'Afmelden' voor eten

Och ja

Incidenteel ben ik wel eens een middag en avond weg/laat. Dan zorgt mijn oudste voor het eten en de jongste voor de katten. Als ik dan thuis kom is er een bom ontploft in de keuken en met een beetje pech hebben de katten het kattenvoerblikje door het huis gesleept en mag ik er ook nog met een doekje achteraan. De verdeling van het huishouden in het algemeen is hier ongeveer 96/2/2.

Wij doen alles ongeveer 50/50. Maar we werken ook allebei evenveel uren. Dus dan is het logisch dat we de rest ook gelijk verdelen. We hebben wel een huishoudelijke hulp dus we doen niet alles zelf. Verder verdelen we de taken naar voorkeur en naar wat het handigst is. sommigen dingen vinden we allebei niet leuk dus die delen we eerlijk.

Zo'n beetje verdeling

Mijn man komt gewoon niet altijd uit zichzelf op bepaalde klusjes, dat moet ik vragen. En dan doet hij het. Ik vraag bijvoorbeeld altijd of hij de vloer van de wc en als het even kan ook van de badkamer te doen, omdat mijn rug het niet meer kan hebben als ik lang zo diep gebogen moet staan. Op mijn knieën zitten heb ik eigenlijk nooit goed gekund, maar sinds alweer heel wat jaar is het echt ook ontzettend pijnlijk om op mijn knieën te steunen, dus dat kan ook niet. De was ophangen blijkt ook een taak te zijn, waarbij het niet helemaal duidelijk is hoe je shirtjes het netste kunt laten drogen, dat vraag ik dus echt in uiterste nood. Als we de benedenverdieping echt even een opknapbeurtje moeten geven voor als er visite komt, doet man meestal het keukengedeelte, dus het fornuis en de vloeren. Ik stof de boel af en haal zo her en der een natte doek overheen. Man is in de jaren '80 op zondag gaan koken, omdat ik altijd wat laat was met het eten. Door zelf te koken wist hij zeker dat we gegeten hadden voor Studio Sport begon. Toen hij zonder werk thuis kwam te zitten begon hij echt lol te krijgen in eten maken. Daarna kregen we allebei werk, waarbij we vrij laat thuiskwamen, kwart voor 7 en een of twee avonden rond 10 uur. Mijn jongste dochter moest toen af en toe wel eens eten maken. Dat was even wennen, maar ze deed het keurig. Voor de rest waren onze roosters zo geregeld, dat er altijd iemand met etenstijd thuis was. Ik ben op een gegeven moment bewust op zaterdag gaan werken. Daardoor had ik maandag en donderdag vrij, dus maar 3 dagen in de week wat ongemak voor dochter of onszelf. Verhoudingsgewijs kookt man nu vaker dan ik. Ik heb laatst maar eens gevraagd of hij dat doet omdat hij het leuk vindt of omdat hij het zijn plicht vindt en toen bleek dat hij het gevoel heeft dat hij moet compenseren dat ik het vroeger vaker gedaan heb. Nou, zo denk ik dus helemaal niet. Je doet dat wat op een moment nodig is. Het is fijn als de taken een beetje verdeeld zijn, het is ook fijn als iemand uit zichzelf bedenkt dat een klusje gedaan moet worden, maar het is vooral niet de bedoeling om overal de meetlat naast te leggen. Zo'n beetje is goed genoeg. Omdat mijn man meer en langer met de hond wandelt, vind ik het een kleine tegenprestatie om ondanks dat ik gekookt heb, ook de afwas op te ruimen. Ik zet vervolgens alles klaar voor de thee die we later gaan drinken en hij maakt dat dan vervolgens af. Of ik zelf als man gekookt heeft.

Ik heb me er echt wel aan gestoord, dat de kinderen het gevoel hadden dat hun bord wegbrengen genoeg was. Man deed meestal ook niet veel meer. Dus ja, zeg dan maar eens tegen de kinderen dat ze het beter moeten doen dan hun vader. Maar uiteindelijk ben ik er wel een keer over 'uitgevallen' (op mijn manier) dat ik het raar vond dat ze zomaar weggingen voor de tafel echt leeg was. Voor man is dat nu normaal en dochter ruimt zowaar ook meer dan haar bord op, die enkele keer dat ze thuis eet.

Kaaskopje

"Je doet dat wat op een moment nodig is. Het is fijn als de taken een beetje verdeeld zijn, het is ook fijn als iemand uit zichzelf bedenkt dat een klusje gedaan moet worden, maar het is vooral niet de bedoeling om overal de meetlat naast te leggen. Zo'n beetje is goed genoeg."

Precies dat. Ik werk nu niet en mijn man werkt ongeveer 55 uur per week. Ik vind het zelf logisch dat ik het huishouden doe en hij af en toe een beetje meehelpt, meer niet. Soms ben ik zelf ook heel moe en dan doet hij meer, meestal biedt hij dat uit zichzelf aan. Mocht ik weer gaan werken dan zouden we meer richting de 50/50 gaan maar echt niet met concrete afspraken, maar meer op gevoel. Gelukkig is hij wel iemand die alles gelijk 'ziet' (kruimels op de vloer, een vies toilet, niet alle mannen merken dat direct op) en ook gelijk opstaat om het op te ruimen. Zowel hij als ik vinden het helemaal geen punt om af en toe meer te doen in verhouding.

Ontopic: ik kook altijd 'te veel' dus als iemand wil aanschuiven is dat nooit een probleem. Restjes worden lunch voor de volgende dag, ik gooi niks weg. Ook heb ik altijd een pan soep staan thuis (maak ik een paar keer per week en wordt vaak als vooraf gegeten 's avonds, of als lunch). Dus eten genoeg hier