Ervaring met jack russel gevraagd
Binnen ons gezin hebben wij momenteel een discussie: wel of geen hond.
We hebben al eerder een Labrador gehad, die op haar 12e van ouderdom is overleden. Het was een schat van een hond.
Eigenlijk wil het hele gezin een hond, behalve ik. In die zin dat ik nog twijfel (en niet zozeer tegen een hond ben).
Nou heeft mijn man een hondje gevonden op marktplaats. Het is een Jack Russel van 6 maanden oud, een vrouwtje, en ze moet weg "wegens omstandigheden". Wij weten dus niet wat de omstandigheden zijn.
Ik twijfel omdat een hond toch weer een verplichting is voor 15 jaar. Aan de andere kant zijn de kinderen (4 kids) inmiddels groot genoeg om ook een deel van de verzorging op zich te kunnen nemen en ik werk als freelancer vanuit huis. En we zijn ook niet heel erg uithuizig (ook niet qua vakantie), hebben bos en hei op loopafstand.... Redenen genoeg om ervoor te gaan. Maar een Jack Russel van een half jaar, die de socialisatiefase al min of meer heeft doorlopen, is natuurlijk iets heel anders dan de superrelaxte Labrador die we vanaf pup hebben gehad.
Is het een idee om samen (dus zonder de kinderen) te gaan kijken bij deze mensen en om dan ter plekke te beslissen? Als zo'n opgefokte hond is die de hele dag loopt te blaffen merk je dat meteen bij het ophalen, toch?
Pittige hondjes
Ik vind Jack Russels wel pittige hondjes, mijn schoonmoeder had er eentje en mijn vriendin ook. Leuke beestjes hoor, maar pittig/fel. Ik denk dat je zelf wel het hondje 'de baas' moet zijn. Dus dat ook willen. Mijn schoonmoeder had het hondje goed onder de duim maar het beestje kon soms wel veel blaffen, maar was ook heel erg grappig en speels. Verder vond ik dat die witte haartjes wel heel stug zijn, veel erger dan een labrador vermoed ik, in ieder geval zag je die witte haartjes 'overal' en bleven ook stug in de bank steken (of in de autobekleding) bij het stofzuigen. (je moet daar dus niet helemaal gek van worden) (ik heb iets tegen verharen n.l. 
dus het zou niets voor mij zijn. (de haren van mijn katten zuig je zo op)
De baas
Hoi Merel,
Al googlend had ik inderdaad ook al begrepen dat het wel hondjes zijn die een strakke hand nodig hebben. Maar dat moet volgens mij bi veel honden wel (en bij kinderen ook 
En die haren, ja, dat is ook zo iets. Alhoewel ik moet zeggen dat onze labrador echt enorm verhaarde, altijd, met van die plukken over de grond. Terwijl ik haar vaak borstelde. En ik stofzuigde elke dag, en toen de kinderen nog de kruipleeftijd nog vaker.
Maar dank je wel voor je reactie want daardoor ga ik over dat soort ongemakken ook weer goed nadenken.
Ik vind het trouwens zo zielig om te zien, al die honden op Marktplaats, die na een half jaar weer weg moeten. Maar goed, dat is een andere discussie.
Denise
Als het hondje na 6 maanden wegmoet wegens omstandigheden kun je er van uit gaan dat je de opvoeding helemaal over moet doen. Waarschijnlijk heeft hij al een aantal slechte gewoontes geleerd. De opvoeding zal dus nog meer tijd/energie vragen dan bij een pup die je direct uit het nest krijgt.
Jack Russels zijn leuke hondjes maar wel vrij pittig en ze hebben heel veel energie. Niet voor niets zitten er veel in het asiel omdat mensen zich verkijken op het soort hond. Jack Russels hebben veel beweging en actie nodig. Het zijn kleine hondjes met een groot karakter.
Ik denk niet dat je in een enkel bezoekje kan beoordelen hoe het hondje zich zal gedragen. Honden gedragen zich bij verschillende mensen anders en sommige slechte gewoontes komen pas na een tijdje te voorschijn.
Op zich kan het een prima keuze zijn maar ik zou er wel vanuit gaan dat het beestje het eerste jaar heel veel tijd en energie gaat vragen en dat je ook daarna nog veel met hem bezig moet zijn.
Niet doen
Als je definitief het besluit hebt genomen om voor een hond te gaan, moet je eerst rustig denken welke soort hond het beste in jullie gezin past qua karakter, grote en vachtsoort.
Het kan voordelen hebben om de puppy fase over te slaan, maar hij kan ook al foute dingen geleerd hebben bij zijn oude baas.
Een niet verharende kalme hond?
Mjn buren zijn heel erg blij
met hun Jack Russell. Gekocht als pup toen de kinderen einde middelbare school zaten.
maar ik zou er beter en langer over nadenken. Geen reden om het eerste Marktplaatshondje te kopen. Toch?
Ooit gehoord
vroeger had ik een collega die een Jack Russell had, die ze ook mee naar kantoor nam. Vanuit kantoor werd hij per dag tweemaal (als ik het wel heb) uitgelaten. Ik hoorde collega ooit vertellen dat een dierenarts haar had gezegd dat Jack Russells helemaal niet in de stad horen, maar op het erf van een boerderij waar ze dan lekker de hele dag op ratten kunnen jagen. Kortom: het zijn eigenlijk buitenhonden. Maar omdat ze zo compact zijn werden ze net in die periode in Amsterdam erg populair (als je namelijk op een bovenwoning zonder lift woont is het handig als je je hond de trap op kunt tillen; nog handiger is het misschien om van een hond af te zien, maar ja...).
Moraal van (ook dit) verhaal: bezint eer ge begint. Je zit toch jaren aan zo'n beest vast.
Groeten,
Temet
Leuke hond
Weet je wat een leuk hondje is; een poedel! Verhaart niet!! En ze zijn enorm slim, alleen vind ik ze er niet bepaald leuk uitzien, ze hebben een beetje een soort van 'nuffig' uiterlijk, ookal laat je ze zo normaal mogelijk knippen. En ze zijn duur (rashondjes)
Jack russels zijn bewerkelijk en vragen veel aandacht en leiding
Ik zou niet zomaar kiezen voor een hond die je tegenkomt op marktplaats. Een hond van 6 maanden die wegens omstandigheden weg moet? Daar zou ik zelf eens heel goed over nadenken, want vaak zitten daar toch opvoedproblemen achter. Niet dat de hond daarom weg zou moeten, maar zo'n probleem komt natuurlijk ook niet uit de lucht vallen en dus zou je min of meer kunnen aannemen dat die hond niet heeft gekregen wat die nodig had in de afgelopen periode, al was daar een goede reden voor. En dat bij dat soort hondjes zou ik daar dus goed over nadenken. Ze zijn inderdaad heel fel, bazig, pittig.
Ik zou me verdiepen in de karakters van een hond en goed nadenken wat bij jullie past. Welk karakter wil je? Wat zoek je? Wat past bij jullie? Wat verachten jullie van een hond? Welk soort haar vind je fijn en welk juist niet? Wat heeft de hond nodig, en kunnen jullie dat bieden? Welke maat vind je fijn?
Wil je een hond waar je mee kunt werken? Of wil je een hond die goed kan speuren? Of wil je vooral een hond vanwege het gezelschap en de gezelligheid? Hoeveel tijd heb je dagelijks om te wandelen en hoeveel heeft de hond nodig?
Wij hebben die vragen ook allemaal aan onszelf gesteld. Wij kwamen uit op:
- geen heel kleine hond, maar ook niet te groot vanwege weinig ruimte in de tuin. Middelgroot dus.
- langharig vanwege allergische reacties. Lange haren leveren minder problemen op, en zijn gemakkelijker bij het schoonmaken.
- wij hadden geen zin om wekelijks uren te moeten borstelen, dus de vacht moest gemakkelijk zijn.
- wij zochten vooral een gezelschapshond, die gezellig bij ons kan zijn en dus ook bij ons op de bank ligt.
- geen mogelijkheden om iedere dag lange uren te wandelen, dus gekozen voor een hond die genoeg heeft aan 1-2 uur per dag wandelen.
- wat betreft het karakter hoefden wij geen allemans vriend, wij wilden vooral een hond die op ons gericht is (baasgericht dus).
Wij zijn daarom uitgekomen bij een sheltie, en dat zijn werkelijk echt ontzettend lieve beestjes. Heel aanhankelijk, baasgericht, gezelschapsdieren. Maar wel ietwat terughoudend bij mensen die ze niet kennen. Ze hebben een geweldige vacht die geen uren borsteltijd nodig heeft. Ze zijn speels en lief. Wij zouden niet anders meer willen!
En als je geen tijd hebt om zelf een pup groot te brengen, kun je ook kiezen voor herplaatshonden. Dat zijn honden die ergens niet kunnen blijven en waarvoor een andere plek wordt gezocht. Voor verschillende rassen zijn daar ook centrale gezinnen voor die dat regelen.
Maar in elk geval: kies bewust voor een karakter en een soort hond en ga niet voor een hond die er alleen leuk uitziet. Verdiep je ook in het karakter en vraag je dus af wat bij jullie zou kunnen passen. Op die manier krijg je een goede match!
Wij hebben een jack
Ook wij wilden graag weer een hond. Ooit een Jack gehad, dus de keus was snel gemaakt. Wel bij een goede fokker overigens. We zijn daar twee keer gaan kijken toen de pupjes er waren. Er waren nog 4 andere volwassen Jacks en de moederhond natuurlijk. Allemaal lief, rustig en niet keffend. Jacks Russells staan bekend als nerveuze keffers. Krijg geregeld commentaar, ze blaft zeker veel hè ? Nou, nee dus. Thuis slaapt ze eigenlijk heel veel. Wel moet ze dagelijks even lekker uitrennen in het bos. Kijk ook even naar de raskenmerken. Er lopen heel veel Jacks rond die er eigenlijk niet eens echt op lijken. Zijn waarschijnlijk ook heel lief, maar de afkomst zegt toch wel iets van het karakter en hoe de mensen met de pups zijn omgegaan.
Van MP zou ik nooit een dier kopen.....misschien eens kijken bij het asiel ?
Nee niet doen
Nooit doen, als er niet duidelijk bij staat wat die omstandigheden zijn koop je een kat in de zak. Echt niet doen.
Bereid je eerst eens goed voor, lees eens een boek van Cesar Millan ofzo over hoe je een hond uitzoekt en kijk eens wat voor soort hond bij jullie past. Een Jack is echt vaak hyperactief, daar kun je knetter van worden, zeker als je een rustige labrador gewend bent.
Ik zou het ook niet doen
Jack Russels staan al niet zo bekend als makkelijke honden en dan een bijna-puber via marktplaats in een gezin met vier enthousiaste kinderen lijkt mij wat veel pittige ingrediënten in de mix. Zoals eerder ook geschreven: de omstandigheden waarom hij wegmoet zouden best opvoedproblemen kunnen zijn en die haal je niet heel makkelijk meer in. Je kinderen willen graag een hond dus de kans bestaat dat zij hem niet zo strak zullen houden als hij nodig heeft en met zo'n pittige hond ben je dan echt de sigaar. Met zo'n klein hondje lijkt de noodzaak tot goed opvoeden vaak ook wat minder ... En als je een labrador gewend bent dan denk ik dat je ook nog een soort cultuur shock krijgt met een Jack Russel 
.
Dat is mijn analyse
Ik heb geen hond maar als er een komt zou ik denk ik een labradoedel overwegen. Lijkt mij echt best of both worlds. Al zullen die beesten ook vast nadelen hebben...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Mijn ervaring met een bastaardje
Ik heb een tijdje geleden van een vriendin een bastaardrussel overgenomen (moeder was een jack russeltje). Eigenlijk een soort boerenfoxje. Een geweldig goed opgevoed hondje! Het is niet mijn eerste hond, ik heb vrijwel mijn leven lang al honden gehad.
Wat me opvalt aan dit hondje is dat het heel erg levendig is. Het heeft veel beweging nodig, en dat was me van tevoren ook duidelijk verteld. Veel mensen maken de denkfout dat zo'n hondje met een blokje om en op zondag het bos in wel tevreden is. Nou... Niet dus 
Als mijn hondje door omstandigheden even wat minder beweging heeft gehad, merken we dat direct. Dan gaat hij aandacht trekken. Om knuffels bedelen, verschrikkelijk in de weg lopen, zeg maar: zeuren en claimen. Ook dat was me van tevoren verteld, en dan had ik nog geluk, want ik heb ook wel gehoord dat ze kunnen gaan slopen of blaffen, en dan ben je niet blij.
Mijn hondje blaft gelukkig niet overdreven veel. Ja, hij slaat aan als er iemand aan de deur staat, en dan is het goed. En als er mensen langs lopen met veel gepraat doet hij ook een keer woef. Maar ik ken ook Jack Russels die echt door blijven blaffen. Het kunnen lelijke keffertjes zijn.
Mijn ervaring met de hond is positief, maar ik was goed voorbereid, wist dat het hondje veel beweging en aandacht nodig heeft. En ik heb het geluk dat het geen blaffer is. Maar ze worden niet voor niets zo massaal aangeboden terwijl ze nog helemaal niet zo oud zijn. Met als excuus "allergie" of "omstandigheden" (ik kreeg die van mij overigens wegens ernstige ziekte). Mijn vorige hond (een ander ras) was zo'n "weg wegens allergie"-hond, maar was met zijn negen maanden een volkomen ongeleid projectiel waar niemand nog een vorm van opvoeding aan had gegeven. We hebben er onze handen vol aan gehad (en veel hulp van het asiel waar hij vandaan kwam!), maar het kwam gelukkig goed. Weet wel wat je begint, zeker met een puberhondje dat "wegens omstandigheden" weg moet! Ga eventueel naar het asiel, daar zaten in ieder geval vorig jaar opmerkelijk veel Russeltjes, weggedaan door baasjes die zich er in verslikt hadden, en laat je heel goed voorlichten. Zij kunnen je ook helpen als er onverhoopt toch nog problemen zijn en dat moet je met een marktplaatshondje nog maar afwachten. Eventueel kan je er een hond adopteren om zo te leren kennen met uitlaten en zo (let op, het is dan nog niet jouw hond!).
Als je een superrelaxte labrador gewend bent is zo'n russeltje op zijn minst "even wennen". Als ik je zo lees zou ik zeggen: wacht nog even, verdiep je in het ras, kijk of het bij (de aard van) jouw gezin past en verkijk je niet op het kleine schattige, want het zijn ADHD-hondjes die echt een goede opvoedhand nodig hebben en hun streken hebben.
Zelf heb ik geen spijt van mijn "stuiterhondje", maar ik zou 'm niet bij iedereen aanraden.
Yep
Cesar Millan deelt honden in in vier energieniveau's en binnen een ras kun je meerdere niveau's hebben maar ik denk dat een Jack al heel snel bij de hoogste 2 valt.
Ik heb er 2
En inderdaad je moet veel ruimte hebben met jack russels. Nu wonen wij op een boerderij, dus als ze buiten gaan kunnen ze tig rondjes rond het huis rennen, en dat doen ze ook. De ene is wel een echte blaffer, die valt bij elke passant wel uit, de andere blaft een keertje om mee te doen maar die is in huis rustiger. Ze zijn wel erg slim, dat is heel leuk. ( terwijl ik dit typ, wordt er buiten net een eekhoorn weggejaagd door 2 eksters. Heeft er niks mee te maken, maar geinig om te zien)Gelukkig slapen de honden want de oudste zou door het raam vliegen om er achter aan te gaan.
Mijn beide hondjes komen van een boerderij, de oudste was goed verzorgd, maar de jongste een stuk minder. Zij zat de eerste 8 weken van haar leven in een stalletje en is er volgens mij nooit uit geweest. Ik heb haar toch meeegenomen omdat ik vermoedde dat ze anders naar een dierenwinkel zou gaan. (was in België en daar heb je nog echt van die grote kennels met allerlei rassen). Ik had ze eigenlijk niet mee moeten nemen, want zo houdt je wel de broodfokkers in de hand, dat besef ik me wel. Heeft me ook lange tijd geduurd om haar zindelijk te krijgen, maar het is gelukt. Zij is omdat ze niet gesocialiseerd is ook best bang van alles. Hier moet je echt veel tijd in steken.
Ik zou dus al zeker niet een half jaar oud hondje van marktplaats plukken. Kijk naar een pupje van een week of 8 en zelf zou ik de volgende keer toch bij een fokker gaan. Dan zijn ze in huis opgekweekt en veel socialer. Maar ik zou nog wel voor Jack Russels gaan, absoluut.
Succes ermee!
Nog niets besloten
Dank voor alle reacties en ervaringen.
Eigenlijk herken ik wel heel veel in de bezwaren die jullie opnoemen. En een goede vriendin, die veel ervaring heeft met honden en sinds kort weer een nieuwe hond heeft, had het ook over een puberhond
Mijn man heeft gemaild met de huidige eigenaren van het hondje en die hebben ook in het mailtje niets meer verteld dan dat ze "wegens omstandigheden" weg moet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het op z'n minst verwonderlijk vindt dat je een hondje van een half jaar om die reden weg doet. Ik vind het eigenlijk gewoon erg vaag e ik denk dat ze gewoon spijt hebben van hun keuze. Volgens mij hebben ze kleine kinderen dus, ja, dan is een hond natuurlijk extra druk. Maar goed, nu vul ik het in.
Mijn schoonouders hadden ook een hond van bijna een jaar. Uit het asiel. Maar dat was (want recent overleden) zo'n irritant beest. Deels ook door hoe zij met haar omgingen maar ik vond het gewoon geen leuke hond. En we hebben vorig jaar een logeerhondje gehad en dat was ook een vervelend beest: constant piepen, blaffen en in huis plassen. Echt een totaal onopgevoed beest (de kinderen van de eigenaar waren trouwens ook vervelende, drammende, ontevreden kinderen).
Dus al dit hondje inderdaad slecht is opgevoed, wordt dat nog een hele kluif . Naast mijn eigen pubers.... zucht.
Dus ik weet eigenlijk niet of ik wel zin heb in die bewuste hond. Misschien is een pup dan toch beter, ondanks het werk dat dat met zich meebrengt. En ik ben echt geen onverdraagzaam mens, hoor, dus ik kan wel wat hebben op het gebied van onaangepast gedrag.
Nou goed, wordt vervolgd want inmiddels begin ik wel te wennen aan het concept "hond"
Zo jammer
Zo jammer dat mensen zich laten foppen door het pocketformaat van een terrier en dan er achter komen dat het meer overwicht en aandacht vergt dan een groter ras.
Onze Jackie-bastaard is bij ons binnengekomen via het asiel. Ze moest weg omdat ze niet alleen kon zijn. Dat kon ze juist wel. Ze was onzindelijk en amper opgevoed. Dat is erg voor een puber van 8 maanden. Na 2 maanden zijn we goed opgeschoten in de opvoeding, door even terug te gaan naar de puppytijd en stevig op te treden.
Ze is slim, aanhankelijk en speels, er rollen hier regelmatig 2 honden door de woonkamer en tuin heen. Veel bewegen, stevig opvoeden en een beetje gevoel voor humor, dan lukt het wel met een JR.
Marktplaats is mijn laatste keuze. Mag ik Ikzoekbaas aanraden? Dat is de site waarop alle asieldieren worden aangeboden. Het viel mij op dat men heel zorgvuldig is met het plaatsen van jonge honden.
Of een goede fokker, die geen problemen heeft als je de ontwikkeling van de puppies wilt volgen en weinig nestjes aanbiedt.
Denise
Als je een pup wilt lees dan echt eerst het puppiesboek van Cesar Millan, wat een eyeopener! Een goede fokker levert de pups zo goed als zindelijk af en ze houden van een bench!
Precies p
De andere terrier kwam van een goede fokker. We zijn vanaf week 1 regelmatig op bezoek geweest en hij werd zo goed als zindelijk meegegeven. De bench is zijn plek om te slapen en te wachten als we er even niet zijn. In de auto ook nooit last, want in de bench ben je rustig.
Andere tip: niet te lief of te toegeeflijk zijn. Dat is de echte moeder ook niet. Mijn oudste krijgt zo alle credits voor de opvoeding van JR, echt de roedelleider.
