Dat geld altijd, pffff

Oef..

Fijn, bedankt voor de reacties!
Het probleem is niet het salaris wat binnenkomt, dan zou echt genoeg moeten zijn om rond te komen. Het is ook nogmaals eigen schuld, we hebben boven onze stand geleefd en moeten nu op de blaren zitten. Geeft niet, leer je van. Het is alleen zo klote dat het een eindeloze zaak lijkt te zijn en dat vervolgens elke keer dingen kapot gaan als het niet uitkomt. Ik vrees nu al de komende APK keuring (en nee, die auto kan echt niet weg, echt niet).
Overigens: ook weleens goed om te ervaren hoe anderen erbij zitten, het leven wordt erg kaal als je weinig geld hebt. Kleding en meubels maken me niet uit, ik word gelukkig van kringloopwinkels, maar ik mis een bezoek aan de film, theater, museum, uiteten met vriendinnen ed.
Over openheid over dat geld: we zitten nog teveel in de verschrikkelijk schamen-fase, dat ik er nog niet open over kan zijn. Ook de reacties: het leek alsof het niet op kon en dan blijken we zo ongeveer kinderen te zijn als het om geld gaat. Het is ook balen om komende week voor de derde keer tegen mijn vriendinnen te zeggen dat ik echt echt echt geen geld heb om gezellig bij te kletsen en een gezellig hotel erbij te boeken.....

Knurf en anne

Wat onvoorstelbaar lomp zeg, die opmerking van die moeder. Hoe kan zij nu in jouw portemonnee kijken? Ik maak zulke opmerkingen ook wel eens. De kinderen leren gewoon dat je je geld maar één keer kunt uitgeven en bij de McD eten is nu eenmaal veel duurder dan thuis.
Anne, toch belangrijk dat je je schaamte voorbij probeert te komen. Waarom zou je je kinderen niet leren dat je moet kiezen wat je met je geld doet - dat als je bepaalde dingen wel zou doen, je gewoon geen lekker toetje hebt (even een voorbeeld)? Ik heb er alleen maar profijt van gehad dat mijn moeder het me op die manier geleerd heeft, want in krappe tijden kan ik makkelijker terugschakelen naar "zuinig" dan mensen in mijn omgeving.

Verduidelijking

Ik zie dat ik wat onduidelijk schrijf "Wat onvoorstelbaar lomp zeg, die opmerking van die moeder. Hoe kan zij nu in jouw portemonnee kijken? Ik maak zulke opmerkingen ook wel eens." Met die laatste zin bedoel ik natuurlijk: ik maak ook wel eens zulke opmerkingen als Knurf, niet als die moeder uit het zwembad. Dat laatste zou in mijn hersens niet eens opkomen, al wist ik dat de ouders in kwestie miljonair waren.

Ik wou dat ik wat dapperder was

dan had ik zo'n moeder eens flink op haar nummer gezet. Wat een hork.

Mwah

Die mevrouw staat er helemaal niet bij stil dat er mensen zijn die écht niet bij de Mac kunnen eten om financiele redenen. Die heeft gewoon een wat algemene opmerking willen maken om dochtertje te sussen en ma van het gezeur af te willen helpen.
En ze heeft nog gelijk ook: je kúnt er voor kiezen om voor 2,95 een BigMac te halen en dan de rest van de week niet meer te kunnen eten. Dat wíl je alleen niet.

Tirza

Vertellen en opmerkingen

Ik heb mezelf aangeleerd om er relatief open over te zijn. Als mensen vragen waarom jongste niet naar de peuterspeelzaal gaat, is het antwoord; omdat we daar geen geld voor hebben.Afhankelij van gesprekspartner leg ik nog wel wat uit, anders laat ik het daarbij. Bij Knurf was mijn antwoord zeer, zeer waarschijnlijk geweest; 'nee mevrouw, dat is niet bij wijze van spreken, wij hebben écht geen geld meer.'

Niet zozeer om iemand op zijn plek te zetten of om een punt te halen (sorry, soms wel...), maar heel informatief en rustig gemeld. Mijn kinderen weten het inmiddels wel, dus als ik dat zeg, dan vragen ze niet verder.

Ik heb wel gemerkt dat ik toch wat voorzichtig moet zijn met zeggen dat we geen geld meer hebben naar de kinderen toe, de oudste had lootjes getrokken (voor het eerst) en was 'vergeten' dat aan mij te zeggen. Hij wilde niet dat ik geld voor een kado'tje moest uitgeven.
Zo lief, maar dat is natuurlijk ook niet de bedoeling!
Ik heb dus wel gemeld dat als ze uitgenodigd worden voor feestjes of iets dergelijks, dat het niet hun probleem is, dat we daar altijd iets voor zullen en kunnen regelen.
Ze moeten al zoveel missen!

groetjes,
Jons

Vertellen aan kind

Zal ik nooit zeggen: "Nee, dat kunnen we niet betalen". Mijn antwoord is "Nee, we gaan niet naar de Mac, we gaan thuis eten."
Ik zou mijn kinderen niet willen belasten met de geldzorgen van de ouders.Onbewust krijgen ze er al genoeg van mee. Het is geen schande als je grote kinderen uitlegd dat je moet opletten waar je je geld aan uit geeft, dat is wat anders. Als mijn zoon eens vraagt waarom we dat of dat niet kopen, zeg ik: "Omdat ik de nederlandse bank niet ben."
Hij is ondanks geldzorgen nooit iets te kort gekomen. Een warm huis, een warm bed, warm eten en warme liefde. Het waarom dat zijn vader niet in zo`n dure auto rijdt als de buren hoef ik hem niet uit te leggen. En dat ik soms niet wist waar ik nieuwe schoenen vandaan moest halen voor hem al helemaal niet. Hij was er gewoon uitgegroeid en had recht op nieuwe, klaar. Dat ik het geld bij elkaar moest schrapen heb ik hem niet mee belast.