Hoe lang op verjaardagen

Ik denk dat het niet per se gaat om het half uur langer, maar over het continu grenzen opzoeken en over gaan, over zeggen dat je gaat wandelen en daarna kan dat toch weer niet. Als iemand al jarenlang continu over je grenzen gaat, kun je weinig meer hebben van die persoon. Met een normaal mens heb je ook niet zó ontzettend veel communicatie over een verjaardag. Die nodig je uit, ze laten weten wel of niet te komen en dat is het dan. Geen eindeloos geëmmer over tijden, eerder komen, langer blijven, wel/niet wandelen etc.

Je kunt wel tegen oma zeggen dat je verjaardagen afschaft omdat het je meer energie kost dan het je oplevert. En voor je zoon kun je misschien iets regelen met schoonfamilie en/of vrienden. Met neefje en nichtje afspreken/iets leuks doen kan ook op een ander moment los van de verjaardag.

Je kan blijven klagen en ergeren over je moeder maar je bent zelf diegene die contact blijft houden met haar en haar blijft uitnodigen terwijl je allang weet hoe ze is en dat zij zich niet strikt aan tijden houd.

Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 20:18:

[..]

 Daar leeft ze voor, de aandacht!

Daar hield mijn moeder ook wel van. Ze had het toch zo zwaar en deed het toch allemaal maar zo goed.
Een keer wilde ze dat ik haar kado voor mijn kind kocht online, want dat was allemaal heel moeilijk. Prima, dus ik deed dat en gaf aan hoeveel ik had betaald en toen vond ze het ineens te veel geld en belachelijk, want als ze dat had geweten.... Toen ben ik echt wel boos geworden, want ik had nota bene eerst gestuurd hoeveel het kostte en waar, en daar was ze mee akkoord gegaan. Dus ik had iets gezegd als dat ze anderen het werk liet doen en dan slachtoffer ging spelen door de waarheid ging verdraaien of zoiets, en dat viel niet goed. Ze kondigde aan dat ze niet op de verjaardag van mijn kind zou komen. Op de verjaardag van het andere kind is ze daarna ook niet geweest.
Ik heb ook niets gecommuniceerd in de tussentijd, want ik had er wel genoeg van. Vond het zo laag om een kind te gebruiken om mij dwars te zitten.
Maar nu komt de grap: ze draaide vanzelf weer bij uiteindelijk, toen ze doorhad dat er van onze kant dus geen communicatie meer kwam, en je kunt niet met je kleinzoons pronken als je ze nooit ziet. Blijkbaar haalde ze ergens toch iets uit contact wat nu was weggevallen en op de verjaardag van een zus deed ze ineens of er nooit iets was gebeurd.
Nou was dat al eens eerder gebeurd toen ze haar kinderen nooit meer wilde uitnodigen omdat we neit hadden geholpen met eten klaarmaken op een feestje (na van tevoren alle hulp afwijzen).
Dit soort mensen gillen het hardst dat ze gekwetst zijn, maar zijn niet te kwetsen.

Je kunt haar gewoon NIET uitnodigen, daar gaat ze echt overheen komen. Want iets voedt haar en dat valt dan weg en dan draait ze weer bij.

Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 20:23:

[..]

Taxi kosten zijn laag en de reistijd is een uurtje dus niet lang, ik verwacht niet dat ze kort blijven maar na 3 uur moet het wel klaar zijn. Ze is 6 uur geweest, 2 keer zo lang als dat normaal is.

Hopelijk houdt ze zich volgende keer aan de 3 uur tijd. Ik begrijp jouw standpunt, zeker gezien de band met je moeder. Dan is het na 3 uur wel klaar, ook voor jullie qua geduld, energie en ergernis.

Ik zeg er wel eerlijk bij; dat het " normaal" zou zijn om maar max. 3 uur naar een verjaardag te gaan Is echt niet overal zo; ik ken echt maar 1 stel die dat zo viert en verder niemand en wij begeven ons in een best grote kring.  Niet dat het verplicht is lang te blijven dat bepalen gasten uiteraard zelf. Maar dat 3 uur de max is hoor ik in alle eerlijk nooit. Bijna alle feestjes zijn vanaf een uur of 14 / 15 uur en dan zonder eindtijd en mee eten is vanzelfsprekend. Het is natuurlijk niet verkeerd het anders te doen maar hierin kan ook een verschil in zitten tussen jou en je moeder; jij ziet het meer als een verplicht nummer en zij als een dagje uit. Verwacht zij bv ook dat jullie de hele dag komen op haar verjaardag?  Heeft zij wellicht een heel andere beleving bij verjaardagen?

Gingergirl schreef op 13-12-2025 om 20:45:

[..]

Hopelijk houdt ze zich volgende keer aan de 3 uur tijd. Ik begrijp jouw standpunt, zeker gezien de band met je moeder. Dan is het na 3 uur wel klaar, ook voor jullie qua geduld, energie en ergernis.

Ben ik nu de enige hier die de conclusie trekt dat hier een ordinaire machtstrijd word gevoerd door dochter naar moeder terwijl de uitkomst al vast staat. Hopen is een illusie.

Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 19:21:

[..]

Ik heb altijd geprobeerd voor elkaar te krijgen dat ze een dagdeel komt, of de ochtend of de middag maar dat weigert ze sowieso daarom maak ik de totale tijd kort, en daar stapt ze dus ook weer overheen

Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 17:18:

Volgend jaar in de avond op zijn echte verjaardag schoonfamilie, en dan een uitnodiging van een tijdsblok van 3 uur in het weekend voor mijn kant van de familie.

linn19 schreef op 13-12-2025 om 21:04:

[..]

Ben ik nu de enige hier die de conclusie trekt dat hier een ordinaire machtstrijd word gevoerd door dochter naar moeder terwijl de uitkomst al vast staat. Hopen is een illusie.

[..]

[..]

Ik denk dat beiden in een machtstrijd zitten; de 1 wil perse een dagdeel van max 3 uur. De ander vindt dat veel tekort en wil perse langer komen liefst de hele dag.

 Daaruit kun je concluderen dat beiden ten eerste een heel ander idee hebben over hoe je een verjaardag viert. En ten tweede; geen van beiden heeft begrip voor elkaars standpunten en geen van beiden wil water bij de wijn doen. 

Feit is natuurlijk wel dat Decembermama zelf mag weten hoe zij haar feestjes viert. Als je dat, als gast, niet bevalt is het niet netjes om zo te handelen zoals haar moeder doet. 

Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 21:12:

[..]

Dat zie je op zich goed, zij probeert mij voor te schrijven hoe ik mijn verjaardagen vier. En dat dwingt ze zo af. Altijd probeert ze alles te bepalen en daar ben ik dus klaar mee. Overal waar ze is bepaald ze en dat doet ze normaal op een slinkse manier maar ze weet dat ik dat niet meer accepteer. Het is gewoon asociaal dat als iemand aangeeft wanneer je welkom bent, dat je per se afdwingt nog langer te blijven. Ze weet al jaren dat de rest niet zo lang blijft.

En hoe ga je dan voor elkaar krijgen is dat zij voor maximaal 3 uurtjes komt op die verjaardag?

Zij heeft dat altijd geweigerd na eerdere pogingen van jou en als ze er eenmaal is rekt ze de tijd toch wel op.

Gingergirl schreef op 13-12-2025 om 21:14:

[..]

Ik denk dat beiden in een machtstrijd zitten; de 1 wil perse een dagdeel van max 3 uur. De ander vindt dat veel tekort en wil perse langer komen liefst de hele dag.

Daaruit kun je concluderen dat beiden ten eerste een heel ander idee hebben over hoe je een verjaardag viert. En ten tweede; geen van beiden heeft begrip voor elkaars standpunten en geen van beiden wil water bij de wijn doen.

Feit is natuurlijk wel dat Decembermama zelf mag weten hoe zij haar feestjes viert. Als je dat, als gast, niet bevalt is het niet netjes om zo te handelen zoals haar moeder doet.

Ik begin het gevoel te krijgen dat dit een soort van afrekening is geworden van een heleboel bij elkaar van TO richting moeder en dat het niet meer over een verjaardag gaat.

Volgend jaar de boel lekker een keertje overslaan en een dagje uit. Lijkt me helemaal prima.
Of je wilt dat de boel knalt, maar alles uitpraten en een nieuwe frisse start zal er niet in zitten verwacht ik. 

Decembermamma schreef op 13-12-2025 om 21:10:

[..]

Zij heeft zeker een andere kijk op verjaardagen, bij haar duurt het de hele dag en ze vind dat dat ook de norm is. Wij werken fulltime en dat is bij mij en mijn collega's dus niet de norm, sommigen doen het in de avond en anderen over dag een paar uurtjes. En mijn schoonfamilie doet het ook in de avond een paar uurtjes, kinderverjaardag in de zomer sluiten ze af met bbq en doen ze vanaf 15:00 ofzo. We hebben natuurlijk ook een winter verjaardag en een eettafel met 4 stoelen, verder hele huis vloerbedekking, dan ga je niet met eten op schoot lopen rommelen. Daarnaast heb ik al aangegeven manlief is heel hard op weg naar of zit al.in een burnout, die is vanmorgen 9:45 de deur uit gegaan 11:30 thuisgekomen en 12:00 naar boven gegaan. Heb ma dat ook uitgelegd, nee geen burnout, maar wel dat we het zwaar hebben op het werk en niet zitten te wachten op een hele dag verjaardag.

Dat je man een burnout heeft is nu en niet elk jaar hoop ik. In het geval zoals nu is het zeker logisch dat je het daardoor kort wilt houden. Maar zonder burnout wil je dat ook. 

 Zoals gezegd is het jouw goedrecht je feestjes op jouw manier te vieren. Maar dat een paar collega's het kort vieren maakt het ook niet meteen de norm natuurlijk. Is jullie sociale kring wellicht erg klein, waardoor je weinig vergelijkingsmateriaal hebt? Schoonfamilie die waarschijnlijk heel dichtbij woont en je geregeld ziet kan ik me voorstellen dat zij niet een hele dag komen maar een paar uurtjes. Iemand zoals je moeder die verder weg woont en die je minder ziet wil wat langer komen dat is best begrijpelijk.

 Tegenwoordig werken veel mensen fulltime en dat is voor veel mensen echt geen reden om gasten maar max 3 uurtjes te laten komen. Waarom ik dit benoem is omdat ik je - los van de kwestie met je moeder - je erg inflexibel vindt overkomen. Jij benoemt veel dingen van je moeder, waaruit blijkt dat het een lastige dame is; wees gerust, ik geloof je zondermeer.  Maar kijk je ook weleens kritisch en eerlijk naar jezelf, met name in deze kwestie?  Ik bedoel dit absoluut niet lullig maar het lijkt alsof je dat nauwelijks door lijkt te hebben. Scheelt het je wellicht een hoop stress als je wat meer dingen loslaat. Bijvoorbeeld: jullie gezin heeft 3 verjaardagen; ook al hecht je veel waarde aan de avond samen, hoeft het geen ramp te zijn als het 3x per jaar tot 20 uur duurt. Moet wandelen echt perse elke dag? Als je bang bent voor vlekken op de vloerbedekking kies je voor iets met een laag knoei gehalte zoals broodjes of warme snacks,  je hoeft dan echt niet aan de eettafel te zitten. Of hou een winterbbq, doen wij ook weleens is erg leuk en zit je ook niet op een kluitje binnen. Als je binnen in een kringetje zit ben je helemaal zo op elkaar gefocust. Relativeer het een beetje.

Als je met moeder tot een oplossing wilt komen zou je in een gesprek kunnen aangeven dat bv de starttijd ( niet te vroeg) belangrijk is maar sta je bv ook open voor haar wens te willen blijven eten omdat zij toch van verder komt dan de andere gasten en jullie minder vaak ziet. Beiden je poot stijf houden zal m.i. niet snel leiden tot een oplossing.

Hoe oud is je moeder eigenlijk, als ze al 35 jaar met een rollator loopt, verwacht ik dat ze eind 80 jaar is?  Hoe lang zal  je moeder dan nog bij je zijn...Heeft je moeder misschien ook alleen maar jullie verjaardag, dat ze blij is ergens heen te kunnen? 
Kun je niet met haar uiteten gaan volgende keer, jij en je zoon en je moeder, dan is het ook opgelost. En hoeveel verjaardagen vieren jullie zo per jaar, is het 1 keer of vieren jullie de rest van de familieleden ook?