Een kastje per dag
Via via kwam ik op de blog "een kastje per dag", iedere dag een kastje/plank/la opruimen en dat 365 dagen lang. Het levert een opgeruimd huis op. Nu lijkt mijn huis heel georganiseerd en opgeruimd, maar als je bijvoorbeeld de kast in de berging opentrekt of je kijkt op de bovenste plank van de kast in de gang waar de administratie staat, dan valt het dus echt ontzettend tegen. Het lijkt me zo lekker als ik weet waar alles is zodat ik niet de zoveelste fles stickerverwijderaar koop omdat ik de vorige 3 niet kan vinden.
Ik ga dus vandaag beginnen maar ik weet nog niet waar. Sinds gisteren buitelen de plankjes en laatjes door mijn hoofd, wie mag nou eerst? Het gevaar bestaat dat ik weer helemaal doorsla en gelijk weer een hele grote kast met heel veel zooi leeghaal en dit allemaal op de eettafel mik waarna ik niet meer weet waar ik moet beginnen. Ik zoek dus een mede-opruimer!
Goed begin van het jaar
Na zoveel enthousiaste stukjes te hebben gelezen over een kastje per dag heb ik me als goede voornemen maar dat gesteld. Vorige week goed begonnen met de servieskast. 2 dozen vol naar de kringloop gebracht. Daarna de spelletjes kast leeg gepakt en een groot deel van weg gegeven aan mijn kleine nichtje. Spelletjes zijn naar de speelkamer verhuisd en die kast is nu ingericht met mijn keukenapparaten.
Als ik een plankje per dag ga rekenen dan hoef ik de komende week niks meer te doen 
Maar goed, dat gaat dus niet gebeuren, ik ga vanmiddag nog vrolijk een kastje (of 2) opruimen. En nu maar hopen dat het een jaar lang vol ga houden!!!!
Trouwens ot
Is Savon nu helemaal weg? Die is dit draadje nota bene begonnen.. Wat jammer.
Savon haar huis
is helemaal opgeruimd, ze is dit draadje op 14 september begonnen :o).
Ik ben gisteren ook begonnen en ga iedere niet "werkdag" een la/ kastje doen.
Ik krijg dus gelijk een whatsapp
hè, als ik hier genoemd word! Zo beroemd ben ik 
Het loopt gewoon even niet bij mij, ik zit niet zo lekker in mijn vel omdat dochter een brace moet en aan de groeihormonen. Het heeft nogal impact op mijn humeur en opruimzin, dat is duidelijk. Het ging zelfs zover dat er brood gekòcht is, en dat bak ik altijd zelf. Zelfs dààr had ik geen zin in. Van het weekend heb ik mezelf bij elkaar geprobeerd te rapen. Brace en hormonen mòeten nu eenmaal, of ik nou wel of niet opruim/brood bak/ga haken/breien of weet ik het wat. Eerste broden zijn dus gebakken, eerste poppetje weer gehaakt, eerste la in de keuken weer opgeruimd. Het moet gewoon. Geef me maar een schop, dat is hard nodig.
Savon
Ik hou het bij een knuffel en een verdiend schouderklopje: kan ook heel stimulerend werken, volgens mij. Je hebt hier maar mooi een beweging gestart, en wat heb je aan lauweren als je er niet af en toe op kan rusten?
Savon
Over 10 jaar is je dochter je dankbaar ook al kost het je nu veel moeite v.w.b. de groeihormonen. Een positieve lengteontwikkeling maakt het leven een stuk praktischer! Met een brace heb ik geen ervaring maar daar zou ik gevoelsmatig méér moeite mee hebben denk ik. Veel sterkte ermee en zoek maar de afleiding in het brood bakken en poppetjes breien .
Savon
Kop op! Soms is het niet anders. Het is super dat je meeleeft met je dochter, maar ze is vast ook blij met een moeder die doorgaat met goed bezig zijn!
Ik ga in 2013 door op dezelfde onregelmatige manier. Ik heb gewoon heel veel overwerk, dus elke dag lukt niet, maar ik heb in d ekerstvakantie weer zo'n slag gemaakt dat ik wel weet heel erg gestimuleerd ben. Bij mij zit het vooral in de zaak bijhouden.
Savon
Klinkt als een lastige periode!
Eigenlijk noemde ik jou vooral omdat ik dacht dat je boos was vertrokkken met de anderen - niet omdat je geen kasjes opruimde ofzo 
Sterkte in ieder geval!
Wat lief van jullie
en nee hoor Vertigo ik ben niet boos vertrokken. Als ik al boos zou zijn is het vooral op mezelf, omdat ik me gewoon weken liet meesleuren in m'n verdriet. Of nou ja, verdriet, ik weet niet of het dat is.
Vera: ik heb meer moeite met die brace dan met die groeihormonen. Dat ze die moest wisten we al tijdens de zwangerschap, volgens mij is dat even wennen en dan gaat dat erbij horen zoals tanden poetsen. Die brace heeft meer gevolgen.
Maar goed dames, jullie geven mij dagelijks een schop en ik beloof mezelf dat ik regelmatig mijn vorderingen hier ga melden.
Mijn gisteren-klusje: de wikkels van mijn catania-katoen met plakbandjes vastgemaakt. Jaaaaaaaaa, ik ben op de goede weg!
Savon (ook gedeeltelijk ot)
Nou meid, wat ingrijpend lijkt me dat voor je dochter. Kan me goed voorstellen dat het je aangrijpt.
Kastjes opruimen lukt hier de laatste tijd net zo, ik heb er de puf niet voor maar ben wel steeds bezig met spullen opruimen in huis, ik vind het al mooi als dat tenminste lukt.
Nu heb ik aan jou toch een vraagje dat met brood en met kastjes opruimen te maken heeft. Ik heb namelijk al een tijd een werkloze broodbakmachine in de kast staan, een gekregen (maar wel mooi) ding waar de voorganger ook te weinig mee deed. Nu denk ik er al een tijdje over om hem weg te doen (in het kader van opruimen wat je niet gebruikt!) maar nu hoor ik jou zo enthousiast over broodbakken. Wat voor meel gebruik je en zo, of gebruik je geen broodbakmachine? Zelf gist doseren vind ik lastig, en ik vind het snijden van het brood ook een minpuntje, moet je eigenlijk een electrisch mes voor gebruiken wil het een beetje lukken. Nog een nadeel: na een dag vind ik het brood eigenlijk al te oudbakken...
Hopelijk wil je me je broodgeheimen uit de doeken doen!
Groetjes,
Vonda
Maar savon,
Is het meesleuren in verdriet, of stil staan bij? Ik denk helemaal niet dat je een schop nodig hebt. Maar eerder een klaagmuur. Omdat je het er moeilijk mee hebt. Dat is toch niet zo gek? Ik vond het al moeilijk dat mijn zoon een brilletje en een beugeltje moest! Het laatje in je hoofd van verwachtingen en toekomstvragen moest even opgeruimd worden. Als dat klaar is kom je wel weer toe aan een la met ondergoed. Of breigaren. En ondertussen blijven wij ook opruimen: ik heb gister een boekenplankje gedaan. Leuke boeken teruggevonden, en lelijke boeken zonder spijt in de doos voor de 2ehands winkel gedaan. Als ik vanmiddag energie heb (behoorlijke bloedarmoede) doe ik een 2e plankje. Omdat opruimen net zoveel energie geeft als ijzer!
Bellefleur
Broodbakmachien ot
Ik heb ook een broodbakmachine kado gekregen. En tot nu toe is er één goed brood uitgekomen: gerezen en zo. Ik vind het resultaat wat magertjes, ik zou graag wat tips willen hebben.
Routine
Hoewel ik zeker geen kastje/laatje per dag doe, heb ik zeker meer opruimroutine gekregen. Gewoon de hele dag door. Er is behoorlijk meer ruimte in de kastjes gekomen, dat zorgt ervoor dat er minder rondslingert buiten de kastjes. Heerlijk.
Het enige wat ik nu nog moet doen is mijn man opvoeden. Ik vind dat hij rotzooi maakt, en hij vindt van niet. Boodschappen "opruimen" betekent bij hem dat de helft op het aanrecht blijft staan. De oude kranten laat hij altijd op de bank liggen. Allerlei zooi die vreselijk sleets is of ernstig kapot gaat hij zitten repareren. Heel spaarzaam maar soms moet je troep gewoon wegmikken.
Hoe krijgen jullie je partner "mee" in het opruimen?
Bellefleur
In het archief van dit forum staat heeeeeeel veel over de broodbakmachine, dus je zou er even in kunnen duiken.
Als het brood niet goed is, kun je aan verschillende dingen denken:
- de bbm zelf. Misschien isoleert hij niet zo goed en staat hij wellicht op de tocht?
- de kwaliteit van de ingredienten. Heb je een molen in de buurt? Het brood van mijn zusje werd een baksteen met meel uit de supermarkt, en gewoon brood met meel van de molen (Zelfde recept).
- de volgorde van de ingredienten in je bakblik, zeker als je met een timer bakt. Sommige ingredienten reageren met elkaar (gist met water, suiker, zout). Dat wil je uiteraard niet als het nog even moet wachten voor de start.
- het recept. Je moet bv. altijd minstens de helft van het meel 'wit' houden, als je 100% volkorenmeel neemt wordt het veel te zwaar. Van welk brood hou je? Mijn favoriete brood is meergranenbrood. Afgestemd op mijn bbm, Panasonic, dus misschien weer niet goed voor de jouwe is. Doe achtereenvolgens in je bakblik: 5g gedroogde gist, 300 g witte bloem, 300 g volkorenmeel, 75 g gemengde zaden en granen, 30 g olie, 10 g zout, 15 g (bruine) suiker, 440 ml water. Kies een normaal of volkorenprogramma.
- Wat ook leuk is om alleen deeg te laten maken door de bbm en zelf af te bakken in de oven. Leek mij nogal een gedoe maar dat valt enorm mee. Haal het brood uit de bbm en leg het neer op een bakblik (of in een vorm). Verwarm intussen de oven voor op 50 graden en zet 'm daarna uit. Schuif het brood ongeveer een uur in de lauwe oven, om te rijzen (lekker geisoleerd dus dat wil meestal wel). Draai daarna de oven omhoog op 250 graden en 15 minuten (bij een plat brood). Check na 15 minuten telkens of het al bruin wordt (kan heel snel gaan) en haal het er dan uit. Heel erg lekker! Een hartige variant is om voor het rijzen olijfolie op het brood te smeren met wat peper/zout/knoflook/groene kruiden, lekker voor bij een soepmaaltijd.
Succes!
Margje
Bellefleur
Ik vind het toch verdriet, ik heb verdriet om wat niet meer kan, wat dochter niet meer kan, wat wij samen niet meer kunnen, hoe het haar gaat beperken, enz. Ze is nog maar net vier. Dat kan natuurlijk een voordeel zijn: ze schaamt zich er niet voor zoals menig puber zal doen, maar ze is nog heel speels en dat kan een nadeel zijn. Maar goed, het moet, volgende week om deze tijd hebben we de passessie gehad en over twee weken hebben we hem in huis. Wordt vervolgd dus!
Over andere gezinsleden
Dat is absoluut mijn opruimfrustratie. Ik ruim en ruim en ruim en ruim en zij maken zooi en zooi en zooi en zooi. En ze ZIEN het niet eens (zeggen ze, het zijn mannen). Ik ruim de hele schoenenkast op, zo'n ikea-pax-kast, ieder een plank en ik een paar planken Binnen 3 dagen is het weer zo'n pestzooi, dan vind ik er lege medicijnverpakkingen (man), een schroevendraaier (man), 7 spijkers (man), nou ja, strekking is duidelijk. De jongens zetten hun schoenen vooral op het uitlekdingetje van de Action en trekken de dag erna andere schoenen aan. Gevolg: hun plank is leeg en alle schoenen staat op dat dingetje in de berging gestapeld. Hoeveel voorbeelden wil je (denk: tupperware/plastickastje....).
Tegenwerkers
Ik heb vandaag drie open kasten in de woonkamer gedaan. Veel heen en weer schuiven, dus dat moest allemaal tegelijk, maar toen de tegenwerkers uit school kwamen ging het niet meer zo snel. Ik ging stiften testen, want het bakje zat te vol. Dus toen kwamen ze er gezellig bij zitten, ook krijtjes en blaadjes meenemend, en o leuk, een schaar! En de oudste haalde dingen uit de prullenbak om te vragen waarom het erin zat.
En dan brood
In den beginne bakte ik brood met het volkorentarwemeel van de Plus. Ging echt prima, nadeel was alleen dat het vrijwel nooit op voorraad was, dan stonden er 2 pakken in het schap en daar kwam ik de week niet mee door. Toen ben ik hier in de buurt naar de molen gegaan. Bij molen 1 hadden ze prima volkorentarwemeel, maar ik vond de mensen niet aardig (en daar ben ik nogal gevoelig voor). Molen 2 dan, leuke mensen, geweldige producten. Maar toen bleek dat het volkorentarwemeel bij de molen van mijn moeder, molen 3 in de regio, zo'n 30 cent per kilo goedkoper was, nou dat wilde ik wel eens proberen. Mijn moeder sleepte een zak van 25 kilo hierheen en ik kreeg het niet voor elkaar daar een fatsoenlijk brood van te bakken. Zelfs de vogels wilden het niet eten. Ik ben gelukkig bijna door die zak heen en dan ga ik weer lekker naar mijn eigen vertrouwde molen. Ik voeg nu wat meer gist en water toe om toch iets eetbaars er van te krijgen, ik ga ook geen 25 kg weggooien tenslotte. Het recept hieronder is zoals ik het normaal doe, niet met dat rare spul van molen 3.
Een paar maanden geleden overleed mijn bbm, ik zat tegen paniek aan! Ik heb toen nog even de no-knead-methode van rodebeuk geprobeerd maar ik vond het toch niet prettig. Uiteindelijk was mijnheer Savon mijn gezeur zat en kocht een panasonic (yeah, met piepbakje) en daar werd ik erg blij van. Ik heb de broodbakvormen van de Action, die vind ik prettig, ze zijn lekker groot en dat moet ook wel met een brood van zo'n 1250 gram per stuk.
Hoe doe ik het? In tegenstelling tot Margje neem ik wel volledig volkorentarwemeel, ik doe er geen witte bloem bij. Ik doe in het bakblik van de bbm:
750 gram volkorentarwemeel
15 gram broodzout (omdat wij alleen zelfgebakken brood eten koop ik echt broodzout)
een scheut zonnebloemolie
440 gram water (gram is secuurder dan ml)
10 gram droge gist.
Ik gooi er nooit suiker of broodverbeteraar door, wel eens geprobeerd maar ik zag niks veranderen. Om heel secuur te wegen heb ik mijzelf ooit een lepelweegschaal cadeau gedaan, zo leuk.
De gist doe ik in het speciale gistbakje, dat klapt op het juiste moment open. Mijn bbm heeft een stand 2 en die begint gelijk te kneden, ik zet het kookwekkertje op 30 min. Na 30 minuten gooi ik het deeg in met olie ingevette beslagkom, theedoek erover en laten rijzen. Op bakdagen heb ik zo 4 kommen staan, dan bak ik 2 x 2 broden. Om half 7 's ochtends gaat de eerste in de bbm en om 9 uur haal ik de vierde eruit.
Als het flink gerezen is (afhankelijk van mijn dagprogramma een uur of ook 2 uur), strooi in wat bloem op het aanrecht en op mijn handen, ik haal het deeg uit de kom en ga even lekker met de muis van mijn hand de lucht er uit slaan, dat is goed voor de eventuele agressie. Daarna rol in het uit tot een rechthoekige lap, ik vouw het een keer als een envelop samen (twee kanten net op elkaar), rol het nogmaals uit en ga ik het daarna heel secuur oprollen tot een hele grote dikke worst zeg maar. Ik maak de bovenkant nat en rol het dan door de zadenmix, sesamzaadjes of zoiets, net wat je wil. Dan gaat het in de broodvorm, theedoek erover en weer laten rijzen tot het flink boven de vorm uitkomt. De oven gaat op de heteluchtstand op 200 graden en ik bak het in 40 minuten af. Dan stort ik het op een rooster en daar word ik echt heel blij van: die mooie lekker ruikende broden op mijn aanrecht. Vervolgens moet ik zorgen dat dochter uit de buurt blijft, die snaait er hele stukken uit. Als het goed afgekoeld is dan snij het het met het electrische mes. Ik moet eerlijk zeggen dat de sneetjes nogal wisselend van dikte zijn, maar ik doe mijn best. De C1000 verkoopt diepvrieszakken van 6 liter en daar past precies een brood in.
Zo bak ik dus zo'n 7 bruine broden en 1 wit brood per anderhalve week. Ik heb 2 vriezers dus dat gaat makkelijk. Daarna nog wekelijks een lading broodjes in de vorm van pizzabroodjes, kaasbroodjes, kruidbroodjes, krentenbollen (niet allemaal hoor, ze mogen kiezen) om mee naar school/werk te nemen. Die zitten per stuk ingevroren in de onderste la van de broodvriezer. Soms een krentenbrood, een pestobrood, een maisbrood, ik leef me daar helemaal op uit, dat is wel duidelijk.
We vinden het zelfgebakken brood hier allemaal echt veel, veel lekkerder. In het begin vond ik het heel wat werk maar nu gaat het gewoon tussen de bedrijven door.
Een lepelweegschaal!
Nooit van gehoord, dus meteen gegoogeld. Geweldig, wat een mooi ding. Echt een ideaal verjaardagskadootje voor man/ouders/(schoon)familie. Hoewel ik nog niet gekeken heb hoe duur het is...
Bedankt, Saskia
Ot- savon
Dat heet volgens mij rouwen, wat je nu doet.
Dat klinkt wellicht heel zwaar, maar die term is van toepassing op allerlei vormen van verlies.
Och savon
Ja, dan kan ik me voorstellen dat je hoofd even niet naar opruimen staat....
Verdriet
Ik snap heel goed dat het verdriet is. Ik vond het woord 'meesleuren' zo negatief. Alsof het niet mag. Met stilstaan bij' bedoelde ik juist dat je jezelf toestaat verdriet te hebben. Iemand noemde het woord rouw. En dat is het. En bij rouw hoort verwerken. Heel veel sterkte voor jou en je dochter.
En verder
denk ik dat rouwen het goede woord is, ik neem afscheid van wat is en wat misschien pas over 12 jaar terugkomt (en dan wil ze vast niet meer op schoot om over haar ruggetje geaaid te worden).
Maar we gaan weer terug naar het originele onderwerp: het opruimen. Ik heb gisteren een plank van m'n bakkast opgeruimd. Dat klinkt decadent hè, een bakkast! In de gang, naast m'n één-meter-brede schoenenpax-kast van Ikea staat een halve-meter-brede zelfde kast. De onderste twee planken zijn voor dochters puzzels/spelletjes en daarboven is van mij. Rijen lege glazen potten die staan te wachten tot in ze vul met zelfgemaakte appelmoes/jam/stoofpeertjes, bakvormen en een plank met zaadjes/pitjes/strooiversiersels/gist/broodzout/vanillestokjes/amandelpoeder uit Frankrijk en zo. In een mandje en juist dat heb ik gisteren aangepakt. Zeker van die zaadjes voor op brood bleken allemaal verpakkingen open te zijn, een zooitje dus en daar hou ik niet van. Een paar glazen potten zullen dus nooit gevuld worden met appelmoes, daar zitten nu zaadjes in. Ik heb er nog mooie etiketjes opgeplakt en toen heb ik ze tevreden weer teruggezet in de kast. Het is niet veel, maar ik ben in elk geval weer bezig!
Bellefleur
We typten tegelijk. Wat ik bedoel met meesleuren is dat ik dus dingen liet liggen waar ik normaal plezier in heb. Alsof ik geen plezier meer mocht hebben, alsof ik mezelf wilde straffen (ook weer een verkeerd woord) omdat ik die brace niet heb kunnen voorkomen. Ik WEET dat ik het niet had kunnen voorkomen, het hoort bij haar Turner. Ik ben van mezelf al geen positief persoon en kan echt wegzakken in verdriet. Het is ook goed dat ik hier die schop even krijg, ik doe er dochter er geen plezier mee als ik wegzak. Maar ik ben, mede door jullie, op de goede weg.
Savon
Je mág best even wegzakken in verdriet en (zelf)medelijden. Júist door het ergens te kunnen spuien kun je er ook weer beter voor je dochter zijn.
Succes met je kastjes .
Savon (ot)
Mijn zoon is bijna 16 en wil graag gewekt worden met 'ruggetje kriebelen'. Misschien wil je dochter dat t.z.t. ook wel heel graag. Ik heb geen idee wat een brace is (ik dacht iets om enkel of knie te beschermen), maar het klinkt heftig. Sterkte ermee!
Nog even ot
Ik snap heel goed dat je je op de een of andere manier toch schuldig voelt. Mijn dochter heeft ook de nodige problemen, en ik blijf soms ook hangen in het feit dat ik haar uitgebroed heb, dat er in het produktieproces iets fout is gegaan, en dus mijn schuld. Het helpt om zulke irrationele gedachten te ventileren. Omdat ik zo beter met mijn kind kan omgaan. En daar is een 'anoniem' forum geschikt voor. Dus, ga je gang hier. Ander draadje dan? Ik denk dat het slim is om het verdriet om dat 'over het ruggetje aaien' om te zetten in iets wat ze ook aangenaam vindt. Maar dat had je denk ik zelf ook al wel bedacht.
Ondertussen blijf ik me fijn schuldig voelen over het feit dat ik me te moe voel om een laatje op te ruimen 
Bellefleur
En zo
voelen we ons allemaal schuldig of het nou om niet-opgeruimde laatjes gaat of om een prachtig kind met een foutje in het productieproces (mooi gezegd Bellefleur)! Enne Hanny, google maar op boston-brace, daar is geen rugkriebelen meer bij ben ik bang.
En nu....... ga ik hier op mijn werk orde in de chaos scheppen. Voor de kerstdagen heb ik een map "nog opruimen" gemaakt omdat ik er toen niet aan toe kwam en die moet echt nodig leeggemaakt worden.
En ik
Ben nog steeds niet aan de foto's begonnen. Ik ga dat klusje niet bij mijn kinderen neerleggen, zoals werd getipt, ik ben nogal een controlefreak en daar zal het zeker niet gezelliger van worden in huize Annie, Man en Kinderen. Dus ik geef mezelf op termijn een schop onder de kont, want als ik er eenmaal aan begin maak ik het meestal ook meteen af. Maarja, alle begin is moeilijk en ik kan nog wel 16 smoezen verzinnen om er vooral nog niet die foto's aan te pakken. Ondertussen hou ik alle kastjes netjes bij en mijn man helpt hier spontaan mee door de krantenbak, de kapstok en de computerhoek netjes en opgeruimd te houden. Hier wordt in huis verder geen zichtbare rommel gemaakt, omdat mijn man allergisch is voor rommel. Voorheen werd alles dus in de kastjes gepropt, uit het zicht, maar sinds ik ze heb opgeruimd en schoongemaakt, ben ik daar allergisch voor.
Ik miste je ook al Savon. En een rommelig kastje is niet iets om je druk over te maken, als het om het welzijn van je kind gaat. Ik vind het daarom heel knap, dat je je weer meld in dit draadje, super hoor!
