heeft haar steeds meer door gelukkig maar. Ergens is de grens we bereikt. En mijn moeder wurmt zich overal tussen en is zelden thuis dus die verjaardag is niet haar enige uitje. Altijd heeft ze wel wat maar als het niet gaat zoals zij precies wil dan is het huis te klein. En nu is de grens bij mij gewoon echt bereikt, ik pas met godverdomme al 45 jaar aan aan haar believen en nog is het niet genoeg er moet nog weer een stukje extra bij gepakt worden.
Even kijken. Als ik het goed begrijp dan vier jij verjaardagen voor bezoek op zaterdag omdat anders je moeder niet kan komen. Als zij zelf haar verjaardag viert dan neem jij vrij. En dan zeg je dat je niet accepteert dat je moeder 45 minuten te lang op je verjaardag blijft.
Jij bent nog steeds niet los van je moeder en jij bent zelf degene die haar moeder zoveel invloed laat hebben. Je wilt graag je grenzen aangeven en doet daar heel stellig over, maar in feite doe je dat helemaal niet en jij bent zelf degene die dat niet doet. Dit bedoel ik niet als kritiek maar zie het als een waarneming.
Je mag je verjaardag vieren op een dag die jou uitkomt, je hoeft daarvoor geen rekening te houden met je moeder. Niet dat je zover hoeft te gaan dat ze helemaal niet welkom is (alhoewel je dat óók echt zelf mag weten), maar zij is natuurlijk niet degene die het tijdstip van jouw feestje zou moeten bepalen en dat doet ze nu wel. Net als dat jij niet vrij hoeft te nemen van je werk voor haar verjaardag, dat is eigenlijk heel raar. Voor een speciale gelegenheid als een bruiloft of zoiets is het wel gebruikelijk om vrij te nemen, maar een verjaardag is een jaarlijks terugkerend moment. Tenslotte accepteer je dus wél dat je moeder 45 minuten te lang blijft. Ze is namelijk zo lang gebleven. Jij hebt haar er niet uit gegooid, maar dat had je best (vriendelijk) kunnen doen. Desnoods als je dat niet direct tegen haar kan zeggen, met een excuus. 'We hebben de film van 16.30 gereserveerd en moeten om kwart voor 4 de deur uit, dus jij ook'. Dat is echt, echt niet heel gek.
Ik heb zelf ook mijn ouders (lees vader) moeten leren wanneer zij welkom zijn op onze verjaardagen. Kom je de dag ervoor/'s ochtends i.p.v. in de middag wanneer de overige visite er ook is? Sja, jammer, dan ben ik aan het boodschappen doen, de wc aan het poetsen, zit je enorm in de weg bij het stofzuigen. Maar we hebben dus totaal geen tijd voor jullie aanwezigheid en er is ook nog geen taart of anders lekkers. Je hebt de kans dat we zelfs niet aanwezig zijn. Dat kun je lomp vinden, maar zo duidelijk ben ik na een paar keer geworden, toen mijn ouders stelselmatig op ongelegen momenten langskwamen. Dat wilde ik echt niet meer, dus toen heb ik de ongelegenheid van die momenten maar opgevoerd, door 'iets' uitgebreider boodschappen te doen dan strikt noodzakelijk, terwijl zij bij ons thuis zaten of voor de deur stonden. Was ik 2,5 uur weg bijvoorbeeld. En vervolgens ging ik onder hun kont stofzuigen, een taart bakken waarvoor ik de mixer langdurig liet kloppen, nootjes ging hakken met de keukenmachine, dat soort lawaaiige dingen. Superirritant natuurlijk. Maar de boodschap was wel duidelijk en ik heb ze niet hoeven uitschelden. Ze mogen ook best op een ander tijdstip langskomen als ze niet tegelijk met andere visite willen komen, maar dat moment kies ik wel zelf.
MamaE schreef op 13-12-2025 om 23:59:
[..]
Ik denk dat dit ook en vooral te maken heeft met het feit dat de grenzen en voorwaarden van decembermamma al haar hele leven stelselmatig genegeerd en overschreden zijn. Omdat alles wat zij zegt en vindt en wil er niet toe doet en er nooit toe heeft gedaan voor haar moeder. Dat die starre houding mede voortkomt uit een soort traumarespons, een stukje controle willen hebben over situaties juist omdat je dat nooit hebt gehad.
Als je 45 bent en je moet op een forum komen vragen of het echt normaal is dat mensen van 10 tot 20 uur op visite komen voor een verjaardag zegt dat al dat het wereldbeeld dat je mee hebt gekregen niet normaal is. Nu is het strikt beperken tot drie uurtjes dat ook niet, maar dat is bij de meeste mensen ook niet nodig.
Of er warm gegeten wordt op een verjaardag is ook situatie afhankelijk. In mijn kring is dat niet gebruikelijk. Mensen hebben genoeg gebak en hapjes op, meestal eten we thuis ook weinig meer. Niet iedereen woont even groot en in de winter kun je ook niet naar buiten.
Als ik hier tien mensen wil laten eten, moet ik de tuinset binnen zetten en extra stoelen regelen en dan staat de woonkamer propvol. Dat is echt niet praktisch met een verjaardag. En op de bank eten vind ik ook niet ideaal.
Ik snap uiteraard zelf ook wel waar haar reactie uit voortkomt. Het is ook niet niks om zo'n moeder te hebben, weet ik zelf ook uit ervaring helaas.
To maakt echter de keus om toch elk jaar haar moeder uit te nodigen. En elk jaar is er vervolgens veel gedoe over de begin en eindtijd. Deze moeder houdt zich niet aan afspraken ook al is To nog zo duidelijk. Dat is een conclusie die staat als een huis. Volgend jaar wil To het apart vieren met haar familie maar de kans dat haar moeder zich dan ineens wel aan tijden houdt is vrij klein oftewel je kunt er nu al vanuit gaan dat er volgend jaar weer een hoop gezeik en stress is.
Vanuit de gedacht: moeder uitnodigen maar geen strijd en gedoe te willen hebben kan To overwegen het anders aan te pakken. Dat is niet " moeder haar zin geven" maar voor jezelf gedoe voorkomen als ze haar wil blijven uitnodigen. Die moeder zal echt niet veranderen Dat kan To niet veranderen. Hoe zij er zelf mee omgaat wel.
Of iets gebruikelijk is in je kring maakt niet zo veel uit, dat wil niet zeggen dat het niet anders kan. Zoals ik To lees heeft zij een kleine sociale kring. Als je maar op een paar verjaardagen komt ben je misschien ook niet op de hoogte wat gebruikelijk is en ben je misschien weinig gewend. Iedereen mag uiteraard zelf weten hoe die zn feestjes viert maar je kunt in problemen denken of in oplossingen.
Gingerman is vandaag jarig en er komen z'on 35 mensen waarvan er 20 mee zullen eten. Wij wonen ook erg klein maar je hoeft echt niet iedereen op een stoel te laten zitten of aan tafel te laten eten en de tuin kan prima in de winter, is altijd erg gezellig. Ik vind het niet gastvrij om gasten die van ver komen, en dus veel tijd en kosten maken om op je feestje te komen met etenstijd weg te gaan sturen. Wonen je gasten in hetzelfde dorp of vlakbij is dat natuurlijk anders.Maar goed dat is persoonlijk.
Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 23:45:
[..]
Waarom zou ik hierin tegemoet moeten komen? Mijn huis staat al 5,5 uur open voor bezoek op de verjaardag, ik heb geprobeerd of ze inderdaad 3 uur Max wil blijven, doet ze niet dus geaccepteerd dat feest 5,5 uur te laten duren, op zondag kan ook niet dus moet op zaterdag. Als zij jarig is viert ze het op de dag, kost mij dus al vakanie. En nee dan accepteer ik niet dat ze er dan nog 45 minuten bij pakt ik met al met zoveel zaken rekening houden voor haar. Alleen maar omdat ik mijn zoon een oma hun, maar hij heeft haar steeds meer door gelukkig maar. Ergens is de grens we bereikt. En mijn moeder wurmt zich overal tussen en is zelden thuis dus die verjaardag is niet haar enige uitje. Altijd heeft ze wel wat maar als het niet gaat zoals zij precies wil dan is het huis te klein. En nu is de grens bij mij gewoon echt bereikt, ik pas met godverdomme al 45 jaar aan aan haar believen en nog is het niet genoeg er moet nog weer een stukje extra bij gepakt worden.
Je moet uiteraard niks. Maar als het al jaren gedoe is en het volgend jaar waarschijnlijk ook weer gedoe oplevert; overweeg dan gewoon eens of het echt niet anders kan. Gewoon voor je eigen gemoedsrust. En natuurlijk ga je geen vakantiedag opnemen voor haar verjaardag als die op een werkdag valt.......wat gebeurd er als je dat niet doet? Drama? Dat maakt ze toch wel. En waarom kun jij het niet op zondag vieren; dan kan zij niet? Stookt ze de hele familie tegen je op als je niet doet wat zij wil? Het zijn lastige dilemma's maar misschien na 45 jasr toch echt voor jezelf gaan kiezen want dit is toch geen doen. Heel veel sterkte in ieder geval.
Bijzondere details in dit verhaal: 35 jaar met een rollator? Dan is oma rond de 85?? Een verjaardag voor mensen die van ver komen, en die al om 10.15 begint. Wij pasten voor de uitvaarten al de begintijden aan de te verwachte reistijden aan. En de pubers lagen rond die tijd ook nog in hun nest te stinken als ze niet op een sportveld verwacht werden.
kenfan schreef op 14-12-2025 om 12:04:
Bijzondere details in dit verhaal: 35 jaar met een rollator? Dan is oma rond de 85?? Een verjaardag voor mensen die van ver komen, en die al om 10.15 begint. Wij pasten voor de uitvaarten al de begintijden aan de te verwachte reistijden aan. En de pubers lagen rond die tijd ook nog in hun nest te stinken als ze niet op een sportveld verwacht werden.
Oma is op haar 37ste begonnen met de rollator las ik eerder
kenfan schreef op 14-12-2025 om 12:04:
Bijzondere details in dit verhaal: 35 jaar met een rollator? Dan is oma rond de 85?? Een verjaardag voor mensen die van ver komen, en die al om 10.15 begint. Wij pasten voor de uitvaarten al de begintijden aan de te verwachte reistijden aan. En de pubers lagen rond die tijd ook nog in hun nest te stinken als ze niet op een sportveld verwacht werden.
Ze hoeft niet om 10 uur te komen he, de uitnodiging om tussen 10 en 15:30 even op bezoek te komen. Er zit verder geen heel programma aan vast. Woon je vlakbij en heb je kleine kinderen dan is 10 uur komen voor jou wellicht prima woon je verder weg dan kom je wat later. En nee is ze lang geen 85, ik zou nog niet eens met pensioen mogen gaat op haar leeftijd.
Gingergirl schreef op 14-12-2025 om 10:14:
[..]
Je moet uiteraard niks. Maar als het al jaren gedoe is en het volgend jaar waarschijnlijk ook weer gedoe oplevert; overweeg dan gewoon eens of het echt niet anders kan. Gewoon voor je eigen gemoedsrust. En natuurlijk ga je geen vakantiedag opnemen voor haar verjaardag als die op een werkdag valt.......wat gebeurd er als je dat niet doet? Drama? Dat maakt ze toch wel. En waarom kun jij het niet op zondag vieren; dan kan zij niet? Stookt ze de hele familie tegen je op als je niet doet wat zij wil? Het zijn lastige dilemma's maar misschien na 45 jasr toch echt voor jezelf gaan kiezen want dit is toch geen doen. Heel veel sterkte in ieder geval.
Hier ben ik het wel mee eens. Grenzen stellen gaat niet alleen over tijd en wel/niet mee eten, maar ook over het vieren op een moment dat jou schikt. En af mogen zeggen als je niet kunt. Leuk om op de dag zelf te vieren, maar doordeweeks werken mensen vaak en moeten kinderen naar school.
Nu ben jij alsnog de hele week in je hoofd bezig met die verjaardag en je moeder. Of ze niet toch eerder komt en langer blijft, eisen stelt, hoe ze gaat doen. Daarmee gijzelt ze jou in feite ook.
Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Dat ze je niet meer wil zien? Nou mooi, ben je daar ook vanaf.